Παλαιστίνη

Παλαιστίνη


του Κωνσταντίνου Σταθόπουλου

Δες η θάλασσα κοχλάζει
και ματώνει το φεγγάρι.
Είν’ η οργή λαού που κράζει
και για λευτεριά φωνάζει.

Δες τ’ αστέρια, δεν φωτίζουν
κι ο αέρας δες πως λιώνει.
Σαν της βίβλου το καμίνι
‘κει που θα καούν τα κτήνη.

Χρήμα ήταν, χρήμα είναι
και λατρεύει να διατάζει.
Του Χριστού στην Παλαιστίνη,
δες το αίμα του που στάζει.

Δες τα μαύρα που ντυθήκαν,
άνδρες και γυναίκες χρόνια.
Δες τα όρνια πως γυρίζουν
και το θάνατο μυρίζουν.

Δες και προσευχήσου απόψε,
μα δεν ξέρω αν θα πιάσει.
Αν λύση δεν βρείς στο θείο
βγες και κάψε το θηρίο.

Χρήμα ήταν, χρήμα είναι
και λατρεύει να διατάζει.
Του Χριστού στην Παλαιστίνη,
δες το αίμα του που στάζει.

 

 

Αφήστε ένα σχόλιο