Πίστη – θρησκεία – βία – συνήθεια

Πίστη – θρησκεία – βία – συνήθεια

του Κων/νου Σταθόπουλου

Για όλα τα δεινά, αλλά και τα καλά της ανθρωπότητας φταίει η πίστη. Μην απορείτε. Ποια όμως πίστη. Θα ασχοληθούμε με την κακώς εννοούμενη πίστη. Την τυφλή πίστη. Την με παρωπίδες πίστη.
Η πίστη που έγινε θρησκεία, η θρησκεία που μετακυλίστηκε σε βία και η βία που έγινε συνήθεια.

Προσέξτε διαχρονικά, πως ο ανθρώπινος πόνος και η δυστυχία, οι περισσότεροι νεκροί επάνω στην γη, οι πόλεμοι, έχουν τελεστεί στο όνομα της θρησκείας, ή της τυφλής πίστης στην θρησκεία, ή της πίστης που έγινε θρησκεία.

Εκτός και αν όλοι αυτοί, (φονιάδες και φονευθέντες), είχαν σχέση με την κβαντική φυσική και έβλεπαν ή βλέπουν το θείο εκεί που εμείς δεν μπορούμε και σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας και την… καμπυλότητα του χρόνου, εξαφανίζονται από το δικό μας οπτικό πεδίο και μεταφέρονται σε μία άλλη διάσταση, οπότε συναντούν τον δημιουργό.

Οι σταυροφορίες είχαν ως γενεσιουργό αιτία την πίστη ή μάλλον τον φανατισμό στην πίστη.

Όχι σε όποια πίστη. Στην δική μας πίστη.

Η ιερά εξέταση, τι ακριβώς «εξέταζε» και κάτω από ποιό πρίσμα;

Οι περιβόητοι τζιχαντιστές, που ακριβώς βασίζουν αυτήν την πρωτόγονη και απάνθρωπη συμπεριφορά;

Εδώ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία σκέψη μου.

Σε περίπτωση που ποτέ βρεθώ αντιμέτωπος με τζιχαντιστή, αν προλάβω και αν καταφέρω να συνεννοηθώ, θα του έλεγα πως δεν αξίζει να με σκοτώσει, διότι θα κάνω σέξ με τις εφτά παρθένες που θα έβρισκε αν πέθαινε και μετά καθώς θα είμαι πεινασμένος θα φάω και το πιλάφι του, οπότε μπορεί και να την σκαπουλάρω.

Τέρμα τα αστεία.

Ο ανθρώπινος εγωισμός, η ανθρώπινη βλακεία, αναξιοπρέπεια, αμορφωσιά, και όλα τα δεινά, προερχόμενα από την έλλειψη παιδείας, είναι βασικοί παράγοντες του να θεωρείς τα δικά σου πιστεύω ως σωστά και δίκαια αλλά να μην περιορίζεσαι σε αυτά. Να θεωρείς πως τα δικά σου πιστεύω πρέπει να γίνουν και πιστεύω των άλλων. Να θεωρείς τα πιστεύω σου θρησκεία.

Όσο πιο πιστός είσαι, τόσο περισσότερο φανατισμένος είσαι και όσο πιο φανατισμένος είσαι, τόσο περισσότερο φασιστικά προσπαθείς να μεταλαμπαδεύσεις, αν όχι να επιβάλλεις τις ιδέες και τις απόψεις σου.

Θα φτάσεις λοιπόν και μέχρι την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, προκειμένου το αρρωστημένο εγώ σου να βρει γαλήνη και ικανοποίηση.

Πάνω σε αυτήν την πρωτόγονη συμπεριφορά έχουν πατήσει διαχρονικά πολιτικοί, θρησκευτικοί, οικονομικοί δογματικοί εγκέφαλοι.

Πανέξυπνοι, ή πανούργοι βέβαια -κατά μία άλλη άποψη-, οι οποίοι γνωρίζοντας το πόσο εύπλαστη είναι μία άμορφη, αγράμματη, απαίδευτη μάζα, τόσο πιο χειραγωγούμενη μπορεί να γίνει.

Βέβαια για να είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα των όσων θέλουν να επιτύχουν πρώτα μελετούν, πειραματίζονται και διαπιστώνουν.

Τα παραδείγματα πολλά και συνεχή:

• Δεν μπορώ να μην σχολιάσω, το με μαύρη μπογιά σύνθημα σε κατάλευκους τοίχους: ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Θα συμφωνήσω εκατό φορές, αλλά εξήγησέ μου εσύ που το έγραψες, πόσο αντιφασιστικό είναι να γράφεις εντελώς φασιστικά στο σπίτι του άλλου, στο σχολείο του άλλου, στην δουλειά του άλλου, τα αντιφασιστικά σου συνθήματα;

Βλέπετε είναι πολύ λεπτή η διαφορά και η ερμηνεία κατά το δοκούν.

• Ποιό ποσοστό των τακτικά εκκλησιαζομένων, δεν βρίζει, δεν εποφθαλμιά, δεν κουτσομπολεύει, δεν θέλει το κακό του διπλανού του;

Αν όμως, όλους αυτούς τους ενημερώσεις πως δεν εκκλησιάζεσαι, είσαι απευθείας άθεος, αντίχριστος και κακός άνθρωπος.

Αν τους απαντήσεις πως πιστεύω τον Θεό μου στο σπίτι μου, στον χώρο μου, στο χωράφι μου, στο μπαρ που πίνω το ποτό μου, θα θεωρηθείς βλάσφημος.

Αν συνεχίσεις λέγοντας πως εγώ αγαπώ όλους τους ανθρώπους δεν επιβουλεύομαι κανέναν, θέλω όλοι να είναι υγιείς -ευτυχισμένοι- επιτυχημένοι και δεν έρχομαι στην εκκλησία διότι όταν σας βλέπω με κατάνυξη να εύχεστε (όχι όλοι), να πεθάνει ο διπλανός, μου γυρίζουν τα έντερα.

Τότε είναι ικανοί να σε σκοτώσουν.

Μην ξεχνάμε τον πάντα επίκαιρο Καββαδία:

…και οι Έλληνες με την μορφή την κατανυκτική
από συνήθεια κάνουνε πριν πέσουν τον σταυρό τους.

• Το ίδιο συμβαίνει με τα κόμματα.

Γιατί άραγε οι αρχηγοί αυτών των συμμοριών, βρίσκονται όποτε το απαιτούν οι συνθήκες σε αγαστή συνεργασία, ενώ ακόμη και αδέρφια σκοτώνονται μεταξύ τους για τα κομματικά πιστεύω, τα οποία τους πέρασαν με πολύ έξυπνο τρόπο οι πανέξυπνοι μαφιόζοι;

Τι πιο απτό παράδειγμα από τον «δεξιό» εργάτη, υπέρμαχο της ελεύθερης αγοράς και του καπιταλισμού, ενός συστήματος βασισμένου στον δικό του, υπερπολλαπλάσιο της αμοιβής του, ιδρώτα ή του σοσιαλιστή και κομμουνιστή που έχει την ψευδαίσθηση πως θα φέρει την επανάσταση, έχοντας ήδη γίνει γρανάζι του ίδιου συστήματος και αμείβεται από αυτό ή του δεξιού υπέρμαχου της ελεύθερης αγοράς, που έχει την εντύπωση πως χωρά μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, πλέον όχι ελεύθερη αλλά ασύδοτη, ως μέλος ή υπερασπιστής της.

• Η νέα μόδα χειραγώγησης πολύ καλά μελετημένη και η οποία δημιούργησε πλήθος πιστών, καθώς βρήκε πρόσφορο έδαφος, είναι η επαπειλούμενη κατάργηση των φύλων. Όχι βέβαια με φυσικό τρόπο, αλλά τεχνηέντως ώστε να δημιουργηθούν μεγαλύτερες μάζες κομπλεξικών, χειραγωγούμενων ανθρώπων οι οποίοι μην γνωρίζοντας καν το φύλο τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, θα είναι εύπλαστοι ή μη αντιδρώντες και σε οποιεσδήποτε κοινωνικές, φιλοσοφικές, οικονομικές -εργατικές, πολιτιστικές, ιστορικές αλλαγές.

• Ακριβώς το ίδιο μοτίβο προσπάθησαν και πέτυχαν να το περάσουν και σε άλλες μορφές του κοινωνικού γίγνεσθαι όπως ο αθλητισμός.

Κάθε ομάδα πάντα είχε τους φιλάθλους της, τους υποστηρικτές της. Κάθε φίλαθλος πήγαινε στο γήπεδο ή υπεράσπιζε την ομάδα του, οπουδήποτε, με την παρέα του η οποία δεν ήταν πάντα σύμφωνη με τα πιστεύω κάθε εκάστου μέλους της.

Δεν είναι μακρινές οι εποχές όπου πλημμύριζαν οι δρόμοι από πολύχρωμα κασκόλ και φανέλες.

Τι έγινε ξαφνικά και έγιναν όλοι εχθροί;

Διαίρει και βασίλευε

Αλάνθαστη τακτική.
Όταν μάλιστα συνδυάζεται με την πλήρη ισοπέδωση κάθε έννοιας πολιτισμού, παιδείας, αξίας, ηθών-εθίμων, γνώσης της ιστορίας, τότε έχεις δημιουργήσει ένα τηλεκατευθυνόμενο στην ουσία ρομπότ, μόνο που δεν παίρνει εντολές από τηλεχειριστήριο, αλλά από το ίδιο το μέσο, είτε τηλεόραση λέγεται, είτε ραδιόφωνο, είτε βρίσκεται σε έντυπη ή διαδικτυακή μορφή.

Γι’ αυτό πάντα όσοι υπήρξαν ανένταχτοι ή εκφραζόντουσαν ελεύθερα θρησκευτικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, ιστορικά, ήταν από τις εκάστοτε ηγεσίες δακτυλοδεικτούμενοι, γραφικοί, οπισθοδρομικοί.

Ήταν η μύγα που χάλαγε την σούπα.

Γι’ αυτό πάντα όσοι γνωρίζουν, διαβάζουν, σκέφτονται, απορούν, μιλούν παντού και πάντα για παιδεία.

Θα παλέψουμε λοιπόν καλή τη πίστη, γνωρίζοντας την ήδη συντελούμενη ζημιά, αλλά επενδύοντας πάντα στην μαγιά και η μαγιά ήταν, είναι και παραμένει καλή.

Βέβαια με την ή τις καταστροφές που έχουν παγκόσμια υποστεί οι κοινωνίες, θα πάρει κάποιον χρόνο.

Ελπίζω λιγότερο από όσο έκανε ο άνθρωπος να σταθεί στα δυο του πόδια.

Υ.Γ. Μία από τις αφορμές για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν οι απόψεις του Έλληνα “τζιχαντιστή” Μπογιόπουλου.
Τους λατρεύω αυτούς τους ανθρώπους. Μου δίνουν τροφή για σκέψη. Μάλιστα σκέφτομαι διπλά. Σκέφτομαι και για πάρτη τους.
Σε ευχαριστώ για άλλη μία φορά παμπόνηρε, δογματικέ, αγαπημένε μου «εχθρέ». Συνέχισε έτσι. Στο τέλος θα τους ξυπνήσεις όλους…

 

Αφήστε ένα σχόλιο