Από το επεισόδιο στον Έβρο, μέχρι την…. έξοδο στις αγορές…. ένα τσιγάρο δρόμος!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ενώ στην παγκόσμια σφαίρα οι εξελίξεις παίρνουν καταιγιστικό χαρακτήρα, εμείς εδώ περί άλλων τυρβάζουμε με επίκεντρο τον κυρ Φώτη, τη Novartis, τη δήθεν έξοδο από τα μνημόνια που η καλπάζουσα φαντασία των επικοινωνιολόγων του «Μαξίμου» τη βάφτισαν «καθαρή». Αλλά και το δικαίωμα κάθε παραβατικού να επιλέγει τη φυλακή που του ταιριάζει για να είναι κοντά με τους φίλους του -κι αν του το αρνούνται να καίγεται η Αθήνα…. και οι αρμόδιοι δήθεν υπερασπιστές του νόμου, της τάξης και ως εκ τούτου νόμιμοι «αρνητές» του… δικαιώματος «κάνω ό,τι γουστάρω, δέρνω, σπάω, καίω -σας γαμώ» να συμμορφώνονται άμεσα.

Παρ’ όλα αυτά οι εξελίξεις «τρέχουν», η Τουρκία μεγιστοποιεί σε όλα τα πεδία της προκλήσεις της κι εμείς περιμένουμε μετά την τουρκική στάση και την αποχώρηση του ιταλικού γεωτρύπανου από την κυπριακή ΑΟΖ, οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί να κάνουν αυτό που ούτε κατά διάνοια πέρασε από το μυαλό μας, ότι δηλαδή οφείλαμε να κάνουμε εμείς, όταν τα δικά τους γεωτρύπανα φτάσουν στον «επίδικο» χώρο. Με τον Αμερικανό πρέσβη εν είδει Πυθίας να πιθανολογεί κάθε φορά θερμό «ατύχημα» μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας και όλοι να «λερώνονται» από το φόβο τους.

Και επάνω σε όλα αυτά, να που σκάει και η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τους Τούρκους στον Έβρο. Μολονότι το περιστατικό είναι -στις πραγματικές του διαστάσεις- ασήμαντο και μπορεί να αποδειχθεί εντελώς τυχαίο, παρ’ όλα αυτά στη συγκυρία ήταν αρκετό για να φανεί ο πανικός που διακατέχει την ελληνική πλευρά σε όλο του το μέγεθος.

Το επεισόδιο στον Έβρο με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που συνελήφθησαν από τους Τούρκους, στην εποχή που η Τουρκία αναπτύσσει σε όλα τα πεδία τη στρατηγική της έντασης, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την παγκόσμια συγκυρία, θα μπορούσε όντως να εξελιχθεί απρόβλεπτα και να επιφέρει επικίνδυνες προεκτάσεις και συνέπειες. Όμως άλλο αυτό κι άλλο να καταναλώνουμε χρόνο και φαιά ουσία ψάχνοντας να βρούμε τι κρύβεται από πίσω και να διατυπώνονται τα πιο απίθανα σενάρια.

Παρ’ όλα αυτά, η χλιαρή έως και απολογητική στάση τόσο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας όσο και του Γενικού Επιτελείου, που υιοθετώντας σχεδόν την τουρκική εκδοχή για το επεισόδιο είναι σαν να επιζητούν την επιείκεια του… σουλτάνου, τροφοδοτεί αυτά τα σενάρια και ενσπείρει σύγχυση και ανασφάλεια. Απ’ εκεί και μετά, η «δουλειά» των ευέξαπτων «πατριωτών» -τρωγλοδυτών του πολιτικού περιθωρίου από το οποίο αδυνατούν να ξεφύγουν- και των πάσης φύσης και χρώματος σεναριολόγων και των εξ επαγγέλματος συνωμοσιολόγων, καθίσταται εύκολη στο διαδίκτυο και όχι μόνο!

Πέραν όμως από τις κραυγές των επιτηδείων, και την τάση για ακατάσχετο «κουτσομπολιό» σε τέτοιες περιπτώσεις, φυσικά και η Αθήνα οφείλει να επιδείξει ψυχραιμία και να κρατήσει χαμηλούς τόνους απαιτώντας από τους Τούρκους ανάλογη συμπεριφορά και την άμεση απελευθέρωση των Ελλήνων στρατιωτικών, όπως συνέβη σε αντίστοιχα περιστατικά στο παρελθόν ένθεν-κακείθεν.

Ψυχραιμία, όμως και χαμηλοί τόνοι δεν σημαίνουν άλλη μια αμήχανη προσπάθεια «κατευνασμού» που φαίνεται να υιοθέτησε εξ αρχής η ελληνική πλευρά κατά την πάγια τακτική της, επιδεικνύοντας πλήρη σύγχυση εννοιών και καταστάσεων, απολύτως ενδεικτικών του πανικού που τείνει να γίνει το κυρίαρχο στοιχείο στην αντιμετώπιση της γείτονος σε όλα τα επίπεδα. Από εκείνο της αναμονής της «μεγαλοκαρδίας» και της επιείκειας του… σουλτάνου απέναντι στους δύο στρατιωτικούς, μέχρι της οριστικής πλέον αναγνώρισης της τουρκικής κυριαρχίας στα Ίμια μετά τον εμβολισμό του σκάφους του λιμενικού. Και ακόμη πιο πέρα, μέχρι την αποδοχή του επιβληθέντος status quo με τον αποκλεισμό από την τούρκικη αρμάδα της κυπριακής ΑΟΖ. Περιμένοντας να κάνουν αυτό που εμείς αρνούμαστε -αφού πέραν των Ιμίων, η Κύπρος εξακολουθεί να κείται μακράν-, οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί, όταν φτάσουν στην περιοχή τα γεωτρύπανα της EXON-Mobil. Σιγά μην το κάνουν! Με τους Τούρκους θα τα βρουν με κάποιο τρόπο, κι εμείς καθ’ έξιν και παράδοση πτωχοπρόδρομοι θα διαμαρτυρόμαστε και θα εκλιπαρούμε!

Φυσικά στη συγκυρία, με τις σχέσεις των δύο χωρών αρκούντως τεταμένες και με τις τουρκικές προκλήσεις στο απόγειο, η Άγκυρα έχει κάθε λόγο να υπερβάλλει και να χρησιμοποιήσει το τυχαίο -πλην συνηθισμένο-αυτό γεγονός στον Έβρο για «καψώνι» απέναντι σε φοβισμένους και ανίσχυρους. Και «διασκεδάζοντάς» το, πολιτικοδιπλωματικά να το εκμεταλλευτεί για να καταδείξει, ότι δεν είναι η ίδια που προκαλεί, αλλά η Ελλάδα. Καθώς επίσης, για να εκβιάσει ενδεχομένως ανταλλάγματα, προκειμένου να απελευθερώσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς (πιθανόν απαιτώντας την έκδοση των οκτώ Τούρκων φυγάδων ένεκα του προπέρσινου πραξικοπήματος). Θα δούμε!

Ωστόσο, το τι θα κάνει η Τουρκία αφορά στην ίδια. Η Ελλάδα στο συγκεκριμένο και προκειμένου να απελευθερωθούν το συντομότερο οι Έλληνες στρατιωτικοί -που είναι το ζητούμενο και χωρίς απαράδεκτα και ταπεινωτικά ανταλλάγματα- οφείλει να παραμείνει ψύχραιμη και να αντιμετωπίσει την κατάσταση με χαμηλούς τόνους, στις πραγματικές της διαστάσεις και να απαντήσει δυναμικά και σε αναλογία, εφ’ όσον και εάν η Άγκυρα «τραβήξει το σκοινί» και αρνηθεί να απελευθερώσει άμεσα τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς.

Όμως, καμία σχέση αναφορικά με τις επιβεβλημένες αντιδράσεις εκ μέρους μας δεν έχει το επεισόδιο αυτό στον Έβρο με τον εμβολισμό του πλοίου του λιμενικού στα Ίμια πριν λίγο καιρό, που αποτέλεσε καθαρή πολεμικού τύπου ενέργεια, στην οποία η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να απαντήσει αποφασιστικά και δεν το έκανε (όπως και στον αποκλεισμό της κυπριακής ΑΟΖ).

Το «τσουβάλιασμα» διαφορετικής έντασης, έκτασης και ποιότητας γεγονότων, που δεν συνδέονται μεταξύ τους, μολονότι συμβαίνουν μέσα στο ίδιο πλαίσιο και την ίδια συγκυρία, μόνο πολιτική ηλιθιότητα καταδείχνει και οδηγεί σε αποπροσανατολισμό -σε σύγχυση και φοβία τους πολίτες, ρίχνοντας το ηθικό τους. Τώρα που το χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ! Στην πολιτική, τη διπλωματία, αλλά και στον πόλεμο «ψυχρό», ή «θερμό», υπάρχουν προτεραιότητες, διαβαθμίσεις και επίπεδα δράσης, ή αντίδρασης. Όπως οφείλεις να μην αδιαφορείς, αλλά να παρεμβαίνεις, δεν μπορείς να προσπαθείς να σκοτώσεις μύγα με καλάσνικωφ, διότι στο τέλος θα την «φας» εσύ την «αδέσποτη»!

Γιατί όλα αυτά;

Η Ελλάδα όμως βολοδέρνει έχοντας χάσει κάθε έρεισμα υποστήριξης από το εξωτερικό. Έχοντας στρέψει η ίδια την πλάτη σε παραδοσιακές πολύχρονες σχέσεις από τμήματα του αραβικού κόσμου, μέχρι πρόσφατα και σε εκείνες με τη Ρωσία, επέτρεψε η ίδια να της συμβαίνουν όλα αυτά, με το πολιτικό προσωπικό να κρύβει το κεφάλι του στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο, ξορκίζοντας με μεγαλοστομίες το κακό.

Με την απόλυτη ευθύνη του πολιτικού της προσωπικού έχοντας παραδώσει κάθε στοιχείο της κυριαρχίας της με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, δεν ασκεί πολιτική σε κανένα επίπεδο. Πολύ περισσότερο δεν ασκεί εξωτερική πολιτική και κατά συνέπεια ούτε αμυντική. Δεν πρόκειται απλά για παρακμή κι εκφυλισμό, αλλά για πλήρη διάλυση, οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική, αμυντική.

Έχοντας καταστρέψει οικονομικά και καταχρεώνοντας την χώρα η πολιτική της ηγεσία, μονόχνωτα, αμήχανα και φοβικά αγκιστρώνεται όλο και πιο πολύ στο δόγμα του «ανήκομεν εις την δύσην». Όταν η ίδια η «δύση» της συμπεριφέρεται σαν να ήταν το τελευταίο κλοτσοσκούφι! Και πως να μην της συμπεριφέρονται έτσι, όταν όλοι γνωρίζουν, ότι αν υπάρξει και υποψία αντίστασης στα δικά τους συμφέροντα, τότε σούμπιτο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό -δεξιό κι «αριστερό»- θα βρεθεί έκθετο και κατηγορούμενο για εσχάτη προδοσία, ως άμεσα συνεργό στην μεγάλη απάτη των Ευρωπαίων με το ελληνικό δημόσιο χρέος;

Όταν η ίδια η «δύση» από την Αμερική, που εάν δεν υποδαυλίζει, δεν έχει λόγο να εμποδίζει την Τουρκία στις διεκδικήσεις της απέναντί μας, μέχρι τη Γερμανία, που μόλις καλωσόρισε η καγκελάριος τον «Μακεδόνα» στο πρόσωπο του πρωθυπουργού του κρατιδίου στα βόρεια σύνορά μας. Μια Γερμανία που έχει αποδείξει πάμπολλες φορές, ότι μας αντιμετωπίζει πέρα από υποχείριο για οικονομικό «άρμεγμα», ως φτηνό ανταλλάξιμο είδος με τους Τούρκους γείτονες. Για δε τους επιτελείς της Ε.Ε. το θέμα είναι τελειωμένο. «Μακεδονία» το όνομα και «Μακεδόνες» βεριτάμπλ οι σκοπιανοί, κι ας βράζουν μερικά εκατομμύρια Έλληνες στο ζουμί τους. Με την Ιταλία να αποσύρει το γεωτρύπανο από την κυπριακή ΑΟΖ κάτω από την πίεση των Τούρκων και οι χαζοχαρούμενοι εδώ να αναμένουν τι θα κάνει ο «δυτικός» αντικαταστάτης του «ξανθού γένους» στο φαντασιακό τους, όταν φτάσουν στην περιοχή τα γεωτρύπανα της Exon-Mobil κι αν ο κύριος Ντράγκι δεχθεί μια καθαρή έξοδο στις «αγορές», ή θα μας επιβάλλει πιστοληπτική γραμμή!

Ναι, η ελληνική πολιτική ηγεσία και οι ελίτ που την στηρίζουν βρίσκονται υπό συστηματικό εκβιασμό και έχουν καταστεί υποχείρια των ξένων, για τα εγκλήματα που συνέργησαν ευθέως σε βάρος του ελληνικού λαού και τρέμουν για την επιβίωσή τους. Γι’ αυτό και δεν αποτολμούν τα αυτονόητα, όχι μόνο στα Ίμια, ή στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά ακόμα και σε επεισόδια σαν αυτό στον Έβρο.