«Δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται»

«Δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται»

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Με αφορμή έναν διάλογο στο fb -λόγω της πρόσφατης επετείου προφανώς- για τα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της Πόλης το 1453 και στην τουρκοκρατία, αξίζει να λεχθούν σταράτα λόγια, για τη σημερινή μας κατάσταση σε σχέση με τα «ελληνοτουρκικά».

Απορώ πως ακόμη ορισμένοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν μεγάλες γεωπολιτικές ανατροπές με βάση τη θρησκεία. Η θρησκεία έπαιζε ανέκαθεν το ρόλο του «αμορτισέρ» των κοινωνικών διεργασιών και αντιδράσεων. Είναι ο ρόλος που στα καθ’ ημάς έχουν αναλάβει -αν και με διαφορετικούς όρους- με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, τα ΜΜΕ.

Εάν τότε ήταν η διαμάχη «ενωτικών» – «ανθενωτικών», σήμερα είναι η διαμάχη για Novartis, Σαββίδη κτλ. Ποιος θα φάει με μεγαλύτερη κουτάλα, από μια σούπα που τελειώνει. Εάν τότε ήταν οι «ανθενωτικοί», που επικράτησαν και χρεώνονται την πτώση, σήμερα είναι οι ακραιφνείς «ενωτικοί». Οι φανατικοί οπαδοί του «ανήκομεν».

Όμως, όπως τώρα, έτσι και τότε big business επί της σε απόλυτη παρακμή Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Είτε οι δυτικοί είχαν δυνατότητα να αντιπαρατεθούν στον Μωάμεθ, είτε όχι (μάλλον δεν είχαν), αυτό που τους ενδιέφερε ήταν η επόμενη ημέρα της πτώσης που φάνταζε και ήταν έτσι κι αλλιώς αναπόδραστη, λόγω της ενδογενούς αδυναμίας και διάλυσης του Βυζαντίου.

Στο εσωτερικό, οι θρησκευτικές διαμάχες, όπως αυτή μεταξύ ενωτικών-ανθενωτικών ήταν το σύμπτωμα, και όχι η αιτία, της βαθιάς διάλυσης της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας. Κι ενδεχομένως το πρόσχημα της μη παρέμβασης από τους δυτικούς, διότι ο Τούρκος ήταν πολύ πιο κοντά, ήδη μέσα στα σπλάχνα της «αυτοκρατορίας», για να επωφεληθεί του κενού, που είχε δημιουργηθεί!

Και οι δυτικοί το αντιλαμβανόντουσαν αυτό πολύ καλά. Τουλάχιστον πολύ καλύτερα από εμάς ακόμη και σήμερα. Το πολύ-πολύ την παράδοση να την προσυπέγραφε ο Πάπας. Ακόμη και τη δύναμη να είχαν, θα ήταν μεγάλη σπατάλη γι’ αυτούς και με αμφιλεγόμενο το αποτέλεσμα να σπεύσουν. Για να σώσουν τι ακριβώς; Τους… ομόθρησκους; Αυτά είναι για όσους ζουν ακόμη με τα παραμύθια της γιαγιάς. Όπως οι άλλοι με το ξανθό γένος. Ήταν πιο βολικό και παραγωγικό για τους δυτικούς να συνδιαλλαγούν -αφού τελείωνε η ιστορία- με τον καινούργιο ιδιοκτήτη. Και αυτό έκαναν! Τόσο απλά.

Όπως ακριβώς και σήμερα. Εάν η Τουρκία αισθάνεται και επιδιώκει με σθένος συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ, το Αιγαίο, τη Θράκη, εκμεταλλευόμενη τη γεωπολιτική διελκυστίνδα των μεγάλων και την αυξανόμενη ισχύ της στην περιφέρειά μας, για ποιον λόγο να συγκρουστούν μαζί της και όχι να συνδιαλλαγούν;

Τι τους κόφτει το Αιγαίο να διαμοιραστεί στον 25ο παράλληλο με τα νησιά σε τουρκική επικυριαρχία; «Σπιναλόγκες» για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες εκτός ευρωπαϊκού εδάφους;

Η Θράκη, η Χίος και η Μυτηλήνη, η Σάμος, η Κως και η Ρόδος «κείνται» μακράν, έτσι κι αλλιώς, για τις απανταχού γραφειοκρατίες. Εδώ κείνται μακράν για τις δικές μας φερόμενες ως ηγεσίες!

Γιατί να τους ενοχλεί οι εταιρείες τους να υπογράφουν συμβόλαια ερευνών και εξόρυξης, χωρίς αντιδράσεις; Τους ενδιαφέρει η μούρη του αντισυμβαλλόμενου, νομίζει κανείς, ή το ζεστό το παραδάκι;

Για την Κύπρο ας μη συζητούμε καλύτερα, η Τουρκία έχει πετύχει τους στόχους της (και στην ΑΟΖ) κατά 80%….

Κοντολογίς, σε εμάς πέφτει πάλι ο κλήρος! Τι μπορούμε και τι όχι -και να οργανώσουμε, την ύστατη τούτη ώρα, τις αντιστάσεις μας. Περιμένοντας από τον Τράμπ, τον Γιουνγκέρ, την Μέρκελ, ή τον Πούτιν, ζήτω που καήκαμε! Κενό βρίσκει η Τουρκία και πάει να επεκταθεί. Τόσο απλά! Ο Τράμπ, η Μέρκελ και ο Πούτιν θα προστρέξουν εάν τους αποδείξουμε ότι δεν αποτελούμε μια πεσμένη δρυς προς ξύλευση, ένα κενό προς πλήρωση, αλλά μπορούμε να τα κάνουμε πουτάνα όλα. Εμείς! Όχι κάποιος άλλος για λογαριασμό μας!!!!

Ας ξεκολλήσουμε επιτέλους από τα πάσης φύσεως αφελή «ανήκομεν»! Αν το δις εξαμαρτείν σημαίνει το γνωστό, το πολλάκις και κατ’ εξακολούθηση, τι να σημαίνει άραγε;;;;

 

Αφήστε ένα σχόλιο