Σοφίες και αστοχίες μίας λαϊκής ψήφου
του Γιάννη Μακρυγιάννη
Θα μπορούσε η χθεσινή λαϊκή ετυμηγορία να είναι και ένα ιδανικό αυτοτρολάρισμα του εκλογικού σώματος. Τα έκανε όλα και τα ανάποδά τους, επιλέγοντας ένα νέο πολιτικό σκηνικό, με ισχυρές εντολές, αλλά και ισχυρά αντίβαρα.
Πρώτη εντολή: έδωσε καθαρή και ισχυρή πλειοψηφία – αυτοδυναμία στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει την ευκαιρία να εφαρμόσει τη δική του πολιτική συνταγή για όλα. Ο νέος πρωθυπουργός έχει όλες τις δυνατότητες και το πεδίο για να κινηθεί, η μπάλα είναι στα πόδια του, αλλά δεν διαθέτει λευκή επιταγή, ούτε απεριόριστο χρόνο. Αυτό θα ίσχυε μάλλον σε κάθε περίπτωση, αλλά υπάρχει κι ένας παραπάνω λόγος: το εκλογικό σώμα έβαλε απέναντί του έναν ισχυρό Αλέξη Τσίπρα, που ήδη άρχισε να βρυχάται.
Δεύτερη εντολή: είπε στον Αλέξη Τσίπρα «φύγε», αλλά δεν είναι οριστική αποβολή από την πολιτική ζωή, όπως σε άλλες περιπτώσεις ηττημένων πρωθυπουργών. Του έδωσε το περιθώριο να κινηθεί και να δείξει πώς εννοεί την «υπεύθυνη και δυναμική» αντιπολίτευση. Τον έβαλε στον πάγκο και ανάλογα πώς θα πάει ο Μητσοτάκης, θα κληθεί ή όχι ξανά στις επάλξεις. Παράδοξο: το να πανηγυρίζει σχεδόν ο Αλέξης Τσίπρας γιατί απέφυγε έναν διασυρμό, ενώ παραδίδει την εξουσία, χάνοντας από εκείνον, που δεν θα έχανε ποτέ, όπως έλεγε, είναι από τα περίεργα των εκλογών αυτών.
Τρίτη εντολή: Διατήρησε στην πολιτική ζωή έναν ιστορικό χώρο, το ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζεται ως ΚΙΝΑΛ. Δεν το διέγραψε από το σκηνικό, πιθανόν γιατί θέλει αντίρροπες δυνάμεις στο νέο δικομματισμό, που το ίδιο εκλογικό σώμα εγκατέστησε και πάλι. Δεν φαίνεται να του επιφυλάσσει όμως κάποιο ιδιαίτερο ρόλο (αλλιώς θα του έδινε διψήφιο ποσοστό) και απομένει στο ίδιο το ΚΙΝΑΛ να αποφασίσει τι θέλει από δω και πέρα. Παράδοξο: το να αισθάνεται μία χαρά η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, ενώ έχασε ιστορική ευκαιρία να αλλάξει τις ισορροπίες στην κεντροαριστερά, επιτρέποντας τελικά στον ΣΥΡΙΖΑ ηγεμονικό ρόλο και περιοριζόμενο το ίδιο σε ένα φιλί της ζωής, είναι απορίας άξιο.
Τέταρτη εντολή: Βάζει στο «μαλακό υπογάστριο» του αριστερού και του δεξιού πόλου δύο «αγκάθια»: Ο μεν Γιάνης Βαρουφάκης θα είναι η αριστερή πίεση στον κεντρώο μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο δε Κυριάκος Βελόπουλος, με τις επικίνδυνες και ακροδεξιές γραφικότητές του, θα γαργαλάει τα εθνικιστικά αντανακλαστικά της δεξιάς παράταξης.
Πέμπτη εντολή: Το εκλογικό σώμα τέλειωσε τη Χρυσή Αυγή, πολιτικά και κοινωνικά. Με την απονομή της δικαιοσύνης, η εγκληματική αυτή οργάνωση, αναμένεται να μπει οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Παράδοξο: Δυστυχώς έμειναν εκτός Βουλής δυνάμεις, που απέδειξαν στο παρελθόν ότι στηρίζουν κοινωνικά κινήματα και λαϊκά αιτήματα, αλλά προφανώς κάπου υπάρχει λάθος σε όλες τις πλευρές στο θέμα αυτό.
Φυσικά, ο λαός είναι πάντα σοφός, μέχρι αποδείξεως του εναντίον, ή πιο σωστά, μέχρι την επόμενη κάλπη…
από το «https://www.protothema.gr/»
https://www.hereticalideas.gr/2019/07/sofies-kai-astohies-mias-laikis-psifou.html
Αφήστε ένα σχόλιο