Το σκάνδαλο της χλωροκίνης -Αλήθειες και ψέματα

Το σκάνδαλο της χλωροκίνης -Αλήθειες και ψέματα


του Κωνσταντίνου Αρβανίτη*

Η χλωροκίνη είναι ένα φάρμακο πολύ παλιό. Ξεκίνησε πριν από 65 χρόνια περίπου, σαν φάρμακο για την ελονοσία. Αργότερα βρέθηκε ότι έχει και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες στα αυτοάνοσα νοσήματα. Έτσι, σήμερα χορηγείται σαν θεραπεία στην ρευματοειδή αρθρίτιδα και στον ερυθηματώδη λύκο, με αρκετή επιτυχία.

Από παρενέργειες, η πιο αξιόλογη είναι μία προαρρυθμική κατάσταση που προκαλεί. Προαρρυθμική λέμε μία κατάσταση, που δεν αποτελεί μεν αρρυθμία, αλλά που προδιαθέτει για αρρυθμίες, στρώνει το έδαφος να συμβούν αρρυθμίες.

Στο καρδιογράφημα το βλέπουμε σαν μία ηλεκτρική διαταραχή (λέγεται «παράταση του διαστήματος QT») που σε κανονικές δόσεις είναι σχεδόν ασήμαντη. Όμως αν χορηγηθεί σε πολύ υψηλές δόσεις, τότε είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν αρρυθμίες και μάλιστα είναι από τις πολύ επικίνδυνες και απειλητικές για την ζωή. Επομένως, δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα που έχουν ήδη «παράταση του QT» στο καρδιογράφημα, ενώ αν εμφανιστεί αργότερα, στην διάρκεια της αγωγής, τότε πρέπει να διακοπεί η αγωγή.

Επίσης δεν χορηγείται σε άτομα με έλλειψη του ενζύμου G6PD, σε παθήσεις του αμφιβληστροειδούς και σε παιδιά.

Σήμερα κυκλοφορεί και σαν υδροξυ-χλωροκίνη (στην Ελλάδα είναι το PLΑQUΕΝΙL), που θεωρείται ασφαλέστερη μορφή της χλωροκίνης.

Η χλωροκίνη στον Covid

Από την αρχή της «πανδημίας» υπήρξαν αρκετοί γιατροί που νοσήλευαν ασθενείς με Covid, που δοκίμασαν την Χλωροκίνη, λέγοντας ότι φέρνει πολύ θετικά αποτελέσματα.

Γαλλία

1) Πρωτοπόρα σε αυτό ήταν η ομάδα του Γάλλου καθηγητή Ντιντιέ Ραούλτ, διευθυντή του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μολυσματικών Ασθενειών της Μασσαλίας. Η μελέτη της ομάδας του έδειξε ότι η Υδροξυχλωροκίνη (200mg επί 3 φορές τη ημέρα), μειώνει τον ιό SARS-CoV-2 από τον ρινοφάρυγγα κατά 70% σε 6 μέρες! Αν επιπλέον συνδυαστεί και με το αντιβιοτικό Αζιθρομυκίνη (500 mg την 1η μέρα και μετά 250 mg τη ημέρα, για 4 μέρες) εξαλείφει τελείως τον ιό από τον ρινοφάρυγγα σε 6 μέρες!

2) Μία άλλη μελέτη του ίδιου καθηγητή σε 1061 ασθενείς, έδειξε ότι η χρησιμοποίηση του συνδυασμού, όταν αρχίζει αμέσως με τη διάγνωση, προσφέρει όφελος στο 91.7% των ασθενών, με θνητότητα μόνο 0.47% στους άνω των 74 ετών!!

Κίνα

Μετά ήρθε και μία μελέτη από την Κίνα, που έδειξε ότι η χορήγηση 400 mg του φαρμάκου το 24ωρο για 5 μέρες, μείωσε (συγκριτικά με το placebo):

α) Τα συμπτώματα, πυρετό και βήχα.
β) Τη βαρύτητα της πνευμονίας σε αξονική τομογραφία (80.6% πριν, συγκριτικά με 54.8% μετά τη χορήγηση).
γ) Από όσους έλαβαν placebo, 4 προχώρησαν σε βαρειά νόσηση, ενώ κανένας από την ομάδα της Υδροξυχλωροκίνης…

Οι Κινέζοι παρατήρησαν επίσης ότι από 80 ασθενείς που παρακολουθούνταν για ερυθηματώδη λύκο και που ήδη έπαιρναν χρονίως Χλωροκίνη για την πάθησή τους, κανένας δεν νόσησε από Covid…

Μετά από αυτές τις μελέτες η χρήση της γενικεύτηκε. Ίσως μερικοί θυμούνται τον Τσιόδρα να λέει πέρυσι τον Μάρτιο ότι: «Εγώ γνωρίζω, γιατί είμαι σε επικοινωνία με όλους τους γιατρούς σε όλα τα νοσοκομεία που περιθάλπουν ασθενείς με το νέο κορωνοϊό, ότι όλοι παίρνουν χλωροκίνη

Τότε έτρεξαν όλοι στα φαρμακεία να αγοράσουν χλωροκίνη, για να έχουν στοκ στο σπίτι, έτσι, για ένα… καλού-κακού!
Μην ξεχνούμε ότι είμαστε ο λαός εκείνος που κάθε φορά που έβγαινε το ΣΙΣΜΙΚ στο Αιγαίο, τρέχαμε και αδειάζαμε τα σούπερ μάρκετ από μακαρόνια και ρύζια…
Επόμενο ήταν να βγει υπουργική απόφαση, που απαγόρευε στα φαρμακεία να χορηγούν το PLΑQUΕΝΙL χωρίς ιατρική συνταγή, γιατί κινδύνευαν να μην το βρίσκουν οι ασθενείς με ρευματικά νοσήματα, που ήδη το έπαιρναν και που πραγματικά το έχουν απόλυτη ανάγκη…

Οι μελέτες που ακολούθησαν για τη χλωροκίνη και η συντονισμένη προσπάθεια δυσφήμισής της

Μετά τα πρώτα αισιόδοξα αποτελέσματα ξεκίνησαν σχεδόν ταυτόχρονα μελέτες σε πολλές χώρες του κόσμου, αλλά και μια μεγάλη μελέτη, υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ).

Ξαφνικά όμως, τον Μάϊο του 2020 εμφανίζεται στο παγκόσμιας κυκλοφορίας βρετανικό ιατρικό περιοδικό LANCET μία μελέτη που έλεγε ότι η Χλωροκίνη… αυξάνει την θνητότητα, αν χορηγηθεί σε ασθενείς με Covid!

Αμέσως πάγωσαν οι πάντες. Οι μελέτες που διεξήγοντο σταμάτησαν, μεταξύ αυτών και η μελέτη του Π.Ο.Υ και οι ερευνητές που τις έτρεχαν, τις εγκατέλειψαν.

Μερικοί γιατροί όμως παρατήρησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα νούμερα.

Έτσι, 150 γιατροί υπόγραψαν μία επιστολή προς το περιοδικό LANCET ζητώντας να τους δοθούν τα ανεπεξέργαστα νούμερα (raw data) για να τα ελέγξουν.

Παράλληλα, ένα άλλο περιοδικό το SCIENCE, που ζήτησε να ελέγξει μερικά από τα 600 νοσοκομεία, που υποτίθεται ότι συμμετείχαν στην μελέτη, δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ούτε ένα, ότι συμμετείχε πραγματικά στην μελέτη!

Ξέσπασε σκάνδαλο, επικίνδυνο για την καλή φήμη του LANCET…

Τελικώς, οι 3 από τους 4 συγγραφείς της μελέτης, ζήτησαν μόνοι τους από την συντακτική επιτροπή του LANCET την απόσυρση της μελέτης, «επειδή δεν πρόσεξαν ότι τα δεδομένα δεν ήταν τα κατάλληλα για την συγκεκριμένη μελέτη» και κάτι τέτοια. Επί πλέον ζήτησαν και συγγνώμη από την επιστημονική κοινότητα. Ο μόνος που δεν απολογήθηκε για αυτήν την απάτη ήταν ο κύριος υπεύθυνος, ο αγγειοχειρουργός Sapan Desai, που προτίμησε καλύτερα να κρύβεται και να μην απαντά σε κλήσεις δημοσιογράφων.

Το ίδιο άτομο ήταν επίσης ο βασικός υπεύθυνος και μιας άλλης ιατρικής μελέτης, που δημοσιεύτηκε πάλι τον Μάϊο του 2020, στο άλλο παγκοσμίου κυκλοφορίας αγγλόφωνο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM) με θέμα άσχετο από την Χλωροκίνη, που επίσης αποσύρθηκε γιατί και εκείνη η μελέτη ήταν απάτη…

Να μην τα πολυλογούμε, το σκάνδαλο έλαβε μεγάλες διαστάσεις και τα media του κατέβασαν την ιστοσελίδα της εταιρίας που είχε ιδρύσει με το όνομα Surgisphere, που υποτίθεται ότι ήταν Βάση Δεδομένων, για παραγωγή ιατρικών μελετών. Περισσότερα για το σκάνδαλο Surgisphere, εδώ, στο περιοδικό SCIENTIST: https://www.the-scientist.com/…/the-surgisphere-scandal…

Ο Π.Ο.Υ. παριστάνει πως δεν πήρε χαμπάρι

Παρά την απόσυρση αυτών των μελετών ως απάτες, (προφανώς κατά παραγγελία κάποιων που τους συνέφερε η δυσφήμιση της Χλωροκίνης), η ζημία είχε ήδη προκληθεί…

Πολλοί γιατροί συνεχίζουν να χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα(!) την αποσυρθείσα μελέτη, για να καταφέρονται εναντίον της Χλωροκίνης, είτε γιατί δεν πήραν χαμπάρι τι παίχθηκε, είτε γιατί υπηρετούν και αυτοί την ίδια σκοπιμότητα.

Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παριστάνει το χαζό και κανονίζει τις οδηγίες του για την Χλωροκίνη, με βάση την αποσυρθείσα «μελέτη» .

Κάτι που το στιγματίζει και η εφημερίδα GUARDIAN, που κυκλοφορεί σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο (Βρετανία, ΗΠΑ, Αυστραλία), τον Ιούνιο του 2020, όπως δείχνει η φωτογραφία σε αυτήν την ανάρτηση. Ολόκληρο το άρθρο του GUARDIAN εδώ: https://www.theguardian.com/…/covid-19-surgisphere-who…

Κάπου εδώ η ρεμντεσιβίρη περνάει στο προσκήνιο…

Η Ρεμντεσιβίρη είναι ένα αντιικό φάρμακο, που χορηγείται με ενδοφλέβια ένεση και που αναπτύχθηκε πριν από χρόνια, αρχικά για τη θεραπεία της ηπατίτιδας C και στη συνέχεια δοκιμάστηκε κατά της νόσου του ιού Έμπολα. Απέτυχε και στα δύο να δείξει θετικά αποτελέσματα. Έτσι δεν πήρε ποτέ άδεια κυκλοφορίας για αυτά και είχε μείνει στα αζήτητα. Στην αρχή της πανδημίας όμως, άρχισε να δοκιμάζεται κατά του Sars-Cov-2.

Οφέλη που έδειξε η ρεμντεσιβίρη

1) Σε ό,τι αφορά τους ασθενείς με ήπια ή μέτρια συμπτώματα, δεν έδειξε κανένα κέρδος. Ο χρόνος ανάρρωσης ήταν 5 μέρες και για τους ασθενείς που πήραν Ρεντεμσιβίρη και για τους ασθενείς που πήραν placebo (εικονικό φάρμακο).
2) Οι σοβαρά ασθενείς με COVID-19, που έλαβαν θεραπεία με ρεντεμσιβίρη ανάρρωσαν μετά από 11 μέρες. Δηλαδή, 4 μέρες νωρίτερα σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν το placebo (εικονικό φάρμακο).

Πλεονεκτεί ελάχιστα λοιπόν απέναντι στην … λουκουμόσκονη, συντομεύοντας λίγο τον χρόνο ανάρρωσης, αλλά μόνο σε βαριά περιστατικά. Δεν αλλάζει όμως την έκβαση. Δηλαδή δεν έδειξε μείωση της θνητότητας, παρά μόνο μείωση του χρόνου νοσηλείας.

Ομολογουμένως τα οφέλη της ήταν πολύ κατώτερα από εκείνα της Χλωροκίνης.

Παρενέργειες της ρεμντεσιβίρης

Η πιο συχνή παρενέργεια σε υγιείς εθελοντές είναι τα αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων στο αίμα, που είναι ένδειξη ηπατικής βλάβης. Σε άτομα με COVID ‑ 19 οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία, υπόταση και κυρίως ηπατίτιδα.

Αξιοσημείωτο

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά να ΜΗ χρησιμοποιείται η Ρεντεμσιβίρη στον Covid, γιατί δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την αποτελεσματικότητά της.

Το σχετικό λινκ εδώ: https://www.who.int/…/who-recommends-against-the-use-of…

Ο ύποπτος δρόμος προς την καθιέρωση της ρεμντεσιβίρης

Με τέτοια «προσόντα» ο μόνος τρόπος για να πάρει άδεια κυκλοφορίας η Ρεμντεσιβίρη, θα ήταν μόνο «για επείγουσα χρήση» .

Όμως, σύμφωνα με την νομοθεσία των ΗΠΑ, για να πάρει ένα φάρμακο άδεια κυκλοφορίας για επείγουσα χρήση, θα πρέπει «να μην υπάρχει άλλο φάρμακο για την ίδια χρήση, που να έχει ήδη άδεια κυκλοφορίας και να υπάρχει σε επάρκεια» .

Έλα όμως που υπήρχε «άλλο φάρμακο, με άδεια χρήσης και σε επάρκεια» και το όνομα αυτού…. Χλωροκίνη!

Η Χλωροκίνη ήταν ο σκόπελος, στον δρόμο της Ρεμντεσιβίρης προς την έγκριση της, για επείγουσα χρήση.

Πως να τον ξεπεράσουν;

Όπως είπαμε στην αρχή, η άδεια χρήσης της υπάρχει εδώ και 65 χρόνια και βεβαίως βρίσκεται σε επάρκεια. Τα δύο αυτά προαπαιτούμενα, όπως είναι φανερό, δεν υπάρχει τρόπος να αμφισβητηθούν. Η μόνη λύση ήταν να φανεί ότι η Χλωροκίνη είναι ακατάλληλη για χορήγηση στον Covid.

Σε αυτά τα πλαίσια της εκστρατείας δυσφήμισης της Χλωροκίνης πρέπει να ενταχθεί η μελέτη-απάτη στο LANCET, που «έδειξε» ότι η Χλωροκίνη, κόντρα σε όλες τις προηγούμενες μελέτες, τάχα… αυξάνει τους θανάτους σε ασθενείς με Covid!

Γιατί όμως όλα αυτά;

Η Χλωροκίνη επειδή είναι παλιό φάρμακο, έχει λήξει προ πολλού η πατέντα της εταιρίας που πρώτη την κατασκεύασε. Έτσι, ο καθένας σήμερα μπορεί ελεύθερα να παράγει Χλωροκίνη, χωρίς να πληρώσει δικαιώματα πουθενά. Για αυτό και είναι πάμφθηνη.

Στην Ελλάδα, ένα κουτάκι PLΑQUΕΝΙL πωλείται μόλις 3,75 € στην λιανική. Επειδή έχει μέσα 30 χάπια, το ένα κουτάκι αρκεί για να θεραπεύσεις και 2 ασθενείς. Τελικό κόστος ανά ασθενή 1,87 €.

Ούτε 2 ευρώ κόστος ανά ασθενή, δηλαδή! Οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για αισχροκέρδεια, ούτε για ρεμούλες, ούτε για μίζες…

Από την άλλη όμως, η εταιρία Gilead που βγάζει την Ρεμντεσιβίρη, διαμόρφωσε την τιμή της (με πολλή «κατανόηση, για να μπορούν να την προμηθεύονται και τα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη», όπως δήλωσε) στα… 390 δολάρια το φιαλίδιο (περίπου 350 ευρώ)!

Οπότε, αν χρησιμοποιηθούν κατά μέσον όρο 12 φιαλίδια για την θεραπεία ενός βαρέως περιστατικού (ένα φιαλίδιο την ημέρα για 12 μέρες, όπως έδειξαν κάποιες μελέτες) το κόστος ανά ασθενή είναι 4.200€, μόνο και μόνο για να συντομεύσει η νοσηλεία του κατά 4 μέρες, αλλά όχι και να αλλάξει η έκβαση!

Δεν έχει νόημα ο υπολογισμός κόστους για ελαφρά περιστατικά (6 φιαλίδια) γιατί είπαμε ότι εκεί δεν πλεονεκτεί ούτε της λουκουμόσκονης (placebo).

Αν συγκρίνουμε τα κάτω από 2€ κόστος της Χλωροκίνης ανά ασθενή, με τα 4.200 € κόστος της Ρεντεμσιβίρης ανά ασθενή, εύκολα καταλαβαίνουμε που θα στραφεί ο κάθε ένας που θέλει εύκολο και γρήγορο πλουτισμό. Με τέτοια κοστολόγια υπάρχουν τεράστια περιθώρια για αισχροκέρδεια και μίζες.

Όχι μόνο στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, όπου θα χορηγείται με το τσουβάλι, αλλά ακόμη και στα δημόσια νοσοκομεία, φτωχοποιώντας αλόγιστα τα δημόσια ταμεία και φουσκώνοντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία, εκείνων που θα εγκρίνουν την εισαγωγή της και θα υπογράψουν τις παραγγελίες της…

Η ύπουλη υπονόμευση της χλωροκίνης συνεχίζεται

Μετά την απόσυρση των παραπάνω μελετών, συνεχίστηκαν μερικές μελέτες για την Χλωροκίνη. Όπως αποδείχθηκε όμως αργότερα, έγιναν με τέτοιον τρόπο, ώστε να «καεί» το φάρμακο!

Χρησιμοποιούσαν υπερβολικά υψηλές δόσεις του φαρμάκου, ακόμη και τοξικές δόσεις, προκαλώντας σοβαρές παρενέργειες, (που σε κανονικές δόσεις συνήθως δεν τις βλέπουμε) και έτσι αύξηση θανάτων!

Θυμίζω ότι στις αρχικές πολύ θετικές μελέτες η ημερήσια δόση ήταν 200mg-400mg (δηλ. 1 ως 2 χάπια των 200mg) την ημέρα.

Στις μελέτες που θα αναφέρω πιο κάτω, έδιναν 800mg – 1.200mg (δηλ. 4-6 χάπια) την ημέρα.

Συχνά μάλιστα, μέσα στο πρώτο 24ωρο έφταναν και τα 2.400 mg (δόση εφόδου) ενώ ξέρουμε από δεκαετίες ότι μία δόση εφόδου 1.500-2.000 mg μπορεί να αποβεί θανατηφόρα….

Θα σταθώ μόνο σε 3 μεγάλες μελέτες, για να πάρουμε μία ιδέα, του πόσο «αγνά» είναι τα πράγματα πίσω από κάτι «αθώες» και αμερόληπτες μελέτες, όταν διακυβεύονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.

1) Μελέτη SOLIDARITY (Αλληλεγγύη): Έγινε από τον Π.Ο.Υ σε 400 νοσοκομεία, σε 35 χώρες. Διακόπηκε όταν βγήκε τον Μάιο του 2020 στο LANCET η μελέτη-απάτη. Όταν εκείνη αποσύρθηκε, ετούτη συνεχίστηκε. Στο πρώτο 24ωρο έδιναν στους ασθενείς την τρομακτική δόση των… 12 χαπιών (2.400mg) και τις υπόλοιπες μέρες από 4 χάπια ημερησίως (800 mg) για άλλες 9 μέρες!

2) Μελέτη RECOVERY (Ανάνηψη): Έγινε από το πανεπιστήμιο Oxford, αλλά χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκαίητς, από τον φαρμακευτικό κολοσσό GlaxoSmithKline και από την βρετανική κυβέρνηση. Διακόπηκε τον Ιούνιο 2020, μετά από καταγγελλία της γιατρού Meryl Nass ότι οι δόσεις Χλωροκίνης που χορηγούντο ήταν τρομακτικές (τοξικές) με αποτέλεσμα να πεθαίνει κόσμος. Χορηγούντο δόσεις 3πλάσιες έως και 4πλάσιες της συνιστώμενης!!

3) Μελέτη REMAP (Επανατοποθέτηση): Αυτή ήταν πολύ χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί ενώ οι αρχικές μελέτες (Γαλλικές και Κινέζικες) μιλούσαν για χορήγηση της Χλωροκίνης στα αρχικά στάδια της νόσου, εδώ ετούτοι το χορηγούσαν σε άτομα βρισκόμενα ήδη σε διασωλήνωση ή σε κατάσταση shock, δηλαδή ήσαν ήδη πολύ κοντά στον θάνατο (και τους έστελναν μία ώρα αρχύτερα, χορηγώντας τους τοξικές δόσεις) για να αποφανθούν ότι… «η Χλωροκίνη βλάπτει»! Την πρώτη μέρα τους έδιναν 2.400mg (12 χάπια σε 4 λήψεις) και κάθε επόμενη μέρα 800mg. Τέτοιες δόσεις σε άτομα ευρικόμενα σε κωματώδη κατάσταση (καταστολή και αναπνευστήρα), ή σε καρδιοαγγειακό Shock, δηλαδή σε ήδη πολύ βαριά περιστατικά, είναι σαν να ρίχνεις βενζίνη σε φωτιά. Για να κάνουν το πράγμα πολύ χειρότερο για τους νοσηλευόμενους, μαζί με την Χλωροκίνη σε τοξικές δόσεις χορηγούσαν και ένα ή δύο άλλα αντι-ιικά φάρμακα (λοπιναβίρη ή ριτοναβίρη ή και τα δύο) που έχουν επίσης την ΙΔΙΑ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΑ με την Χλωροκίνη, δηλαδή την «παράταση του QT στο καρδιογράφημα» που ξέρουμε ότι σαφώς αντενδείκνυται να χορηγούνται μαζί…

(Αυτά είναι όντως «πρωτόκολλα θανάτου» κ. Αντωνιάδη…)

Επάρκεια

Είπαμε πιο πάνω, ότι για να πάρει επείγουσα άδεια η πανάκριβη Ρεμντεσιβίρη, έπρεπε να μην υπάρχει άλλο φάρμακο που να δρα στην ίδια πάθηση, που να έχει άδεια και να είναι σε επάρκεια.

– Όλα οι παραπάνω στοχευμένες μελέτες είχαν σκοπό να πλήξουν την ένδειξη της Χλωροκίνης στον Covid.
– Την άδεια κυκλοφορίας την έχει ήδη 7 δεκαετίες περίπου, οπότε σε αυτό το θέμα δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
– Όσο για το τρίτο προαπαιτούμενο, την επάρκεια, δημιουργήθηκε επίσης σοβαρό θέμα για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, όταν εντελώς συμπωματικά τον Δεκέμβριο του 2020 ανατινάχθηκε στην Ταϊβάν το 2ο μεγαλύτερο εργοστάσιο του κόσμου, παραγωγής των συστατικών της χλωροκίνης…

Για να πάρουμε μία εικόνα για το μέγεθος του εργοστασίου, θα πω ότι χρειάστηκαν 28 πυροσβεστικά οχήματα για να καταστείλουν την πυρκαϊά!

Επίλογος

Τελικώς, για την Χλωροκίνη επικρατεί σήμερα μία νεφελώδης κατάσταση στον ιατρικό κόσμο. Από την μία υπάρχουν συνάδελφοι που την θεωρούν πολύ χρήσιμη και έχουν να αναφέρουν πολύ θετικά αποτελέσματα στους ασθενείς τους, ενώ από την άλλη υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που πήρε το αυτί τους ότι «η Χλωροκίνη δεν κάνει τίποτα» ή ακόμη ότι «η Χλωροκίνη κάνει κακό στον Covid» .

Εννοείται ότι το 99% του ιατρικού κόσμου αγνοεί όλα τα παραπάνω, δυστυχώς. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ασχολούνται με την άμεση ενημέρωση (μέσω του επιστημονικού τύπου) αλλά έχουν εναποθέσει την όποια «ενημέρωση» τους στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που διαμορφώνεται κυρίως από τα μαζικά ΜΜΕ και από κάποιους ταγούς, που αποτελούν το ιατρικό ιερατείο σε κάθε χώρα.

Δεν έχουμε μέχρι σήμερα αξιόπιστες και κυρίως αντικειμενικές μελέτες μεγάλης έκτασης, που να αξιολογούν αναμφισβήτητα τα αποτελέσματα της Χλωροκίνης στον Covid, εκτός βέβαια από τις αρχικές μελέτες του Γάλλου καθηγητή Ντιντιέ Ραούλτ και των Κινέζων, που όμως δεν ήταν πολύ μεγάλης έκτασης (πολυκεντρικές, διεθνείς μελέτες).

Από την άλλη, οι κάτοχοι της Ρεμντεσιβίρης πέτυχαν το μεγαλύτερο μέρος του σκοπού τους, έστω και πάρα την αρνητική σύσταση του Π.Ο.Υ.

Κατάφεραν να πάρει «άδεια έκτακτης ανάγκης» στις ΗΠΑ, Ινδία και Σιγκαπούρη και «άδεια χρήσης μόνο σε βαριές περιπτώσεις» σε Ευρωπαϊκή Ένωση (καλώς τα δεχτήκαμε), σε Αυστραλία και Ιαπωνία…

* Ο Κωνσταντίνος Αρβανίτης είναι ιατρός -Διδάκτωρ της Καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

 

Αφήστε ένα σχόλιο