«Χλευάζοντας» τον Μάη…

«Χλευάζοντας» τον Μάη…

του Νίκου Σταθόπουλου

Απλά, θα προσπεράσω χλευάζοντας τα “αφιερώματα στο Μάη 1968”

…..βαρύγδουπες “αναλυσάρες”, λεξιβασίλεια της μαρκετινίστικης ματαιότητας, από φανφαρόνικους “επαναστατικούς χώρους” που ψάχνουν στο διαψευσμένο παρελθόν σωσίβια για την αποτυχία τους

…έχοντας ξεπουλήσει εν ψυχρώ τον Φλεβάρη του 12 εν Ελλάδι, ξεπουλώντας καθημερινά τον τόπο και την κοινωνία σε “επενδυτές”, “κομισάριους” και μετανάστες, γαντζώνονται σε ένα κουρελιάρικο φάντασμα μπας και αποκτήσουν κύρος….

….”χώροι” χωρίς προσωπικότητα, που τόσες δεκαετίες αερολογούν αλαζονικά, δείχνοντας “φεγγάρια” με βρόμικα δάχτυλα, κι όταν ήρθε η βροντερή αιματηρή αλήθεια της εθνικής και ταξικής καταστροφής, αντί να κάνουν τα “φεγγάρια” πράξη, έπεσαν με τα μούτρα στον τακτικισμό, τα ναι μεν αλλά, το συμβιβασμό, το βρισίδι του λαού

….ως το λαιμό βουτηγμένοι στα συστημικά ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης, αποξενωμένοι από την τεμαχιζόμενη πατρίδα και τον πάσχοντα λαό, μιλούν για μια “φαντασία” και μια “εξουσία” εντελώς της ανέξοδης ονειρικότητας, σε ένα ιδιωτικό σύμπαν εννοιών και φράσεων και κλισέ, που ήδη η διαφημιστική βιομηχανία των αστών τα έχει αφομοιώσει κερδοφόρα και το όλον σύστημα τα έχει μετουσιώσει σε λειτουργικό συστημικό “προοδευτισμό”…ο “θρυλικός Μάης” ανακάλυψε μια “θάλασσα κάτω από το οδόστρωμα”, και πρότεινε μια βαθιά αστική πολιτική που έδωσε το οδόστρωμα στους εργολάβους και την υποκείμενη θάλασσα στους χρηματιστές και στους ειδικούς του Θεάματος….

….πενήντα χρόνια μετά, ο Κον Μπετίτ ηγείται της “ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης”, ο Τσίπρας διευθύνει τη διαχείριση της κοινωνικής μας καταστροφής, οι αριστεριστές-αντιεξουσιαστές υπηρετούν πειθήνια τις κοινωνικές απάτες του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στο City Plaza και στις κονόμες της Μόριας…

….και τι μας νοιάζουν τα “λάθη του ΚΚΓ” τότε; Και τι μας ενδιαφέρει μια “αυτονομία” που απλώς έδωσε φιλοσοφικό επίχρισμα στην αποθέωση του θεμελιώδους αστικού εγωτισμού;

….ο Μάης γέννησε όλη τη φενακισμένη “χειραφέτηση” του δικαιωματισμού, όλο τον κατακερματισμό του κοινωνικού, όλη την απολιτικότητα της “ατομικής εξέγερσης”, όλο το σεξοκεντρικό αντιδραστικό θόλωμα της “επιθυμίας”

….η σύγχρονη Αριστερά, σταθερή στην κατά καιρούς κοπτοραπτική επί της ιστορίας, “Μαη-ολογεί” μπας και πειστεί και η ίδια ότι έχει κάποια αξία καθαυτή, ότι κομίζει κάτι νέο

….μόνιμα ηλίθια και αυτοευνουχισμένη, δεν βλέπει ότι ο “Μάης” ήταν εξαρχής μια ενδοαστική υπόθεση, στο μεταίχμιο δύο ιστορικών εποχών του Κεφαλαίου και του πολιτισμού του….

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/05/xlevazontas-ton-mai.html