Τα βαφτίσια τον καιρό της πανδημίας

Τα βαφτίσια τον καιρό της πανδημίας

Συκοφαντία: Δύναμη των δειλών, εκδίκηση των ανάνδρων

της Αγγελικής Παπαζάνη

Ποιος θα μας το έλεγε ότι τον καιρό της πανδημίας ο κόσμος θα έβρισκε χρόνο για βαφτίσεις. Όχι τίποτε πολυτέλειες. Μην φανταστείτε! Απλή ονοματοδοσία αλλά από τηλεοράσεως και εντύπων. Πολλοί οι νονοί. Πολλά και τα βαφτιστήρια! Κάτι εκατομμύρια που δεν θέλησαν να εμβολιαστούν. Και ως εκ τούτου τους αξίζει να αποκτήσουν καινούργια ταυτότητα…

Βαφτίζεται, λοιπόν, ο δούλος του θεού (και όχι των φαρμακευτικών)…

Αντιεμβολιαστής: Η κορωνίδα των ονομάτων! Κάτι ανάμεσα σε «εχθρό της κοινότητας», απατεώνα, που έχει κιόλας το θράσος να αμφισβητεί το θαύμα της Επιστήμης ή την Επιστήμη του θαύματος. Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα πέσει η φαρμακευτική και θα τον πλακώσει. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει ο συγκεκριμένος όρος για την Αριστερά της προόδου και της Επιστημολατρείας, που ξεχνά πως η επιστημονική κοινότητα δε φημίζεται για την ταύτιση απόψεων αλλά και ότι η Επιστήμη έχει δύο πρόσωπα. Το Ένα είναι αυτό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Κάνει επίσης ότι δεν καταλαβαίνει ότι η αντίσταση έχει κι αυτή μπροστά το «αντι»!

Ψεκασμένος: αγαπημένο επίθετο της οικογένειας Μητσοτάκη, που έχει παράδοση στα βαφτίσια. Οι ψεκασμένοι δεν είναι σίγουρα ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας ,γιατί οι τελευταίοι δεν έχουν ίχνος αεροψεκασμού πάνω τους. Έτσι διατείνονται τουλάχιστον! Είναι αυτοί που κανένας δεν θέλει να έχει φίλους ή συγγενείς. Καλό θα είναι να αποφεύγεται κάθε συναναστροφή μαζί τους, γιατί αυτή η αμφισβήτηση μπορεί να αποδειχτεί μεταδοτική και δεν είμαστε για τέτοια τώρα!

Αρνητής: ευρεία η έννοια εδώ. Μπορεί να αρνείται την ύπαρξη του ιού, ο οποίος είναι αόρατος σε αντίθεση με όλους τους άλλους που ήταν ορατοί. Μπορεί να μην θέλει να κάνει το καταπληκτικό αυτό δώρο του θεού, άρα είναι και αρνητής θεού (=Μπουρλά). Ενδέχεται, επίσης, να είναι και αρνητής δημοκρατίας. Γιατί όχι; Γιατί ως γνωστόν στη Δημοκρατία το κράτος κατέχει το σώμα του πολίτη και του επιβάλει τις θεραπείες που εκείνο θεωρεί σωστό. Έτσι δεν είναι; Ή μήπως κάπως αλλιώς; Νονός εδώ δικαιωματικά ο κύριος Γεροτζιάφας, το στόμα του οποίου στάζει φαρμάκι για όσους «βάζουν σε κίνδυνο την κοινωνία». Είναι αυτοί που σε λίγο θα είναι ορεσίβιοι. Για θάλασσα κουβέντα! Εκεί θα πηγαίνουν μόνο οι εκλεκτοί.

Τζαμπατζής: είναι αυτός που ζει εις βάρος των συνανθρώπων του. Που δεν εμβολιάζεται ο ίδιος, προσδοκώντας να επωφεληθεί από το τείχος ανοσίας που χτίζουν άλλοι για αυτόν. Αυτός κάθεται μακριά από το τείχος, για να μην πέσει και τον πλακώσει. Και αυτό δεν το συγχωρεί ούτε ο κος Μητσοτάκης που είναι «καλοπληρωτής» ούτε όμως και ο Γιάννης που έχασε το ένα «ν» στο δρόμο. Γιατί, όπως έχουμε αντιληφθεί, οι συγκεκριμένοι (και όχι μόνο) θυσιάζονται καθημερινά για το σύνολο!

Αυτόχειρ: ένα εξαιρετικό όνομα αρχαιοπρεπές, ευγενική προσφορά του μητροπολίτη Ηλείας που δηλώνει ότι δεν θα πάει στην κηδεία αυτής της κατηγορίας. Δεν πειράζει. Ούτε οι αυτόχειρες θα πάνε στη δική του. Δεν χάλασε ο κόσμος!

Ναζιστής: μια ευγενική προσφορά του μητροπολίτη Ναυπάκτου που φαίνεται όμως ότι απουσίαζε στα μαθήματα Ιστορίας όταν πήγαινε σχολείο, γιατί ταυτίζει τον ναζισμό με τον αντιεμβολιασμό. Δεν έμαθε έκτοτε ότι οι μεγαλύτεροι φανς των υποχρεωτικών εμβολιασμών ήταν οι Ναζί που έκαναν αποτρόπαια βασανιστήρια στα αθώα θύματά τους. Παρακαλώ να επιστραφεί το απολυτήριο και ο συγκεκριμένος να ξαναφοιτήσει!

Ρίψασπις: και εδώ η αρχαιοπρέπεια στο φουλ. Όνομα αντάξιο του νονού Θ. Πλεύρη. Εδώ δεν μιλάμε για όλους τους Έλληνες, βέβαια. Λίγοι είναι οι εκλεκτοί που ρίχνουν τις ασπίδες τους ή μάλλον τις άσπρες μπλούζες τους και τα στηθοσκόπια. Πρόκειται για τους υγειονομικούς που κάποτε ήταν ήρωες μπαλκονιού και τώρα είναι ήρωες δρόμου. Γιατί από την εργασία στην ανεργία… ένα τσιγάρο δρόμος!

Σε μια περίοδο που ο κόσμος έχει κλειστεί στο καβούκι του τρομοκρατημένος από τους ιούς που τον κυνηγούν, οι νονοί έχουν πάρει το πάνω χέρι. Σε μια περίοδο που η αντίσταση θεωρείται υγειονομικό έγκλημα, οι πολλοί ξέχασαν ότι, όταν θέλουμε να μειώσουμε έναν αντίπαλο ή αντιφρονούντα, εξαπολύουμε εναντίον του ένα άλλο κυνηγητό, αυτό των χαρακτηρισμών.

Πρόκειται για ένα καθαρά προπαγανδιστικό μέσο που στόχο έχει να αμαυρώσει κάθε μορφή αντίδρασης, εξαπολύοντας λάσπη. Αυτήν τη λάσπη προσπαθούν μια χούφτα άνθρωποι να διαλύσουν, αδιαφορώντας παντελώς για ό,τι λέγεται από μία αγέλη που έχει παραχωρήσει την Αυτοδιάθεσή της (και άρα όλα τα ατομικά δικαιώματα, καθώς αυτά απορρέουν από το Αυτεξούσιο) και υπακούει τυφλά στους βοσκούς της. Όποιος τολμήσει να ξεφύγει από αυτήν την αγέλη τον περιμένουν σε μια γωνιά οι νονοί να του δώσουν ονοματάκι. Γιατί έτσι νομίζουν ότι θα τον κάνουν να αρνηθεί την πραγματικότητα και να προσχωρήσει σε μια δυστοπία και ένα μέλλον που ετοιμάζεται κατά παραγγελία Σβάμπ, Χαράρι, Μπίλ και λοιπών «γενναιόδωρων» συνανθρώπων μας.

Όσο όμως θα υπάρχουν στο δρόμο οι ήρωες με τις άσπρες μπλούζες, υπάρχει ελπίδα! Κι όσο υπάρχει Ελπίδα, οι δειλοί και οι άνανδροι θα αναζητούν κι άλλα ονόματα, γιατί γνωρίζουν καλά ότι οι λίγοι ήταν πάντα αυτοί που έγραψαν Ιστορία.

 

 

 

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2022/05/ta-vaftisia-ton-kairo-tis-pandimias.html