Η ελευθερία του λόγου

Η ελευθερία του λόγου

του Γιώργου Χαραλαμπίδη

Σε ένα κόσμο όπου η παραποίηση των εννοιών είναι ο κανόνας, ακόμη και η «ελευθερία του λόγου» είναι ένα παραποιημένο ευφυολόγημα.

Ας το εξηγήσω αναλυτικά.

Ο Λόγος είναι τρόπος αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπινων υποστάσεων. Επί παραδείγματι, αν διαβάσετε τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη, αλληλεπιδράτε με τον αρχαίο φιλόσοφο. Δέχεστε τις πληροφορίες που μέσω του λόγου μπορεί να προκαλέσουν συναισθήματα και σκέψεις στο μυαλό σας, ενώ μετά από χώνεμα και επεξεργασία μπορεί να γίνουν μέρος της ατομικής σας συνείδησης. Τότε ίσως να σας δημιουργηθεί η επιθυμία να μεταδώσετε «αυτό το κάτι» και σε άλλους, οπότε η σκέψη του Αριστοτέλη μετά τόσους αιώνες θα γίνει ο σπόρος που θα γονιμοποιήσει την φαντασία και θα ομογενοποιήσει το όραμα νέων ανθρώπων. Αυτό ίσως γεννήσει νέες ομαδοποιήσεις, νέες κοινωνικές δομές. Ανθρώπινες κοινωνίες!

Ο Λόγος αφορά αυτούς που έχουν την δυνατότητα του Λόγου. Άρα μέρος της ανθρωποκοινωνίας. Όπως έχω αναφέρει και σε άλλα σημειώματα μου, ο Λόγος είναι το είδος της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων, που παραμερίζοντας κατά το δυνατόν τα άλλα είδη, προσπαθεί να αναδείξει και να καλλιεργήσει σε κάθε ανθρώπινη μονάδα την νόηση, δηλαδή το συναίσθημα, τη λογική και τη συνείδηση. Οι μονάδες αυτές θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν φτιάχνοντας ανθρώπινες κοινωνικές δομές που, σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αγκαλιάζουν τον κάθε νέο άνθρωπο σαν κάτι μοναδικό, τον διαπαιδαγωγούν στον Λόγο με παιδαγωγικό σύστημα την Παιδεία, ψάχνουν, γνωρίζουν, αντιλαμβάνονται, τον κόσμο που μας περιβάλλει και μεταλαμπαδεύουν την γνώση αυτή και σε άλλους, με το συναίσθημα, τη λογική και τη συνείδηση, ώστε η υλική αλλά και η πνευματική υποδομή να είναι προσιτή σε όλους. Αυτό που οι αρχαίοι ονόμασαν Δημοκρατία.

Επομένως η έκφραση «ελευθερία του λόγου», ουσιαστικά θέλει να πει, την ελευθερία του ανθρώπου να γνωρίσει και να επιλέξει τον Λόγο σαν μέσο ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Το ότι αναγκάζεται να το πει -σε όλες τις νομοθεσίες, σε όλα τα συντάγματα γίνεται μνεία για την ελευθερία του λόγου- σημαίνει ότι κάποιος, κάποιοι, δεν θέλουν να γαλουχείται ο άνθρωπος στον Λόγο.

Αλλά ποιοι μπορεί να είναι αυτοί; Ποιοι δεν θέλουν τον άνθρωπο όσο το δυνατόν πιο εξελιγμένο και νοήμονα; Ποιοι έχουν συμφέρον να περιορίζουν την ανθρώπινη πρόσβαση στον Λόγο;

Η απάντηση είναι απλή: Η Εξουσία!

Τι είναι η εξουσία; Εξουσία είναι ο άλλος τρόπος αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπων. Έχει σαν βάση τις συμπεριφορές βία, υποκρισία, αδιαφορία και προσπαθεί να ολοκληρωθεί μέσα από αυτές καθιερώνοντας ιεραρχίες και δόγματα.

Μα ο καθένας μπορεί να εκβιάσει, να εξαπατήσει, να αδιαφορήσει!

Ακριβώς! Ο καθένας από μας μπορεί να ασκήσει εξουσία. Αλλά σκέψου, σου αρέσει να σε εκβιάζουν; να σε εξαπατούν; να αδιαφορούν για σένα;

Γενικώς όμως, όταν μιλούμε για Εξουσία, εννοούμε ολιγαρχικές ομάδες με ιεραρχική δομή, που έχουν επικρατήσει εδώ και αιώνες με διάφορες μορφές, όπως βασιλείες, φεουδαρχίες, τυραννίες, δικτατορίες, αυτοκρατορίες, ψευδεπίγραφες δημοκρατίες, αλλά και θρησκείες που δεν περιορίζονται στο πνευματικό τους έργο αλλά διεκδικούν και κοσμική εξουσία.

Αυτές οι ολιγαρχικές ομάδες, με μέσα τις συμπεριφορές βία, υποκρισία, αδιαφορία, διαιρούν το ανθρωποσύνολο σε αντιμαχόμενες υποομάδες κρατώντας για τον εαυτό τους ρυθμιστικό ρόλο, εξαναγκάζουν σε υλική και πνευματική φτώχεια τους πολλούς ώστε να έχουν έτοιμο ένα τεράστιο αριθμό σκλάβων και ενσωματώνουν στην δούλεψη τους τα φυσικά ταλέντα που εμφανίζονται ανάμεσα στους πολλούς ή αν τολμήσουν να αρνηθούν, τους εξοντώνουν.

Η Εξουσία λοιπόν των ολιγαρχικών ομάδων, ή όπως αλλιώς αυτονομάζονται «ελίτ», θεωρούν ότι το συμφέρον τους είναι ο Λόγος να είναι σκλάβος στη δούλεψη τους. Παρεμποδίζουν λοιπόν με διάφορα μέσα τον Λόγο να φωτίσει τα μυαλά και τις ψυχές των ανθρώπων.

Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι κυρίως μέσα που λεηλατούν τον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων (πολύωρη συνεχής μονότονη εργασία, ανούσια θεάματα, παιχνίδια ανταγωνισμού και άλλα), όπως και μέσα που αποσπούν την προσοχή τους από το σημαντικό στο ασήμαντο (πολυπληθείς πόλεις, κατακόρυφη δόμηση, ψυχοδραστικές ουσίες, εθισμός στην κατανάλωση, σύγχρονη τηλεόραση και άλλα).

Ο λόγος που παρεμποδίζουν τον Λόγο, είναι, εκτός του ότι έτσι δημιουργείται μία μεγάλη μάζα ανόητων χειραγωγήσιμων, δημιουργείται επίσης ένα νοητικό χάσμα ανάμεσα στη μεγάλη μάζα και στα χαρισματικά παιδιά της που παράγουν επιστήμη και τέχνη. Έτσι η επιστήμη και η τέχνη γίνονται με τη σειρά τους εργαλεία χειραγώγησης της μεγάλης μάζας, όσο και εξόντωσης υποομάδων που θα τολμήσουν να αντιταχθούν στα θέλω των «ελίτ». Επί παραδείγματι, χωρίς την επιστήμη δεν θα υπήρχαν τα σκληρά ναρκωτικά, όπως κρακ, ηρωίνη, κοκαΐνη και άλλα. Χωρίς την διαστροφή της τέχνης, στο πορνογράφημα στην αρχή και στο πορνοθέαμα αργότερα, δεν θα ήταν τόσο διαδεδομένες μεταξύ των νέων οι διάφορες σεξιστικές συμπεριφορές που διαστρέφουν την σεξουαλικότητα των νέων προς την κατεύθυνση μιας αποπνευματικοποιημένης ανθρώπινης επαφής.

Έτσι στα ερωτήματα: «Σε ποιον ανήκει η Γη;», υπονοώντας το σύνολο της υλικής υποδομής και υπερδομής της βιόσφαιρας, και «Σε ποιον ανήκει η Γνώση;» υπονοώντας την πνευματική δημιουργία δισεκατομμυρίων ανθρώπων, σε εκατομμύρια χρόνια ανθρώπινης ύπαρξης, θα σου δοθούν διαφορετικές απαντήσεις.

Οι ταγοί του Λόγου θα σου πουν, ότι και η Γη και η Γνώση ανήκουν σε όλους τους παρόντες με έμφαση στις μελλοντικές γενιές. Κανείς δεν είναι ανθρωπίνως αποδεκτό να στερείται των βασικών αναγκών, επιβίωσης, αναπαραγωγής και νοητικής ανόδου.

Οι ταγοί της Εξουσίας θα σου πουν ότι και η Γη και η Γνώση ανήκουν σε όποιους μπορούν να τα κατέχουν. Υπονοώντας ότι είναι αποδεκτό ανθρώπινες υποομάδες να μην κατέχουν τίποτε. Έτσι υπονομεύοντας την δυνατότητα και την ικανότητα των πολλών, αναδεικνύονται οι ίδιοι σε αφεντικά και οι άλλοι σε υπηκόους έως σκλάβους. Ακόμη περισσότερο, εκβιάζοντας κι εξαπατώντας κάθε γενιά να “υπογράψει” την σκλαβοποίηση της επόμενης!

Τα ερωτήματα αυτά τίθενται διαχρονικά σε κάθε άνθρωπο. Όμως με την αποφυγή απάντησης και κυρίως με την αποφυγή υπεράσπισης της Λογικής θέσης, πρώτα με τη βία και αρπακτικούς πολέμους, αργότερα με την εξαπάτηση και τη ψεύτικη λογική του εμπορίου και των αγορών, οδηγηθήκαμε σε μια εξουσιαστική δομή ανθρώπινης «κοινωνίας», στην οποία κάθε άλλο παρά ευνοείται η διάδοση του Λόγου.

Έως εδώ νομίζω γίνεται σαφές ότι ο Λόγος είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει νόημα να αναζητηθεί η ελευθερία, ως μέσο ατομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, ως μέσο αναζήτησης της αλήθειας για την παραγωγή και διάδοση της γνώσης. Σε ένα κόσμο χωρίς το έλλογο ον, η αναζήτηση της ελευθερίας ποιον και τι θα αφορούσε;

Αυτοί που αναζητούν την ελευθερία, από ποιους την απώλεσαν; Από τους φυσικούς νόμους; Από το ζωικό ή το φυτικό βασίλειο; Ή μήπως από έλλογα όντα σαν αυτούς; Άνθρωποι δεν είναι αυτοί που προσπαθούν να στερήσουν την ελευθερία άλλων ανθρώπων;

Αν νομίζετε ότι η ελευθερία είναι μία λέξη χωρίς νόημα, στοχαστείτε τα:

«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι·θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Ανδρέας Κάλβος.

«Ους νυν υμείς ζηλώσαντες καί τό εύδαιμον τό ελεύθερον το δέ ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες, μή περιοράσθε τούς πολεμικούς κινδύνους». Θουκυδίδης.

«Ελευθερία ή Θάνατος!» Διαχρονικό ελληνικό σύνθημα.

«Ύμνος εις την Ελευθερίαν» Δ. Σολωμός (Ο εθνικός ύμνος της Ελλάδος).

Η ελευθερία έχει νόημα μόνον στην ανθρώπινη διανόηση. Και ανθρώπινη διανόηση υφίσταται μόνον δια του Λόγου.

Σ’ ένα κόσμο απείρως άπειρο για την ανθρώπινη θεώρηση, που η ανθρώπινη γνώση είναι απειροστό κλάσμα της ανθρώπινης άγνοιας, «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα», ο Λόγος είναι το μόνο μέσον που μπορεί να αντιληφθεί την υπερβολή και να περιορίσει τις ανθρώπινες ορέξεις όταν αυτές φθάνουν στην ύβρι. Να τα σύνορα της ελευθερίας σου. Μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν!..

Ένα αξιοπρόσεκτο σημείο είναι, το με ποιον τρόπο οι άνθρωποι ομαδοποιούνται ώστε να επιτυγχάνουν έργα που απαιτούν κοινή προσπάθεια.

Το έλλογο μέσον ομαδοποίησης είναι ο Λόγος. Ο Λόγος που πείθει με συναίσθημα, λογική και συνειδητοποίηση, ότι το ένα ή το άλλο έργο είναι απαραίτητα για το ατομικό ή το κοινωνικό «καλό». Ενώ αποτρέπει από άλλα που θα θεωρηθούν επιζήμια.

Το μέσον ομαδοποίησης που κυριαρχεί στην σύγχρονη ανθρωποκοινωνία είναι το νόμισμα. Οι άνθρωποι ομαδοποιούνται σε επαγγέλματα, σε ομάδες συμφερόντων, με κίνητρο το ευρώ, το δολάριο, το γουάν και διάφορα άλλα νομίσματα, που όμως έχουν ίδια βάση. Παράγονται από το τίποτε, καθιστούν τις ομάδες που τα παράγουν πάμπλουτες άρα πανίσχυρες, σκορπίζουν την φτώχεια και την αμάθεια στους πολλούς, οικειοποιούνται τη Γη και τη Γνώση.

Να λοιπόν ο άλλος λόγος για τον οποίο ο Λόγος πρέπει να διωχθεί, να φυλακιστεί, να εξοριστεί από τα μυαλά των πολλών. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αντιληφθούν οι πολλοί ότι η «ελίτ» των τραπεζών και των χρηματιστηρίων τους έχει πιάσει κορόιδα!..

Παρατηρείστε τη χριστιανική εκκλησία. Όλοι ξέρουν ότι η εκκλησιαστική περιουσία είναι πολλά δισεκατομμύρια. Τι σχέση έχει αυτό με χριστιανισμό; Ο Χριστός, λέει το ευαγγέλιο, πήγαινε ο ίδιος στον άνθρωπο και προσπαθούσε να τον φωτίσει. Αυτό κάνουν οι ταγοί της σημερινής εκκλησίας;

Παρατηρείστε τα εκπαιδευτικά συστήματα, ίδια περίπου σε παγκόσμια κλίμακα. Πότε η ανθρωπότητα είχε περισσότερα σχολεία από σήμερα; Αλλά και πότε ο κοινός νους έλειπε σε τόσο μεγάλη κλίμακα από τους ανθρώπους;

Παρατηρείστε την ροή της πληροφορίας. Εφημερίδες, βιβλία, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ίντερνετ. Πότε υπήρχαν περισσότερα μέσα; Αλλά και πόσο αποπροσανατολισμένος και εξαπατημένος είναι ο σύγχρονος άνθρωπος.

Το ίδιο συμβαίνει παντού. Το νομικό σύστημα έχει απομακρυνθεί από τη δικαιοσύνη. Το σύστημα ασφάλισης και ιατρικών παροχών από την υγεία. Κανείς δεν μιλά για την πνευματική υγεία, για την ψυχική υγεία, για την κοινωνική υγεία. Όλοι τρέχουν να βγάλουν λεφτά. Αδιαφορώντας για τους λόγους που έχουν καθιερώσει, θρησκεία, παιδεία, δημοσιογραφία, δικαιοσύνη και τόσα άλλα. Ιδιωτικοποίηση μας λένε! Αυτή είναι η λύση!

Ψέματα! Η ιδιωτικοποίηση, όπως την θέλει η εξουσία, θα εξαφανίσει τον δημόσιο χώρο από παντού! Θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην στυγνότερη δικτατορία που μπορεί να υπάρξει!

Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών; Τι οδήγησε σε τόσο μεγάλη διαφθορά; Μα το χρήμα!  Το χρήμα που σαν γενικό κίνητρο ομαδοποίησης και παραγωγής έργου έχει διαφθείρει μέγα μέρος του πληθυσμού με αποτέλεσμα βασικές «επαγγελματικές» κατηγορίες να λειτουργούν αντίθετα απ’ ότι η λογική κι η ηθική επιτάσσουν.

Τι μπορεί να αντιπαρατεθεί στην σαπίλα που επέφερε η «θρησκεία του χρήματος»;

Ο Λόγος! 

Όχι όμως χωρίς την αποφασιστική θέληση του ανθρώπου να αρνηθεί την πρόσκαιρη βόλεψη και να ατενίσει ένα μέλλον για τον ίδιο και τα παιδιά του με πλαίσιο τον Λόγο.

Αυτό, γιατί τα μέσα διαπαιδαγώγησης, Παιδεία για τον Λόγο και Διαφθορά για την Εξουσία, στοχεύουν τις παιδικές ψυχές.

Τα παιδιά μεγαλώνουν σ’ ένα κόσμο όπου το χρήμα έχει κυρίαρχο ρόλο. Κάθε πράξη έχει να κάνει με χρηματική συναλλαγή. Το παιδί μιμούμενο τους γονείς, το πλησίον όσο και το ευρύτερο περιβάλλον, θεοποιεί το χρήμα και αναλώνει μέγα μέρος της ζωής του στην απόκτηση του μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι την ξόδεψε ολόκληρη ή μεγάλο μέρος της, εφ’ όσον καταστεί ικανός συνειδητοποίησης, προς όφελος της εξουσίας. Απόδειξη το πόσο ατομιστές και εγωιστές έχουμε γίνει. Τι άλλο εκτός από τη διαφθορά του χρήματος μας έχει κάνει έτσι; Τι άλλο εκτός από το χρήμα μας κάνει να αδιαφορούμε για την επαφή με τον συνάνθρωπο, για τον ίδιο τον συνάνθρωπο;

Γονείς δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να σκλαβώνουμε ο καθένας τα παιδιά του και όλοι μαζί τις επερχόμενες γενιές, στην φυλακή μιας εξουσίας που διαχρονικά έχει αποδείξει τη μοχθηρία της. Αυτά δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τα λάθη, γιατί τους λείπει η εμπειρία και η γνώση όσο και η ιστορική εμβάθυνση. Εμείς οφείλουμε να γίνουμε μπροστάρηδες στην όποια αντίδραση – αντίσταση. Όταν ο νέος, μας δει μπροστά, τότε να είστε σίγουροι ότι θα ακολουθήσει αρχικά, κι όταν κατακτήσει τον βηματισμό θα μας ξεπεράσει.

Γονείς ας μην χάνουμε χρόνο. Ο Λόγος είναι το πλαίσιο οικοδόμησης όλων όσων θεωρείται ότι κάνουν τη ζωή του ανθρώπου, άξια και γεμάτη. Αν οικοδομήσετε στην Εξουσία θα είναι σαν να πετάτε τους κόπους, τον έρωτα και την αγάπη σας στο αδηφάγο στομάχι της. Αυτό ισχύει και για τους γονείς ιδεών, επιστήμονες, καλλιτέχνες, τεχνολόγους, δημοσιολόγους και πολλούς άλλους.

Για να κατακτηθεί η ελευθερία του Ανθρώπου προϋπόθεση είναι να κατακτηθεί από τους ανθρώπους ο Λόγος. Για να κατακτηθεί ο Λόγος χρειάζεται προσωπικός αγώνας σε εσωτερικό ατομικό επίπεδο, όσο και σε ομαδικό – κοινωνικό!.. Το ΟΧΙ στην εξουσία θα είναι το πρώτο δύσκολο βήμα!..

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2021/10/eleftheria-logou.html