Η μεγίστη ευθύνη του λαού

Η μεγίστη ευθύνη του λαού

του Κων/νου Σταθόπουλου

Πολλές φορές και λειτουργώντας, όχι βάσει λογικής, αλλά συναισθήματος, οι περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος, κάνουμε το εξής λάθος.

Αναφερόμαστε σε προβλήματα που αφορούν την χώρα και το σύνολό της, απαξιωτικά για τους κυβερνώντες και οποιονδήποτε άλλον τους καλύπτει ή εμπλέκεται στις παράνομες δραστηριότητες, δοσοληψίες και άλλες έκνομες ενέργειες.

Βλέπουμε ουσιαστικά το δέντρο και χάνουμε το δάσος.

Έχουμε ως δεδομένο, γιατί τουλάχιστον αυτό διδαχτήκαμε, πως ο Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό.
Ο Ιούδας κρεμάστηκε, αυτοτιμωρήθηκε. Το αποτέλεσμα όμως δεν άλλαξε. Ο Χριστός συνελήφθη και σταυρώθηκε.

Ο εφιάλτης πρόδωσε τους Έλληνες. Πιθανόν θα υποστηρίξουν αρκετοί, είχε την τύχη που του άξιζε.
Ναι, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.

Ο Πήλιος Γούσσης, πρόδωσε τους σουλιώτες.
Τιμωρήθηκε ή όχι, τους πρόδωσε.

Αυτό δεν σημαίνει πως όλοι αυτοί δεν πρέπει να τιμωρηθούν.
Πρέπει και παραδειγματικά και όχι μόνον αυτοί, αλλά περισσότερο αυτοί που έχουν την δυνατότητα να τους τιμωρήσουν και όχι μόνον δεν το κάνουν, αλλά είναι και συμμέτοχοι στα εγκλήματά τους.

Στην προκειμένη περίπτωση, η οποία στάθηκε η αφορμή συγγραφής του κειμένου, έχουμε μία συμφωνία, των Πρεσπών η οποία σύμφωνα με όλα τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής στα χέρια μας, είναι μία κατάπτυστη συμφωνία, ένα έκτρωμα που οι μόνοι της υποστηρικτές είναι οι ιδεολογικά ανάπηροι – λοβοτομημένοι υπογράφοντες και όλο το κατοχικό κοινοβούλιο και οι συνεργάτες τους. Μην ξεχνάτε πως οι όποιες αντιδράσεις είναι για το φαίνεσθαι.

Όταν αυτό το κατάπτυστο κείμενο φτάσει στην βουλή, το ένα κόμμα θα ασχημονεί ώστε να προκαλέσει την αποβολή του, το άλλο θα παραιτηθεί, το τρίτο δεν συμφωνεί αλλά θα στηρίξει, το τέταρτο θα ψηφίσει με πόνο και δάκρυα γιατί μόνο έτσι θα σωθεί ο τόπος…

Αυτή η συμφωνία πρέπει να καταπέσει τώρα.

Γι’ αυτό και τα παραδείγματα.

Αν κατόπιν της συμφωνίας, ο Τσίπρας και ο κάθε Τσίπρας τιμωρηθεί, είναι δευτερεύον.
Θα έχουν χαθεί, εδάφη, γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός.
Ως λαός, ως πολίτες έχουμε ένα πλεονέκτημα.

Η συμφωνία αυτή είναι τόσο μικρή σε μέγεθος που δεν μπορούν όλοι αυτοί να δηλώσουν ανενημέρωτοι.
Όχι πως πάλι δικαιολογείται ότι έκαναν με το μνημόνιο, αλλά οι ίδιοι χρησιμοποίησαν το μέγεθος και τον χρόνο υπογραφής, ως δικαιολογία.
Εδώ δεν υφίσταται ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Ο κάθε πολίτης, ο κάθε δημότης, ο κάθε κάτοικος πρέπει να «πιάσει», να πιέσει, να ενημερώσει τον πολιτικάντη της περιοχής του για το περιεχόμενο της συμφωνίας.
Πρέπει έστω αυτοί οι εν δυνάμει εγκληματίες, σε περίπτωση που υπογράψουν, να έχουν οι ίδιοι αποδομήσει την έννοια της άγνοιας ως δικαιολογία.

Το μόνο που σκέφτονται και τους τραβάει πίσω, είναι η πολιτική τους καριέρα. Τίποτε άλλο. Τον λαό και την πατρίδα ανέκαθεν τους είχαν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Σε περίπτωση υπογραφής της συμφωνίας και της οποιασδήποτε εθελόδουλης μετά από αυτήν, καθότι άεργοι, τεμπέληδες και γνωστοί απατεώνες, γνωρίζουν πως θα σβήσουν μόνοι τους από τον χάρτη, πέραν της όποιας τιμωρίας τους.

Αυτό είναι το πρώτο βήμα της ακύρωσης της συμφωνίας. Η μη υπογραφή της από αρκετούς από δαύτους.

Ένα επόμενο βήμα σημαντικότερο του προηγουμένου είναι η αντίδραση του ίδιου του λαού.

Έχω πάρει δημόσια θέση ενός νόμιμου, (καθορισμένο από το σύνταγμα), δεσμευτικού δημοψηφίσματος, με ξεκάθαρα ερωτήματα και απαντήσεις, το οποίο θα τους δέσει τα χέρια, ώστε και στο μέλλον να μην τολμήσουν κάτι ανάλογο.
Τα συλλαλητήρια δεν τους τρομάζουν πλέον, διότι δεν έχουν την ισχύ, να επηρεάσουν την κεντρική διοίκηση.

Στις τοπικές κοινωνίες, ακόμη τα τρέμουν και είναι προς τιμή του Έλληνα που μέσα στο κατακαλόκαιρο συνενώνεται πλέον για τα αυτονόητα, έστω τοπικά. Για την κεντρική διοίκηση δεν υφίσταται καν ζήτημα, από την στιγμή που ο κοιμώμενος, καταθλιπτικός, εξαθλιωμένος και ιδεοληπτικά τοποθετημένος, αρνείται να ξυπνήσει.

Άκουσα ένα σχόλιο του στρατηγικού αναλυτή Νίκου Λυγερού, το οποίο με βρίσκει καθ’ όλα σύμφωνο και με αυτό θέλω να κλείσω την αναφορά μου στην μέγιστη ευθύνη του λαού.

Αναφερόμαστε όλοι κατά καιρούς στους κυβερνώντες με χαρακτηρισμούς όπως: Προδότης, δωσίλογος, εφιάλτης.
Εφιάλτες έχει κάποιος ο οποίος κοιμάται. Αν αποφασίσει να ξυπνήσει φεύγουν και οι εφιάλτες.

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/07/i-megisti-efthini-tou-laou.html