Η λάθος πλευρά της Ιστορίας και η τελευταία νανοχήνα

Η λάθος πλευρά της Ιστορίας και η τελευταία νανοχήνα


του Μανώλη Μούστου

Μεγάλες πορείες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες πραγματοποιήθηκαν χθες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Χιλιάδες κόσμου φώναξαν συνθήματα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας ενώ σίγουρα είναι πολλοί περισσότεροι όσοι δεν πήγαν στις συγκεντρώσεις αλλά παρακολουθούν με ανησυχία τα αυξανόμενα κρούσματα απανθρωπιάς ενάντια στους αδύναμους και τους κατατρεγμένους.

Όντως, τα πράγματα έχουν αγριέψει από κάθε άποψη. Ψεκασμένοι κάθε λογής μαζεύονται στα σύνορα υποτίθεται για να τα φυλάξουν. Ο Γιάννης ο Λαγός, εισαγώμενα φασισταριά από Αυστρία και Γερμανία και γενικώς το κακό συναπάντημα, σαν έτοιμοι από καιρό, βρίσκουν την ευκαιρία και αρπάζουν τα κουμπούρια για να παραστήσουν τους καουμπόηδες. Και μη χειρότερα.

Και βέβαια, άλλο είναι να είσαι ακρίτας και να ανησυχείς για την ασφάλεια της οικογένειας σου όταν βλέπεις την περιοχή να γκριζάρει από την τουρκική αστυνομία και άλλο να βγαίνεις παγανιά για να “κυνηγήσεις τους λάθρο”. Να συνεννοούμαστε δηλαδή.

Οι παραπάνω, λοιπόν, όχι απλώς δεν είναι πατριώτες αλλά αποτελούν και την απόλυτα συκοφαντική δυσφήμιση του όρου. Αλλά και κάτι ακόμα. Είναι τέτοια η μαλακία που τους δέρνει που το μόνο που μπορούν να προσφέρουν αυτήν την στιγμή είναι μία ωραιότατη προβοκάτσια, βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν που περιμένει πώς και πώς να “επέμβει για ανθρωπιστικούς λόγους”.

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές, κάθε εχέφρων άνθρωπος που νοιάζεται πραγματικά για αυτόν τον τόπο οφείλει να διαχωρίσει την θέση του. Με όλους αυτούς όχι απλώς δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση αλλά μας χωρίζει και άβυσσος. Από αξιακή, πολιτική, στρατηγική άποψη.

Κατά τα άλλα, στην χθεσινή πορεία ένα σύνθημα έκλεψε την παράσταση. “Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει”. Φυσικά, η Μαρινέλλα είχε δίκιο και όντως η αγάπη δεν χαμπαριάζει από σύνορα. Το θέμα είναι ότι από σύνορα επίσης δεν χαμπαριάζουν ΗΠΑ, ευρωπαίοι, ΝΑΤΟ και Ερντογάν μαζί. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Όσο και να ψάξεις στα πανό των συγκεντρωμένων δεν θα βρεις ούτε λέξη για την φασιστική Τουρκία και για τον βρώμικο πόλεμο που κάνει στην Συρία. Ή για την χρήση αμάχων σαν ανθρώπινες ασπίδες ώστε να διαρρήξει την κυριαρχία της Ελλάδας. Κόλπα γνωστά από τα κατορθώματα ISIS και Τουρκίας σε Κουρδιστάν και Συρία. Ή για την μετατροπή της χώρας σε απέραντο hot spot και την υποχρεωτική παγίδευση χιλιάδων ανθρώπων με την βούλα Ευρώπης και ντόπιας ελίτ.

Όμως, αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει. Τις τελευταίες δεκαετίες, ο πολιτικός χώρος του ευρύτερου δικαιωματισμού, “αντικαπιταλισμού” και αναρχισμού βρίσκεται στην λάθος πλευρά της Ιστορίας.

Όχι στον σφαγέα Μιλόσεβιτς, την ώρα που οι Αμερικάνοι έριχναν “ανθρωπιστικές” βόμβες στα κεφάλια των Σέρβων.

Όχι και στον φασίστα Άσαντ, την ώρα που η Δύση σχεδίαζε τον διαμελισμό του κυρίαρχου συριακού κράτους παρέα με τους – ξακουστούς για τον ουμανισμό τους – τζιχαντιστές.

Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη και πάει λέγοντας.

Ήταν ο Σαντάμ ή ο Καντάφι παναγίες; Όχι βέβαια! Ίσα ίσα. Αλλά ποιά ήταν η σωστή πλευρά της Ιστορίας;

Δημοκράτες, λοιπόν, οι Αμερικάνοι και τα ευρω-τσουτσέκια τους τότε. Δημοκράτες και οι Τούρκοι τώρα. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι κατακτήσεις εδαφών γίνονται πλέον με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα που κάθε φορά καταπατούνται.

Κάπως έτσι, φτάνουμε στην σημερινή Ελλάδα. Εξαντλημένη μετά από δέκα χρόνια άγριας μνημονιακής λεηλασίας και έχοντας σηκώσει δυσανάλογο βάρος στο προσφυγικό σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών με το πολιτικό προσωπικό των τσιπρο-κούληδων να δημιουργεί σύγχρονα Νταχάου στα νησιά για να καλοπιάσει τους εταίρους. Είπαμε καλή η πολυπολιτισμικότητα αλλά μην σκάσει και όλη αυτή η “πλέμπα” στις χώρες μας.

Τώρα, λοιπόν, οι Έλληνες αναγορεύονται από τεμπέληδες (ώστε να ενοχοποιηθεί συνολικά ένας λαός και να δικαιολογηθεί η συλλογική τιμωρία των μνημονίων), σε ρατσιστές. Ώστε να δικαιολογηθεί η αυριανή μετατροπή της χώρας σε Μόρια και γκέτο εκατομμυρίων απελπισμένων ή ακόμα και η απώλεια εδαφών για την “σωτηρία των μεταναστών από την φιλεύσπλαχνη Τουρκία”.

Και να σου οι πορείες για τους Έλληνες ρατσιστές στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Λέει, όμως, κανείς να ανοίξουν τα σύνορα Γερμανοί, Αυστριακοί και λοιποί πονόψυχοι; Τσιμουδιά. Κύριοι αυτοί. Ψηφίζουν προχτές στην γερμανική βουλή να μην δεχτούν 5000 πρόσφυγες και παριστάνουν τους αλληλέγγυους αποκαλώντας τους Έλληνες ρατσιστές. Θράσος!

Να καταγγελθεί το τουρκικό κράτος δουλέμπορος; Πάλι τσιμουδιά. Να καταγγελθεί η Γερμανία που εξοπλίζει την Τουρκία στη Συρία; Τσιμουδιά ξανά. Να καταγγελθεί η Τουρκία που κατέχει παράνομα εδάφη στη Συρία; Ξανά και ξανά τσιμουδιά.

Μόνο “Έλληνες ανοίξετε τα σύνορα!” και αλλά απίθανα που ισοδυναμούν με παγίδευση αμέτρητων ανθρώπων σε άθλιες συνθήκες εντός της χώρας και πλήρη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Συγγνώμη ρε παιδιά αλλά αυτό είναι ανοιχτή κοροϊδία. Αντιφασισμός της πλάκας και ιμπεριαλιστικός ψευτοανθρωπισμός.

Από την άλλη, καταγγέλλουν Τούρκοι συγγραφείς τον τουρκικό επεκτατισμό στη Συρία παίζοντας την ζωή τους κορώνα ή γράμματα και οι εδώ ανεκδιήγητοι αντιφασίστες του πληκτρολογίου αναπαράγουν τα ψεύδη των Γκρίζων Λύκων.

Βγαίνει το φιλοκουρδικό κόμμα (HDP) και καταγγέλλει τον Ερντογάν για εργαλειοποίηση των προσφύγων ξεβρακώνοντας διεθνώς τις άθλιες μεθοδεύσεις του καθεστώτος κι αποδίδει πιθανούς θανάτους προσφύγων στην κυβέρνηση του ΑΚΡ. Το κόμμα που θρηνεί εκατοντάδες θανάτους από τζιχαντιστές και με τους ηγέτες του φυλακή. Και βγαίνει και αποδίδει αποκλειστική ευθύνη στον Ερντογάν.

Και τι λένε οι εγχώριοι ντούροι επαναστάτες; “Σκατά στους Έλληνες” στιγματίζοντας έναν ολόκληρο λαό και μπόλικο copy paste των δηλώσεων Τσαβούσογλου και Ερντογάν για νεκρούς από ελληνικά πυρά.

Πραγματικά, τι να πεις πια. Τόσο μένος απέναντι στην Ελλάδα μόνο οι πιο πορωμένοι φασίστες της γείτονος…

Μάλλον, η αντίληψη μας περί φασίστα περιορίζεται στον ανθρωπότυπο του φουσκωτού φαλάκρα που έχει γεμίσει το διαδικτυακό προφίλ του με ήλιους της Βεργίνας. Υπάρχει αυτός ο τύπος, καμμία αντίρρηση.

Ωστόσο, δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει να βάζουν ασφαλίτες το πιστόλι στο κρόταφο των παιδιών σου για να πας να κατασκηνώσεις στα σύνορα με την Ελλάδα. Ή να φοβάσαι να κάνεις αντικυβερνητική ανάρτηση στο twitter, μην τυχόν και μπουκάρουν τα μεσάνυχτα πράκτορες στο σπίτι σου και βρεθείς στο πι και φι στις φυλακές της Αδριανούπολης για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Ή τι σημαίνει ο πρόεδρος της χώρας (το ανώτατο και πλέον επίσημο πολιτικό πρόσωπο) να μιλάει με όρους “Έλληνες θα σας κάνουμε παστούς, θα σας ρίξουμε στο Αιγαίο, προσέξτε μην βρεθείτε αύριο στη θέση των προσφύγων, κάτω οι αλλόθρησκοι, τα σύνορα της καρδιάς μας φτάνουν μέχρι την Γαύδο” (τα έχει πει όντως ο Ερντογάν αυτά, δεν τα βγάζω από το μυαλό μου).

Τα μισά από αυτά να έλεγε εδώ πέρα ο Πρωθυπουργός ή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (θάνατο στους ισλαμιστές, βουρ μέχρι την Μικρά Ασία κλπ) θα είχανε σηκωθεί και οι πέτρες και θα είχαμε διαδηλώσεις τρεις φορές την μέρα. Και πολύ καλά θα κάναμε!

Αλλά είπαμε. Για όλα φταίνε οι Έλληνες.

ΥΓ1:

Ο Άρης Βελουχιώτης στον ιστορικό του λόγο στη Λαμία, έλεγε μεταξύ άλλων τα εξής:
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας.”

Πέρα από το γεγονός ότι αν ζούσε τώρα και τα έλεγε αυτά, οι διάφοροι επαναστάτες του συρμού θα τον είχαν βγάλει εθνίκι του κερατά, αξίζει να αναρωτηθούμε. Στέκει καθόλου η παραπάνω δήλωση για την σημερινή Ελλάδα;

ΥΓ2:

Υπάρχει μια σκηνή τρομερής ομορφιάς στην ταινία “Όλα είναι δρόμος” του Παντελή Βούλγαρη. Ο Θανάσης Βέγγος, που υποδύεται ένα θλιμμένο θηροφύλακα στο Δέλτα του Έβρου (καλή ώρα), τραβάει ένα τσίπουρο μονορούφι και χορεύει ένα παραδοσιακό θρακιώτικο χορό πριν την βάρδια του. Χορεύει τον θρακιώτικο του, μόνος του στην εσχατιά της Ελλάδας και πάει να προστατεύσει την τελευταία νανοχήνα από τους ασυνείδητους κυνηγούς.

Τι συμβολίζει άραγε ο Βέγγος και η νανοχήνα;

Την Ελλάδα που είναι μόνη της; Την ελπίδα που πάει να χαθεί; Ή μήπως όλους εμάς; Θα δείξει.

 

Αφήστε ένα σχόλιο