Ένα παλιό κόλπο, που πιάνει όλο και λιγότερο

Ένα παλιό κόλπο, που πιάνει όλο και λιγότερο

του Γιάννη Χατζηαντωνίου

Όποιος έχει εμπειρία από παλιό φοιτητικό συνδικαλισμό θυμάται μια πιασάρικη πρακτική στις αντιπαραθέσεις: Απέναντι σε συγκροτημένες πολιτικές υποστηρίζουμε άλλα αντ’ άλλων και για να επιχειρηματολογήσουμε χρησιμοποιούμε μεμονωμένα ή -πάντως- επιμέρους περιστατικά ή ατομικές πρακτικές για να ισοφαρίσουμε ή να κερδίσουμε εντυπώσεις.

Ο νεοφιλελευθερισμός σαρώνει το κοινωνικό κράτος παντού, παράγει δημογραφικό πρόβλημα (δηλαδή πρόβλημα αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης με όρους καπιταλισμού- γι’ αυτούς οι άνθρωποι είναι απλώς εργατική δύναμη, “ανθρώπινο κεφάλαιο”, δηλ. οικονομικό μέγεθος). Προκειμένου να πιέσει τους μισθούς προς τα κάτω μαζεύει μετανάστες, από χώρες όπου το επίπεδο διαβίωσης έχει καταβαραθρωθεί …λόγω της καταλήστευσης τους.

Στις χώρες αποστολής εκτονώνει την κοινωνική πίεση διώχνοντας τα πιο ανήσυχα και φιλόδοξα στοιχεία. Ματαιώνει έτσι κάθε τοπική αντίσταση και παγιώνει την υποταγή και αν χρειαστεί τσακίζει στρατιωτικά τις αντιστάσεις.

Στις χώρες υποδοχής στρατολογεί τμήμα της μεσαίας τάξης πουλώντας ανθρωπισμό και υπεροχή (και χτίζοντας πελατειακούς μηχανισμούς εξαγοράς) υπό την ηγεμονία του. Διασπά την κατώτερη τάξη σπρώχνοντας ένα τμήμα της σε μηχανισμούς άκρας βίας εναντίον μεταναστών. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί αυτές τις πρακτικές για να πολώσει και να διασπάσει τον λαϊκό κόσμο.

Η επαναστατική αριστερά, παύει να είναι αυτό που ήταν γιατί αλλάζει η κοινωνική της βάση και το πρακτικό πολιτικό της πρόταγμα. Γίνεται αριστερά φιλάνθρωπων μικροαστών και εργατική αριστοκρατία των ΜΚΟ. Πλαστικές σημαίες “επανάστασης”, αλλά πρακτικές ΝΑΤΟ υπό την μπαγκέτα των ιμπεριαλιστών.

Μη έχοντας είναι προβάλλει το φαίνεσθαι. Βρίσκει πρακτικές ομάδων φασιστών και τοποθετείται (σωστά, αλλά με την γενίκευση αποπροσανατολιστικά) μόνο εναντίον τους. Την ίδια στιγμή στην μεγάλη εικόνα είναι τσιράκι των σχεδιασμών του μεγάλου κεφαλαίου.

Φυσικά οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού και των κρατών του δεν παρασύρονται από την προπαγάνδα τους, Κάνουν πολιτική. Με μεγάλο μέρος της αριστεράς να στηρίζει την βαθιά πολιτική τους , έχουν την δυνατότητα να ελίσσονται ώστε οι εκπρόσωποί τους να αποσπούν την συναίνεση της πλειοψηφίας. έτσι όταν το πράγμα παραχοντρύνει καμώνονται πως κλείνουν τα σύνορα- για λίγο (αποδεικνύοντας παρεμπιπτόντως, πως αν θέλουν, μπορούν να τα κλείσουν).

Τί μας λένε; Ότι ο Ερντογάν θα έστελνε δεκάδες χιλιάδες σε λίγες μέρες. Το είδαμε, μας άφησαν να το δούμε, τα ΜΜΕ εξήγησαν – μετέδωσαν την χρησιμοποίηση και την ασύμμετρη απειλή στην συγκυρία.

Όμως αυτό που τώρα πήγε να γίνει με δεκάδες χιλιάδες σε λίγες μέρες, γίνεται με δεκάδες ή εκατοντάδες κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας με όπλο τους μετανάστες είναι σχέδιο που λειτουργεί πολύ καιρό. Η Τουρκία έχτισε αεροπορικό περιφερειακό γίγαντα με την Turkish Airlines. Η εταιρία αυτή μεταφέρει στην Τουρκία με φθηνά εισιτήρια μουσουλμάνους υποψήφιους μετανάστες (όχι πχ. Αιθίοπες- τυχαίο;) από μακρυνές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, και μετά τους προωθεί στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως έχουν χρησιμοποιηθεί στο εσωτερικό ως εφεδρικός στρατός εργασίας. Αυτό γίνεται επί χρόνια.

Στην Ελλάδα πονηροί ή αφελείς εμφανίζουν την ροή αυτή ως “αντικειμενικό” κοινωνικό φαινόμενο. Η συνειδητή όμως εργαλειοποίηση, τόσο από τις κυρίαρχες ελίτ της Ευρώπης, όσο και από τον Ερντογάν φαίνεται κι από τον έτερο διάδρομο ροής λαθρομεταναστών από την Αφρική, την Λιβύη. Δημιουργήθηκε με την ανατροπή Καντάφι, και ο Ερντογάν στηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης εγκαθιστώντας μερικό έλεγχο και σε εκείνο το κανάλι.

Απέναντι σε αυτό τον συγκροτημένο σχεδιασμό, ορισμένοι βλέπουν ΜΟΝΟ κάτι γραφικούς φασίστες που σπεκουλάρουν ή τρελαμένους που προβαίνουν σε ακρότητες κι επιλέγουν να αντιπαρατεθούν σε αυτούς. Ασφαλώς τα εγκλήματα πρέπει να τιμωρούνται και σε αυτό το επίπεδο. Αλλά πολιτική είναι τα μείζονα.

 

https://www.hereticalideas.gr/2020/03/ena-palio-kolpo-pou-pianei-olo-kai-ligotero.html