της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Γιατί φοβόμαστε το λάθος; Γιατί μας λούζει κρύος ιδρώτας και μας κυριεύει το αίσθημα του πανικού όταν η έκβαση ενός αποτελέσματος δεν είναι αναμενόμενη; Στην ουσία, το λάθος είναι και αυτό μία πηγή γνώσης. Ένας άνθρωπος που δεν πέφτει σε λάθη δεν έχει περιθώρια να προοδεύσει κ
της Γεωργίας Σκαμπαρδώνη Δύο γιαγιάδες, ηλικίας γύρω στα 70,συνήθιζαν να κάθονται σε ένα παγκάκι και να παρατηρούν τα δέντρα, τους ανθρώπους, τα αυτοκίνητα στους δρόμους. Ώσπου ξεκίνησαν να μιλάνε για όλα όσα τους απασχολούσαν… – Μεγαλώσαμε, μεγαλώσαμε. Βλέπω τα παιδιά στο σχολείο και θυμάμαι
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στη σημερινή εποχή που να μην έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Είναι ένας κόσμος ανοιχτός, ποικιλόμορφος, γεμάτος γνώση, ευκαιρία για γνωριμίες αλλά και πολλούς κινδύνους που ελλοχεύουν από την επιπόλαιη χρήση του. Η εξέλιξη της τεχνολογίας πλέον φέρν
της Γεωργίας Σκαμπαρδώνη Ένα δεινοσαυράκι περπατούσε μαζί με τη μητέρα του. Σε μία στιγμή, γυρίζει στο μέρος της και τη ρωτάει: -Μαμά, αναζητώ το νόημα καινούργιων και άγνωστων, για εμένα, λέξεων. Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις τι σημαίνει η λέξη αγάπη; -Θα σου πω παιδί μου, δώσε μου λίγο χρόνο, απάν
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής που να μην ένοιωσε έστω και μία φορά στη ζωή εκείνο το τσίμπημα στην καρδιά που προκαλεί η σύγκριση του εαυτού του με τους άλλους, όπως και τη δυσφορία που προκύπτει όταν διαπιστώνουμε ότι οι άλλοι υπερτ
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Από μικροί διδασκόμαστε πως πρέπει να είμαστε καλοί μαθητές, να πετυχαίνουμε στις εξετάσεις, στον αθλητισμό, στην εργασία. Πάντοτε αυτός που πετυχαίνει επιβραβεύεται και εξυμνείται, ενώ οι άνθρωποι που αποτυγχάνουν συνήθως μένουν στο σκοτάδι. Ασυναίσθητα και ασυνείδητα, λοιπόν
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Κάθε άνθρωπος έχει τα προβλήματά του. Έχουμε φτάσει σε σημείο να αισθανόμαστε ενοχές επειδή θεωρούμε διαρκώς πως γκρινιάζουμε για τα δικά μας θέματα, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα δεινά στον κόσμο και τόσες συμφορές σε ανθρώπους. Ακόμα και το να χαιρόμαστε μας προκαλεί θλίψη επε
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη Θέλω πολλές φορές να φωνάξω σε πολλούς γονείς «φτάνει πια!» -και θα ήθελα, πραγματικά, να βρω τη δύναμη να το κάνω αυτό κάποια στιγμή. Ομολογώ ότι πολλές συμπεριφορές γονιών με βγάζουν εκτός εαυτού και ειλικρινά χωρίς να θέλω να κατακρίνω τους άλλους με κακεντρέχεια ή για να φ
