«Πιστοποιητικόν Εμβολιασμού»…

«Πιστοποιητικόν Εμβολιασμού»…


του Νίκου Α. Καραβέλου*

Η διάκριση των πολιτών σε μπολιασμένους και μη, μήπως αντιβαίνει σε βασικούς διεθνείς κανόνες; Μήπως συγκροτεί βασανισμό, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;

Τι λέει η Αντιπολίτευση; Ο Σύριζα, Τι έχει να πει γι’ αυτό το ΚΚΕ;

Απολύτως τίποτα!

Λες και δεν πρέπει αγώνας για τη δημοκρατία. Παρά μόνο για το ψωμί. Εννοείται το ψωμί των πλήρως εμβολιασμένων, όχι των άλλων των «ψεκασμένων». Για τους σε αναστολή υγειονομικούς το ΚΚΕ έπαθε εποχική αφωνία με συνοδεία ξηρού βήχα.

Τι λέει η Δικαιοσύνη, Ορθία και Καθημένη; (Καθηλωμένη);
Βήχας παραγωγικός με σύνδρομο αδυναμίας βάδισης και προσανατολισμού.

Τι λένε οι Δικηγορικοί Σύλλογοι; Οι ιατρικοί;
Πλήρης απώλεια συνειδήσεως, με συμπτώματα ακράτειας.

Τι λένε οι ενώσεις συγγραφέων,
οι εταιρίες λογοτεχνών;
οι λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι.

Βαθύ κώμα!

Επειδή θεωρείται πως δεν θα λογοδοτήσουν, θα προτείναμε να διαβάσουν κανένα βιβλίο, ιδίως ιστορία.

«Οι καιροί αλλάζουν».

Βεβαίως, πολλοί από αυτούς, θα βγουν από τις λάσπες να ξαναγίνουν, λέει, άνθρωποι. Καμία επιστήμη δεν τους περιγράφει καλύτερα από την ψυχιατρική και την εγκληματολογία.

Θα μου πεις ποιος θα τους δικάσει;

Συνήθως αυτοί που τους χρησιμοποιούν, τους αφήνουν εκτεθειμένους. Αλλά και αν υποθέσουμε ότι θα μείνουν άβλαβοι από τη Δικαιοσύνη, γιατί αυτή η κυρά φοβάται ή διστάζει ή επικαλείται την οφθαλμία της (πάθηση των ματιών -κοινώς τύφλα), ο χρόνος είναι με το δίκιο μας.

Και κάτι ακόμα:

Εμείς οφείλουμε να κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά. Να μη τους πιστεύουμε.

Μόνη μας πίστη η παιδεία μας. Όχι εκείνη των πανεπιστημίων, εκεί που ουρλιάζουν αγέλες αρπακτικών. Αλλά η παιδεία που μας προσφέρει η εμπειρία, τα γονικά μας, όσοι φίλοι μας έμειναν ζωντανοί, οι έρωτες μας, παλιοί και καινούριοι, το καλό βιβλίο, οι μνήμες, οι αγώνες μας. Με λίγα λόγια η αγωγή μας.

Και η δικαιοσύνη τι θα πει για όσους μας έβλαψαν;

Η δικαιοσύνη, αγαπητοί, ας κάνει τη δουλειά της. Όποια κι αν είναι! Έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να παραμένει κατώτερη των περιστάσεων, ή και να εξευτελίζεται.

Όμως μπορεί και να σώζει την αξιοπρέπεια της. Αρκεί οι λειτουργοί της να πάψουν να φροντίζουν μόνο τα δικά τους και να κοιτάξουν γύρω τι τρέχει.

Εμείς πάντως οφείλουμε να κάνουμε τη δική μας..

*Ο Νίκος Α. Καραβέλος είναι νομικός και συγγραφέας

 

Αφήστε ένα σχόλιο