Από την τσιμινιέρα στο cloud

Από την τσιμινιέρα στο cloud

του Ηλία Καραβόλια

Λίγοι ξέρουν τον Λούη Τίκα -συνδικαλιστή από την Κρήτη- που δολοφονήθηκε 20 Απριλίου 1914 στο Κολοράντο των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια μιας μεγαλειώδους εργατικής απεργίας στα ορυχεία του Ροκφέλερ στην περίφημη σφαγή στο Λάντλοου.

Λίγοι επίσης γνωρίζουν για το αίμα που κύλησε στο Σικάγο στις 4 Μαΐου του 1886 κατά τη διάρκεια μιας εργατικής διαδήλωσης στο Χέιμαρκετ. Λιγότεροι υποθέτω θα ξέρουν την Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης, τα επεισόδια με νεκρούς την Πρωτομαγιά του 1911 και την ιστορία του Μπεναρόγια.

Έχει άραγε αξία σήμερα που ελάχιστοι πλέον συνανθρώποί μας πεθαίνουν σε ορυχεία, σε εργοστάσια, σε διαδηλώσεις, να τα γνωρίζουμε όλα αυτά; Έχει νόημα να ξέρουμε για τους εργατικούς αγώνες έναν αιώνα πριν; Και φυσικά δεν αναφέρομαι στην έλλειψη ταξικής συνείδησης αλλά άραγε ξέρουμε ότι σήμερα εργαζόμαστε με 8ωρο, με ασφαλιστική κάλυψη και δικαιώματα γιατί κάποιοι κάποτε πέθαναν αγωνιζόμενοι για αυτά;

Δεν τολμάς να γράψεις σήμερα για την εργασία. Μοιάζεις με κομμουνιστή που θεωρεί ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον εργάτη. Και μπορεί βέβαια αυτό να μην συμβαίνει, αφού χωρίς τους μικρούς και μεγάλους εργοδότες δουλειά δεν υπάρχει, όμως ποτέ δεν έπαψε -και ποτέ δεν θα πάψει- να είναι η εργασία αυτή που κινεί την οικονομία και την κοινωνία.

Τώρα που γυρνάμε ξανά στο ψηφιακό εργοστάσιο, ας γνωρίζουμε τα επίδικα: γνωσιακός εργαζόμενος (cognitariato), συμμετοχική οικονομία, ομότιμη παραγωγή στα δίκτυα, δημιουργοί περιεχομένου, ανοιχτοί κώδικες, πλατφόρμες συνεργασίας.

Η οικονομία άλλαξε και μαζί της άλλαξε και η φύση της εργασίας. Το νόημα της όμως για την κοινωνική ζωή και τον άνθρωπο παραμένει υψηλής προτεραιότητας.

Η 1η του Μάη δεν προσφέρεται για επαναστατική γυμναστική και ιδεολογική νοσταλγία. Σήμερα είναι «σκλαβωμένος» μαζί με τον μισθωτό και ο μικροεργοδότης και ο ατομικός επιχειρηματίας Δεν είναι η Πρωτομαγιά μια μέρα όπου απλά θα πρέπει να σφυρηλατηθεί εργατική τάξη, το προλεταριάτο και ο συνδικαλισμός. Είναι η μέρα του ιερού δικαιώματος για δουλειά με ανθρώπινες συνθήκες. Για εργασία με σεβασμό στην παροχή έργου και διάνοιας από και προς τον άνθρωπο.

Χαμένοι στα δίκτυα και στις πλατφόρμες φθηνής και ευέλικτης απασχόλησης, χωμένοι στα γραφεία και στα κινητά, χωρίς τσιμινιέρα εργοστασίου από πάνω μας αλλά ανεβάζοντας αρχεία στο cloud, οι περισσότεροι άνθρωποι έγιναν πλέον χρήστες λογισμικών, διεκπεραιωτές γραφειοκρατικού έργου, παραγωγοί περιεχομένου για το ολιγοπώλιο του internet.

Μην αναρωτιέστε γιατί δεν βγάζετε πολλά λεφτά από την δουλειά σας. Έτσι δουλεύει το σύστημα, έτσι κινείται η Ιστορία. Πάρα πολλή δύναμη μαζεύεται στα χέρια ολοένα και λιγότερων ανθρώπων. Και ταυτόχρονα πάρα πολλά λεφτά μαζεύονται από επίσης ολοένα και λιγότερους. Η απασχόληση, η εργασία, η δουλειά, όπως θέλετε ονομάστε την, εξαρτάται από αυτές τις συσσωρεύσεις. Τουλάχιστον ας μας γίνει συνείδηση αυτό, κάθε 1η του Μάη.

ΥΓ. Στην «κομμουνιστική» Αμερική ο πρόεδρος Biden ανέβασε το ημερομίσθιο από τα 11 στα 15$ την ώρα. Και οι εργοδότες δεν διαμαρτύρονται. Ξέρουν πόσο σημαντικό είναι για τους τζίρους τους να ανεβαίνουν οι μισθοί, δηλαδή η αγοραστική δύναμη στην κατανάλωση. Η Αμερική ρίχνει επίσης πολλά δις σε δημόσιες επενδύσεις γιατί ξέρει το αυτονόητο: χρειάζονται δημόσιες πηγές κεφαλαίων εκκίνησης. Μόνο αφού έχουν επενδυθεί τα υπομονετικά κρατικά κεφάλαια ακολουθεί το ιδιωτικό χρήμα. Αυτό καλείται παροχή στρατηγική χρηματοδότησης. Αυτό χρειάζονται οι κοινωνίες….

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2021/04/apo-tin-tsiminiera-sto-cloud.html