Το Ιράν, το Ισραήλ, ο Σαμψών και η απούσα Δαλιδά
του Όθωνα Κουμαρέλλα
Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις στάθηκαν διάφορες απόψεις που γράφτηκαν ή ειπώθηκαν σε σχέση με την πυραυλική επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ το προηγούμενο Σάββατο. Απόψεις που τις θεωρώ μάλλον αφελείς υπό την επήρεια μανιχαϊστικών αντιλήψεων περί των διεθνών πραγμάτων. Κάτω από τέτοιες αντιλήψεις είναι εντελώς λάθος μερικές επιφανειακές αναγνώσεις της ιρανικής «απάντησης» και των αποτελεσμάτων της στην προβοκάτσια του Ισραήλ, όπως εκφράζονται δημόσια.
1. Το Ιράν όντως δεν μπορούσε παρά να απαντήσει. Όμως πρέπει να δούμε τον αντικειμενικό σκοπό του, επί της ουσίας, τρομοκρατικού χτυπήματος του Ισραήλ στη Δαμασκό, παραβιάζοντας ό,τι έχει απομείνει από νομιμότητα στις διεθνείς σχέσεις, ακόμη και μεταξύ εμπολέμων.
Ήταν, ή δεν ήταν, μια προσπάθεια του Ισραήλ (η της κυρίαρχης ελίτ που το κυβερνά) να κλιμακώσει τον πόλεμο σέρνοντας τις ΗΠΑ αναγκαστικά σε ένα πόλεμο εναντίον του Ιράν; Αυτό δεν προσπαθεί τόσα χρόνια; Ή εάν αυτό δεν γίνονταν κατορθωτό και το Ιράν δεν απαντούσε, δεν θα εμφανίζονταν το Ισραήλ ως ο μοναδικός δρών, πραγματικός «νταβατζής», που μπορεί να κάνει κουμάντο και να καθορίζει τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, με το Ιράν να σιωπά και να εκτίθεται ανεπανόρθωτα σε φίλους και εχθρούς; (Παρεμπιπτόντως, αλλά καθόλου άσχετο, οι ευρώφρονες πόρνες της ελληνικής πολιτικής και της δημοσιογραφίας δείχνουν πάντα ιδιαίτερη έφεση στους νταβατζήδες και τα νταβατζηλίκια τους, αρκεί να συντηρείται το μπουρδέλο που δουλεύουν και εισπράττουν μίζες και λοιπά καλούδια).
2. Εάν όντως ήταν αυτός ο στόχος του Ισραήλ -και σε αυτό συμφωνούν περίπου όλοι-, τα κατάφερε; Προσώρας όχι. Το Ιράν απάντησε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, ακόμη και με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ -και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αλλά με τρόπο που:
α) Να δώσει την ευκαιρία στους Αμερικανούς να μην παρασυρθούν από τον Νετανιάχου και τις επιδιώξεις του.
β) Να κάνει μια «μικρή» επίδειξη ισχύος, ότι εάν θέλει, μπορεί να φτάσει και να χτυπήσει στην καρδία του το Ισραήλ, πετώντας «αθώα» πυραυλάκια πάνω από την Κνεσέτ (και μάρτυρες του γεγονότος γίναμε όλοι), παρά την κινητοποίηση σύσσωμου του δυτικού συνασπισμού στην αντιμετώπιση της επίθεσης.
γ) Να δοκιμάσει την αντοχή και να διερευνήσει πιθανές «τρύπες» στην αντιβαλλιστική άμυνα του Ισραήλ αποκομίζοντας χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον.
δ) Στο πλαίσιο του ψυχολογικού πολέμου, να προκαλέσει φόβο στον πληθυσμό, εντείνοντας τις φοβίες του που ξεκίνησαν με την επιχείρηση της Χαμάς τον περασμένο Οκτώβριο. Δύσκολα πλέον οι Ισραηλίτες θα κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια (το λένε και μπούμερανγκ στο κεφάλι του ανόητου τραμπούκου).
ε) Να αντιστρέψει την προβοκάτσια και στην περίπτωση που ανταπαντήσει το Ισραήλ να έχει ελεύθερα τα χέρια για τις δικές του περαιτέρω κινήσεις.
Είχε ειδοποιήσει
3. Για όλα τα παραπάνω συνηγορεί το γεγονός πρώτον, διότι το Ιράν ειδοποίησε για την επίθεση έως και 72 ώρες πριν, ενώ με την έναρξη των εκτοξεύσεων έσπευσε να το ανακοινώσει. Ώρες περιμέναμε μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης πότε θα φτάσουν τα ιρανικά drones και οι πύραυλοι στο Ισραήλ. Σχεδόν πήγε να μας τελειώσει το… ποπ κορν στην αναμονή το Σάββατο το βράδυ. Δεύτερον, διότι χρησιμοποίησε παλιό και προς απόσυρση εξοπλισμό και σε ποσότητες μερικού και όχι πλήρους κορεσμού της αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής άμυνας του αντιπάλου. Όλοι γνωρίζουν και αποδέχονται ότι το Ιράν διαθέτει σχετικά εξελιγμένο εξοπλισμό και σε ικανές ποσότητες για να κάνει πραγματικά τη ζωή δύσκολη στο Ισραήλ.
Δεν ήταν όμως αυτός ο σκοπός του, ούτε να προκαλέσει γενικευμένη ανάφλεξη. Πέραν της ρητορικής, όλοι ομολογούν ότι το Ιράν είναι ορθολογικός δρών και το αποδεικνύει επί σειρά ετών και γεγονότων. Όπως επίσης γνώριζε πολύ καλά, ότι στην αντιαεροπορική – αντιβαλλιστική άμυνα του Ισραήλ θα συνέβαλαν αναγκαστικά οι ΗΠΑ και οι υπόλοιποι σύμμαχοι στην περιοχή. Δεν θα είναι καθόλου έκπληξη εάν μάθουμε κάποτε, ότι όλα έγιναν σε πλήρη συνεννόηση με την Ουάσιγκτον και με απόλυτη συνηγορία από αυτήν για μια εξέλιξη που δεν θα την εξέθετε μεν στα μάτια των Ισραηλινών, αλλά δεν θα την παρέσυρε κιόλας σε μια πολεμική εμπλοκή με το Ιράν και τους συμμάχους του. Το μόνο που ίσως το Ιράν δεν είχε προϋπολογίσει, ήταν η συμμετοχή της Ιορδανίας. Τώρα όμως γνωρίζει και αυτήν την (έστω δευτερεύουσα) παράμετρο που υπεισέρχεται στην προς επίλυση εξίσωση κι αυτό είναι κέρδος!
Αντιστράφηκαν οι όροι
4. Πέραν αυτών, στη δύσκολη θέση που βρέθηκε το Ιράν με την εγκληματική προβοκάτσια του Ισραήλ στη Δαμασκό, βρίσκεται τώρα το Ισραήλ. Ακριβώς διότι το Ιράν δεν τήρησε κανένα κανόνα αιφνιδιασμού και μυστικότητας, για να έχει στοιχειώδη δυνατότητα επιτυχίας, αποκαλύπτοντας σε όλους ότι αυτό που τον ενδιέφερε ήταν μόνον η επίδειξη δύναμης, ότι τολμά και μπορεί, κι όχι η επί της ουσίας εμπλοκή, σπεύδοντας μάλιστα να τονίσει στον ΟΗΕ, ότι θεωρεί το επεισόδιο λήξαν, πριν καν ολοκληρωθεί η «επίθεση». Με ποδοσφαιρικούς όρους, μπορεί να μην έβαλε γκολ, όπως θα περίμεναν, ή θα ήθελαν, πολλοί, αλλά η μπάλα χτύπησε δοκάρι κι αυτό ήταν αρκετό για να αποδείξει ότι κατεβαίνει στο γήπεδο επί ίσοις όροις και για να αρχίσουν να…. σφίγγουν τα γάλατα σε ορισμένους.
Θα απαντήσει το Ισραήλ; Το σώφρον θα ήταν για το ίδιο όχι. Να θεωρήσει και από την πλευρά του το επεισόδιο λήξαν, αφού κατέρριψε, όπως ισχυρίζεται, το 99% των drones και των πυραύλων. Άρα ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Όμως στο μυαλό των παραφρόνων που παρασύρουν το Ισραήλ στην καταστροφή, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά και όλα τα σενάρια πλέον είναι ανοικτά και εν πολλοίς σε βάρος του.
Τα μηνύματα μάλιστα από τη Ρωσσία και την Κίνα είναι μεν εξαιρετικά προσεκτικά προς τη Δύση, αλλά και απολύτως σαφή. Τα μπλοκς σχηματοποιήθηκαν οριστικά! Κι όποιος δεν το κατάλαβε, είναι μακρυά νυχτωμένος. Αντέχουν οι ΗΠΑ και η «συλλογική Δύση» μια άμεση εμπλοκή υπερδυνάμεων εκτός της Ουκρανίας -όπου κι εκεί δεν αποτολμούν την άμεση εμπλοκή- και στη Μέση Ανατολή, με εξαναγκαστική την εμπλοκή τους εκεί συρόμενοι πίσω από τους παρανοϊκούς σιωνιστές, ενώ θα είναι τώρα οι άλλοι που θα πολεμούν by proxy;
Κοντολογίς ο θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά πιο πολύ αγαπά τον νοικοκύρη! Κι ο αγώνας δεν είναι bras de fer σε κακόφημο μπαρ του Φαρ Ουέστ, όπως θα ήθελαν οι «πολιτισμένοι» χλεχλέδες, αλλά παρτίδα σκάκι. Και στο σκάκι, καθώς φαίνεται, πλεονεκτούν προσώρας οι… απολίτιστοι.
Μπορεί προσωρινά τα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης να έφυγαν από τη σφαγή στη Γάζα και το Ολοκαύτωμα που συντελείται εκεί, αλλά είναι το Ισραήλ που υποχρεώθηκε -έστω προσωρινά- σε αναδίπλωση και αναβολή της επίθεσης στη Ράφα.
Το Ισραήλ, ή θα βρει τρόπο, σιωπώντας επί της ουσίας, να «απαντήσει» έξυπνα και σε ευθεία αναλογία με το Ιράν, χωρίς πολλά – πολλά, που είναι μάλλον δύσκολο, ή θα ακολουθήσει την «τρέλα» του Σαμψών, χωρίς τη Δαλιδά αυτήν τη φορά. Ακόμη και στη μυθολογία τα θαύματα μια φορά γίνονται.
Από την άλλη, έτσι κι αλλιώς, η πόρτα του φρενοκομείου για τον πλανήτη είναι πια ορθάνοικτη και οι εθελοτυφλούντες «μαχητές» των δυτικών… αξιών και τρόπου ζωής κάμποσοι.
https://www.hereticalideas.gr/2024/04/iran-israel-sampson-apousa-dalida.html
Εξαιρετικό…..