Παλαιστίνη
του Κωνσταντίνου Σταθόπουλου Δες η θάλασσα κοχλάζει και ματώνει το φεγγάρι. Είν’ η οργή λαού που κράζει και για λευτεριά φωνάζει. Δες τ’ αστέρια, δεν φωτίζουν κι ο αέρας δες πως λιώνει. Σαν της βίβλου το καμίνι ‘κει που θα καούν τα κτήνη. Χρήμα ήταν, χρήμα είναι και λατρεύει να δια