On Kherson -Πύρρειος νίκη

On Kherson -Πύρρειος νίκη

του Scott Ritter

«Αυτός που ξέρει πότε μπορεί να πολεμήσει και πότε όχι, θα είναι
νικητής» – Sun Tzu, The Art of War

Ο πόλεμος έχει μια τρομερά εθιστική ιδιότητα. Οι άνθρωποι γοητεύονται από την καταστροφική δύναμη που φέρνει ο πόλεμος στο προσκήνιο, και ακόμη και όταν τους απωθεί η βία, έλκονται από τη γοητεία του να παρακολουθούν τον άνθρωπο να κάνει ό,τι κάνει καλύτερα ο άνθρωπος -την οργανωμένη καταστροφή. Στο παρελθόν, άνθρωποι που ήταν πολύ απομακρυσμένοι από τη σύγκρουση ακολουθούσαν την πορεία ενός πολέμου διαβάζοντας για μάχες πολύ καιρό μετά τη διεξαγωγή τους και καταγράφοντας την πρόοδο σε έναν χάρτη. Σήμερα, με την εμφάνιση των 24ωρων δικτύων ειδήσεων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που βασίζονται στο διαδίκτυο, οι άνθρωποι μπορούν να παρακολουθούν τα γεγονότα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Η οικειότητα που παρέχει αυτή η πρόσβαση σε πληροφορίες μετατρέπει επίσης τους ανθρώπους μακριά από το είδος του μετρημένου αναλυτή χρόνου και απόστασης που επιβλήθηκε στο παρελθόν, σε παθιασμένους ακτιβιστές σήμερα αυτοεξουσιοδοτημένους να μαντέψουν τις πράξεις εκείνων που όχι μόνο έχουν την ευθύνη του πολέμου.

Είναι εύκολο να είσαι ήρωας ενώ πληκτρολογείς σε ένα πληκτρολόγιο μακριά από την πραγματικότητα του πεδίου μάχης.

Είναι άλλο πράγμα να παίρνετε αποφάσεις ζωής ή θανάτου ενώ τα γεγονότα εξελίσσονται σε μια ενεργή εμπόλεμη ζώνη.

Όταν ο στρατηγός Sergey Vladimirovich Surovikin ανέλαβε τη διοίκηση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO), κληρονόμησε μια κατάσταση που θα μπορούσε καλύτερα να περιγραφεί ως «ασταθής». Το SMO λειτουργούσε με μια δομή δύναμης που δεν ήταν ικανή, με σημαντικά τμήματα της πρώτης γραμμής υποεπάνδρωτα, συχνά με μόλις 30-60 άνδρες ανά χιλιόμετρο, και χωρίς άμυνα σε βάθος. Ο ουκρανικός στρατός που υπήρχε στην αρχή του SMO είχε εκσπλαχνιστεί από τις ρωσικές δυνάμεις. Ωστόσο, η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ να ενισχύσουν την Ουκρανία με βαρέα όπλα αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων (τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, πυροβολικό και αεροσκάφη) και να παράσχουν ζωτικό στρατηγικό βάθος στις ουκρανικές δυνάμεις. οργανωμένα, εκπαιδευμένα και εξοπλισμένα χωρίς φόβο ρωσικής απαγόρευσης,

Με τη βοήθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ (και με τη βοήθεια χιλιάδων ξένων μαχητών), η Ουκρανία μπόρεσε, μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, να ανασυγκροτήσει μια δύναμη περίπου 50.000 ανδρών εκπαιδευμένων και εξοπλισμένων σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με ένα επιχειρησιακό σχέδιο που επινοήθηκε με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, αυτή η νέα δύναμη ξεκίνησε επίθεση κατά των ρωσικών δυνάμεων στις περιοχές Kharkov και Kherson. Για να αποτρέψει την περιττή απώλεια ανθρώπινων ζωών, η Ρωσία επέλεξε να παραχωρήσει εδάφη έναντι των ανώτερων ουκρανικών δυνάμεων, εν τέλει εδραιώνοντας τις γραμμές τους κατά μήκος πιο αμυντικού εδάφους.

Το τίμημα που πλήρωσε η Ουκρανία όσον αφορά τις ζωές και τον εξοπλισμό που έχασε ήταν βαρύ, με περίπου 20.000 Ουκρανούς στρατιώτες να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται και εκατοντάδες τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα να καταστρέφονται. Τόσο βαριές ήταν οι απώλειες που, για να συντηρήσει την επίθεση, η Ουκρανία αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το σχηματισμό μιας δεύτερης μονάδας μεγέθους σώματος 50.000 ανδρών, αντί να ρίξει στην επίθεση τις μονάδες που είχαν οριστεί για αυτό το δεύτερο κύμα αμέσως μόλις κατέστησαν διαθέσιμες.

Σε απάντηση αυτής της ουκρανικής επίθεσης, η Ρωσία ανέλαβε μια «μερική κινητοποίηση» περίπου 300.000 ανδρών. Υπολογίζεται ότι 80-100.000 επιπλέον «εθελοντές» αφομοιώθηκαν από ρωσικά κέντρα στρατολόγησης την ίδια στιγμή.

Οι δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν ήταν όλοι άνδρες με προηγούμενη στρατιωτική εμπειρία. Μερικοί, που είχαν πρόσφατα απολυθεί από την υπηρεσία και των οποίων οι μαχητικές ικανότητες ήταν ακόμα φρέσκες, υποβλήθηκαν σε μια περίοδο εκπαίδευσης «ανανέωσης» και απεστάλησαν απευθείας στο SMO, όπου ενσωματώθηκαν σε υπάρχοντες σχηματισμούς, ενισχύοντάς τους. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπολόγισε τον αριθμό αυτών των στρατευμάτων σε περίπου 80.000.

Άλλοι κατανεμήθηκαν σε εφεδρικές μονάδες μάχης, όπου συνεχίζουν να λαμβάνουν εξειδικευμένη εκπαίδευση σε τακτικές και επιχειρήσεις σε επίπεδο μονάδας. Υπολογίζεται ότι αυτές οι δυνάμεις, που αριθμούν περίπου 200.000 άνδρες, θα ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο. Όταν αποσταλούν στο SMO, θα οργανωθούν σε μια δύναμη περίπου 10-15 μεραρχιών, πλήρως εξοπλισμένα και έτοιμα να χρησιμοποιηθούν όπως απαιτείται στο μέτωπο.

Ο στρατηγός Surovikin ανέλαβε τη διοίκηση του SMO στις 16 Οκτωβρίου. Δύο ημέρες αργότερα, έδωσε συνέντευξη Τύπου στην οποία περιέγραψε την κατάσταση στο έδαφος στην περιοχή Kherson ως «τεταμένη». Κατόπιν εντολής του, οι πολιτικές αρχές άρχισαν την εκκένωση μη μαχητών από το έδαφος που κατείχαν οι ρωσικές δυνάμεις στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου, συμπεριλαμβανομένης της πόλης Χερσώνα. Ένας από τους λόγους που αναφέρθηκαν για να δικαιολογηθεί αυτή η ενέργεια ήταν η αυξανόμενη ανησυχία των Ρώσων αξιωματούχων ότι η Ουκρανία ετοιμαζόταν να καταστρέψει ένα μεγάλο φράγμα στον Δνείπερο, βόρεια της Χερσώνας, στον υδροηλεκτρικό σταθμό Nova Kakhovka. Εάν αυτό το φράγμα καταστρεφόταν, ένας τοίχος από νερό ύψους μεταξύ 5 και 15 μέτρων θα σάρωνε τον ποταμό, παρασύροντας κρίσιμες υποδομές, σκοτώνοντας χιλιάδες και παγιδεύοντας επιζώντες – στρατιωτικούς και πολίτες – στη δυτική όχθη. Υπολογίζεται ότι 200, 000 άμαχοι και 30.000 Ρώσοι στρατιώτες θα τεθούν σε κίνδυνο. Η εκκένωση αμάχων από τη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου, όταν ιδωθεί υπό αυτό το πρίσμα, ήταν μια συνετή ανθρωπιστική κίνηση σε πλήρη συμμόρφωση με τις ευθύνες που ανέλαβε ένας στρατιωτικός διοικητής βάσει του νόμου του πολέμου.

Ενώ γινόταν αυτή η εκκένωση, οι ρωσικές δυνάμεις εμπόδισαν τις συντονισμένες επιθέσεις από τον εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο από το ΝΑΤΟ ουκρανικό στρατό. Όλες αυτές οι επιθέσεις ηττήθηκαν, χωρίς εξαίρεση, από τους Ρώσους υπερασπιστές. Μόνο τον μήνα Οκτώβριο, η Ρωσία εκτιμά ότι η Ουκρανία έχασε 12.000 άνδρες για να υποστηρίξει αυτές τις επιχειρήσεις, ενώ οι ρωσικές απώλειες περιορίστηκαν σε 1.300-1.500 άνδρες. Οι περισσότερες από τις ρωσικές απώλειες προήλθαν από βομβαρδισμούς πυροβολικού από τις ουκρανικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας το βαρύ πυροβολικό τους που παρείχε η Δύση, το οποίο καθοδηγήθηκε στους στόχους τους με πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο που μοιράζονταν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτός ο πόλεμος πυροβολικού διεξαγόταν με όρους που ευνοούσαν ρητά τους Ουκρανούς. Υπό κανονικές συνθήκες, οι επιθέσεις πυροβολικού προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα μιας μονομαχίας, με κάθε πλευρά να επιδιώκει να εντοπίσει τους πόρους πυροβολικού της άλλης είτε πριν είτε μετά την εκτόξευση των βολών της. Παρά τους ισχυρισμούς της Δύσης ότι τα δυτικά συστήματα πυροβολικού που παρέχονται στην Ουκρανία ξεπερνούν τα ρωσικά ισοδύναμα συστήματα, αυτό απλώς δεν είναι αλήθεια, και σε ίσους όρους ανταγωνισμού, η Ρωσία διαθέτει συστήματα πυροβολικού τα οποία, όταν συνδυάζονται με τεχνικές αναγνώρισης στόχων (drones, ραντάρ αντιμπαταρίας, SIGINT, κ.λπ.), θα επέτρεπε στο ρωσικό πυροβολικό να εκτελεί αποτελεσματικά πυρά με αντιμπαταρίες κατά των Ουκρανών.

Αλλά όταν οι Ουκρανοί μπορούν να χειριστούν το πυροβολικό τους με τρόπο που τους επιτρέπει να εμποδίσουν τη ρωσική επιμελητεία, καθιστώντας δύσκολο τον ανεφοδιασμό ρωσικών μονάδων πυροβολικού ή την παροχή αποτελεσματικής επιχειρησιακής υποστήριξης και πληροφοριών (δηλαδή, απαγόρευση της ρωσικής διοίκησης και ελέγχου), η μονομαχία πυροβολικού γίνεται μια -και είναι τα ρωσικά στρατεύματα που πληρώνουν το τίμημα. Αποσύροντας τις ρωσικές δυνάμεις από τη δυτική όχθη του Δνείπερου, η ρωσική διοίκηση εξαλείφει το πλεονέκτημα του πυροβολικού που είχε συγκεντρώσει η Ουκρανία.

Με τις ρωσικές δυνάμεις να βρίσκονται στην ανατολική όχθη του Δνείπερου, το ρωσικό πυροβολικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με τρόπο που μεγιστοποιούσε τα ποιοτικά και ποσοτικά πλεονεκτήματά του. Εν ολίγοις, όποιες ουκρανικές δυνάμεις επιδιώκουν να πλησιάσουν τον ποταμό Δνείπερο θα στοχοποιηθούν από μαζικές πυρκαγιές, διασπώντας την προέλασή τους. Ομοίως, το ουκρανικό πυροβολικό θα βρισκόταν σε αδύναμη θέση, ανίκανο να συγκεντρώσει τα πυρά του ή να χρησιμοποιηθεί με τακτικά ορθό τρόπο, από φόβο μήπως εντοπιστεί και καταστραφεί από τα πυρά των ρωσικών αντιμπαταριών.

Οι ρωσικές δυνάμεις μπορεί κάλλιστα να κατάφεραν να διατηρήσουν μια παρουσία στη δυτική όχθη του Δνείπερου, αλλά με ποιο κόστος; Το εξαιρετικά ευνοϊκό ποσοστό απωλειών που δημιουργήθηκε στις μάχες του Οκτωβρίου θα είχε εξισορροπηθεί ή ακόμη και θα προσαρμοστεί για να ευνοήσει τους Ουκρανούς. Το θεμελιώδες ερώτημα που αντιμετώπιζε η ρωσική ηγεσία ήταν το εξής: ποιο τίμημα ήταν διατεθειμένη να πληρώσει η Ρωσία για να κρατηθεί στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου; Κανένας Ρώσος ηγέτης δεν ήταν πρόθυμος να θυσιάσει έως και 3.000 στρατιώτες για να διατηρήσει μια πρώτη γραμμή που έδινε στην Ουκρανία όλα τα πλεονεκτήματα. Ο στρατηγός Σουροβίκιν συνέστησε την προσαρμογή και ο στρατηγός Σεργκέι Σόιγκου, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, συμφώνησε.

Οι Ρωσίδες μητέρες, σύζυγοι και παιδιά θα πρέπει να επικροτούν αυτήν την απόφαση, όπως και όποιος εκτιμά τη ζωή ενός Ρώσου στρατιώτη με μεγάλη εκτίμηση.

Επιπλέον, δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει την απειλή που συνιστά η πιθανή καταστροφή του φράγματος Nova Kakhovka. Πώς θα μπορούσε κάποιος υπεύθυνος διοικητής να ρισκάρει τις ζωές των στρατευμάτων του κάτω από μια τέτοια απειλή; Φανταστείτε την οργή που θα εξέφραζαν αυτοί οι ίδιοι ήρωες του πληκτρολογίου όταν προσπαθούσαν να τεμαχίσουν τους θανάτους χιλιάδων Ρώσων στρατιωτών και την πιθανή σύλληψη χιλιάδων ακόμη, στον απόηχο μιας τέτοιας καταστροφής; Γιατί δεν έκαναν κάτι οι Ρώσοι διοικητές για να το αποτρέψουν αυτό, θα έκλαιγαν.

Ο στρατηγός Σουροβίκιν μόλις το έκανε.

Η Ουκρανία και οι υποστηρικτές της στο ΝΑΤΟ, φυσικά, θα καυχηθούν για αυτή τη σημαντική νίκη. Αλλά η αρπαγή τίτλου δεν μεταφράζεται σε επιτυχία στο πεδίο της μάχης. Ταυτόχρονα, η Ρωσία διατηρεί τον πιο πολύτιμο πόρο της -το ανθρώπινο δυναμικό της- η Ουκρανία θα σπαταλήσει χιλιάδες ακόμη ζωές για να αποκτήσει αξία προπαγάνδας από φωτογραφίες που δείχνουν την ουκρανική σημαία υψωμένη στο Kherson. Η ουκρανική «νίκη» στη Χερσώνα μοιάζει με αυτή του αρχαίου Έλληνα ηγεμόνα Πύρρου, όταν νίκησε τους Ρωμαίους στο Asculum της Απουλίας το 279 π.Χ. Ενώ οι δυνάμεις του κρατούσαν το πεδίο, αυτό επιτεύχθηκε μόνο με μεγάλο κόστος. «Αν νικήσουμε σε μια ακόμη μάχη με τους Ρωμαίους», είπε ο Πύρρος μετά τη μάχη, «θα καταστραφούμε εντελώς». Ο Πύρρος δεν ήταν σε θέση να καλέσει περισσότερους άνδρες και οι σύμμαχοί του στην Ιταλία είχαν κουραστεί από τις συγκρούσεις. Οι Ρωμαίοι, ωστόσο,

Αν η εμπειρία του Πύρρου ακούγεται γνώριμη, είναι επειδή αντικατοπτρίζει άμεσα την κατάσταση που αντιμετώπισε η Ουκρανία κατά την αντιμετώπιση της Ρωσίας στη Χερσώνα στη σημερινή εποχή. Η Ουκρανία έχασε περισσότερους από 12.000 άνδρες τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της αποχώρησης των Ρώσων από τη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου και θα χάσει χιλιάδες άλλους προσπαθώντας να εδραιώσει και να διατηρήσει την περιοχή που εκκένωσε η Ρωσία. Ενώ η Ουκρανία βρίσκεται στη διαδικασία εκπαίδευσης και εξοπλισμού περίπου 20.000 νέων στρατευμάτων, η ικανότητα δημιουργίας περισσότερων δυνάμεων πέρα από αυτό είναι αμφισβητήσιμη, δεδομένης της έλλειψης σύγχρονου εξοπλισμού που παραμένει στο απόθεμα που μπορεί να μεταφερθεί στην Ουκρανία.

Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, βρίσκεται στη διαδικασία οριστικοποίησης της οργάνωσης, της εκπαίδευσης και του εξοπλισμού 200.000 νέων στρατιωτών. Όταν φτάσουν στο πεδίο της μάχης κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο, η Ουκρανία θα πιεστεί πολύ να απαντήσει με ουσιαστικό τρόπο. Όπως ο Πύρρος, η Ουκρανία, καταλαμβάνοντας τη Χερσώνα, έχει «καταστραφεί εντελώς».

Και τα ρωσικά στρατεύματα σύντομα θα είναι σαν ένα «συντριβάνι που αναβλύζει».

από το «https://www.scottritterextra.com/»

 

https://www.hereticalideas.gr/2022/11/on-kherson.html