του Νίκου Μέντζα Στις 12 Απριλίου 1826 ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει επιστολή προς την Γ’ Εθνοσυνέλευση που έγινε στην Επίδαυρο το διάστημα, από 6-16 Απριλίου. Ο Σπηλιάδης γράφει για την βαθιά εισχώρηση αγγλικών αποικιοκρατικών συμφερόντων: «Η αγγλική φατρία κατόρθωσεν ό,τι ήθελεν εις τ
[ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας, και την στάση της ΕΣΣΔ, που μας βοηθάει να κατανοήσουμε την σημερινή γεωπολιτική πραγματικότητα, την στάση της Ρωσίας απέναντί μας, και γιατί ποτέ οι ιδεολογικές αποκλίσεις και αντιθέσεις, δεν στάθηκαν εμπόδιο στο να συμμαχήσου
του Γιώργου Σεφέρη Ένα κείμενο του Γιώργου Σεφέρη, μια διάλεξη που έκανε στην Αλεξάνδρεια στις 16 Μαΐου 1943 –καταμεσής του πολέμου- για μια από τις πιο αγνές μορφές που ανέδειξε η εποποιία του 1821, τον Μακρυγιάννη. Κεφάλαιο 1 Την παλιά συνοικία του Μακρυγιάννη την ξέρουν όλοι οι Αθηναίοι. Τη
του Όθωνα Κουμαρέλλα Με αφορμή έναν διάλογο στο fb -λόγω της πρόσφατης επετείου προφανώς- για τα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της Πόλης το 1453 και στην τουρκοκρατία, αξίζει να λεχθούν σταράτα λόγια, για τη σημερινή μας κατάσταση σε σχέση με τα «ελληνοτουρκικά». Απορώ πως ακόμη ορισμένοι προσπαθ
του Ρούντι Ρινάλντι Ορισμένα διδάγματα, 197 χρόνια μετά το Εικοσιένα Διαβάζουμε στον Τύπο: «Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα Research, η Τουρκία αποτελεί για τους ερωτηθέντες τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ελλάδα με το συντριπτικό ποσοστό της τάξης του 92,5%, ενώ το ενδεχόμενο ενός πολεμικού επεισοδίου με
του Σαράντου Θεοδωρόπουλου Η 25η Μαρτίου 1943, πρέπει να κατέχει στην Ελληνική Ιστορία μια ξεχωριστή θέση. Έρχεται αμέσως μετά τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, που απέτρεψαν την πολιτική επιστράτευση και την αποστολή της νεολαίας και του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας στα στρατόπεδα αναγκαστικής
του Απόστολου Διαμαντή Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια διασύνδεση ανάμεσα σε αστική τάξη -νεοελληνικό διαφωτισμό- Επανάσταση. Υπάρχει μια άμεση σχέση, αιτίας αποτελέσματος. Εδώ ακριβώς, σ’ αυτό το σημείο, όπου ερμηνεύουμε το νέο ελληνικό κράτος και την Επανάσταση, έχει συμβεί μια πολύ σοβαρή ιστοριογραφι
του Νεκτάριου Δαπέργολα* Πλησιάζει λοιπόν άλλη μια 25η Μαρτίου, που βέβαια θα «τιμήσουμε» και πάλι με τον ίδιο πάντα ανούσιο τρόπο: τις ίδιες παρελάσεις, τα ίδια αφιερώματα, τους ίδιους ανιαρούς επετειακούς λόγους. Και για μια ακόμη φορά προφανώς θα χάσουμε την ευκαιρία να αντικρίσουμε αυτή τη μέρα
