Ο ουρανός δεν θα καταρρεύσει
του Κώστα Ράπτη
Μόλις ανακοινώθηκαν τα αντίμετρα της Κίνας στους δασμούς Τραμπ, ο ένοικος του Λευκού Οίκου σχολίασε μέσω Truth Social: «Η Κίνα πανικοβλήθηκε. Είναι αυτό που δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει».
Ωστόσο, οι Κινέζοι ιθύνοντες κάθε άλλο παρά πανικόβλητοι μοιάζουν.
Η «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου, όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος, δημοσίευσε άρθρο «γραμμής» σχετικά με τους δασμούς Τραμπ. Κεντρικές του φράσεις: «Κάνουμε τη δουλειά μας» και «Ο ουρανός δεν πρόκειται να καταρρεύσει».
Η δεύτερη φράση έχει βέβαια ιδιαίτερη ιστορική φόρτιση. Χρησιμοποιήθηκε από τον Μάο Τσετούνγκ σε σύσκεψη 7.000 κομματικών στελεχών το 1962, ήτοι κατά το 13ο έτος της Λαϊκής Δημοκρατίας, σε μια στιγμή κατά την οποία ο απολογισμός των πολιτικών που είχαν ακολουθηθεί δεν μπορούσε παρά να χαρακτηρισθεί θλιβερός. Ο λιμός στον οποίο κατέληξε το πείραμα εκβιομηχάνισης που έγινε γνωστό ως το «Μεγάλο Άλμα προς τα Μπρος», αλλά και το ρήγμα με την Σοβιετική Ένωση αποτελούσαν πρόσφατες εξελίξεις.
Οι κακεντρεχείς επισημαίνουν ότι φέτος συμβαίνει επίσης να διανύουμε το 13ο έτος της προεδρίας του Σι Τζινπινγκ, στον απόηχο καταστροφικών δοκιμασιών όπως η πανδημία του κορονοϊού και εν μέσω του εν εξελίξει ρήγματος με μια άλλη υπερδύναμη, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η «Λαϊκή Ημερησία» έχει μια περισσότερο αισιόδοξη ανάγνωση των εξελίξεων. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, «αν και οι διεθνείς αγορές γενικά θεωρούν ότι οι ΗΠΑ κάνουν κατάχρηση των δασμών πέρα από το αναμενόμενο, η Κεντρική Επιτροπή έχει προβλέψει αυτόν τον νέο γύρο οικονομικής και εμπορικής καταστολής των ΗΠΑ κατά της Κίνας, έχει εκτιμήσει πλήρως τον πιθανό αντίκτυπό του και έχει ετοιμάσει σχέδια αντίδρασης σε επαρκή χρόνο». Κατά το άρθρο, τα σχέδια αυτά έχουν εκπονηθεί από την περσινή Κεντρική Διάσκεψη Οικονομικής Εργασίας.
Επιπλέον, οι Κινέζοι ιθύνοντες, μολονότι αναγνωρίζουν ότι οι δασμοί θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις εξαγωγές βραχυπρόθεσμα, υποστηρίζουν ότι ο αντίκτυπος θα είναι περιορισμένος, για τρεις βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η η Κίνα μείωσε επιτυχώς την εξάρτηση από την αγορά των ΗΠΑ (οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ υποχώρησαν από 19,2% το 2018 σε 14,7% το 2024) ενώ επεκτείνει το εμπόριο με τις χώρες της ASEAN και του «νέου δρόμου του μεταξιού», που αντιστοιχούν στο 16,4% και 47,8% των εξαγωγών της Κίνας αντίστοιχα. (Άλλωστε οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν μόλις το 19,74% του κινεζικού, έναντι 47,14% του γερμανικού, 44% του νοτιοκορεατικού και παγκόσμιου μέσου όρου στο 29,27%).
Κατά δεύτερος, πολλές κατηγορίες προϊόντων των ΗΠΑ έχουν υψηλή εξάρτηση (ακόμη και άνω του 50%) από κινεζικές εισαγωγές, που «δεν μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν». Έτσι, ακόμη και με δασμούς, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αγοράζουν αυτά τα προϊόντα από την Κίνα για το άμεσο μέλλον.
Ο τρίτος λόγος τον οποίο επικαλείται η «Λαϊκή Ημερησία», είναι ότι μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων κινεζικών εξαγωγικών επιχειρήσεων το 2024, σχεδόν το 85% ασκεί επίσης εγχώριες δραστηριότητες πωλήσεων, με τις τις τελευταίες να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 75% των συνολικών πωλήσεων. Έτσι, ακόμα και αν οι εταιρείες δεν μπορέσουν να εξάγουν καθόλου, οι περισσότερες έχουν το περιθώριο να υποχωρήσουν στις εγχώριες πωλήσεις.
Αλλά, η επιχειρηματολογία δεν είναι απλώς «αμυντική». Αντιθέτως, οι Κινέζοι ιθύνοντες φέρεται να θεωρούν ότι η παρούσα συγκυρία δίνει στην χώρα τους ευκαιρίες Το άρθρο αναφέρει ρητά ότι η Κίνα «θα μετατρέψει την πίεση σε κίνητρο, θα θεωρήσει την ανταπόκριση στις επιπτώσεις των ΗΠΑ ως στρατηγική ευκαιρία για να επιταχύνει την κατασκευή ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, να προωθήσει την ανάπτυξη υψηλής ποιότητας και να διευκολύνει τις οικονομικές διαρθρωτικές προσαρμογές».
Επιπλέον, η συγκυρία βοηθά την Κίνα να ενισχύσει την τεχνολογική της αυτάρκεια: ο αμερικανικός «κλοιός στον λαιμό», απλώς «θα αναγκάσει την Κίνα να επιταχύνει τις καινοτομίες σε βασικές τεχνολογίες». Το άρθρο υπογραμμίζει τα επιτεύγματα της Κίνας σε ολοκληρωμένα κυκλώματα, τεχνητή νοημοσύνη και ανθρωποειδή ρομπότ, υποδηλώνοντας ότι η εξωτερική πίεση έχει ήδη ενισχύσει τις ικανότητες καινοτομίας της Κίνας.
Παράλληλα, η όλη κατάσταση τοποθετεί την Κίνα σε θέση «υπεύθυνης μεγάλης δύναμης», σε αντίθεση με τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ βοηθούν στην απεικόνιση της Κίνας ως σταθεροποιητικής δύναμης σε αντίθεση με την αστάθεια και το απρόβλεπτο τους.
Τέλος, οι δασμοί παρέχουν πρόσθετο κίνητρο για την «εξυπηρέτηση της διευρυνόμενης εγχώριας ζήτησης ως μακροπρόθεσμης στρατηγικής», με ιδιαίτερη έμφαση στο να γίνει η κατανάλωση «κύριος μοχλός και έρμα της οικονομικής ανάπτυξης». Το άρθρο σκιαγραφεί μια διττή προσέγγιση: αύξηση του εισοδήματος των κατοίκων και μείωση των βαρών τους για την ενίσχυση της καταναλωτικής ικανότητας, βελτιώνοντας παράλληλα την πλευρά της προσφοράς με την οικοδόμηση μιας ενοποιημένης εθνικής αγοράς.
Το άρθρο τελειώνει τονίζοντας ότι η Κίνα «δεν έχει κλείσει την πόρτα στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν θα τρέφουμε μη ρεαλιστικές ελπίδες», επειδή ο διάλογος μπορεί να διεξαχθεί μόνο με «ισότιμο, σεβασμό και αμοιβαία επωφελή τρόπο».
Τα τελευταία λόγια είναι μια αποστροφή του Σι Τζινπινγκ: «Η κινεζική οικονομία είναι μια απέραντη θάλασσα, όχι μια μικρή λίμνη». Και ως γνωστόν, «η θάλασσα δέχεται όλους τους ποταμούς».
από το «https://www.capital.gr/»
https://www.hereticalideas.gr/2025/04/o-ouranos-den-tha-katarreusei.html
Αφήστε ένα σχόλιο