«Ιδού το ΝΑΤΟ, ιδού και το πήδημα»
Η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου δεν έχει κανένα όριο.
του Σαράντου Θεοδωρόπουλου
Η κυβέρνηση επέλεξε να διαταράξει σοβαρά τις διμερείς σχέσεις με την Ρωσία με την απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και με την απαγόρευση εισόδου σε άλλους δύο. Η δικαιολογία της Ελληνικής κυβέρνησης ότι οι Ρώσσοι διπλωμάτες «Ώθησαν μητροπολίτες, με τους οποίους διατηρούν παραδοσιακές σχέσεις, χρηματοδότησαν συλλόγους, οργανώσεις και πρόσωπα που παίζουν ρόλο στο κίνημα εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών με σκοπό να οργανώσουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και εμμέσως άσκησαν πιέσεις σε βουλευτές.» είναι γελοίος.
Η Κυβέρνηση, προκειμένου να απαλύνει την αλγεινή εντύπωση του Ελληνικού Λαού από την άνευ όρων υποταγή στο οικονομικό-πολιτικο-στρατιωτικό μπλοκ του Ευρωατλαντισμού, χρησιμοποιεί και τον ακραίο διχαστικό λόγο που έχει να αρθρωθεί στη Χώρα από την μετεμφυλιακή εποχή της διακυβέρνησης Παπάγου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σημερινός «ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ», που χρησιμοποιεί ακόμη και τον «ρωσικό δάκτυλο».
Μήπως πρέπει να περιμένουμε ότι όσοι αντιτείνονται στη Συμφωνία των Πρεσπών θα διωχθούν για κατασκοπία, ή για εξυπηρέτηση συμφερόντων ξένης δύναμης; Μήπως πρέπει να περιμένουμε και έρευνες της Ασφάλειας, όπου θα «ανακαλυφθούν» και ασύρματοι για την επικοινωνία στα υπερβραχέα με τη Μόσχα;
Διαταράσσουμε ουσιωδώς και τις οικονομικές, φιλικές και συμμαχικές σχέσεις μας με τη Ρωσία και διατρέχουμε τον κίνδυνο να γίνουμε δέκτες ρωσικών αντιμέτρων!
Την ίδια στιγμή γίναμε μάρτυρες μιας πολύ περίεργης δήλωσης του Επιτρόπου κ. Γιοχάνες Χαν, ότι η Ελληνοαλβανική Συμφωνία θα περιλαμβάνει αλλαγή συνόρων, που ανασκευάστηκε με δήλωση της Επιτροπής ότι ο κ. Χαν εννοούσε τις διαπραγματεύσεις για την ΑΟΖ και την αιγιαλίτιδα ζώνη, όπου η Ελλάδα επιδιώκει εύρος 12 ν.μ.
Λες και υπήρχε κανείς ηλίθιος να θεωρήσει ότι θα αλλάξουν τα χερσαία σύνορα, χωρίς να ξεσπάσουν βίαιες ταραχές, είτε στην Ελλάδα είτε στην Αλβανία.
Για το ζήτημα των κινδύνων της Ελληνοαλβανικής Συμφωνίας, η οποία κατά την άποψή μας πρέπει να περιβληθεί με τον τύπο της τελικής Συνθήκης Ειρήνης και όχι της Διμερούς Συμφωνίας, έχουμε γράψει στο παρελθόν.
Από τις 21 Αυγούστου 1991, οπότε τέθηκε σε η ισχύ με τον νόμο 2321/1995 η «Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας», όπως διαμορφώθηκε στην Τρίτη Συνδιάσκεψη (Montego Bay, Jamaica Δεκέμβριος 1982), που σήμερα γίνεται αποδεκτή από 158 Κράτη του ΟΗΕ, σύμφωνα με ρητή δήλωση της Ελλάδας, το δικαίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας να διευρύνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν.μ και να κηρύξει ΑΟΖ είναι μονομερές και δεν άπτεται της γνώμης κανενός ομόρου κράτους. Υποχώρηση σε αυτό το ζήτημα, δικαιώνει τον φιλοπόλεμο εκβιασμό της Τουρκίας που προσπαθεί να απαγορεύσει, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, την άσκηση του δικαιώματος αυτού στο Αιγαίο με απειλή πολέμου (casus belli).
Η Ελλάδα, από το 1936 έχει αιγιαλίτιδα ζώνη εύρους 6 ν.μ. , μαζί με άλλα δύο κράτη στον κόσμο. Όλα τα κράτη πλέον, και η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα, έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ. Για περιπτώσεις που η απόσταση των ομόρων κατά θάλασσα κρατών είναι μικρότερη ακολουθείται η μέση γραμμή. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής.
Με την Αλβανία το 2008, είχαμε καταλήξει σε συμφωνία απολύτως σύμφωνη με τις ελληνικές απόψεις. Η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε το 2009 από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, διότι υπογράφηκε από εξουσιοδοτημένα πρόσωπα, κατά κατάχρηση της πληρεξουσιότητάς τους, και όχι από τον Πρόεδρο της Αλβανικής Δημοκρατίας ο οποίος κατά το Σύνταγμα της Χώρας έχει το αποκλειστικό προνόμιο συνομολόγησης τέτοιων συνθηκών.
Επομένως,
α) Αν η Ελλάδα συμφωνήσει σε αιγιαλίτιδα ζώνη μικρότερη των 12 ν.μ αποδέχεται με τη διεθνή πρακτική της που διαμορφώνει σε βάρος της διεθνές έθιμο, ότι δεν έχει δικαίωμα επεκτάσεως της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. , διότι στη ΝΑ Μεσόγειο ισχύουν «ειδικές συνθήκες»,
β) αν δεχθεί ότι το αρχιπελαγικό σύμπλεγμα Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων δεν έχει ΑΟΖ και αιγιαλίτιδα ζώνη, δημιουργεί σε βάρος της διεθνές έθιμο που συνηγορεί στο ότι δεν έχουν ΑΟΖ και αιγιαλίτιδα ζώνη όλα τα νησιά του Αιγαίου, και ιδίως το σημείο κλειδί, το σύμπλεγμα Καστελόριζο – Ρω- Στρογγύλη, που στηρίζει τη γειτνίαση ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου,
γ) Αν προβεί σε οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση, πέρα από εκείνη του 2008, για την Κέρκυρα και τις Διαπόντιες Νήσους, διαμορφώνει σε βάρος της διεθνές έθιμο που συνηγορεί στην τουρκική άποψη ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής.
Με την επικράτηση μιας τέτοιας άποψης η Ελλάδα δεν θα μπορεί να αντιπαρατάξει κανένα επιχείρημα στην Τουρκία που επιδιώκει κυριαρχία από τον 26ο έως και 28ο μεσημβρινό, δηλ. στο μισό Αιγαίο και ανατολικά, στην Κύπρο, έως και τον Κόλπο της Αλεξανδρέττας.
από το «https://iskra.gr/»
https://www.hereticalideas.gr/2018/07/idou-to-nato-idou-kai-to-pidima.html
Αφήστε ένα σχόλιο