Περί βαθέως κράτους

Περί βαθέως κράτους

του Κων/νου Σταθόπουλου

Βαθύ κράτος δεν υπάρχει πλέον.
Υπήρξε. Πάντα υπήρχε από συστάσεως. Είναι σαν το σπερματοζωάριο που παρακολουθούμε στις χολιγουντιανές ταινίες, που πρόλαβε πρώτο να γονιμοποιήσει την μήτρα.
Δεν ξέρω γιατί αυτό το πιο σύγχρονο των σπερματοζωαρίων, με τέτοιους προγόνους και τέτοια διαχρονική «ποιότητα», αποδείχτηκε τόσο «λειψό».
Θα μου πείτε πως μπορεί να είναι μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους.

Και πως επιτρέψαμε εμείς, να γίνουμε κοινωνοί, να αντιγράψουμε και να πολλαπλασιάσουμε αυτό το στατιστικό λάθος;

• Ο επιχειρηματίας, πάντα έκλεβε. Τώρα είναι μέγας χορηγός.
Του χαρίζει ας πούμε το κράτος τον Ο.Π.Α.Π. και κατόπιν κάνει χορηγίες στο κράτος απαλλασσόμενος εν το μεταξύ φορολογικά.
Ταυτόχρονα είναι χορηγός στην εκπομπή, που εσύ θα πληρώσεις για να εκλέξεις με μήνυμα, τον ήδη εκλεγμένο από αυτούς νέο διάττοντα αστέρα.

• Ο δημοσιογράφος πάντα υπερέβαλε. Εδώ και χρόνια διαμορφώνει απόψεις. Οι απόψεις του έχουν χρώμα, μην μπερδεύεστε, όχι το παλιό το πολιτικό πασπαλισμένο με χιλιάρικα σε δραχμές ή μία έξοδο σε ταβέρνα και φωτογράφιση με τον εκάστοτε πρόεδρο, να την δείχνει στα παιδιά του και στο καφενείο της γειτονιάς. Το χρώμα του χρήματος, του νέου χρήματος, του κλεμμένου κατά εκατομμύρια ευρώ, υπερασπιζόμενος από τα δελτία ειδήσεων, το πλιάτσικο στην χώρα, το σκάφος, το εξοχικό του, του ονόματος που έχτισε και χρωστάει στα αφεντικά, για παράδειγμα το ταιριαστό ζευγάρι Μπόμπολας-Θεοδωράκης, ο Σταύρος βεβαίως-βεβαίως.
Ταυτόχρονα πλασάρει την νέα εκπαιδευτική γραμμή των sex facktors.

Οπίσθια, φαλλοί και έξω το αιδοίο
πολιτισμός στα όρθια, πολιτισμός για τρίο.

• Ο πολιτικός χρησιμοποιούσε την ισχύ που του έδινε ο νόμος, να κλέβει να απειλεί, να σκοτώνει, να βιάζει, (κυρίως συνειδήσεις), να τάζει και όλα αυτά σε τοπικό πρωτάθλημα. Τώρα πέρασε τα σύνορα της χώρας, έγινε διεθνής απατεώνας. Παίζει χρόνια τώρα σε μεγαλύτερα γήπεδα, ξεπουλώντας το δικό του, σε βαθμό που για να μην αναγκάζεται να μετέχει σε ξένο πρωτάθλημα, να ξεπουλά τα γήπεδά του και να καταργεί τα σύνορά του.

• Η εκκλησία διαχρονικά η ίδια. Πέρα από τις ατομικές εξαιρέσεις φωτισμένων, παπάδων και περισσότερο της χαμηλής ιεραρχικής κλίμακας, καθότι για να μην έχεις θέση, συνήθως είσαι με τους απέξω, μία από τα ίδια.

Κάποτε όρκιζαν χουντικούς, τώρα που κυβερνούν άθεοι και απάτριδες, συντάσσονται μαζί τους.

Μόνο από τους νονούς ζητάνε να πουν το απεταξάμην τον σατανά. Αυτοί τον βλέπουν και υποτίθεται τον αντιμετωπίζουν καθημερινά, οπότε τους έγινε οικείος.

• Για τους καλλιτέχνες, δεν χρειάζεται να μιλήσω. Ακούστε Μελωδία και Δίεση και αν σε μία εβδομάδα δεν μάθετε τα τραγούδια απ’ έξω να μην σώσω να δω ποτέ τον Άνθιμο από κοντά. Πληρώνεις σε παίζω. Δεν πληρώνεις στον πάγκο. Δέκα με είκοσι τραγουδιστές του συστήματος, με μία ιδέα συμμετοχής παλαιοτέρων που έγιναν ήδη γνωστοί.

Επίσης οι μόνες νέες δημιουργίες που ακούγονται, είναι κάποιες κακόγουστες παραλλαγές παλαιότερων τραγουδιών με μία μίξη νέων στίχων και αντιγραφών, που παρασάγγας απέχουν από την Ελληνική γλώσσα και κουλτούρα.

Αν είσαι δημιουργός σε οποιοδήποτε τομέα την πάτησες.

Πόσα νέα και αξιοπρεπή γκρουπάκια ακούτε; Πόσους δημιουργούς; Εξοβελίζονται εις το πυρ το εξώτερον που είχαν το θράσος να παρεισφρήσουν στο σύστημα.

Προσωπικά, γράφω κάποιους στίχους, σύμφωνα με απόψεις, έμπιστων, αξιόλογους. Παίρνω την ίδια απάντηση από όλους. Που πας ρε Καραμήτρο; Αυτοί σκοτώνουν την μάνα τους.

Έχετε ασχοληθεί με το πόσα ταλέντα χάνονται στον αθλητισμό διότι δεν έχουν τα χρήματα που τους ζητούνται από τον προπονητή – τσιράκι του εκάστοτε μαφιόζου πρόεδρα.

• Οι πανεπιστημιακοί και οι άνθρωποι του πνεύματος, είναι από τους πρωτεργάτες της ρηχότητας. Βαλσαμωμένα κουφάρια κάποιων παλαιότερων με όνειρα φοιτητών, χαμηλής όμως αξιοπρέπειας, που στην πορεία συνέθλιψαν, βαρέων ιδεών και φιλοσοφικο-ιδεολογικο-χρηματικών ρευμάτων, πολιτικοί.

Ήμουν νιός και γέρασα και όχι μόνο δεν υπήρξε καμία παιδαγωγική αλλαγή προς το μέλλον, αλλά και αυτή ακόμη η παρουσία χειραγωγούμενων εφήβων-μελλοντικών κομματόσκυλων, με τραπεζάκια στρωμένα, με κάθε είδους απαγορευτικό για τον νοήμονα ανθρώπινο εγκέφαλο φυλλάδια, αντί να μειωθεί αυξήθηκε, υπό το άγρυπνο βλέμμα των πρυτάνεων ανάθεμά τους.

Κάποτε στο βαθύ πάντα κράτος, ο πρύτανης ήταν σημείο αναφοράς, επιστημονικής, κοινωνικής, πολιτισμικής. Έκανε τις δουλειές του και αν ήταν βρώμικες δεν ήταν απαραίτητο ή μάλλον ήταν απαγορευτικό να το γνωρίζουν όλοι. Επιπλέον ήταν ελάχιστοι οι επίορκοι. Τώρα κλέβει, λοιδορεί, πληρώνεται και ταυτόχρονα δέχεται, να έχει δημόσια θέσεις και απόψεις, όχι δικές του, όχι παιδευτικές, αλλά τις θέσεις και απόψεις του αφεντικού.

Ζητάς από τους πνευματικούς ηγέτες να βοηθήσουν, είτε συμμετέχοντας ενεργά, είτε υπογράφοντας κάποιο κείμενο ή διακήρυξη, όπως καλή ώρα την συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα και είτε δεν απαντούν, είτε απαντούν πως θα το σκεφτούν, θα το μελετήσουν και οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία εφεύρουν, προκειμένου να λειτουργήσουν για άλλη μία φορά αυτόνομα, καθώς δεν έμαθαν ποτέ στην πραγματικότητα να προσφέρουν ή φοβούμενοι μήπως στοχοποιηθούν και δεν πουλήσει το βιβλίο που έχουν στα σκαριά με τίτλο πιασάρικο, την καταστροφή της χώρας.

• Οι δικαστικοί. Αχ οι δικαστικοί. Οι τεράστιοι γνώστες του «δικού μας» δικαίου, των «δικών μας» συμφερόντων, των «δικών μας» πολιτικών, των «δικών μας «δικαστηρίων», των «δικών μας» συντάξεων, μισθών, αναδρομικών, χορηγών…

Το βαθύ κράτος έπαψε να είναι βαθύ, έγινε ρηχό και δεν είναι πλέον κράτος.

Είναι μία αποικία, μία ροζ κοινότητα, όπως αυτές που γιορτάζουν την… φυσιολογικότητά τους, αποτελούμενη από άτομα χωρίς κανένα πιστεύω, κανένα ιδεολογικό αποτύπωμα, καμία διεκδίκηση, πέραν του να μας αφήσετε να κυκλοφορούμε ξεβράκωτοι.

Το τότε βαθύ κράτος, τους έκλεινε πονηρά το μάτι, αλλά δεν συντασσόταν απροκάλυπτα μαζί τους. Τώρα όμως η διάλυση της παιδείας συντελέσθηκε, οπότε βρισκόμενοι όλοι μαζί στην επιφάνεια, παλεύουμε με τις λάσπες για να μην το προχωρήσω…

Το βαθύ κράτος «έστηνε» δίκες. Τώρα τα πράγματα έχουν απλουστευθεί.

Υπάρχει μία φαντασιακή κλίμακα απατεωνιάς. Από κάποιο σημείο, (κοινωνικό, εκπαιδευτικό, μισθολογικό, κληρονομικό) και κάτω, δικάζεσαι. Από κάποιο αντίστοιχο σημείο και επάνω αθωώνεσαι. Έτσι χωρίς εξηγήσεις, χωρίς στοιχεία, χωρίς αιδώ.

Το βαθύ κράτος είχε ρουφιάνους στην αστυνομία και κρατούσε φακέλους. Τώρα δίνουμε τα στοιχεία μόνοι, διαδικτυακά.

Το βαθύ κράτος έστελνε σε ξερονήσια και έκλεινε ανθρώπους σε μπουντρούμια.

Τώρα σε επισκέπτεται μαζί με τον λαδέμπορα συμβολαιογράφο, που δεν έχει την νοημοσύνη να καταλάβει πως όταν ξεκινήσει το τσουνάμι, θα τον πάρει πρώτο, καθώς όλοι πλέον έχουν συλλέξει τα στοιχεία του και τον «πετυχημένο» μέσω πανελληνίων εξετάσεων Ματατζή, σε δέρνει επί τόπου, παίρνοντας ταυτόχρονα το σπίτι σου.

Χρειάζονταν σπουδές βρε ηλίθιε να σε χειραγωγεί κάποιος και να σου διδάσκει να δέρνεις;

Το βαθύ κράτος έκανε δουλειές και ξέπλενε χρήματα μέσω του τραπεζίτη. Τώρα κυβερνά ο ίδιος ο τραπεζίτης και ξεπλένει χρήμα φανερά, ευθέως και με τις πλάτες την ενωμένης (εδώ γελάμε), Ευρώπης.

Το βαθύ κράτος έκανε τις δουλειές του κρυφά και μας παραμύθιαζε με καπιταλισμό, σοσιαλισμό και κομμουνισμό.

Τώρα τρώνε όλοι μαζί, ως διαχειριστές της αποικίας, ο καθένας από το πόστο του, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους, αλλά συμμετέχοντας σε ένα κατοχικό κοινοβούλιο το οποίο έχει καταστεί εντολοδόχος διεθνών και ντόπιων μαφιόζων.

Όταν φοβούνται πως μπορεί να τους κυνηγήσουν, ψηφίζουν όλοι μαζί. Όταν είναι σίγουροι πως θα περάσει η άποψή τους, κάποιος ή κάποιοι διαμαρτύρονται και αποχωρούν αηδιασμένοι δήθεν, από την βρωμιά στην οποία μετά με ευχαρίστηση κολυμπούν.

Το βαθύ κράτος, είναι πλέον τόσο ρηχό, που δεν μπορεί να κρυφτεί από κάτω τίποτα. Όχι μόνο οπτικά αλλά η δυσωδία που αποπνέει, έχει ξεπεράσει τον Ελλαδικό χώρο.

Εδώ ταιριάζει απόλυτα, (χωρίς καμία ρατσιστική διάθεση), η λαϊκή σοφία: Μάθαν’ πως πηδιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι.

Φυσικά ούτε συζήτηση για την προστασία από διεθνείς οργανισμούς, όσο αφορά την κατάλυση του κράτους, την μετατροπή σε αποικία, την γενοκτονία που υφίσταται ένας ολόκληρος λαός.

Αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Ποιός Ο.Η.Ε, ποιές χάρτες, ποιά ψηφίσματα, ποιές συνθήκες.

Έκλασε ο Σόρος, οι Ρότσιλντ και οι Ροκφέλερ και βρώμισε η υφήλιος.

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/06/peri-vatheos-kratous.html