Ο Κόσμος χρειάζεται την Μετανάστευση! Ζήτω!
του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου
Γιατί κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν καταγγέλλει, δεν καταδικάζει την μετανάστευση; Γιατί επίσημοι φορείς, κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα ανά την Ευρώπη και εγχώρια, στον δυτικό κόσμο ευρύτερα, επαγγελματίες της αλληλεγγύης, ΜΚΟ, όλοι μηδενός εξαιρουμένου δέχονται την μετανάστευση ως κάτι δεδομένο και αναπόφευκτο, σαν ένα φυσικό φαινόμενο που αναγκαστικά πρέπει οι λαοί να το χωνέψουν; Σαν να μην γίνεται διαφορετικά;
Από τις 19 Σεπτεμβρίου 2016 που συμφωνήθηκε στα πλαίσια του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη εκείνη η περίφημη «Διακήρυξη για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες» εδώ: https://www.un.org/…/generalassembly/docs/A_RES_71_1_E.pdf μπήκε το νερό στο αυλάκι.
Διαβάζουμε στην πρώτη παράγραφο της Διακήρυξης:
«Από τους αρχαίους χρόνους, η ανθρωπότητα ήταν σε κίνηση. Μερικοί άνθρωποι κινούνται αναζητώντας νέες οικονομικές ευκαιρίες και ορίζοντες. Άλλοι μετακινούνται για να ξεφύγουν από τις ένοπλες συγκρούσεις, τη φτώχεια, την επισιτιστική ανασφάλεια, τις διώξεις, την τρομοκρατία ή τις παραβιάσεις και καταχρήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Άλλοι πάλι το κάνουν ως απάντηση στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, των φυσικών καταστροφών (μερικές από τις οποίες μπορεί να συνδέονται με την κλιματική αλλαγή) ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Πολλοί κινούνται, πράγματι, για έναν συνδυασμό αυτών των λόγων.
Σε έναν αχταρμά της ιστορικής συνέχειας του ανθρώπινου είδους, ο καταφανώς πλέον μεταλλαγμένος ΟΗΕ, επιχειρεί να διαστρεβλώσει την ιστορική αλήθεια, ενεσιβάλλοντας στους λαούς την πεποίθηση μετά «πάσης εγκυρότητας», ότι το πεπρωμένο των ανθρώπων, και το κύριο χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας είναι η μετακίνηση και η μετανάστευση. Αναζητώντας ευκαιρίες!!! Από αρχαιοτάτων χρόνων όπως μας λέει.
Βεβαίως!! Αν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος είναι ακόμα τροφοσυλλέκτης, όπως ήταν στα πρώτα 25.000 χρόνια της παρουσίας του στον πλανήτη, τότε ναι. Ακόμα μετακινείται. Αν τον εντάξουμε στα πλαίσια της ζωολογίας, βεβαίως βρίσκεται σε διαρκή μετανάστευση. Αν όμως δούμε τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες κατά τις οποίες υπάρχουν μεταναστεύσεις πληθυσμών ανά ιστορική περίοδο, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα, η παρουσιαζόμενη ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια και φυσικό γεγονός, ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε κίνηση.
Αντίθετα, η μεγάλη ανάγκη της ανθρωπότητας ήταν η εγκατάσταση, η μόνιμη εγκατάσταση, και μόνο όταν επετεύχθη άρχισε να διαμορφώνεται η Ιστορία και κατ’ επέκταση ο Πολιτισμός. Μόνο όταν η ανθρωπότητα εγκαταστάθηκε σε μόνιμους τόπους, όταν συγκροτήθηκαν κοινότητες και κοινωνίες, ξεκίνησε η οικονομία, διαμορφώθηκαν πολιτισμοί, μόνο τότε ξεκινά η ιστορία της.
Η πρώτη σοβαρή και συντεταγμένη προσπάθεια κατοχύρωσης του δικαιώματος της ανθρωπότητας να εγκαθίσταται, να μην ξεριζώνεται, να μένει στον τόπο που κάθε άνθρωπος διαμορφώνει δεσμούς κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, ιστορίας, πολιτισμού, ιθαγένειας και συλλογικής αυτοδιάθεσης, πήρε σάρκα και οστά μόνο μεταπολεμικά (Β’ΠΠ). Ήταν τότε που η διεθνής κοινότητα έβαλε τον μπούσουλα που λέμε στα πολυποίκιλα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των στοχευμένων προσεγγίσεων στα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών.
Και το έκανε αυτό, γιατί θεώρησε και πολύ σωστά, προϊόντος του μακελειού του παγκόσμιου πολέμου, ότι πρέπει να προσδιοριστούν και ν’ αντιμετωπιστούν οι αιτίες. Ότι η προσφυγιά και η αναγκαστική μετανάστευση δεν είναι κάτι φυσιολογικό, δεν προέρχεται από κάποια θεομηνία ως φυσικό φαινόμενο, ούτε είναι αναζήτηση νέων ευκαιριών και οριζόντων, αλλά είναι προϊόντα πολέμου, πολιτικών διώξεων, φτώχειας, οικονομικής ανέχειας και συμβαίνουν παρά φύσει, ενάντια στις επιθυμίες των ανθρώπων να ζουν και να αναπτύσσονται, να ευημερούν και να προοδεύουν στον τόπο τους.
Με την Διακήρυξη της Νέας Υόρκης, και αργότερα με το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Μετανάστευση (Μαρρακές 2018), η προσπάθεια αυτή, προσδιορισμού και αντιμετώπισης των αιτιών της προσφυγιάς και της μετανάστευσης πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων. Από τότε επιχειρείται να παρουσιασθεί, ότι είναι ένα αναπότρεπτο φυσικό φαινόμενο, μία συνθήκη βαθιά ενσωματωμένη στο dna της ανθρωπότητας, μιά αδιαμφισβήτητη και μη αναστρέψιμη πραγματικότητα, όπου οι πόλεμοι απλά συμβαίνουν, η οικονομική ανέχεια και η φτώχεια είναι φυσιολογικοί παράγοντες, οι άνθρωποι αναζητούν την μετακίνηση και την μετανάστευση, όπως οι τροφοσυλλέκτες της προϊστορίας, ή τα αμέτρητα κοπάδια των γκνού όταν η ξηρασία του Σερενγκέτι στην Αφρική, δεν τους επιτρέπει να ξεδιψάσουν.
Κανείς βέβαια από τους αγκιτάτορες των υπερεθνικών διεθνών οργανισμών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους επιφανείς δημοκράτες του δυτικού κόσμου, δεν μας λέει το καλά κρυμμένο μυστικό. Ότι η προσφυγιά είναι προϊόν πολέμων και αποικιοκρατικών πολιτικών. Κανείς δεν μας λέει ότι η μαζική αναγκαστική μετανάστευση, εμφανίστηκε στην ανθρωπότητα και δημιουργήθηκε στην σύγχρονη ιστορία τέλη 16ου αρχές 17ου αιώνα, από την ανάγκη πρόσβασης στην παγκόσμια αγορά. Από την δυνατότητα δηλαδή των λίγων ισχυρών εκμεταλλευτών, να έχουν πολύ μεγαλύτερη δεξαμενή εργατικών χεριών, πολύ μεγαλύτερη από την κάθε τοπική ή εθνική αγορά που υπήρχε. Οι πρώτες εκείνες μεγάλες πληθυσμιακές ροές που μετανάστευσαν, συγκρότησαν και τις σύγχρονες μορφές δουλείας, στον αναπτυγμένο πολιτισμό των απανταχού ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών δυνάμεων ανά τον κόσμο.
Σήμερα η πανθομολογούμενη παγκοσμιοποίηση, η κοινά αποδεκτή συνθήκη της ανεξέλεγκτης μετακίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και ανθρώπων, δεν αφήνει περιθώρια εναλλακτικών. Ή τουλάχιστον, έτσι θέλουν να πιστεύουμε οι νέοι αποικιοκράτες, οι νέοι θεσμικοί λακέδες της τραπεζοκρατίας και οι διεθνείς οργανισμοί. Πολίτες του κόσμου, με διαρκή και αέναη μετακίνηση, κλιμακώσεις πολέμων και διάλυση χωρών, στην οικοδόμηση και διατήρηση της νέας δουλείας, χωρίς έλεος για την ανθρώπινη υπόσταση και στόχο την σταδιακή υποκατάστασή της μέχρι εξαφανίσεως.
Γι’ αυτό δεν θ’ ακούσετε κανέναν να καταφέρεται ενάντια στην μετανάστευση. Κανέναν να την καταγγέλλει. Ούτε οι διεθνείς οργανισμοί, ο ΟΗΕ, η γραφειοκρατία του ευρωιερατείου, ούτε οι εντολοδόχες κυβερνήσεις, ούτε οι επαγγελματίες των ΜΚΟ και της αλληλεγγύης ή τα πολιτικά κόμματα της ευρωπαϊκής και νατοϊκής αριστεράς, που η συνδιαλλαγή και χρηματοδότηση από τους τραπεζικούς ομίλους και τους βραχίονές τους και η σχέση τους με τις αγορές και την μαφία του οργανωμένου εγκλήματος κυριαρχεί. Το αντίθετο μας λένε. Ζήτω η μετανάστευση! Καρφί δεν τους καίγεται για τους νεκρούς. Τρίβουν τα χέρια τους.
Χαρείτε λοιπόν τον πολύ κ. Γκουτέρες γγ του ΟΗΕ, να μας επισημαίνει με αφορμή την τραγωδία της Πύλου, ότι η μετανάστευση είναι αναπόφευκτη και ότι ο κόσμος χρειάζεται την μετανάστευση. Όπως ο διψασμένος το νερό ένα πράγμα. Αρκεί να είναι όλα κανονικά και τακτοποιημένα. Το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι να θεσμοθετηθεί εθνικά και υπερεθνικά η προστασία της και μαζί με αυτήν η προστασία της απόλυτης εξαθλίωσης, της εμπορίας και της δουλείας των ανθρώπων. Να αυστηροποιηθεί ο τρόπος και η μορφή δηλαδή, που το ανθρώπινο γένος οδεύει προς το τέλος του πολιτισμού του.
https://www.hereticalideas.gr/2023/06/kosmos-xreiazetai-metanastefsi.html
Pingback: Ο Κόσμος χρειάζεται την Μετανάστευση! Ζήτω! – Ξαστεριά