Η δυνατότητα διαφορετικών επιλογών από τη συνομολόγηση Συμφωνίας Οριοθέτησης με την Αίγυπτο

Η δυνατότητα διαφορετικών επιλογών από τη συνομολόγηση Συμφωνίας Οριοθέτησης με την Αίγυπτο


της Δρ. Κέρης Μαυρομάτη

Είναι ευρέως διαδομένη η άποψη ότι η ελληνική αντιμετώπιση του παράνομου τουρκο-λυβικού (Τ-Λ) Μνημονίου απαιτούσε τη συνομολόγηση συμφωνιών οριοθέτησης με την Ιταλία και την Αίγυπτο, ως τη μοναδική κυβερνητική επιλογή.

Θεωρούμε ότι εάν αυτή και η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση είχαν ως αποκλειστικό σκοπό την αποτελεσματική αντιμετώπιση του παραπάνω παράνομου Μνημονίου, για την υπεράσπιση της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων καθώς και δικαιοδοσίας σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες υπό την ελληνική κυριαρχία, δηλαδή την αποτελεσματική λύση του προβλήματος της τουρκικής προσβολής -διεκδίκησης της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη θαλάσσια περιοχή Αιγαίου-Α. Μεσογείου, θα επέλεγαν άλλες στρατηγικές – άλλες νόμιμες νομικές πράξεις από τις 27-11-2019 έως τη σύναψη των παραπάνω συμφωνιών, όπως τις προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (ΣΔΘ) του 1982, η εθνική νομοθεσία Ν. 2321/1995 και 4001/2011, η νομολογία των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων και η διεθνής πρακτική της πλειοψηφίας των κρατών μελών της ΣΔΘ 1982.

Ειδικότερα, οι ελληνικές κυβερνήσεις πριν από τη συνομολόγηση των συμφωνιών οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με Ιταλία και Αίγυπτο, είχαν την επιλογή άσκησης των παρακάτω νόμιμων δικαιωμάτων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του από 27-11-2019 παράνομου Τ-Λ Μνημονίου.

(Α) Δήλωση Καταγγελίας του από 27-11-2019 Μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης με τον προβλεπόμενο νόμιμο τρόπο στον ΟΗΕ και κατά την διεθνή πρακτική. Θα μπορούσαν να είχαν προβεί τουλάχιστον σε Δήλωση Καταγγελίας του Μνημονίου όπως είναι αυτή του Σουδάν στον ΟΗΕ, με την οποία αντιτίθεται στη Συμφωνία οριοθέτησης της από 8-4-2016 της Αιγύπτου – Σαουδικής Αραβίας για προσβολή κυριαρχίας Σουδάν βόρεια του 22ου παραλλήλου στην Ερυθρά Θάλασσα, (βλ Declaration of the Republic of the Sudan Ministry of Foreign Affairs, 5 December 2017 και Egypt: Declaration of the Ministry of Foreign Affairs of the Arab Republic of Egypt, 27 December 2017), αντί των Α74/706/9-12-2019, Α74/710/19-2-2020, Α74/758/19-3-2020 και Α74/819/21-4-2020, Α/74/872-1/6/2020 Προφορικών Σημειώσεων ή Επιστολών διαμαρτυρίας για καθολική μη αναγνώριση του Μνημονίου Λιβύης-Τουρκίας.

(Β) Υιοθέτηση Νόμου κατά το άρθρο 27(1)Σ για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12νμ, σύμφωνα με άρθρο 3 ΣΔΘ 1982, Ν.2321/1995 και Ν. 4001/2011 άρθρο 156 παρ.1, την μονομερή οριοθέτηση τους κατά την αρχή μέσης γραμμής (άρθρο 15 ΣΔΘ 1982), με χάραξη γραμμών βάσης και ευθειών γραμμών βάσης-σημείων κατά μήκος της ηπειρωτικής και νησιωτικής ακτογραμμής, το κλείσιμο κόλπων στα 24 ναυτικά μίλια, την απεικόνιση των γεωγραφικών συντεταγμένων σε Πίνακα, κατά το παγκόσμιο γεωδαιτικό σύστημα, και την κοινοποίηση τους με προφορική σημείωση στον ΓΓ ΟΗΕ, κατά τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ.2 ΣΔΘ 1982 και του Ψηφίσματος 68/70 της 9-12-2013 της ΓΣ/ΟΗΕ, που θεσπίζουν αυτήν τη διεθνή υποχρέωση δημοσιότητας κάθε παράκτιου κράτους. Αυτήν την πρακτική έχουν ακολουθήσει 136 από τα 142 κράτη μέλη. (βλ. ΟΗΕ, Πίνακα εθνικών διεκδικήσεων θαλασσίων ζωνών παγκοσμίως, Διεύθυνση Θαλασσίων Υποθέσεων Δικαίου της Θάλασσας του Γραφείου Νομικών Υποθέσεων των Η.Ε.).

Η χάραξη των γραμμών βάσης και ευθειών γραμμών βάσης (άρθρα 4 και 7 ΣΔΘ 1982) και απεικόνιση σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων για ολόκληρο τον ηπειρωτικό και τον νησιωτικό χώρο για καθορισμό εσωτερικού και εξωτερικού ορίου χωρικής θάλασσας, που οδηγούν στο καθορισμό της έκτασης και των άλλων θαλασσίων ζωνών και των θαλασσίων συνόρων για όλες τις θαλάσσιες ζώνες, θα μπορούσε να γίνει με εθνικά κριτήρια, κατά το διεθνές δίκαιο – νομολογία – διεθνή πρακτική. Η χάραξη της μέσης γραμμής θα γινόταν από κάθε ελληνικό κόλπο – νησί – νησίδα – νησίδιο – σύμπλεγμα νήσων και βράχο με πλήρη δικαιώματα εύρους 12 νμ χωρικής θάλασσας, που κάθε σημείο της μέσης γραμμής θα απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης, τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών.

Οι συνέπειες της παραπάνω ενέργειας θα ήταν η Ελλάδα να αποκτήσει επιτέλους:

(α) έκταση 12νμ στην ελληνική χωρική θάλασσα, δηλαδή να αποκτήσουν χωρική θάλασσα 12νμ, μεταξύ των άλλων, όλα τα μεμονωμένα ελληνικά νησιά, νησίδες, νησίδια, βράχοι, τα συμπλέγματα των νήσων και γενικά κάθε ελληνικός νησιωτικός σχηματισμός.

(β) γραμμές βάσης και ευθείες γραμμές βάσης για το καθορισμό εσωτερικού και εξωτερικού ορίου θαλασσίων ζωνών υπό τη κυριαρχία της, καταργώντας το ΝΔ 1182/1972 ως αντίθετο προς τις διατάξεις της ΣΔΘ 1982, που θεσπίζει το σύστημα φυσικής ακτογραμμής για χάραξη Γραμμών Βάσης για τον καθορισμό ορίων Υφαλοκρηπίδας, κατά τη Σύμβαση Γενεύης 1958.

Έτσι θα επιτυγχάνονταν η αποτελεσματική αντιμετώπιση: (i) της τουρκικής αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε 100ή 3000 νησί-νησίδα-νησίδια-βράχους του Αιγαίου Πελάγους, τα οποία επιθυμεί η Γερμανία να ξεχάσουμε, (ii) της οριοθέτησης της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, κατά το παραπάνω Μνημόνιο, που θεμελιώνεται στην άρνηση της παρουσίας ελληνικών νησιών-νησιδίων-συμπλέγματος νησιών και του δικαιώματος για κάθε νησί-νησίδα-νησίδιο ή και βράχος να αποτελεί σημείο γραμμής βάσης-όριο, όπως τονίζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις ότι έπραξε η Τουρκία, κατά το άρθρο 1 παρ 3 του Μνημονίου και το Παράρτημα του. βλ. ΟΗΕ, LETTER Α74/706/ 9-12-2019, Α74/710/ 19-2-2020.

Παράλληλα θα ενισχύονταν το ελληνικό νομικοπολιτικό οπλοστάσιο για επίτευξη ισότιμης και δίκαιης οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, εφόσον η Ελλάδα όπως η Ιταλία και η Αίγυπτος, θα είχε 12 νμ χωρική θάλασσα, η ελληνική ΑΟΖ θα μετρούνταν από το εξωτερικό όριο των 12 νμ όπως η ΑΟΖ της Ιταλίας και Αιγύπτου και με την συνεκτίμηση των ευθειών γραμμών βάσης -γεωγραφικών συντεταγμένων της Ελλάδας και δεν θα καθορίζονταν θαλάσσια σύνορα μόνο με τις ευθείες γραμμές βάσης Ιταλίας και Αιγύπτου στη Μεσόγειο θάλασσα, ελλείψει ελληνικών ευθειών γραμμών βάσης και γεωγραφικών συντεταγμένων. βλ. Decree of the President of the Arab Republic of Egypt No. 27 (1990) Decree of the President of the Arab Republic of Egypt No. 27 (1990) Concerning the baselines of the maritime areas of the Arab Republic of Egypt, 9 January 1990 Η Αίγυπτος έχει από το 1990, κατά το εθνικό Διάταγμα No. 27 (1990), έχει μονομερώς θεσπίσει χωρική θάλασσα στα 12 ναυτικά μίλια σύμφωνα με άρθρο 3ΔΣΔΘ 1982,έχει χαράξει γραμμές βάσης , τις έχει απεικονίσει σε Πίνακα και τα έχει κοινοποιήσει σε ΓΓ/ΗΕ. Επίσης η Ιταλία με Βλ.Decree of the President of the Republic No. 816 of 26 April 1977-territorial and contiguous zone

 (Γ) Θέσπιση συνορεύουσας ζώνης -αρχαιολογικής ζώνης 24 νμ με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, κατ εφαρμογή των διατάξεων 33 και303 ΣΔΘ 1982, Ν.3028/2002 άρθρ.1(2) και στην μονομερή οριοθέτηση της, απεικόνισή τους σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων και κατάθεση-κοινοποίηση σε ΓΓ/ΟΗΕ, κατά άρθρο 47 παρ.9(γ). βλ. ο.π. ΟΗΕ, Πίνακα εθνικών διεκδικήσεων παγκοσμίως Βλ.Decree of the President of the Republic No. 816 of 26 April 1977-territorial and contiguous zone.

(Δ) Θέσπιση αποκλειστικής αλιευτικής ζώνης 12νμ από τις γραμμές βάσης των υδάτων υπό την ελληνική κυριαρχία με μονομερή εσωτερική πράξη, κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 1152/2012, στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής που ισχύει έως 31/12/2022, με συνέπεια απαγόρευση πρόσβασης αλιείας έως 12 νμ σε αλιευτικά σκάφη άλλων κρατών και αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης αλιείας σε Ιόνιο και Αιγαίο.

(Ε) Θέσπιση της υπό ελληνική κυριαρχία θαλάσσιας ζώνης ΑΟΖ με έκδοση ΠΔ από την ελληνική δημοκρατία με το ανώτατο επιτρεπτό όριο των 200ναυτικών μιλίων, κατ εφαρμογή άρθρου 57ΣΔΘ 1982 και άρθρου 156 Ν. 4001/2011. Στις δε διατάξεις 156(6) περιλαμβάνεται ότι «Στις δε παραγράφους 16, 18 και 19 του άρθρου 12 του ν. 2289/1995 η φράση “θαλάσσιας οικονομικής ζώνης της χώρας” αντικαθίσταται με τη φράση “αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας”».

(ΣΤ) Μονομερή οριοθέτηση ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 75 παρ.2 και 84 παρ.2 ΣΔΘ 1982, άρθρου 156 του Ν.4001/2011 κατά την αρχή μέσης Πόριο ΑΟΖ/ΥΦ, την αρχή μέσης γραμμής ως μέθοδο οριοθέτησης, καθορίζει τα σημεία υπολογισμού-χάραξης μέσης γραμμής, δηλαδή επί λέξει «κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.»

Οι ελληνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να είχαν εφαρμόσει όσα προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 156(1) του Ν.4001/2011, που είναι εναρμονισμένες με τις διατάξεις της ΣΔΘ 1982.

Δηλαδή οι ελληνικές κυβερνήσεις θα είχαν ασκήσει πρώτα το κυριαρχικό δικαίωμα θέσπισης ΑΟΖ 200νμ με την έκδοση ΠΔ, που θα συμπεριελάμβανε και τις ελληνικές γραμμές βάσης, την απεικόνιση τους σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων.

Είχαν κάθε δικαίωμα να χαράξουν μονομερώς, ελλείψει συμφωνίας με γειτονικά κράτη με αντικείμενες-παρακείμενες ακτές με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο ΥΦ/ΑΟΖ σύμφωνα με τον κανόνα της μέσης γραμμής, της οποίας κάθε σημείο απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης σε σημεία της ελληνικής ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, με πλήρη δικαιώματα σε νησιά, νησίδες, νησίδια, συμπλέγματα νήσων.

Επίσης είχαν διεθνή υποχρέωση δημοσιότητας κατ’ εφαρμογή των άρθρων 75(2) και 84(2) ΣΔΘ 1982 καθώς και κατά το Ψήφισμα 68/70 της 9-12-2013 ΓΣ/ΟΗΕ, να απεικονίσουν τις ελληνικές γραμμές βάσης σε Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων κατά το παγκόσμιο γεωδαιτικό σύστημα και να τον κοινοποιήσουν με Προφορική Σημείωση στον ΓΓ/ΟΗΕ.

Δηλαδή η Ελλάδα έχει κυρίαρχο δικαίωμα να θεσπίζει ΑΟΖ και να την διεκδικεί μονομερώς, ελλείψει συμφωνίας με τα γειτονικά κράτη, την οποία κοινοποιεί με Πίνακα Γεωγραφικών Συντεταγμένων στον ΓΓ/ΟΗΕ. βλ. ΟΗΕ, Πίνακα εθνικών διεκδικήσεων θαλασσίων ζωνών παγκοσμίως.

Η σημασία της χάραξης γραμμών βάσης πριν από την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, είχε υπογραμμισθεί και από τον βουλευτή της ΝΔ κ. Α. Συρίγο: «μόνο όταν θα είναι καθορισμένες οι γραμμές βάσης, δηλαδή αφού διαπιστωθούν σε ποιόν ανήκουν οι αμφισβητούμενες νησίδες Αιγαίου». (βλ.Α.Στρατή σελ. 451-452).

Άλλωστε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 156 παρ.4&5 του Ν.4001/2011, το ελληνικό υπουργείο Ενέργειας το 2014 απεικόνισε μονομερώς γεωγραφικές συντεταγμένες της ελληνικής ΑΟΖ στη περιοχή νοτίως της Κρήτης για την εκμετάλλευση των θαλασσίων οικοπέδων, διότι κατά 156(4) «οι περιοχές της παραγράφου 1 του 156 διαιρούνται είτε στο σύνολο είτε σε μέρος σε περιοχές οι οποίες αφ’ ενός μεν προορίζονται για την άσκηση των δραστηριοτήτων αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης, αφ’ ετέρου δε διατίθενται για την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών. Οι περιοχές έχουν κατά το δυνατόν σχήμα ορθογώνιο και προσδιορίζονται από γεωγραφικούς παράλληλους ή μεσημβρινούς και κατά περίπτωση από τις οριογραμμές της χερσαίας μεθορίου και των ηπειρωτικών και νησιωτικών ακτών ή από γραμμές που πλησιάζουν αυτές τις οριογραμμές.»

Επίσης το ΥΠΕΝ το 2011 απηύθυνε δημόσια πρόσκληση, στο πλαίσιο της ΕΕ, για διενέργεια σεισμικών ερευνών απόκτησης δεδομένων μη αποκλειστικής χρήσης στο Ιόνιο και ΝΔ Κρητικού Πελάγους για την εκμετάλλευση του ελληνικού υποθαλάσσιου πλούτου. Βλ.official Journal of the EU, Information Notices, C 353/8,3-12-2011.

Συνεπώς το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο εναρμονισμένο με τη ΣΔΘ 1982, που έχει κυρώσει η Ελλάδα και έχει υποχρέωση να εφαρμόζει, υπάρχει και θα έπρεπε να είχε εφαρμοσθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Η σημασία της θέσπισης ενός εθνικού θεσμικού πλαισίου οριοθέτησης έχει τονισθεί και από τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα, όπως στην υπόθεση οριοθέτησης Τρινιντά-Τομπάγκο.

Ως συνέπεια των παραπάνω νομικών και πολιτικών ενεργειών, η Ελλάδα θα είχε διασφαλίσει την αδιαίρετη ενότητα της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας στον ελληνικό νησιωτικό και ηπειρωτικό χώρο, την ενίσχυση της αναμφισβήτητης παρουσίας της στο Αιγαίο-Α. Μεσόγειο καθώς και την άσκηση πλήρους και αποκλειστικού χαρακτήρα κυριαρχικών δικαιωμάτων εξερεύνησης – διαχείρισης και εκμετάλλευσης όλων των φυσικών πόρων καθώς και άσκησης των προβλεπομένων αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσίας σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες υπό τη κυριαρχία της.

Κατά το διεθνές δίκαιο, συμβατικό και εθιμικό, καθώς και την διεθνή πρακτική, η θέσπιση και η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών υπo τη κυριαρχία ενός κράτους είναι μονομερής κρατική πράξη κυριαρχίας, η οποία για να έχει έννομα αποτελέσματα έναντι τρίτων – γειτονικών κρατών, θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και να γνωστοποιηθεί διεθνώς με τον προβλεπόμενο τρόπο. Ο προσδιορισμός και η απεικόνιση των ορίων των θαλασσίων ζωνών με την εθνική νομοθεσία κάθε παράκτιου κράτους, είναι απαραίτητα για τον προσδιορισμό των κρατικών αρμοδιοτήτων και την απαιτούμενη δημοσιότητα στις διατάξεις της ΣΔΘ 1982 και στο Ψήφισμα 68/70-9/12/2013 της ΓΣ /ΟΗΕ με κατάθεση Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων κατά το Παγκόσμιο γεωδαιτικό Σύστημα. βλ AngloNorvegian Fisheries Case,1951,CIJ< it is true that the act of delimitation is necessarily a unilateral act> βλ. OHE, .Law of the Sea Bulletin, ΟΗΕ, TABLE of claims of maritime jurisdiction.

Τα παράκτια κράτη-μέλη ΔΣΔΘ 1982, κατά τη θέσπιση των θαλασσίων ζωνών θεσπίζουν συχνά και προσωρινό θαλάσσιο – εξωτερικό όριο των θαλασσίων ζωνών τους τη μέση γραμμή. Έτσι η Ελλάδα βάσει του Ν.2289/1995, όπως τροποποιήθηκε από το Ν.4001/2011 άρθρο 156, που κοινοποίησε στον ΓΓ/ΟΗΕ, καθόρισε εύρος 200νμ και προσωρινό εξωτερικό όριο Υφαλοκρηπίδας τη μέση γραμμή. βλ. ο.ΟΗΕ, Πίνακα εθνικών διεκδικήσεων παγκοσμίως βλ.Law of the Sea Bulletin, vol. 79, p. 14 Greece Law No. 2289/1995,ΟΗΕ, Νote dated 8 May 2012, No. 2289/1995as amended by Law No. 4001/20111 Article 2, paragraph 1.”On Prospecting, Exploration and Exploitation of Hydrocarbons and Other Provisions”, βλ Κύπρος Deposit On 4 May 2019 by the Republic of Cyprus of a list of geographical coordinates of points accompanied by an illustrative map, concerning the northern and north-western outer limits of the exclusive economic zone and the continental shelf,. pursuant to article 75, paragraph 2. and article 84. paragraph 2. of the Convention on the Law of the Sea Montego Bay, 10 December 1982 Βλ. Όμοίως έπραξε η Λιβύη το 2009

(Ζ) Συνομολόγηση συμφωνίας Ελλάδας – Κύπρου για την οριοθέτηση αλληλοεπικαλυπτόμενων θαλασσίων ζωνών Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.

Η Τουρκία έχει συνομολογήσει την από 21-9-2011 συμφωνία οριοθέτησης με την «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου» («ΤΔΒΚ») για υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ Τουρκίας – ΤΔΒΚ, έχει καταθέσει γεωγραφικές συντεταγμένες 32-16-18.000 E και 34-48-51.634E στον ΓΓ/ΗΕ, έχει δημοσιεύσει σχετικό χάρτη χωρισμένης της Κύπρος σε ΤΔΒΚ και Ελληνική Κυπριακή Διοίκηση, κατά παραβίαση των Αποφάσεων Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 541(1983)ΚΑΙ 550(1984).

Οι παραπάνω γεωγραφικές συντεταγμένες ορίζουν την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Αν. Μεσόγειο δυτικά του Μεσημβρινού 32 16 18 Ε, κατά την παραπάνω Συμφωνία του 2011. Επίσης, κατά την Τουρκία, το όριο της τουρκικής υφαλοκρηπίδας σε αυτήν τη θαλάσσια περιοχή ακολουθεί τη μέση γραμμή μεταξύ τουρκικών και αιγυπτιακών ακτών στο σημείο που πρέπει να καθορισθεί δυτικά του 28°00’00” E.

Συνεπώς, σύμφωνα με τα παραπάνω η Τουρκική ΥΦ/ΑΟΖ έχει όρια με Αίγυπτο δυτικά του 28 00 00 και με ΤΔΒΚ Δυτικά του 32 16 18. Αυτές οι διεκδικήσεις της τουρκικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ και της ΤΔΒΚ προσβάλλουν τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας-ελληνικών νησιών-Κύπρου, αγνοώντας την παρουσία τους στις αλληλοεπικαλυπτόμενες θαλάσσιες ζώνες Τουρκίας- “ΤΔΒΚ” – Αιγύπτου – Λιβύης, που εναρμονίζονται με τις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις βάσει του Τ-Λ Μνημονίου.

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη θέσπιση και τη κοινοποίηση στις 4-5-2019, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 75 παρ 2 και 84 παρ 2 ΣΔΘ 1982 από την Κυπριακή Δημοκρατία Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων και Χάρτη για το βόρειο και βορειοδυτικά όρια της Κυπριακής ΑΟΖ/ΥΦ. Επίσης αρνείται την προέκταση ελληνικών νησιών νότια, που δημιουργεί αλληεπικάλυψη ελληνοκυπριακών θαλασσίων ζωνών. βλ.ΟΗΕ, Α 74/550-Letter dated 13 November 2019 List of geographical coordinates concerning the outer limits of Turkey’s continental shelf in the Eastern Mediterranean.A. Geographical coordinates of the Turkish continental shelf between the longitudes of 32-16-18.000E and 34-48-51.634E in the eastern Mediterranean, as established by the Continental Shelf Delimitation Agreement between Turkey and the Turkish Republic of Northern Cyprus, signed on 21 September 2011 in New York.

Εάν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν συνομολογήσει Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ/Υφ με την Κύπρο, τότε θα εφαρμοζόταν η αρχή της μέσης γραμμής με πλήρη δικαιώματα όλων των ελληνικών νησιών, όλων των συμπλεγμάτων νησιών συμπεριλαμβανομένης της συστάδας του Καστελλόριζου, με συνέπεια την αποτελεσματική αντιμετώπιση του τουρκολυβικού Μνημονίου και την εξυπηρέτηση των εθνικά ζωτικών ελληνοκυπριακών συμφερόντων. H από 17-2-2003 Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Κύπρου – Αιγύπτου περιλαμβάνει τις δυνατότητες μετατόπισης της μέσης γραμμής και των σημείων των γεωγραφικών συντεταγμένων 1 έως 8 σε περίπτωση μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικές χώρες. Έτσι θα μπορούσε το εξωτερικό όριο της ελληνικής ΑΟΖ στο σύμπλεγμα Καστελλορίζου να συναντά το εξωτερικό όριο της ΑΟΖ της Β. Κύπρου. βλ. Agreement between the Republic of Cyprus and the Arab Republic of Egypt on the Delimitation of the Exclusive Economic Zone 17 February 2003 ANNEX I List of geographical coordinates of points 1 to 8 defining the median line and its limits annexed to the Agreement between the Republic of Cyprus and the Arab Republic of Egypt on the Delimitation of the Exclusive Economic Zone

Έτσι θα επιτυγχάνονταν η πλήρης – αποτελεσματική αντιμετώπιση του παράνομου Τ-Λ Μνημονίου και της βάσει αυτού οριοθέτησης τουρκικής ΥΦ/ΑΟΖ, που απεικονίζονται τα όρια τους σε σημεία τουρκικών γεωγραφικών συντεταγμένων, δηλαδή στα σημεία <point A, 34°16’13.720”N – 26°19’11.640”E, ΚΑΙ point B, 34°09’07.9”N – 26°39’06.3”E, που νομικά και πραγματικά θεμελιώνονται:

(i) Στην εξαφάνιση των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος, συμπεριλαμβανομένης της Ν. Κρήτης, συμπλέγματος Καστελλορίζου με την φυσική προέκταση της τουρκικής ηπειρωτικής ακτής, ούτως ώστε να κατασκευασθούν οι ανύπαρκτες αλληλοεπικαλυπτόμενες θαλάσσιες ζώνες Τουρκίας-Λιβύης.

(ii) Στην παραβίαση του δικαιώματος προέκτασης των ελληνικών νησιών νότια έως τις ακτές Κύπρου-Λιβύης-Αιγύπτου.

(iii) Στην κατασκευή παράνομων γεωγραφικών συντεταγμένων για όρια τουρκικής δυτικά και ανατολικά του 28 00 00 Ε -26 00 00 Ε Μεσημβρινού και συνόρων τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Α. Μεσόγειο δυτικά του Μεσημβρινού 32 16 18 Ε έως 34-48-51.634E, με σκοπό τη θεμελίωση αλληλοεπικαλυτομένων θαλασσίων ζωνών Τουρκίας – Λιβύης – ΤΔΒΚ – Αιγύπτου με την απουσία ελληνικών νησιών. Αυτές προσβάλλουν το αδιαίρετο της εδαφικής ακεραιότητας, κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας καθώς και της κυριαρχίας – κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου σε θαλάσσιες ζώνες της Αν. Μεσογείου.

(iv) Στην παραβίαση του δικαιώματος των ελληνικών νησιών να δημιουργούν όλες τις θαλάσσιες ζώνες όπως γίνεται στο ηπειρωτικό έδαφος κατά το άρθρο 121 ΔΣΔΘ 1982, να δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες στην ανατολική Μεσόγειο πέρα από τα χωρικά τους ύδατα και μπορούν να ληφθούν υπόψη για καθορισμό γραμμών βάσης, παρότι το τουρκολυβικό Μνημόνιο έλαβε υπόψη του τουρκικά νησιά και βράχους ως γραμμές βάσης για την κατασκευή της γραμμής ίσης απόστασης-μέσης γραμμής.

Επιπρόσθετα, θα αντιμετωπίζονταν οι από 30 Mαίου 2020 άδειες της τουρκικής κυβέρνησης σε τουρκική κρατική εταιρία για εξερεύνηση υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Α. Μεσόγειο, νότια και νοτιοανατολικά της Ν. Ρόδου, νότια των νησιών Κάρπαθος και Κάσος και νοτοανατολικά της Ν.Κρήτης. βλ. ΟΗΕ,Α/74/710 – 19/2/2019 Α/74/758 -19-3-2020, Α/74/727- 27/2/2020, Α/74/757-18/3/2020 Α74/819/21-4-2020, A/74/872 – 4/6/2020, Α/74/550, Α/74/727.

Απ’ όλα τα παραπάνω εκτεθέντα, είναι πρόδηλο ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν άλλες πολιτικές επιλογές επίλυσης του προβλήματος της προσβολής του αδιαίρετου της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και του νομικού καθεστώτος των ελληνικών νησιών στις θαλάσσιες ζώνες ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στη περιοχή Αιγαίου – Α. Μεσογείου κατ’ εφαρμογή της ΣΔΘ 1982. Όμως αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη πολιτική βούληση των ελληνικών κυβερνήσεων.

Τομέας Δικαιοσύνης του ΕΠΑΜ
Κέρη Π. Μαυρομμάτη, Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας

από το «https://www.epamhellas.gr/»

 

 

Αφήστε ένα σχόλιο