Το ZEITGEIST του 2019

Το ZEITGEIST του 2019

Το Κινούμενο Δάχτυλο γράφει
και έχοντας γράψει,
συνεχίζει: ούτε όλη σου η Ευσέβεια, όλη η Ευστροφία σου
δεν θα μπορέσουν να το δελεάσουν να ακυρώσει έστω και μισή Γραμμή
Ούτε όλα σου τα Δάκρυα μπορούν να σβήσουν μια Λέξη από αυτό
[Ομάρ Καγιάμ, 1048-1122]

Είναι μια στιγμή για τον πλανήτη ανάλογη με αυτή που κρατάμε την ανάσα μας παρακολουθώντας την μικρή λευκή μπάλα να γυρίζει στην περιστρεφόμενη ρουλέττα.
Η εποχή του καζινοκαπιταλισμού φτάνει στην κορύφωσή της, παραδίδοντας την σκυτάλη σε έναν κόσμο χάους, βίας και πολέμων.
Η στιγμή πλησιάζει που ο κρουπιέρης στο τραπέζι της παγκόσμιας ρουλέττας θα φωνάξει, «No more bets!», και δεν θα υπάρχει επιστροφή.

Την ώρα που τα στερεότυπα της παγκοσμιοποίησης για το έθνος, την οικονομία, την κοινωνία, την θρησκεία αμφισβητούνται ευρέως και μεταλλάσσονται ραγδαίως υπό την πίεση του σύγχρονου «εθνολαϊκισμού» -κατά την ορολογία της ελίτ-, του ριζοσπαστικού ισλαμισμού και της κρίσης των δυτικών «φιλελεύθερων» αξιών, η εικόνα του μέλλοντος δεν μπορεί να παγιδευτεί σε κλισέ-στερεότυπα.

Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει απόλυτα τι μορφή θα πάρει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος του 21ου αιώνα όταν (και όχι εάν) ξεσπάσει, ούτε σε ποιες χώρες, ούτε αν πάρει έκταση Αποκάλυψης. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, κανένα σημείο του κόσμου δεν μπορεί να θεωρείται άτρωτο ακόμα, όπως και κανενός είδους περιχαράκωση δεν μπορεί να λειτουργήσει.

«Το μέλλον μας ξεγελά από μακρυά…», έγραφε σ’ ένα ποίημά του ο Λόρδος Βύρων τον 19ο αιώνα και κάτι ανάλογο διατύπωσε αργότερα ο Αυστραλός οικονομολόγος Ρόμπερτ Ντίξον, λέγοντας: «είμαστε φυλακισμένοι του μέλλοντος επειδή θα παγιδευτούμε από το παρελθόν μας».

Ο χρόνος είναι ο κυρίαρχος παράγων στο ποντάρισμα. Ο χρόνος και το ρίσκο είναι οι αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος, γιατί αν δεν υπάρχει αύριο, τότε δεν υπάρχει καθόλου ρίσκο.

Ο χρόνος μετράει πολύ όταν οι αποφάσεις είναι αμετάκλητες. Και όμως, πρέπει να ληφθούν πολλές αμετάκλητες αποφάσεις σήμερα ακόμα κι αν οι πληροφορίες είναι ελλιπείς.
Όμως, οι στροφές του τροχού της ρουλέττας και οι ρίψεις των ζαριών έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα λόγω ελαφρών διαφορών στην ενέργεια που τα κάνει και κινούνται. Η θεωρία του χάους, η πρόσφατη επιστημονική αντίληψη, βασίζεται σε μια παρόμοια συλλογιστική.

Αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο για την επισκόπηση του «Zeitgeist» (του πνεύματος του καιρού) του 2019 υπό την έννοια των τάσεων και των ιδεών, των ισχυρών πεποιθήσεων της υπερεθνικής ελίτ, των παγκόσμιων αντιλήψεων, φιλοσοφικών και μεταφυσικών, που κινούν αυτή την εποχή την ιστορία προς την επόμενη κρίσιμη δεκαετία (2020-2030).

Μια κατ’ αρχάς ερμηνεία των ασύμμετρων τάσεων που συμβαίνουν, ακόμα κι αυτή την στιγμή, καταγράφει το Immediately Data Intelligence (IDIR), μια αναφορά για την «ηχώ» του μέλλοντος καθώς εκατομμύρια άτομα πληκτρολογούν εκατομμύρια λέξεις στο Ίντερνετ.

Η γενική ροή των δεδομένων συνεχίζει να επιβεβαιώνει ότι ο «μηχανισμός της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν θα καταφέρει να μετασχηματιστεί σε παγκόσμιο «corpo-fascism» (φασισμό των πολυεθνικών), όπως όλοι φοβόμαστε.

Όσοι σαγηνεύθηκαν από τις σειρήνες του «τέλους της ιστορίας», την απάνθρωπη παγκοσμιοποίηση των αγορών ή της ευρωζώνης, την απατηλή «πολυπολιτισμικότητα», μπορούν, αν το νομίζουν χρήσιμο ή συμφέρον, να παραμείνουν στην πλάνη τους. Η πλειοψηφία όμως των ανθρώπων του πλανήτη αρχίζει να αντιλαμβάνεται τους θανατηφόρους νεοταξικούς «οραματισμούς» και να αντιδρά.

Το σχέδιο των Επικυρίαρχων να περάσουν ομαλά και αθόρυβα σε έλεγχο του κόσμου, ελέγχοντας το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα μέσω της Κίνας, αποτυγχάνει. Αυτοί και η ιδέα τους για παγκόσμια κυριαρχία των banksters προσέκρουσαν στο Σινικό Τείχος, όπου η ικανότητά τους για χειραγώγηση του πλανήτη μέσω της αγοράς των εικονικών χρεών τελειώνει.
Η πολιτική δικτατορία των μαζών από τους λίγους θα καταρρεύσει μαζί με την αυτοκρατορία του δολλαρίου. Όλα θα γίνουν σκόνη και κουρνιαχτός. Τυχεροί θα είναι όσοι θα ζουν τις ημέρες εκείνες και θα γίνουν μάρτυρες της Μεγάλης Σάρωσης από την Ιστορία. Αυτό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή… το 2020, το 2025, το 2030. Όμως, θα συμβεί!

Ο Άμλετ παραπονιόταν ότι είναι κακός ο υπερβολικός δισταγμός απέναντι σε αβέβαιες εκβάσεις. Μπορεί, όμως, ο Άμλετ να το είχε καταλάβει λάθος: αυτός που διστάζει έχει καλύψει τον μισό δρόμο για τον προορισμό του. Όσο μεγαλύτερο το διακύβευμα και πιο αβέβαιη η έκβαση, τόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι η αξία της αναβολής ή της καθυστέρησης.

Σε αυτή ακριβώς την φάση ίσως βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα. «Ούτε μπορούμε να είμαστε αυτό που θυμόμαστε, ούτε τολμάμε να σκεφθούμε αυτό που είμαστε», για να θυμηθούμε τον «καταραμένο» Βύρωνα.

*Φωτογραφία (άνω) των Ηγετών των χωρών της Ευρασίας και του Ειρηνικού από μια παλαιότερη Σύνοδο Οικονομικής Συνεργασίας. Ο Βλαδίμηρος Πούτιν, ο Σι Τζινπίνγκ και οι άλλοι ηγέτες ποζάρουν χαρακτηριστικά με στολές που θυμίζουν την φουτουριστική σειρά Star Trek…
Ο συμβολισμός δεν είναι καθόλου τυχαίος, καθώς παραπέμπει τόσο στο προ της παγκοσμιοποίησης παρελθόν (χιτώνια του Μάο), όσο και σε ένα πλανητικό μέλλον όπου το κέντρο δύναμης μετατοπίζεται προς Ανατολάς!

**Φωτογραφία (κάτω). Σκηνή από την παλαιότερη τηλεοπτική σειρά Star Trek με όλους τους γνωστούς πρωταγωνιστές στον ρόλο των αξιωματικών του διαστημοπλοίου.

Από την προσωπική σελίδα facebook του Λεωνίδα Αποσκίτη

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/08/zeitgeist-2019.html