Το φιάσκο

Το φιάσκο


του Νίκου Α. Καραβέλου

Έφεραν στην αρχή τα εμβόλια, υπό τη συνοδεία φρουρών, και υπό θερμοκρασίες πολικού ψύχους.

Προσπάθησαν να μιμηθούν τον Καποδίστρια (με τις πατάτες), και φάνηκε πόσο «για τις πατάτες» είναι. Μικροί και αναιδείς. Αστοιχείωτοι και κουτοί. Άδειοι και επηρμένοι.

Όχι μόνο ο θίασος των κυβερνώντων, αλλά και η χορωδία των μουγκών της αντιπολίτευσης.

Δεν είχαμε αμφιβολία. Πρόκειται για περιφερόμενους δεξιούς και ακροδεξιούς που απειλούν και για αριστερούς που κρατούν το ίσιο.

Αν είχαν στοιχειώδη επίγνωση του γελοίου, θα έσπαγαν τον καθρέφτη τους. Αν άκουγαν του κόσμου τα χωρατά, θα έφευγαν μεταμφιεσμένοι. Αν βίωναν τη δυστυχία που προκαλούν με πράξεις και παραλείψεις τους, θα αυτοκτονούσαν.

Τι φιάσκο!

Πρόσωπα «βαριά». Πολιτειακοί, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, στρατιωτικοί, εκκλησιαστικοί, μεγαλογιατροί και λοιποί του κράτους, παρέλασαν, μασκοφόροι, απλώνοντας την ημίγυμνη κακομοιριά τους στις οθόνες των τηλεβόθρων, αναμένοντας ο καθένας το βελόνι του.

Είδαμε με χαρά την κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είδαμε τον κ., πρωθυπουργό, και μετά είδαμε κάποιον σημαντικό παππά, και ύστερα κάποιον κορδωμένο γαλονά, και μετέπειτα τους αριστερούς, που λέτε, αρχηγούς της σοσιαλδημοκρατίας και τέλος τον εξ αποκαλύψεως δικαιούχο της μόνης αλήθειας, της εκ του όρους Αραράτ, τον Γ.Γ του ΚΚΕ. Τους καμαρώσαμε στα τηλεοπτικά δρομάκια, με γυμνό μπράτσο, να διαφημίζουν τα εμβόλια!

Πείτε παρακαλώ, πότε άλλοτε είχαμε την τύχη να απολαύσουμε σύσσωμη την ηγεσία της χώρας σε τέτοιο περίγελο;

Ναι αγαπητοί, έχει και τα καλά της η «Πανδημία».

Το φιάσκο!

Η ιστορία με τα εμβόλια αποκαθήλωσε τους υποκριτές.

Τούτο δεν είναι κακό, γιατί ο κόσμος μπορεί και να απαλλαγεί (αν και αμφιβάλλω) από τις αυταπάτες του.

Όμως τι σπουδαίο θα ήταν γκρέμισμα! (Καζαντζάκης).

Για σκεφθείτε, αν συνέβαινε, πόσο «θα διασκεδάζαμε στην κηδεία», (Καρυωτάκης).

Αυτό το φιάσκο είναι βέβαιο, θα τους κάνει επιθετικότερους και πιο κακούς. Αυτό ίσως θα είναι το λάθος τους.

Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να σιωπά.

Να προσέχει ναι.

Όχι, όμως, να τους φοβάται.

 

 

Αφήστε ένα σχόλιο