ΕΡΤ «Ένα χαμένο όνειρο»

ΕΡΤ «Ένα χαμένο όνειρο»


του Ηλία Ανδριόπουλου

Την ΕΡΤ την συντηρεί ο ελληνικός λαός, με το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσόν των διακοσίων πενήντα εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο.

Εκ του γεγονότος αυτού είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται και να διαφυλάττει, ως κόρη οφθαλμού, το πνευματικό και αισθητικό του επίπεδο, κρατώντας το σε μία υψηλή στάθμη. Συμβαίνει αυτό; Δυστυχώς ΟΧΙ.

Οι διοικούντες διαχρονικά την ΕΡΤ, όπως και οι τελευταίοι -οι χειρότεροι όλων- δεν αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους. ΄Η μάλλον, δεν θέλουν να τον αντιληφθούν, γιατί τους τυφλώνουν οι σκοπιμότητες και τα ιδιοτελή συμφέροντα.

Έχει γίνει πιά παράδοση, να αποχωρούν οι διοικήσεις και να τους συνοδεύουν δίκες και κακουργήματα.

Βέβαια οι κυβερνήσεις δεν επιλέγουν πρόσωπα για την πνευματική – αισθητική τους επάρκεια ή οξυδέρκεια, αλλά για να τους κάνουν την βρώμικη δουλειά. Δηλαδή να ελέγχουν για λογαριασμό τους τις ειδήσεις και τις πολιτικές εκπομπές. Σε αυτή την συνδιαλλαγή ο πολιτισμός πάει περίπατο.

Τα κόμματα, χαμένα και αυτά στον κόσμο τους, ενδιαφέρονται μόνο για τον τηλεοπτικό χρόνο σε σχέση με την προβολή τους, ενώ το ΕΣΡ δεν παίρνει καμία θέση επί αισθητικών τηλεοπτικών θεμάτων, με αποτέλεσμα κανείς να μην διαμαρτύρεται και κανείς να μην μπορεί να σταματήσει το αποκρουστικό τηλεοπτικό χάος.

Σε αυτό το θολό τοπίο, αντί η ΕΡΤ να γίνει αυτό που πρέπει, αντιγράφει και μιμείται με τον χειρότερο τρόπο τον βούρκο των ιδιωτικών καναλιών.

Διαφημίζει το καινούργιο της πρόσωπο με απίστευτα χαμηλού ποιοτικού επιπέδου παραγωγές, όπου περισσεύουν εξυπνακισμοί, ρηχότητες και γελοιότητες. Σπαταλά εκατομμύρια ευρώ για το τίποτα.

Στήνει εκπομπές χαζοχαρούμενου διασκεδαστικού στυλ, εν ονόματι του ελληνικού τραγουδιού, ενώ αποκλείει εντελώς την άλλη πλευρά της ελληνικής μουσικής με τους κορυφαίους συνθέτες, ποιητές, στιχουργούς, που μέσα από το έργο τους καταγράφηκε η έκφραση της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Τα Μουσικά της Σύνολα ανύπαρκτα, στα Τάρταρα. Αποτελούν εδώ και χρόνια φέουδο του κυρίου Παπαδημητρίου. Η κλασσική μουσική τηλεοπτικά εξοστρακισμένη, εξαφανισμένη από την ΕΡΤ. Το ίδιο συμβαίνει με το καλό θέατρο, το βιβλίο κλπ. Θα φτάσουμε κάπου έτσι;

Ναι, στην πλήρη ανατροπή του αξιακού κώδικα, όχι μόνο του αισθητικού, και στον εξευτελισμό των πάντων. Μήπως αυτό επιδιώκεται;

Προσωπικά δεν έχω ανάγκη και δεν θέλω καμία προβολή. Άλλωστε εδώ και χρόνια αρνούμαι και δεν εμφανίζομαι πουθενά.

Έγραψα την μουσική που ήθελα, αποφεύγοντας εκείνη που δεν ήθελα, σε μία πορεία σαράντα και πλέον ετών. Ο κόσμος με τίμησε με την αγάπη του και αυτό μου αρκεί. Είμαι πλήρης.

Εάν επιμένω- χωρίς να αγνοώ ή να είμαι αδιάφορος στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την χώρα, το κάνω γιατί γνωρίζω, ότι χωρίς σωστή παιδεία και πολιτισμό δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει η κατρακύλα και η ολική μας κατάπτωση.

Είναι το μόνο αντίδοτο στην πτώση, για να υπάρξει, αν θα υπάρξει, μία Εθνική Αναγέννηση.

ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ
21 Νοεμβρίου 2021

από τη σελίδα του συνθέτη στο facebook

 

Αφήστε ένα σχόλιο