Και μετά τον κορωναϊό Τι;

Και μετά τον κορωναϊό Τι;


του Σπύρου Στάλια

Προχτές ο Πρόεδρος Τράμπ «έκοψε» τρία τρις δολάρια για την αντιμετώπιση του ιού. Πίστωσε λογαριασμούς, μέσω της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED), στις εμπορικές τράπεζες, σε λογαριασμούς εταιρειών, οργανισμών και πολιτών για να «αγοράσει» από αυτούς, τον ιδιωτικό τομέα, ότι θέλει το Αμερικάνικο Δημόσιο στη μάχη κατά του ιού και για να προστατεύσει την ζήτηση.

Το χρήμα αυτό δεν προήλθε από την φορολογία, ούτε από αποθεματικά του Αμερικανικού Κράτους, που δεν έχει, ούτε από δανεισμό. Είναι έκδοση νέου χρήματος.

Συνεπώς κάνεις από τους αποδέκτες του δεν θα χρωστάει τίποτα. Αντίθετα ο ιδιωτικός τομέας θα βρεθεί με περίσσευμα χρηματικού πλούτου.

To Αμερικανικό Δημόσιο θα βρεθεί με «έλλειμμα» τριών τρις επί πλέον στο ήδη υπάρχον έλλειμμα των ΗΠΑ.

Συμπέρασμα πρώτο: Το έλλειμμα του δημόσιου τομέα είναι το περίσσευμα ή ο καθαρός χρηματικός πλούτος του ιδιωτικού τομέα. Με άλλα λόγια καθώς θα τελειώσει η κρίση, πρώτα ο Θεός, η Επιστήμη και το «μείνε σπίτι», οι Αμερικανοί πολίτες θα βρεθούν με αυξημένο χρηματικό πλούτο.

Συμπέρασμα δεύτερο: Όταν το χρήμα το εκδίδει το Κράτος μπορεί να εκδώσει όσο θέλει μέχρι να πετύχει τους στόχους που επιθυμεί χωρίς να επιβαρύνει τους πολίτες του αντίθετα δε, να τους δημιουργεί καθαρό χρηματικό πλούτο.

Συμπέρασμα τρίτο: Μετά την κρίση οι πολίτες με επιπρόσθετο πλούτο και με ένα κράτος πίσω που εκδίδει το νόμισμά του εύκολα θα βάλουν μπρος την παραγωγική μηχανή προς την ανάπτυξη (όλα τα παραπάνω ισχύουν για κάθε χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα).

Πάμε τώρα στην ευρωζώνη.

Στη μάχη κατά του ιού, η ρευστότητα, με κάποιο τρόπο θα δοθεί, χωρίς να μπαίνουμε σε τεχνικές λεπτομέρειες. Ας υποθέσουμε ότι η ΕΚΤ θα δώσει όσα ευρώ απαιτούνται, σε κάθε κράτος, στη μάχη αυτή της επιβίωσης.

Αλλά λόγω της κατασκευής του ευρώ, του σκοπού που εξυπηρετεί και των στόχων που έχει, η ΕΚΤ μετά θα απαιτήσει πίσω τα ευρώ που έδωσε στη μάχη αυτή.

Άρα μετά την επιδημία όλοι οι πολίτες και κράτη θα βρεθούμε καταχρεωμένοι στις τράπεζες με ποσά επιπρόσθετα στα ήδη υπάρχοντα χρέη μας.

Ενώ θα βγούμε ζωντανοί, ελπίζω, από την μάχη κατά του ιού, σίγουρα θα βγούμε και καταχρεωμένοι.

Από την άλλη ενώ υποτίθεται ότι θα πρέπει να πολεμήσουμε για να βγούμε από την ύφεση που προκάλεσε ο ιός, θα οδηγηθούμε σε νέα λιτότητα για να πληρώσουμε τα χρέη μας πράγμα που θα επιτείνει την ύφεση. Βαδίζουμε σε τραγικό μέλλον.

Γιατί όλ’ αυτά. Λόγω ευρώ, λόγω ενός νομίσματος που έχει στόχο και σκοπό να προστατεύει τους Τραπεζίτες και τους Κεφαλαιούχους. Ζούμε σε μία τρέλα που την προκαλεί ένα νόμισμα σπάνιο ενώ εκδίδεται χωρίς κόστος.

Συμπέρασμα: Όσο πιο γρήγορα από αυτό απαλλαγούμε, σαν Ευρωπαίοι και σαν Έλληνες, και υιοθετήσουμε πάλι τα Εθνικά μας Νομίσματα, τόσο το καλύτερο για τον πολιτισμό, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης.

spyridonstalias@hotmail.com

 

2 Σχόλια

  • By Πέτρος Μ. on 1 Απριλίου 2020

    Απάντηση

    Συμπέρασμα δεύτερο: Η ΕΕ με το Ευρώ της δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να μπορούν οι κατασκευάστριες χώρες να διακινούν τα εμπορεύματα τους σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ ατελώς, χωρίς να επιβάλλονται δασμοί.
    Εμείς εισάγουμε πολύ περισσότερα από ότι εξάγουμε και αυτό κάθε χρόνο χειροτερεύει και άρα ότι η ένταξη της χώρας στην ΕΕ, ήταν λάθος 100%.
    Θέλει πολύ …μυαλό να συνειδητοποιήσει κανείς, ότι εμείς που εισάγουμε περισσότερα από ότι εξάγουμε, θα έχουμε κάθε χρόνο έλλειμμα; Και άρα το χρέος μας (ψεύτικο ή όχι) θα αυξάνει χρόνο με το χρόνο;
    Το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει γρήγορα να φύγουμε από την ΕΕ και το Ευρώ και χρειαζόμαστε επειγόντως εθνικό νόμισμα.
    Δεν έχει καμμία σημασία εάν θα έχουμε Ευρωδραχή ή Δραχμή ή …Οβολό. Εθνικό νόμισμα να είναι αρκεί. Εθνικό, ανεξάρτητο και αδέσμευτο. Ομοίως και τραπεζικό σύστημα.

    Πώς έγινε το χρέος της Ελλάδας 290 δις το 2009, αφού είναι γνωστό ότι το 2002 που κάποιος προδότης μείωσε εσκεμμένα τα έσοδα της χώρας καταργώντας τους δασμούς, χρωστούσαμε 150 δις;
    Δηλαδή σε 7 χρόνια το χρέος μας από 150 δις έγινε 290 δις. Αυξήθηκε δηλαδή κατά μέσον όρο 20 δις το χρόνο.
    Μήπως αυξήθηκε τόσο επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις; Ή μήπως αυξήθηκε επειδή είχαμε πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους;
    Δεν πρέπει να διενεργήσουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους για να δούμε πόσα πραγματικά χρωστάμε;

    Και δεν πρέπει κανείς να φοβάται το υπέρογκο δημόσιο χρέος μας, αφού υπάρχει το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας αλλά και του …Μεταξά. Στον Μεταξά φάνηκε το πόσο εύκολα διαγράφεται το χρέος από τα διεθνή δικαστήρια, αφού “ο λαός έχει αξία και όχι το χρήμα”. Στην Ισλανδία, πρόσφατο παράδειγμα ένα χρέος που δήθεν πήγε στις τράπεζες, δεν αποπληρώνεται και στη συνέχεια διαγράφεται και αυτό από τα διεθνή δικαστήρια.

  • By Athos Stylianou on 2 Απριλίου 2020

    Απάντηση

    Είναι πράγματι ένα θέμα πολύ σοβαρό το οποίο δεν έχει μελετηθεί όσο θα έπρεπε.

Αφήστε ένα σχόλιο