Πώς η Αγγλία γκρεμίζει το συρματόπλεγμα της παγκοσμιοποίησης και πού μας οδηγεί

Η συνθήκη GATT το 1947 και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου το 1995 (όπου σημειωτέον δεν συμμετείχαν η Γιουγκοσλαβία και η Συρία, οι οποίες όλως τυχαίως «ισοπεδώθηκαν» μετά από «δημοκρατικές δυνάμεις» της δύσης), αποτέλεσαν προπομπούς της Παγκοσμιοποίησης. Όμως, η συμφωνία NAFTA (1994) και οι επερχόμενες CETA, TTIP και Trans-Pacific Partnership (TPP), ήταν εκείνες οι συμφωνίες που όχι απλά μείωσαν δραματικά δασμούς, αλλά οδηγούν σε προνομιακό νομικό καθεστώς τις πολυεθνικές έναντι των εθνικών εταιριών, αλλά και των εθνικών κρατών και πολιτών! Όλα αυτά έφεραν ανάπτυξη για λίγους και δεινά για πολλούς και άσχημο τέλος. Η Παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η παγκόσμια οικονομική και πολιτισμική ενοποίηση προς όφελος των πολυεθνικών, οδήγησε σε κατάρρευση την παγκόσμια οικονομία.

Αποτελέσματα της Παγκοσμιοποίησης

Οι πολυεθνικές, κυρίως 300 περίπου εταιρίες, κατάφεραν μέσα στα τελευταία 50 χρόνια να υφαρπάξουν 20% του παγκόσμιου πλούτου. Το κέρδος από το μερίδιο αυτό, μέσα από αδιαφανή τριγωνικά εταιρικά σχήματα το «πάρκαραν» σε φορολογικούς παράδεισους, με εικονικά τιμολόγια, και με κομμάτι αυτού καταφέρνουν έκτοτε να εξαγοράζουν πολιτικούς, να εκβιάζουν κυβερνήσεις και αγορές και να εγκαθιδρύσουν, μέσα από τους Οργανισμούς τους (think tanks, επιτροπές σε Κομισιόν-ΕΕ και ΗΠΑ, εξαγορασμένα ΜΜΕ, με υπερεθνικούς οργανισμούς -όπως Παγκόσμια τράπεζα- και περιοδικές συναντήσεις με ηγέτες όπως Νταβός Φόρουμ, Trilateral Agreement, Μπίλντεμπεργκ κλαμπ) συγκαλυμμένη παγκόσμια δικτατορία.

Η ατζέντα που αυτές οι εταιρίες επέβαλλαν, οδήγησε στην επιβολή του «υβριδικού προτύπου» ανθρώπου. Πολίτη χωρίς σοβαρό μισθό, χωρίς σύνταξη, χωρίς δικαιώματα και χωρίς εθνική ή άλλη ταυτότητα. Παράλληλα ο καταναλωτής ή η κυβέρνηση ‘η οι εθνικές εταιρίες θα ήταν αδύνατο να ορθώσουν ανάστημα στις πολυεθνικές.

Ενώ η ατζέντα αυτή πέρασε σε σειρά χωρών, από Γερμανία (1990-2010) ως Σκανδιναβικές χώρες τα κέρδη των εταιριών αυτών αυξάνονταν 15%-20% ετησίως και οι μισθοί των εργαζομένων στις Δυτικές χώρες έμειναν καθηλωμένοι στα επίπεδα του 1965-1970, με παράλληλο υπερδανεισμό των νοικοκυριών που φτάνει πλέον το 200%-300% του ΑΕΠ ακόμη και σε χώρες όπως Ελβετία ή Ολλανδία! Πρόκειται για «εργαζόμενους» χωρίς περιουσία ουσιαστικά, με σημαντικό χρέος που απλά ζουν για να πληρώνουν το χρέος τους, όπως οι πρώτοι Αμερικανοί δουλεύαν για 10 χρόνια για να πληρώνουν το χρέος τους στους πλοιοκτήτες που τους μετέφεραν στις ΗΠΑ! Μια νέα γενιά «ελεύθερων-δούλων»! Οι εθνικές εταιρίες γκρεμίστηκαν, έκλεισαν, η μεσαία τάξη εξαφανίστηκε και πλέον σχεδόν καμμιά εργασία δεν είναι καλοπληρωμένη στη δύση.

Πως κατάρρευσε το «Μάτριξ» των πουλημένων ΜΜΕ

Κατά τα τελευταία 15 χρόνια, με την διάδοση της τεχνολογίας, και το διαδίκτυο, η απόλυτη κυριαρχία των πολυεθνικά ελεγχόμενων ΜΜΕ περιορίστηκε. Η ανάπτυξη του facebook, twitter, Vk, διαδικτυακών σαιτς κλπ, επέτρεψε την ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Ο κόσμος, κατ’ αρχήν οι νέοι και μετά και οι υπόλοιποι, ενημερώθηκαν και για όσα υπάρχουν πέρα από το, ας πούμε, «Μάτριξ», που τα κυρίαρχα ΜΜΕ δημιουργήσαν. Η αμφισβήτηση ξεκίνησε από τις ανεπτυγμένες ελεύθερες κοινωνίες της δύσης, την Αγγλία και ΗΠΑ και ευνοήθηκε από το ξύπνημα της Ρωσίας. Το «Μάτριξ» έσπασε και οι πρώτες δυνάμεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση κέρδισαν μεγάλες εκλογικές μάχες, όπως στις ΗΠΑ (Τραμπ, παρ’ ολίγον Σάντερς στο Δημ/κο κόμμα) και Αγγλία (Τερέζα Μει, Τζέρεμι Κόρμπιν στο Εργατικό κόμμα). Η διάλυση ‘δια χειρός Ντόναλτ Τραμπ’ των τερατουργημάτων TTIP και Trans-Pacific Partnership (TPP), και πιθανώς NAFTA, όπως και το BREXIT, η έξοδος της Αγγλίας από την Γερμανοκρατούμενη ΕΕ, αποτελούν τα εμβλήματα της νέα αυτής επανάστασης.

Στην Αγγλία , η «μάχη των μαχών»;

100 δις είναι το ετήσιο Αγγλικό εμπορικό έλλειμα (πλεόνασμα για Γερμάνια) που πηγαίνει στις τσέπες των Γερμανών μεγαλοβιομήχανων κάθε χρόνο. Το «κλείσιμο των ελλειμάτων» με την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας, οδηγεί σε μια εντελώς νέα κατάσταση, τόσο για Αγγλία όσο και Γερμανία. Πίσω όμως από τα παγωμένα βλέμματα της Γερμανικής ηγεσίας στην ΕΕ βρίσκονται όχι μόνο η Γερμανική στρατηγική αλλά και τα τεράστια συμφέροντα πολυεθνικών, που έχουν πάρει υπεργολαβία Γερμανοί πολιτικοί και οι Βρυξέλλες. Πραγματικός αντίπαλος της Αγγλίας είναι η παγκοσμιοποίηση. Θα μπορέσουν οι Εγγλέζοι, ο λαός που συνέτριψε τον Χίτλερ καταδιώκοντας τον μέχρι και τη Βόρεια Αφρική, να κερδίσει ξανά;

Η Αγγλία μετά το BREXIT

Όπως κάθε τι νέο που γεννιέται σταδιακά αναπτύσσει σχήμα, όραση και σταδιακά στέκεται στα πόδια του, έτσι και η Αγγλία μετά το Brexit. Αποκαθίσταται ο βηματισμός, η χώρα κινείται ταχύτατα προς τα μπροστά. Με βάση τα τελευταία στατιστικά στοιχεία η ανεργία γκρεμίστηκε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων… 43 ετών, πέφτοντας στο 4,3% που ήταν η ανεργία τον Μάιο του 1975. Πρόκειται δηλαδή για επίπεδα που δεν γνώρισε η σημερινή γενιά. Από διάφορες οπτικές γωνίες, τόσο οι Συντηρητικοί όσο και το Εργατικό κόμμα αποδομούν την παγκοσμιοποίηση. Η χώρα, υπό την ηγεσία της Συντηρητικής Τερέζας Μέι, με τον λεγόμενο «Λευκό Χάρτη» τον στρατηγικό δηλαδή σχεδιασμό που την οδηγεί σε ανάπτυξη , σε τομείς όπως βιοτεχνολογία, τεχνητή νοημοσύνη και φαρμακοβιομηχανία, οδηγεί τους κολοσσιαίους παραγωγικούς πόρους της χωρας όχι στις τσέπες 50 πολυεθνικών αλλά την αναπτυξη της χωρας, τη δημιουργία καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας. Αυτό αποτελεί τεραστιας σημασίας στροφή, καθως ως τωρα γινονταν ΠΛΕΙΟΔΟΣΙΑ συμφωνιών ξεπουλήματος των εθνικων πόρων πρός οφελος λιγων πολυεθνικών. Παρότι με πραξικόπημα προσπάθησαν να ανατρέψουν τους δυο αντισυστημικούς ηγέτες, τόσο την Τερέζα Μει, όσο και τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον χαρισματικό αρχηγό του Εργατικού κόμματος, οι προσπάθειες του «συστήματος» έπεσαν στο κενό.

Ο υπόδικος Τόνι Μπλέρ, και το σχέδιο του Τζέρεμι Κόρμπιν

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, πλέον εκτόπισε τους «αχυράνθρωπους» του Τόνι Μπλερ, του Εγγλέζου πρώην πρωθυπουργού που έχει χέρια ματωμένα από το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, της Λιβύης, του Ιράκ. Πρόσφατα ο Κόρμπιν το κατάφερε καθώς πήρε τον έλεγχο του Εθνικού Συμβούλιου του Εργατικού Κόμματος, που ελέγχονταν ως τώρα από τους ανθρώπους του υπόδικου, κατηγορούμενου για εγκλήματα πολέμου Τόνι Μπλερ. Ο Κόρμπιν διέλυσε έτσι τα σχέδια ανατροπής του Brexit, καθώς υποστηρίζει και σέβεται τη λαϊκή βούληση.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, θα αποδομήσει τον τρόπο λειτουργίας του Τραπεζικού συστήματος στην Βρετανία. Ξεκαθάρισε ότι η χρηματοδότηση πρέπει να είναι «ο υπάλληλος της βιομηχανίας, όχι οι κύριοι όλων μας», ενώ αν εκλεγεί κυβέρνηση θα μπορεί να αποτρέψει «εχθρικές εξαγορές», όπως εξάλλου κάνει τώρα και ο Τραμπ.

Έτσι, η κυριαρχία των ανήθικων Τραπεζιτών στην διάλυση του παραγωγικού μοντέλου, βαίνει προς το τέλος της. Αν και από άλλη οπτική από την Τερέζα Μέι, ο Κόρμπιν, με την ομιλία του δείχνει ότι ξετυλίγεται πλέον μια εναλλακτική δημοκρατική ατζέντα που θα επιτρέψει τον απεγκλωβισμό της χώρας από την παγκοσμιοποίηση. Η Αγγλία δείχνει τον δρόμο της απόδρασης και ανάπτυξης στους λαούς, όπως ακριβώς έκανε στο β παγκόσμιο όταν γκρέμισε το Γερμανικό ναζισμό.

Επίλογος

Νίκη του Εγγλέζικου μοντέλου οδηγεί στο σκουπιδοκάλαθο τα σχέδια προλεταριοποίησης της μισής Ευρώπης και υπόταξης της στα σχέδια της Γερμανίας. Δημιουργεί ένα νέο παγκόσμιο αναπτυξιακό μοντέλο και γκρεμίζει τον πιο σάπιο θύλακα της παγκοσμιοποίησης που εδράζεται στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ανοίγει το δρόμο στους λαούς της Ευρώπης για αξιοπρεπείς μισθούς, ανάκαμψη εθνικών εταιριών, επιστροφή της δύσης στις αξίες της ελευθερίας και του ανταγωνισμού.

Όπως ο Ντόναλτ Τραμπ συνέτριψε την κυριαρχία των πολυεθνικών και υποχρεώνει εταιρίες όπως η Apple να επανεπενδύουν τα χρήματα σε ΗΠΑ έτσι και η Αγγλία κόβει το ‘συρματόπλεγμα’ των πολυεθνικών και ανοίγει το δρόμο για να γκρεμιστεί η παγκοσμιοποίηση στην Ευρώπη, τον δεύτερο θύλακα της! Η ανθρωπότητα βαδίζει σε μια νέα πορεία, βρίσκοντας ξανά τον χαμένο εαυτό της! Η ανθρωπότητα μπορεί να ελπίζει ξανά! Τα έθνη και οι λαοί θα νικήσουν!

από το «new-economy.gr» -Ο Δρ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία