Τα «θαυμαστά» έργα των «Ellinika hoaxes»

Τα «θαυμαστά» έργα των «Ellinika hoaxes»

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Έπεσε στην αντίληψή μου μια προσπάθεια αιτιολόγησης της ασκηθείσας λογοκρισίας σε βάρος των απόψεων που εκφράστηκαν σε τηλεοπτικό κανάλι από τον γιατρό κ. Βόβολη, από την πλευρά των γνωστών και μη εξαιρετέων επιτηρητών της ορθοπολιτικής στο διαδίκτυο «Ellinika-hoaxes», με την υπογραφή κάποιου κυρίου Ανδρόνικου Κουτρουβέλη αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Δεν γνωρίζω τον κ. Βόβολη, ούτε πιστεύω ότι χρειάζεται καθόλου τη δική μου συνηγορία και υπεράσπιση των απόψεών του. Με ενδιαφέρει όμως αφάνταστα να μη διαστρεβλώνεται η αλήθεια και στη θέση της να τίθεται η παραπληροφόρηση και το ψεύδος, προκειμένου να δικαιολογηθούν οι φασίζουσες μέθοδοι λογοκρισίας που εφαρμόζουν τα «ellinika hoaxes», συκοφαντώντας πάνω απ’ όλα τις απόψεις που δεν τους είναι αρεστές, διαστρεβλώνοντας πολλές φορές το περιεχόμενό τους, αλλά και τα ίδια τα πραγματικά δεδομένα.

Προφανώς τα ελληνικά Hoaxes δεν είναι ειδικοί με το θέμα του κορωναϊού και απ’ ό,τι φαίνεται ούτε καν έχουν τη διάθεση και τη δυνατότητα να μάθουν τα βασικά, αρκούμενοι να αναμασούν τις πομφόλυγες που εκπέμπονται από τις «αυθεντίες» της πολιτικής κορεκτίλας, την οποία με μεγάλη συνέπεια και αφοσίωση υπηρετούν.

Εάν έψαχναν λιγάκι, ακόμη και σε επίπεδο Wikipedia, θα αντιλαμβανόντουσαν ότι θνησιμότητα (Crude Mortality Rate) είναι εντελώς διαφορετικός όρος από τη θνητότητα (Infection Fatality Rate -IFR) και από την Case Fatality Rate (CFR), μολονότι σχετίζονται, και δεν θα μπέρδευαν τους όρους και τα μεγέθη που αντιπροσωπεύουν, ως επιδημιολογικοί δείκτες.

Οι μελέτες που παρουσιάζουν, στην προσπάθειά τους να καταρρίψουν το επιχείρημα περί χαμηλής θνητότητας (και όχι θνησιμότητας, όπως αναφέρουν), που πλησιάζει εκείνη της γρίπης, αγνοούν -προφανώς σκοπίμως- τον βασικότερο παράγοντα που οφείλεται να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε τέτοιου είδους στατιστικές μετρήσεις.

Είναι ο παράγων Χρόνος.

Δηλαδή, για να το κάνω «πενηνταράκια» μπας και το καταλάβουν όλοι, ειδικοί και μη, και να αποφεύγουν στο μέλλον τέτοια αναμασήματα που παραπληροφορούν, μετράμε τους θανάτους που προκαλεί μια νόσος στη μονάδα του χρόνου. Χωρίς αυτήν οι δείκτες είναι άνευ νοήματος, ή χειρότερα, οδηγούν σε απολύτως εσφαλμένα συμπεράσματα.

Η μονάδα χρόνου επιλέγεται. Συνήθως είναι το έτος. Πχ. για την γρίπη λέμε ότι υπάρχουν τόσοι θάνατοι ετησίως σε μια περιοχή, μια ήπειρο, ή παγκοσμίως. Θα ήταν παράλογο να αναφερόμαστε και να υπολογίζουμε τη θνητότητα της γρίπης σωρευτικά από τότε που παρουσιάστηκε στη γη μέχρι σήμερα. Αν το κάναμε, θα διαπιστώναμε, ότι σωρευτικά η γρίπη έχει σκοτώσει πολλά δισεκατομμύρια ανθρώπων, πιθανά πολύ περισσότερα από τον συνολικό γήινο πληθυσμό σήμερα. Συνεπώς η θνησιμότητα και η θνητότητα θα εκτοξεύονταν σε πάνω από χιλιάδες τοις εκατό. Άρα οι συντελεστές αυτοί οφείλουν να αναφέρονται στη μονάδα του χρόνου. Έτσι μάλιστα είναι δυνατή η σύγκριση μεταξύ διαφορετικών χρονικών περιόδων, που είναι χρήσιμη για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικών με την εξέλιξη μιας επιδημικής νόσου και των θανάτων που αυτή προκαλεί.

Επειδή για τον covid-19 δεν έχει συμπληρωθεί καν ένα έτος από την έναρξη της εξάπλωσης της νόσου, δεν υπάρχουν ακόμη τα στοιχεία για να υπολογίσουμε τόσο τη θνησιμότητα, όσο και τη θνητότητα, ως σταθερά μεγέθη. Υπάρχουν μόνον προσωρινά που αλλάζουν ακόμη στην ημέρα με την ημέρα.

Ειρήσθω εν παρόδω, η θνησιμότητα (Crude Mortality Rate) είναι ο δείκτης που μετρά το ποσοστό θανάτων σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό μιας χώρας, μιας ηπείρου, ή ολόκληρης της υφηλίου και μετράται σε αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ή ανά 100.000 κτλ. Είναι, προφανέστατα πιο σημαντικός και ενδεικτικότερος του δείκτη της θνητότητας (IFR), που είναι ο λόγος των θανάτων που προκαλεί μια μολυσματική νόσος προς τον συνολικό αριθμό των μολύνσεων, που είναι -κι αυτός- ενδεικτικός των πιθανοτήτων που έχει κάποιος που μολύνεται να πεθάνει. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής, για τον covid, ο δείκτης της θνησιμότητας διαμορφώνεται, μετά από σχεδόν 8 μήνες ενεργού επιδημίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ολόκληρη την περίοδο ως μονάδα χρόνου αναφοράς, στους 31,7 ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ή στο 0,00317%! Παρεμπιπτόντως, η εκτιμώμενη θνησιμότητα της γρίπης από τον ΕΟΔΥ για την περίοδο 2018-19 ανέρχεται στο 0,01%! Ήτοι η μέχρι σήμερα θνησιμότητα του covid είναι 3,18 φορές μικρότερη της γρίπης, με συνέπεια στην ολοκλήρωση σε 5 μήνες ενός ολόκληρου έτους, να είναι πολύ δύσκολο να την φτάσει.

Ας μην κάνουμε όμως συγκρίσεις. Βλάπτουν σοβαρά την προπαγάνδα των δογματικά σκοταδιστών αφεντικών των hoaxes, που θέλουν ντε και καλά τον covid να προκαλεί πολλαπλάσια θνησιμότητα! Εάν αυτό δεν είναι μορφή ιδιότυπης νεκροφιλίας, ας μας το πουν οι ψυχίατροι.

Ο δείκτης της φαινόμενης θνητότητας, δηλαδή του Case Fatality Rate (CFR) -σχέση θανάτων προς επιβεβαιωμένα εργαστηριακώς περιστατικά-, που χρησιμοποιείται κατά κόρον, είναι επί της ουσίας άχρηστος. Επειδή ακριβώς αφορά μόνον στα επιβεβαιωμένα εργαστηριακώς περιστατικά, τα οποία είναι τα μόνα που γνωρίζουμε. Όμως δεν γνωρίζουμε καθόλου τον αριθμό των πραγματικών περιστατικών, παρά μόνον μέσω εκτιμήσεων, με μεγάλα περιθώρια σφάλματος. Αφού είναι αδύνατο να ελέγχεται ολόκληρος ο πληθυσμός με ειδικά τεστ ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε τα επιβεβαιωμένα περιστατικά να συμβαδίζουν αριθμητικά με τα πραγματικά, εκ των οποίων η πλειονότητα είναι αδύνατο να ανιχνευτεί, διότι αφορά σε ασυμπτωματικούς, ή εκδηλώνοντες ελαφρά συμπτώματα -και δεν ελέγχονται, παρά μόνον κάποια από αυτά εντελώς τυχαία. Ο δείκτης υπάρχει και χρησιμοποιείται μόνον για να έχουμε μια πρώτη γενική ένδειξη για το πόσο φονική μπορεί να είναι μια επιδημία, αλλά είναι πολύ χρήσιμος, μετά τόσον καιρό, σε αυτούς που θέλουν να παραπληροφορούν τρομοκρατώντας τον κόσμο.

Όμως οι αγράμματοι των hoaxes μπερδεύουν ακόμη την CFR με τη θνησιμότητα αλλοιώνοντας τα δεδομένα του worldometer, αναφέροντας ψευδώς ότι η θνησιμότητα ανέρχεται στο 4% στον διεθνή πληθυσμό! Γράφουν συγκεκριμένα οι ανεκδιήγητοι: «…Ο δείκτης πλέον εύκολος προς υπολογισμό είναι ο πρώτος, (εννοούν τον CFR που συγχέουν με την θνησιμότητα) και όπως είδαμε προηγουμένως, μέχρι και τη στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο (14-9-2020), ανέρχεται σε 4% στο διεθνή πληθυσμό». Αυτό  που «είδαν προηγουμένως» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα διάγραμμα του worldometer που αναφέρεται στο ποσοστό των θανάτων στις περιπτώσεις που έχουν «κλείσει», ούτε καν δηλαδή σε σχέση με το σύνολο των επιβεβαιωμένων περιστατικών μέχρι σήμερα, δηλαδή το CFR που φτάνει το 3% έχοντας ξεκινήσει από το 5,5% κι εξακολουθεί να βαίνει μειούμενο, αλλά αναφέρεται μόνον στις περιπτώσεις που είτε αποθεραπεύθηκαν μέχρι τώρα (κι έχουν δηλωθεί), είτε οδήγησαν στο θάνατο του ασθενούς.

Εάν ήσαν λίγο παραπάνω προσεκτικοί, χωρίς να επιδιώκουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι, και καταλάβαιναν τι διάβαζαν στα άρθρα που οι ίδιοι παραπέμπουν, θα καταλάβαιναν, ότι στον διεθνή πληθυσμό η θνησιμότητα ανέρχεται μέχρι τώρα στους 123 στο εκατομμύριο ήτοι στο 0,0123%. Ούτε λίγο ούτε πολύ 325 φορές πιο χαμηλά από τον δείκτη CFR, που προβάλλουν. Υπάρχει μάλιστα στη σελίδα του worldometer αντίστοιχη στήλη που παρουσιάζει συστηματικά και σε πραγματικό χρόνο τη διαμόρφωση της μέσης θνησιμότητας στο σύνολο, αλλά και σε κάθε χώρα ξεχωριστά, με μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ τους (deaths/1M pop). Στην Ελλάδα, όπως προαναφέρθηκε, μέχρι τώρα, ο δείκτης θνησιμότητας διαμορφώνεται στους 31,7/εκατομμύριο ή στο 0,00317%!

Αφού λοιπόν δεν έχουμε ακόμη την ετήσια μονάδα του χρόνου και δεν έχουμε επίσης στοιχεία από προηγούμενα έτη για τον covid-19, για να συγκρίνουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουμε μικρότερη μονάδα χρόνου, όπως είναι ο μήνας. Μπορούμε, επίσης, να βρούμε το δείκτη της φαινόμενης θνητότητας την αρχική περίοδο (πρώτοι 4 μήνες της πανδημίας) και να τον συγκρίνουμε με τον αντίστοιχο δείκτη της τελευταίας περιόδου -επίσης διάρκειας τεσσάρων μηνών (Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος και Σεπτέμβριος). Γράφω «φαινόμενη» αφού δεν έχουμε καμιά πληροφορία για τον πραγματικό αριθμό των μολύνσεων στον γενικό πληθυσμό, με τις επίσημες εκτιμήσεις να τις ανεβάζουν από 10 έως και πάνω από 40 φορές περισσότερες των εργαστηριακά επιβεβαιούμενων με τεστ PCR. Συνεπώς το μόνο δείκτη που μπορούμε να υπολογίσουμε με σχετική ακρίβεια είναι ο CFR, δηλαδή αναγκαστικά τον λιγότερο χρήσιμο για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Παρ’ όλα αυτά, εάν κανείς τολμούσε να κάνει μια τέτοια σύγκριση μεταξύ των δύο περιόδων, θα παρατηρούσε εύκολα, ότι ακόμη και αυτός ο δείκτης, είναι αναλογικά μέχρι και 5 φορές χαμηλότερος του αρχικώς παρατηρηθέντος (στις ΗΠΑ περίπου 3,20 φορές μικρότερος, στην Ελλάδα, που αποφύγαμε τις εκατόμβες στα γηροκομεία, 4,90 φορές μικρότερος).

Αλλά για να τα συμπεράνει κανείς αυτά χρειάζεται, ειλικρίνεια, κι επίσης, λίγη δουλειά και φαιά ουσία. Πράγματα που λείπουν προφανώς από τους λειτουργικά αναλφάβητους μπάτσους του διαδικτύου, που πληρώνονται για να παραπληροφορούν και να διασπείρουν τον τρόμο στον κόσμο. Για το λόγο αυτό επιμένουν στο συνολικό άθροισμα που είναι ψηλό και αρνούνται να δουν την εξέλιξη συγκρίνοντας περιόδους.

Για τους «ειδικούς» τύπου Μόσιαλου, ή Σύψα καλύτερα να μην αναφερθούμε.

Επίσης, η «αστυνομία σκέψης» των Hoaxes θα μπορούσε να ανατρέξει στις πρόσφατες ανακοινώσεις του αμερικανικού CDC, κι όχι σε μη ελεγμένες για την αξιοπιστία τους μετα-αναλύσεις, όπου δίδονται αναλυτικά στοιχεία θνητότητας ανά ηλικιακή ομάδα του γενικού πληθυσμού. Προφανώς εκεί στο CDC διαθέτουν περισσότερα και καλύτερα στοιχεία, από αυτά που μπορούμε να έχουμε εμείς πρόσβαση. Εκεί θα έβλεπε, εάν έκανε τον κόπο να συγκρίνει, αναγάγοντας στον ελληνικό πληθυσμό, ότι με βάση τα δημογραφικά στοιχεία εδώ, ανά ηλικιακή ομάδα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η μέση συνολική θνητότητα στον γενικό πληθυσμό από covid υπολογίζεται στο μόλις 0,25%. Δηλαδή, πολύ κοντά στη θνητότητα της γρίπης και στις εκτιμήσεις του κ. Βόβολη και πολλών άλλων που θέλει να αγνοεί. Και μάλιστα παρά την σημαντική αύξηση των περιστατικών που επιβεβαιώνονται την τελευταία περίοδο, ο δείκτης βελτιώνεται συστηματικά μειούμενος.

Αντ’ αυτού, που χρειάζεται μυαλό και λίγη δουλειά, μας παραπέμπουν σε αμφιλεγόμενες εκτιμήσεις του IFR με βάση μελέτες που δεν έχουν ελεγχθεί για την αξιοπιστία τους, για να υπολογίσουν τελικά την θνητότητα στο 1,47% και να μας απειλήσουν με 159.484 θανάτους.

Ξεχνούν όμως να μας πουν, ότι για να συμβούν αυτοί οι θάνατοι θα πρέπει να μολυνθεί το 100% του ελληνικού πληθυσμού, όπερ αδύνατο. Ενώ τους διαφεύγει, επίσης, ότι όλοι οι ειδικοί, τις απόψεις των οποίων ασπάζονται, αποδέχονται ότι οι πραγματικές μολύνσεις στην Ελλάδα μέχρι σήμερα είναι κατ’ ελάχιστον 1% και μπορεί να φτάνει ακόμη και το 5% του γενικού πληθυσμού. Δηλαδή, τα πραγματικά περιστατικά covid στην Ελλάδα ανέρχονται από 100.000 έως και 500.000, με συνέπεια το IFR με βάση τους ανακοινωθέντες θανάτους από τον ΕΟΔΥ (331 μέχρι αυτήν την ώρα) να φτάνει από το 0,33% το πιο υψηλό και συνεπώς χειρότερο, έως το 0,06%, με πιο πιθανή μια ενδιάμεση τιμή, στέλνοντας, σε κάθε πιθανή και απίθανη περίπτωση, στον σκουπιδοτενεκέ τις εκτιμήσεις βγαλμένες από την κοιλιά των «hoaxes» περί 1,47% IFR.

Στην πραγματικότητα, ακόμη δεν υπάρχει πλήρης εικόνα, για να καταλήξουμε σε ένα οριστικό ποσοστό, διότι τα στοιχεία που διαθέτουμε είναι απολύτως προσωρινά, ενώ λείπουν πολύ περισσότερα. Αλλά το 1,47% είναι εντελώς εξωπραγματικό, δεν προκύπτει από πουθενά και από κανένα δεδομένο, είναι δηλαδή εντελώς fake! Αντίθετα, η παρατηρούμενη τάση είναι, ότι στο τέλος η θνητότητα του covid θα αποδειχθεί ακόμη πιο μικρή από αυτήν της γρίπης, παρόλη την ταχεία εξάπλωση της ίωσης, που όμως -διατυπώνοντας προσωπική γνώμη- με τα εκατομμύρια περιστατικά γρίπης ετησίως φαίνεται, ότι ο ιός της γρίπης είναι πολύ πιο μεταδοτικός -ή εν πάση περιπτώσει το ίδιο μεταδοτικός- από τον νέο κορωναϊό, παρά την επικρατούσα αντίθετη άποψη.

Στην έλλειψη των στοιχείων σε σχέση με τον πραγματικό αριθμό των μολύνσεων, έρχεται να προστεθεί και ο τρόπος καταγραφής των θανάτων από, ή και με covid, που είναι αμφιλεγόμενος και καταγγέλλεται από πολλές πλευρές, ότι δεν ακολουθούνται καν οι οδηγίες του ΠΟΥ, ότι για την καταγραφή της αιτίας θανάτου δεν αρκεί μόνον ένα θετικό τεστ PCR για κορωναϊό, αλλά απαιτείται να συνυπάρχει εμφανής συμπτωματολογία συμβατή με την ασθένεια Covid-19.

Επίσης, δεν γνωρίζουμε τον αριθμό που κατέληξαν εξ αιτίας ενδονοσοκομειακών επιμολύνσεων και αποδόθηκαν σε covid, ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από τους μισούς θανάτους στην Ευρώπη και στη Νέα Υόρκη μέχρι τώρα, οφείλονται στην εγκατάλειψη των ηλικιωμένων στα γηροκομεία. Γηροκομεία που μετατράπηκαν σε «υπερμολυντές» με μόνη την κυβέρνηση της Σουηδίας να έχει παραδεχθεί την αστοχία αναφορικά με την προστασία των ηλικιωμένων εκεί, που οδήγησε σε «σφαγή» ανήμπορων ανθρώπων.

Πως λοιπόν μπορούν να αποδοθούν και να συνυπολογισθούν στην θνητότητα λόγω κορωναϊού, θάνατοι που οφείλονται καθαρά σε ανθρωπογενή αίτια λόγω σφαλμάτων εξ αιτίας του πανικού που επικράτησε στις περισσότερες χώρες αρχικά;

Συνεπώς οι απόψεις που διατυπώνονται από «αιρετικούς» επιστήμονες, δεν μπορεί επ’ ουδενί να διαψεύδονται ως fake και μάλιστα από ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν ξέρουν τι τους γίνεται, μπερδεύοντας ακόμα και τους επιστημονικούς όρους, προκειμένου δήθεν να αποκαταστήσουν την αλήθεια, με την οποία δεν έχουν καμία σχέση.

Από τα παραπάνω προκύπτει, ότι όσο λάθος μπορεί να είναι οι εκτιμήσεις του κυρίου Βόβολη και άλλων επιστημόνων, για την θνητότητα, αλλά και για άλλες σημαντικές παραμέτρους, όπως ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η ίωση, άλλο τόσο λάθος -και μάλλον πολύ περισσότερο- και με ύποπτη σκοπιμότητα, είναι οι εκτιμήσεις για τη θνητότητα κτλ που προσπαθούν να μας επιβάλλουν τα «Hoaxes». Εκτιμήσεις επενδυμένες με την «αυθεντία» κάποιων αμφιλεγόμενων, κυβερνητικά στρατευμένων, ειδικών, τις οποίες αναμασούν τα hoaxes -και τα σεσημασμένα παλαιόθεν συστημικά ΜΜΕ-, διασπείροντας ατεκμηρίωτες επιστημονικά και επί της ουσίας ψευδείς πληροφορίες με σκοπό την παραπλάνηση και πολύ χειρότερα την κατατρομοκράτηση του κοινού.

Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί η ολιγωρία των «hoaxes» να σχολιάσουν τα «μαργαριτάρια» εκ στόματος της συνομιλητού του κ. Βόβολη στο επίμαχο βίντεο που επιχείρησαν να λογοκρίνουν, όπως εκείνο το ανεκδιήγητο περί μεγέθους των μορίων του οξυγόνου, που μπορούν να περνούν ελεύθερα από τους πόρους μιας υφασμάτινης μάσκας.

Αναφορικά με τα λοιπά αναφερόμενα στην αιτιολογική της λογοκρισίας ανάρτηση των «hoaxes» σχετικά με τους άλλους ισχυρισμούς του κ. Βόβολη, όπως αυτοί εκφράστηκαν, με τον οποίους ενδεχομένως κι εγώ έχω κάμποσες διαφωνίες, έχω ήδη συγγράψει εκτεταμένο άρθρο πρόσφατα με τίτλο «To mask, or not to mask».

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2020/09/ta-thavmasta-erga-ton-ellinika-hoaxes.html