Αποζημιώσεις και λιμός: Άλλα γράφουν τα ελληνικά και άλλα τα γερμανικά βιβλία

Αποζημιώσεις και λιμός: Άλλα γράφουν τα ελληνικά και άλλα τα γερμανικά βιβλία


Φόβος για αντιδράσεις στο MOG στα ελληνικά σχολεία

του Γιώργου Σαχίνη

Η Τριανταφυλλιά Κωστοπούλου είναι από τα ενεργά στελέχη του Κινήματος για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων στην Ελλάδα για την περίοδο της Κατοχής. Εργάστηκε ως ψυχολόγος στη Γερμανία για 4 δεκαετίες, ενώ στο Βερολίνο, που έζησε επί 20 χρόνια, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πρωτοβουλίας Βερολίνου για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων.

Με αφορμή την αποκαλυπτική παρέμβαση του διευθυντή του Γερμανικού Προγράμματος που χρηματοδοτείται και από το γερμανικό ΥΠ.ΕΞ., με την επωνυμία MOG – “Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα”, με στόχο να ενταχθεί στα εκπαιδευτικά προγράμματα του υπουργείου Παιδείας και τα ελληνικά σχολεία, κυρίως όμως με τα όσα αναδείχτηκαν στην εκπομπή “Αντιθέσεις” της “ΚΡΗΤΗ TV” και γι’ αυτό το θέμα στις 16/04/2021, αλλά και τις απαντήσεις που έδωσαν στον διευθυντή του MOG ο υπεύθυνος της εκπομπής Γ. Σαχίνης και οι Γ. Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, και Σ. Θεοδωρόπουλος, νομικός, όπως εκτεταμένα παρατέθηκαν χθες στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, η Τριανταφυλλιά Κωστοπούλου έστειλε για το πρόγραμμα MOG και τα όσα ανέφερε ο διευθυντής του Προγράμματος στην επιστολή του για την εκπομπή “Αντιθέσεις” την παρακάτω επιστολή:

«Αγαπητέ κ. Γιώργο Σαχίνη, μετά και την τελευταία επιστολή του διευθυντή του Προγράμματος MOG, ομότιμου καθηγητή Νικολάου Αποστολόπουλου, προς την εκπομπή σας “Αντιθέσεις”, επιτρέψτε μου να σημειώσω τις εξής επισημάνσεις:

Είναι εμφανής ο φόβος των υπευθύνων του MOG, πως ακόμη και αν εγκριθεί το πρόγραμμά τους από το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, θα συναντήσει δυσκολίες στην εφαρμογή του στα σχολεία.

Όλα ξεκίνησαν με την επίσκεψη του πρώην Γερμανού ΠτΔ Γκάουκ* στη χώρα μας, τον Μάρτιο του 2014, όπου έκανε τον ανήξερο για τις θηριωδίες των Γερμανών στην Ελλάδα. Τότε υποσχέθηκε πως θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να ενημερωθεί η γερμανική κοινωνία για τη Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα: Ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη Γερμανική Κατοχή για Έλληνες μαθητές. Εντός του 2021 θα κατατεθεί στο υπουργείο προς έγκριση. Ανάλογες ενέργειες προς τα υπουργεία Παιδείας των Ομόσπονδων Κρατιδίων της Γερμανίας δε φαίνεται να δρομολογούνται. Ίσως γι’ αυτό και να μην έχουν προετοιμάσει “εκπαιδευτικό οδηγό” για Γερμανούς εκπαιδευτικούς. Αλλά και η εκπαιδευτική πλατφόρμα είναι ακόμη μόνο στα Ελληνικά.

Πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ διέθεσε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών γι’ αυτό το πρόγραμμα, με το οποίο η Γερμανία επιχειρεί να εισβάλει στα σχολεία μας. Στόχος η νεολαία μας, το μυαλό των παιδιών μας. Ως γνωστόν, η Γερμανία δε χαρίζει, επενδύει!

Για το πρόγραμμα συνεργάστηκαν Έλληνες και Γερμανοί. Μεταξύ των Γερμανών είναι κάποιοι που αγωνίζονται για να πείσουν την Ελλάδα να επικεντρωθεί στη διεκδίκηση μόνο του Κατοχικού Δανείου και να μείνει εκεί, χωρίς να διεκδικήσει μετέπειτα και τις πολεμικές αποζημιώσεις, και μεταξύ των Ελλήνων κάποιοι που δεν αντέχουν άλλο τον “πνιγηρό αντιγερμανισμό των τελευταίων ετών, που σαν μικρόβιο τρώει τις σάρκες μας». Μάλιστα, κάποιοι κατάλαβαν, σπουδάζοντας τη βιογραφία του Γερμανού καθηγητή τους, “πού μας οδηγεί η νέα εθνική μας τύφλωση»!

Με μια νέα επίσκεψη στην ιστοσελίδα του MOG διαπίστωσα πως αυτό που υπέθετα μέχρι σήμερα δεν ισχύει. Δηλαδή, νόμιζα πως τα κείμενα, είτε είναι γραμμένα στα Ελληνικά είτε στα Γερμανικά, το περιεχόμενο και το νόημα δεν αλλάζει. Παραθέτω κάποια παραδείγματα, για το ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο:

Ήδη στο Filler του προγράμματος ενημερώνεται ο Γερμανός ενδιαφερόμενος πως: “Σχετικά με τη γερμανική Κατοχή της Ελλάδας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολύ λίγα είναι γνωστά τόσο στο γερμανικό όσο και στο ελληνικό κοινό” (άρα δε γνωρίζουν οι Γερμανοί, αλλά δε γνωρίζουν και οι Έλληνες, και έρχεται τώρα το MOG να μας διαφωτίσει – ξεκινάμε από το μηδέν). Ενώ στα Ελληνικά η διατύπωση είναι: “Για τη γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα (1941-1944) λίγα πράγματα είναι γνωστά, κυρίως στη γερμανική κοινή γνώμη”.

Σε μια περίληψη συνεδρίου στο ΕΚΠΑ στις 11-12 Οκτωβρίου 2019, τα δύο κείμενα, το ελληνικό και το γερμανικό, δεν είναι ταυτόσημα.
Στο γερμανικό κείμενο:

“Ο επικεφαλής του προγράμματος, καθηγητής Νικόλας Αποστολόπουλος, ανέλυσε τους λόγους για την έλλειψη ευαισθητοποίησης στη Γερμανία όταν μιλάμε για το ελληνικό κατοχικό τραύμα και, από την άλλη πλευρά, αναφέρθηκε στη συχνή εργαλειοποίηση της μνήμης στην Ελλάδα. Η επανεκτίμηση του κοινού πολεμικού παρελθόντος δεν έχει επιδιωχθεί επαρκώς και στις δύο χώρες. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η περίοδος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εξακολουθεί να τυγχάνει πολύ μικρής προσοχής στα προγράμματα σπουδών των σχολείων και των πανεπιστημίων.

Projektleiter Prof. Nicolas Apostolopoulos analysierte die Gründe für das in Deutschland fehlende Bewusstsein, wenn vom griechischen Besatzungstrauma die Rede ist und erwähnte andererseits die oftmals betriebene Instrumentalisierung der Erinnerung in Griechenland. Die Aufarbeitung der gemeinsamen Kriegsvergangenheit ist in beiden Ländern nicht ausreichend betrieben worden. So wird in Griechenland an Schulen und Universitäten bis heute die Zeit des Zweiten Weltkriegs in den Curricula zu wenig berücksichtigt”.

Στο ελληνικό κείμενο, όμως, λέει άλλα:

“Ο Νίκος Αποστολόπουλος τόνισε ότι είναι αναπόφευκτη, αλλά και επικίνδυνη, η καταφυγή στις επώδυνες μνήμες της Κατοχής, στην εύκολη και σαρωτική εξομοίωση της συγχρονίας με την επίμαχη δεκαετία του ’40 και ανέλυσε τους λόγους για τους οποίους η ιστορία της κατεχόμενης Ελλάδας απουσιάζει από τη δημόσια μνήμη των Γερμανών”».

ΓΙΑ ΛΙΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

Άλλα γράφουν στα Ελληνικά, άλλα στα Γερμανικά

«Ενώ στα Ελληνικά οι ενότητες που αφορούν στον λιμό, στις αποζημιώσεις και στην έκταση της καταστροφής στην Ελλάδα έχουν επεξεργαστεί εκ νέου, έγιναν αλλαγές και προστέθηκαν νέα στοιχεία, τα κείμενα στα Γερμανικά έμειναν όπως είχαν. Το γερμανικό κείμενο για τον λιμό είναι το παλιό γνωστό με τα τσιτάτα του Goebbels και του Warner.

Στο γερμανικό κείμενο:
“Τον χειμώνα του 1941/42, τουλάχιστον 30.000 άνθρωποι (μόνο στην περιοχή της πρωτεύουσας) πέθαναν από υποσιτισμό. Ιδιαίτερα σκληρά επλήγησαν τα λιγότερο εύπορα τμήματα του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων των εργατών και των μισθωτών μερικής απασχόλησης. Τελικά, όμως, επηρεάστηκαν όλες οι κοινωνικές τάξεις.
Im Winter 1941/42 starben mindestens 30.000 Menschen (allein im Hauptstadtgebiet) an den Folgen von Unterernährung. Besonders zu leiden hatten geringer bemittelte Teile der Bevölkerung, darunter Arbeiter oder Teilzeitbeschäftigte. Letztlich betroffen aber waren alle gesellschaftlichen Schichten”.

Στο ελληνικό:
“Στην πρωτεύουσα την περίοδο 1941-1942 πέθαναν από τον λιμό κατά προσέγγιση 45.000 άνθρωποι, ενώ στη Θεσσαλονίκη το χρονικό διάστημα 1942-1943 απεβίωσαν από ασιτία – σε συνδυασμό και με την ελονοσία – περίπου 5.000 άνθρωποι. Το ίδιο ισχύει και για το κεφάλαιο αποζημιώσεις που έμεινε όπως ήταν, και ο Γερμανός μπορεί από τη διατύπωση να καταλάβει πως η Γερμανία πλήρωσε αποζημιώσεις”.
Έχω τις αμφιβολίες μου πως το πρόγραμμα δοκιμάστηκε, εκτός από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, και στο Fritz-Karsen-Schule του Βερολίνου. Έγιναν στο παρελθόν ανταλλαγές μεταξύ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και του Fritz-Karsen-Schule, δε γνωρίζω όμως αν συνεχίζονται. Στη σελίδα του σχολείου δε βρήκα καμία αναφορά στο πρόγραμμα του MOG.
Από τη δομή και την τοποθεσία του το συγκεκριμένο σχολείο έχει άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσει. Στο σχολείο φοιτούν 1.250 παιδιά από την 1η μέχρι 13η τάξη. 8,8% των παιδιών έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. 40% έχουν μεταναστευτικό υπόβαθρο και 28% έχουν απαλλαγεί από τη συμμετοχή στο μαθησιακό υλικό (σχολικά βιβλία, βιβλίο ασκήσεων, λεξικά κ.ά.), που πληρώνουν οι γονείς για τις τάξεις 7η μέχρι 13η (περίπου 100 ευρώ – για τα παιδιά μου, που το τελείωσαν το 2013, πληρώναμε για το καθένα από 110 ευρώ).
* Κατά την επίσκεψή του στους Λιγκιάδες, ο τότε Γερμανός ΠτΔ Γκάουκ έχυσε λίγα κροκοδείλια δάκρυα, ψέλλισε μια συγνώμη και μίλησε για δεύτερη ενοχή των Γερμανών. Είναι ο ίδιος πρόεδρος που μόλις ενάμιση μήνα πριν, στις 31/1/2014, σε ομιλία του, στην έναρξη της 50ής Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, καλούσε τη Γερμανία να αποτινάξει την αίσθηση της ενοχής που απορρέει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να διεκδικήσει, ξεπερνώντας όποιες τυπικές δεσμεύσεις υπήρχαν από τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την ενεργότερη συμμετοχή της στις διεθνείς επεμβάσεις.
Τότε κυκλοφόρησε στη Γερμανία αυτή η αφίσα.
“1945: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΣ.
2014: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.

(Πρόεδρος Δημοκρατίας Γκάουκ)”».

από το «https://www.neakriti.gr/»

 

Αφήστε ένα σχόλιο