Το διπλό επιθετικό μήνυμα της Μόσχας

Το διπλό επιθετικό μήνυμα της Μόσχας


του Κώστα Ράπτη

Δεν είναι βιντεοπαιχνίδι, είναι πραγματικός πόλεμος. Όπερ σημαίνει ότι κάθε εμπλεκόμενος αναλαμβάνει ουσιαστικά ρίσκα, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι.

Η Δύση ωστόσο μοιάζει παγιδευμένη στο ίδιο της το αφήγημα, καθώς άλλωστε στον επικοινωνιακό πόλεμο με τη Ρωσία έχει επιδείξει συντριπτική υπεροχή.

Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο με τις περισσότερο «υλικές» πλευρές της σύγκρουσης, είτε μιλάμε για την καθαυτό ένοπλη αντιπαράθεση είτε για τον παγκόσμιων διαστάσεων οικονομικό πόλεμο που έχει ήδη κηρυχθεί.

Η Δύση, και ιδίως η Ευρώπη, δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να μάχεται εξ αποστάσεως, από μία σχετικά απρόσβλητη θέση. Και μάλιστα να επενδύει στην παράταση του πολέμου στην Ουκρανία, χωρίς να διακινδυνεύει τη διεύρυνσή του.

Το τελευταίο 24ωρο η Ρωσία θέλησε με δύο κινήσεις να πλήξει αυτή την πεποίθηση.

Η διακοπή της ροής ρωσικού φυσικού αερίου προς την Πολωνία και τη Βουλγαρία έχει επιπτώσεις που αφορούν περισσότερο την πολιτική ενότητα της Ε.Ε. παρά την ίδια την τροφοδοσία (που στην πολωνική περίπτωση αφορά μικρό τμήμα των τρεχουσών αναγκών και καλύπτεται προς το παρόν από τις αποθηκευμένες ποσότητες).

Στόχος της Μόσχας είναι να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στις χώρες που σιωπηρά παρακάμπτουν τις ευρωπαϊκές κυρώσεις ανοίγοντας στη Gazprombank λογαριασμούς σε ρούβλια και όσες ακολουθούν κατά γράμμα την απόφανση της Κομισιόν ότι κάτι τέτοιο συνιστά αθέτηση συμβολαίων. Προοπτικά δε, ένα νέο πεδίο ενδοευρωπαϊκής σύγκρουσης ανοίγει σε περίπτωση που η Πολωνία και η Βουλγαρία αρχίσουν να παρακρατούν ποσότητες αερίου που διέρχονται από το έδαφός τους με προορισμό τρίτες χώρες.

Σε κάθε περίπτωση, ενώ η Ε.Ε. κάνει λόγο, εν μέσω εσωτερικών διαφωνιών και δισταγμών, ιδίως γερμανικών, για απεξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο το προσεχές διάστημα, η Ρωσία κινείται πρώτη, δίνοντας το μήνυμα ότι δεν την αφορούν οι σχεδιασμοί συνομιλητών, στους οποίους έρχεται να υπενθυμίσει ότι είναι ευάλωτοι.

Η «αιώνια» πεποίθηση ότι «η Ρωσία μπολοφάρει»

Το δεύτερο, ακόμη πιο ανησυχητικό μήνυμα, έστειλε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας. Οι αποστολές δυτικού οπλισμού στην Ουκρανία σημαίνουν ότι το ΝΑΤΟ «βρίσκεται επί της ουσίας σε πόλεμο με τη Ρωσία» και αποτελούν «νόμιμο στόχο» της ρωσικής στρατιωτικής δράσης, τόνισε ο Σεργκέι Λαβρόφ μιλώντας στην κρατική τηλεόραση της χώρας του. Κατά τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, «ο πόλεμος είναι πόλεμος» και τα ρίσκα μιας πυρηνικής αντιπαράθεσης, που «ενισχύονται τεχνητά», είναι αξιοσημείωτα.

Διόλου τυχαία, ο Βρετανός υφυπουργός Άμυνας Τζέιμς Χίπι έσπευσε να απαντήσει ότι αυτού του είδους οι λεονταρισμοί αποτελούν το σήμα κατατεθέν του Λαβρόφ την τελευταία 15ετία και ότι ο ίδιος δεν διακρίνει άμεση απειλή κλιμάκωσης της σύγκρουσης.

Πρόκειται βέβαια για την διαδεδομένη άποψη ότι «η Ρωσία μπλοφάρει», που όμως δεν επαληθεύτηκε ούτε με την ίδια την εισβολή στην Ουκρανία ούτε με την τωρινή αξιοποίηση του «όπλου» του φυσικού αερίου.

Όπως και αν έχει, η Μόσχα δεν διαθέτει πλέον κανένα κίνητρο να συμβιβαστεί. Η διάψευση των αρχικών προσδοκιών της ότι με μία κεραυνοβόλο επίθεση θα οδηγούσε την κυβέρνηση Ζελένσκι σε συνθηκολόγηση και οι δηλώσεις Αμερικανών ιθυνόντων, από τον πρόεδρο Μπάιντεν μέχρι (χθες) τον υπουργό Άμυνας Λόιντ Όστιν, ότι στόχος είναι η αλλαγή καθεστώτος ή η αποδυνάμωση της Ρωσίας, όσο και αν «διορθώνονται» εκ των υστέρων, ωθούν την ρωσική ηγεσία σε επιλογές αδιαλλαξίας.

Πόσο μάλλον που η απάντηση της Δύσης στο μεν οικονομικό επίπεδο έχει φθάσει στο μέγιστο επίπεδο και πλέον δεν μπορεί να κλιμακωθεί, στο δε επιχειρησιακό δεν αναβαθμίζεται ουσιαστικά παρά με την άμεση εμπλοκή.

από το «https://www.capital.gr/»

 

Αφήστε ένα σχόλιο