Ο γραικυλισμός ως διαχρονική…. αξία της άρχουσας τη χώρα ελίτ

του Νίκου Μέντζα

Στις 12 Απριλίου 1826 ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει επιστολή προς την Γ’ Εθνοσυνέλευση που έγινε στην Επίδαυρο το διάστημα, από 6-16 Απριλίου.

Ο Σπηλιάδης γράφει για την βαθιά εισχώρηση αγγλικών αποικιοκρατικών συμφερόντων: «Η αγγλική φατρία κατόρθωσεν ό,τι ήθελεν εις την εν Επιδαύρω Συνέλευσιν και επεκαλέσθη την μεσητείαν των Άγγλων, ότε όλοι σχεδόν οι Έλληνες εφρόνουν ότι εχρεώστουν να επικαλεσθώσι την μεσητείαν όλων των δυνάμεων της Χριστιανωσύνης δια την ελευθερίαν και την ανεξαρτησίαν των». Και για του λόγου το αληθές, ιδού το πρώτο άρθρο από την κατάπτυστη συνθήκη της προτεκτορατοποίησης της Ελλάδας τον Ιούλιο του 1825: «Το ελληνικόν έθνος δυνάμει της παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την ιεράν παρακαταθήκην της αυτού ελευθερίας, εθνικής ανεξαρτησίας και της πολιτικής αυτού υπάρξεως, υπό την μοναδικήν υπεράσπισιν της Μ. Βρεταννίας…»

Ο ανιδιοτελής αγωνιστής, Δημήτριος Υψηλάντης, βλέποντας που οδηγείται η κατάσταση, συντάσσει την παρακάτω πατριωτική (και πάντα επίκαιρη… καθώς θα δείτε) επιστολή:

«Κύριοι!

Και ως απλός πολίτης και ως πρωταίτιος του σημερινού αγώνος χρεωστώ εις το έθνος μου, εις την οικογένειαν μου, εις εμέ τον ίδιον να εκφράσω παρρησία τα φρονήματα μου εις μιαν κρίσιμον περίστασιν εκ της οποίας κρέμεται η μέλλουσα τύχη της Ελλάδος.

Η εθνική συνέλευσις αποφασίζουσα να ζητήση την μοναδικήν μεσιτείαν του εν Κωνσταντινουπόλει πρέσβεως της Αγγλίας δια να συμβιβάση την Ελλάδα με τους τυράννους της, παρεκτρέπεται από τα ιερά χρέη της και από τον προς ον όρον της συγκροτήσεως της.

Ο λαός, κύριοι, του οποίου παρρησιάζετε το πρόσωπον, δεν σας έδωσε πληρεξουσιότητα να καταργήσετε την εθνικήν και πολιτικήν ανεξαρτησία του, αλλά να την στερεώσετε, να την διαιωνίσετε. Η ιστορία θέλει κρίνει μιαν ημέραν αδεκάστως την πράξιν σας.

Η Ευρώπη, κύριοι, ησθάνθη τώρα πλέον παρά ποτέ ότι η υπόθεσις των Ελλήνων είναι αρκετά προχωρημένη δια να μη υποπέση εφεξής εις τας εναντιότητας της τύχης, και πως γίνεται οι πληρεξούσιοι του ιδίου αυτού έθνους, δια μιας πράξεως ανηκούστου εις τα χρονικά των λαών, να αποδεικνύωσιν εις τον κόσμον ότι μόνοι αυτοί δεν γνωρίζουσιν αυτήν την αλήθειαν.

Σας φοβίζει η πτώσις του Μεσολογγίου; Αφιερωθείτε ως και εις τας αρχάς του αγώνος εις την χαρακτηριστικήν ενέργειαν και τον πατριωτισμό των Ελλήνων, το στήθος κάθε Έλληνος είναι δεύτερον Μεσολόγγι.

Σας θορυβεί η έλλειψις των πόρων; Καταφύγετε εις την γενναιοφροσύνην των πολιτών. Έλλην δεν εκώφευσε ποτέ εις την φωνήν της πατρίδος. Τέλος πάντων, χρήματα δεν έχομεν; Ας επικυρώσωμεν τα χρέη μας.

Έχομεν όμως ανάγκην προστασίας; Ας καταφύγωμεν εις του ηγεμόνας όλων των εθνών. Εξ ίσου όλα έχουσι δικαίωμα εις την ευγνωμοσύνην μας, αι περιστάσεις μας, οι θέσεις των, εγγυώνται την επιθυμητή βοήθειαν.

Τα μεγάλα έθνη και οι καλοί πατριώται φαίνονται εις τας κρίσιμους περιστάσεις της πατρίδος των. Δούλος είναι εύκολον να γένη τις όταν θέλη, αυθέντης είναι δύσκολον. Επιθυμούμεν ειρήνην; Ας τρέξωμεν εις τα όπλα.

Αν, εξ εναντίας, δια λόγους απόκρυφους εις εμέ, η εθνική συνέλευσις επιμένη εις την προλαβούσαν απόφασιν της, κρίνω χρέος μου ιερόν και απαραίτητον να διαμαρτυρηθώ ως και ήδη διαμαρτύρομαι επίσης κατ’ αυτής ενώπιον του ελληνικού λαού και όλων των λοιπών της Χριστιανικής Ευρώπης ως και κατά μιας πράξεως παρανόμου, αντιελληνικής, και διόλου ανάξιας ενός έθνους, το οποίον υπεδουλώθη μεν πολλάκις, πλην ποτέ δεν εσυμβιβάσθη με τους τυράννους του.

Έλλην όμως, και φίλος άδολος της ελευθερίας του έθνους μου, δεν θέλω λείψει να συναγωνισθώ μετά των λοιπών συναδελφών μου και να χύσω και την τελευταίαν ρανίδα του αίματος μου, ενόσω διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας πόλεμος. Παρακαλώ δε να μου δοθή επίσημον αντίγραφον της παρούσης μου διαμαρτυρήσεως..

Μένω με το ανήκον σέβας.

Εν Πιάδα τη 12 Απριλίου 1826

ο πατριώτης Δημήτριος Υψηλάντης»

Ποια ήταν η απάντηση της εθνοσυνέλευσης στην επιστολή αυτή; Ορίστε το ψήφισμα (επίκαιρο και αυτό, από την άλλη μεριά):

«Αριθμός γ’ του κώδικος των ψηφισμάτων -Η Εθνική Γ’ Συνέλευσις

Αναγνώσασα την προς αυτήν αναφοράν του κύριου Δ. Υψηλάντου,

Παρατηρήσασα ότι δι’ αυτής καθυβρίζει αυθαδώς τους νομίμους πληρεξούσιους του έθνους και διαμαρτύρεται εναντίον αυτών δια τας πράξεις των.

Ψηφίζει: α’ Ο κύριος Δημήτριος Υψηλάντης αποκλείεται από κάθε πολιτικόν δικαίωμα και Πατριωτικόν υπούργημα.

β’ Το παρόν ψήφισμα να καταχωρηθή εις τον κώδικα των ψηφισμάτων και να δημοσιευθή δια του τύπου.

Εξεδόθη εν Επιδαύρω τη 15 Απριλίου 1826

Ο Πρόεδρος της Εθνικής Συνελεύσεως

Πανούτζος Νοταράς

Ο αρχιγραμματεύς

Α. Παπαδόπουλος»

Όπως βλέπουμε, από τότε, το να θέτεις θέμα εθνικής ανεξαρτησίας αποτελεί ύβρη, αυθάδεια και πάντα …εθνική προδοσία (ή να χαρακτηριστεί και εθνικισμός, από την άλλη μεριά …της ίδιας ορχήστρας).

από τη σελίδα facebook του αρθρογράφου

https://www.hereticalideas.gr/2018/04/o-graikilismos-diaxroniki-axia.html