Η απάτη του ρυθμού αύξησης του Α.Ε.Π.

Η απάτη του ρυθμού αύξησης του Α.Ε.Π.

του Βασίλη Κουμπάκη*

Σημαντικός δείκτης για την μέτρηση της αποτελεσματικότητας διακυβέρνησης κάθε κυβέρνησης είναι ο ρυθμός αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (Α.Ε.Π.), που μετριέται σε ποσοστό σχετίζοντας το παραγόμενο προϊόν ενός έτος με το παραγόμενο προϊόν της προηγούμενης χρονιάς. Δηλαδή εάν σε μια χρονιά η χώρα παρήγαγε 100 μονάδες προϊόν (Α.Ε.Π.) και την επόμενη χρονιά παράγει 110 μονάδες προϊόν (Α.Ε.Π.) τότε η αύξηση του Α.Ε.Π. θα είναι (110 – 100) /100 = 10% .

Εάν δεν έχουμε αύξηση αλλά μείωση του παραγόμενου προϊόντος την επόμενη χρονιά, τότε καταγράφεται αυτό ως αρνητική αύξηση του Α.Ε.Π. ή αναφέρεται ως επιβράδυνση της ανάπτυξης της οικονομίας.

Για να γίνει όμως κατανοητός ο δείκτης αύξηση του Α.Ε.Π. θα δοθεί ένα παράδειγμα όπως είναι το συμβάν στο Μάτι το 2018. Ένας οικισμός 280 κατοικιών υπαίθριου τύπου (μη αστικές κατοικίες) ο οποίος επλήγη από υπαίθρια πυρκαγιά στην οποία χάθηκαν στις τραγικές συνθήκες της πυρκαγιάς 104 άτομα, καταστράφηκαν πάνω από 140 σπίτια, κάηκαν 380 αυτοκίνητα και πολλά δέντρα της περιοχής.

Εάν δεν είχε πιάσει η περιοχή φωτιά ή εάν έγκαιρα είχε αντιμετωπισθεί η πυρκαγιά, συνεχίζοντας την κανονική ζωή του ο οικισμός Μάτι, τότε το Ακαθάριστο Προϊόν της περιοχής δεν θα είχε μεταβληθεί. Οι κάτοικοι ήταν αυτάρκες στις ιδιοκτησίες τους για τις οποίες είχαν εργασθεί μία ολόκληρη ζωή και απολάμβαναν τον καρπό των εργασιών τους με τις οικογένειες τους. Έτσι η καταγραφή στην αύξηση του Ακαθάριστου Προϊόν της περιοχής θα ήταν (100 – 100) /100 = 0% .

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, με τις καταστροφές σε έμψυχο και άψυχο υλικό, ο οικισμός Μάτι κατέληξε έτσι ώστε να πρέπει να ανοικοδομηθεί ξανά. Από τα 280 σπίτια του οικισμού κατεστραμμένα είναι τα 140 άρα στο τέλος του 2018 στον οικισμό Μάτι υπήρχαν 140 κατοικήσιμα σπίτια. Εάν τα κατεστραμμένα 140 σπίτια και περιουσίες ανοικοδομηθούν σε ένα χρόνο φτάνοντας το αρχικό δυναμικό 280 κατοικίες που ήταν πριν την πυρκαγιά τότε για το 2019 η αύξηση του Ακαθάριστου Προϊόντος του οικισμού Μάτι θα ήταν (280 – 140) /140 = 100%

Το παράδειγμα Μάτι για την λογική του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος δεν είναι κάτι σπάνιο ή εξωπραγματικό είναι η καθημερινή λειτουργία της οικονομία της κοινωνία μας.

Τρακάροντας για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο, το πάμε στο συνεργείο όπου αυτό αποκαθίσταται στην αρχική του κατάσταση. Το συνεργείο εκδίδει τιμολόγιο το οποίο στο τέλος της χρονιάς μαζί με όλα τα υπόλοιπα τιμολόγια από αποκατάσταση αυτοκινήτων καταγράφεται ως Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Εάν αυξηθούν οι αποκαταστάσεις των κατεστραμμένων αυτοκινήτων στα συνεργεία της χώρας τότε θα έχουμε και καταγεγραμμένη αύξηση του Α.Ε.Π. Οι ασφαλιστικές εταιρίες οι οποίες καλύπτουν τις ζημιές των οχημάτων καταγράφουν και αυτές οικονομική δραστηριότητα, εκδίδοντας τιμολόγια για τις υπηρεσίες τους που καταγράφεται επίσης με θετικό πρόσημα στο Α.Ε.Π.

Εύκολα γίνεται κατανοητό γιατί μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που η Ελλάδα ήταν σχεδόν κατεστραμμένη χώρα, με βιομηχανική παραγωγή στο τέλος του πολέμου να αντιπροσωπεύει το 18% της προπολεμικής βιομηχανικής παραγωγής, με κατεστραμμένες κατά 80%, υποδομές (σιδηρόδρομοι, λιμάνια γέφυρες κλπ) κατέγραψε τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη. Μιλούσαν για το Ελληνικό οικονομικό θαύμα για το οποίο παραθέτω ατόφια την περιγραφή που υπάρχει στο διαδίκτυο https://el.wikipedia.org/wiki «Ο όρος Ελληνικό οικονομικό θαύμα έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον εντυπωσιακό ρυθμό οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Ελλάδας από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 ως τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Μεταξύ του 1950 και του 1973, ο μέσος όρος οικονομικής ανάπτυξης της χώρας κυμαινόταν γύρω στο 7%, όντας ο δεύτερος στον κόσμο, μετά από αυτόν της Ιαπωνίας. Οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης παρατηρήθηκαν τη δεκαετία του 1950, που πολλές φορές ξεπερνούσαν το 10% (η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν επίσης κατά 10% ετησίως, για πολλά χρόνια, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1960)».

Φαίνεται καθαρά από την παραπάνω ανάλυση ότι ο ορισμός του Α.Ε.Π. όπως και ο δείκτης ρυθμός αύξησης του Α.Ε.Π. είναι μία ιδεατή, πλαστή, απεικόνιση της οικονομικής πραγματικότητας μιας χώρας. Ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας δεν ήταν «εντυπωσιακός» όπως αναφέρει το el.wikipedia, ήταν φυσιολογικός. Όταν σε έναν άνθρωπο του καταστρέψεις το σπίτι του αυτός θα εργασθεί σκληρά για να το χτίσει ξανά, να εξασφαλίσει για την οικογένεια του τις απαραίτητες φυσιολογικές συνθήκες διαβίωσης. Φυσιολογικό είναι για μία οικογένεια να έχει την στέγη της. Κανένας δεν αναφέρει ότι στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης εκτοπίστηκαν 800.000 Έλληνες πολίτες από τις εστίες τους ως «ανταρτόπληκτοι» και εγκαταστάθηκαν στις μεγάλες πόλεις Αθήνα και Θεσσαλονίκη που δεν είχαν την υποδομή για να τους υποδεχθούν. Έτσι για πολιτικούς λόγους, τεχνητά δημιουργήθηκε η ανάγκη στέγασης 800.000 Ελλήνων πολιτών η οποία καλύφτηκε με την ανοικοδόμηση από τους ίδιους, ως εργαζόμενους στις οικοδομές των μεγάλων πόλεων, καταγράφοντας τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη. Το αποτέλεσμα αυτού του έργου έχουμε ότι στη χώρα οι πολίτες που είχαν σπίτι στο χωριό τους το οποίο βιαίως εγκαταλείψανε, αποκτήσανε ένα σπίτι στο νέο τόπο κατοικίας τους όπου τους κατηύθυναν να διαμείνουν. Σπίτι είχαν, σπίτι έχουν, όμως καταγράφεται στους οικονομικούς δείκτες η τεράστια ανάπτυξη της χώρας, μια πλαστή ανάπτυξη η οποία δεν διαφέρει από την υπόθεση στο Μάτι.

Είχαν οι πολίτες την στέγη τους που καταστράφηκε με κρατική παρέμβαση (βιαίως εκτοπισμός 1948) ή ανικανότητα (πυρκαγιά Μάτι 2018) και με την οικονομική ανάπτυξη αποκτήσανε στέγη. Από το ότι η αντίληψη του 1948 την συνάτταμε και το 2018 μαρτυρεί ότι αυτή μπορεί να μην έφυγε ποτέ από τον τόπο ετούτο. Εάν ζητούμενο σε μία κοινωνία είναι οι ρυθμοί ανάπτυξης με τους οποίους κρίνεται η διακυβέρνηση μιας κυβέρνησης τότε είναι λογικό γιατί αφήνονται να καίγονται τα δάση, γιατί μπαζώνονται τα ρέματα ώστε οι πλημμύρες (Μάνδρα Αττικής με 25 νεκρούς το 2017 και όχι μόνο) να καταστρέψουν περιουσίες που οι ιδιοκτήτες τους θα αποκαταστήσουν καταγράφοντας αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης για τη διακυβέρνηση της κάθε ανίκανης κυβέρνησης που δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις συνθήκες που θα προστατεύουν τους πολίτες της.

Στο παραπάνω κείμενο από την ιστοσελίδα el.wikipedia αναφέρεται ότι η Ελλάδα είχε τον δεύτερο μετά αυτόν της Ιαπωνίας ρυθμό ανάπτυξης. Εάν δηλαδή η Ιαπωνία παρήγαγε 10.000 αυτοκίνητα την μία χρόνια και την επόμενη 1000 αυτοκίνητα περισσότερα δηλαδή 11.000 αυτοκίνητα θα έχει καταγραφεί ρυθμός αύξηση της ανάπτυξης (11.000 – 10.000) /10.000 = 10%

Στην Ελλάδα οι αριθμοί βέβαια ήταν διαφορετικοί, εάν την μία χρονιά στην χώρα μας είχαν παραχθεί 10 αυτοκίνητα και την επόμενη χρονιά παρήχθησαν 11 αυτοκίνητα δηλαδή 1 αυτοκίνητο περισσότερο τότε θα καταγραφεί ρυθμός ανάπτυξης (11 – 10) /10 = 10% .

Έτσι ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας φαίνεται να είναι ίδιος με αυτόν της Ιαπωνίας. Ορατό είναι ότι με το δείκτη του ρυθμού ανάπτυξης μπορεί να κρύβεται η πραγματική εικόνα μιας οικονομίας και να εμφανίζεται το μαύρο – άσπρο, ειδικά εάν κάποιος έχει αναπτυγμένη την πολιτική του αχρωματοψία, την οποία έντεχνα μεταβιβάζει με τα ΜΜΕ στους πολίτες του τόπου.

Το εργαλείο ρυθμού ανάπτυξης του Α.Ε.Π. είναι καλό εργαλείο όταν συγκρίνονται όμοια πράγματα δηλαδή η οικονομία της Ιαπωνίας με αυτή της Γερμανίας ή άλλες οικονομίες χωρών με όμοιες ή παρόμοιες δυνατότητες. Είναι καλό εργαλείο με το οποίο μπορεί να συγκρίνονται πολιτικές εθνικών κυβερνήσεων όχι όμως κυβερνήσεων που εκτελούν εντολές ξένων αφεντικών, αντί τις εντολές του εντολοδόχου λαού τους.

Οι κρατικές υπηρεσίες δεν μπόρεσαν μια υπαίθρια πυρκαγιά στο Μάτι να αντιμετωπίσουν, μία πυρκαγιά που απαιτούσε νερό, δίκτυο σωληνώσεων για υπαίθριους πυροσβεστικούς σταθμούς με κρουνούς, ένα αντλιοστάσιο πυρόσβεσης και χειριστές της πυροσβεστικής μάνικας. Νερό υπάρχει σε αφθονία στη θάλασσα στο Μάτι, εθελοντές υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν στην Ελλάδα για χειριστές πυροσβεστικής μάνικας, τα υπόλοιπα υλικά έχουν ευτελές αξία μπροστά στην αξία των περιουσιών και ανθρώπων που χάθηκαν το 2018. Όμως η αποκατάσταση στο Μάτι σήμερα πάλι γίνεται χωρίς την πρόβλεψή ενός υπαίθριου δικτύου πυρόσβεσης, όπως και σε κάθε περιοχή που έχει καεί από υπαίθρια πυρκαγιά, Πελοπόννησος, Εύβοια, κλπ δυστυχώς ο κατάλογος είναι μεγάλος, για να διατηρείται έντεχνα η δυνατότητα καταγραφής αυξημένων ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης στο μέλλον.

Έτσι όπως χρησιμοποιείται το εργαλείο ρυθμός αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόν φαίνεται ότι είναι για να κρύβεται πίσω του η ανικανότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να επιλύει τα προβλήματα των πολιτών της χώρας που της έχουν αναθέσει την τύχη τους και αυτή των παιδιών τους.

* O Κουμπάκης Βασίλης είναι Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός
-Θεσσαλονίκη – τηλ: 6978 180608 e-mail: koumbakis@gmail.com

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2023/01/apati-rythmou-afxisis-aep.html