Τα χειρότερα έρχονται…
του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου
Ακόμα μια νομισματική πολιτική ενέργεια από τον Ντράγκι και την ΕΚΤ, για να σωθεί το ευρώ σε βάρος των εργαζομένων, των λαών και των κρατών.
Πρέπει να είσαι η ηλίθιος, ή στυγερός εγκληματίας, από την στιγμή που η ακολουθούμενη πρακτική της Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE) και της μείωσης των επιτοκίων σε αρνητικότερα επίπεδα, όχι μόνο δεν απέδωσε αποτελέσματα στα τελευταία χρόνια εφαρμογής της, αλλά επιδείνωσε την τάση της ύφεσης και του αποπληθωρισμού, που σε συνδυασμό με το δυσθεώρητο χρέος, δημιουργεί ατέρμονο φαύλο κύκλο στις οικονομίες της ευρωζώνης.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολύ απλά γιατί η χρηματοδότηση της οικονομίας, δεν γίνεται με απ’ ευθείας εισόδημα στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, όπως θα επέτρεπαν οι δημόσιες δαπάνες και η έκδοση χρήματος, αλλά με κινητήριο δύναμη την πίστωση, όπου η ΕΚΤ δημιουργεί χρήμα για τις τράπεζες μέσω της αγοράς ομολόγων από αυτές. Με σκοπό να ενισχυθεί -υποτίθεται- το διαθέσιμο χρήμα στις τράπεζες κι αυτές με τη σειρά τους να αυξήσουν το δανεισμό.
Με άλλα λόγια, εδώ δεν είναι η επάρκεια καταθέσεων που επιτρέπει στις τράπεζες να βγάλουν νέα δάνεια, προκειμένου να ενισχυθεί η κατανάλωση και να στηριχθεί η απασχόληση, αλλά η ζήτηση για πίστωση από τους δανειολήπτες που δημιουργεί δάνεια από τράπεζες οι οποίες στη συνέχεια καταβάλλουν στους αποδέκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους τα καταθέτουν στις τράπεζες. Τα δάνεια δημιουργούν καταθέσεις, όχι το αντίστροφο.»
Έστω κι έτσι, και δεδομένου ότι η πρακτική αυτή πετυχαίνει να καταστήσει μικρό το κόστος δανεισμού, το ερώτημα είναι, γιατί η ποσοτική χαλάρωση και η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων από το 2015 και μετά, δεν τόνωσε την οικονομία;
Πολύ απλά, γιατί σε ένα κορεσμένο περιβάλλον επισφαλειών των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια, την κρίση χρέους να καλπάζει και τον αποπληθωρισμό να ενισχύεται, κανένας κερδοσκοπικός μηχανισμός όπως είναι οι τράπεζες και οι πολυεθνικές, δεν θα ρισκάρουν την κερδοφορία τους ανοίγοντας νέο δανεισμό, ή επενδύοντας στην παραγωγικότητα της εργασίας. Αντίθετα θα προτιμήσουν να επενδύσουν το φτηνό χρήμα της ΕΚΤ στην χρηματοπιστωτική αγορά, σε ομόλογα και τίτλους που θα φέρουν μεγαλύτερο και γρηγορότερο κέρδος. Όπως και έκαναν.
Να γιατί δεν βγαίνουν ούτε θα βγουν νέα δάνεια στην οικονομία ικανά να αποτρέψουν τον αποπληθωρισμό και να αυξήσουν την κατανάλωση, τις επενδύσεις και την απασχόληση, συν βέβαια το γεγονός ότι όσα βγουν θα κατευθυνθούν στην εξυπηρέτηση παλιότερου χρέους.
Κι όλα αυτά για να σωθεί το ευρώ, και η ασύδωτη κερδοφορία των αγορών. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι οτι στο ίδιο το καταστατικό της η ΕΚΤ, παραδέχεται πως ο αποπληθωρισμός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις νομισματικές πολιτικές του κοινού νομίσματος, γι’ αυτό και η πρεμούρα της ήταν να κρατά τον πληθωρισμό στο επίπεδο του 2%.
Ο στόχος αυτός, έγραφε, «παρέχει ένα επαρκές περιθώριο για την αποφυγή των κινδύνων του αποπληθωρισμού. Έχοντας ένα τέτοιο περιθώριο ασφαλείας έναντι του αποπληθωρισμού είναι σημαντικό επειδή τα ονομαστικά επιτόκια δεν μπορούν να πέσουν κάτω από το μηδέν. Σε ένα περιβάλλον αποπληθωρισμού η νομισματική πολιτική μπορεί έτσι να μην είναι σε θέση να τονώσει επαρκώς τη συνολική ζήτηση, χρησιμοποιώντας τα επιτόκια της. Αυτό καθιστά πιο δύσκολο για τη νομισματική πολιτική να καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό από ό, τι να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό».
Με άλλα λόγια, το ευρώ δεν μπορεί να επιβιώσει σε συνθήκες αποπληθωρισμού. Κι αυτό σημαίνει νέα κρίση χρέους, περαιτέρω ύφεση, που δεν θα αφήσει καμμιά χώρα της ευρωζώνης και ευρύτερα απείραχτη. Για την χώρα μας μην ανησυχείτε. Κούλης, Αλέξης, Αντώνης, Βαγγέλης και τ’ άλλα τα παιδιά, ομνύουν ακόμα στην αλληλεγγύη των λαών της ΕΕ και την ασφάλεια του κοινού μας νομίσματος, ως πατριωτικό καθήκον σωτηρίας της χώρας και του λαού της.
Τα χειρότερα έρχονται.
https://www.hereticalideas.gr/2019/09/ta-xeirotera-erxontai.html
Αφήστε ένα σχόλιο