Φωλιά φιδιών και τσακαλιών η Ε.Ε.
Γίνεται όλο και δυσκολότερο να ξεχωρίσεις ποιο είναι το χειρότερο, η ραγδαία εξάπλωση του ιού ή το ηφαίστειο της ανεργίας. Η θνησιμότητα παραμένει χαμηλή αλλά η διάδοση της ασθένειας είναι πρωτοφανής, προκαλεί πανικό, με τη συμβολή και των ΜΜΕ. Η ελπίδα να βρεθεί σύντομα εμβόλιο ή θεραπεία παραμένει αμφίβολη. Προβάλλει στον ορίζοντα η πιθανότητα να κλονιστεί συθέμελα η Ε.Ε., ακόμα και να διαλυθεί, με ευθύνη της Γερμανίας.
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ διαφαίνονται καλές πιθανότητες συμμαχίας ομάδας κρατών εναντίον του Βερολίνου και των όποιων συμμάχων του. Την ένταση της διαμάχης αποκάλυψε ο Σαλβίνι, πρώην υπουργός, ηγέτης της Λέγκας και πιθανότερος νικητής των προσεχών εκλογών. «Η Ε.Ε. είναι φωλιά φιδιών και τσακαλιών» δήλωσε ο Σαλβίνι εν ονόματι μιας Ιταλίας που Βρυξέλλες /Βερολίνο εγκατέλειψαν στο έλεος του κορωνοϊού.
Η οργή του κόσμου στην Ιταλία υποχρέωσε την κυβέρνηση, όπως και στην Αθήνα, να εγκαταλείψει νεοφιλελεύθερες αγκυλώσεις και να αγνοήσει απειλές για συνεργασία με τον «εχθρό». Αντιθέτως, μόλις η Ρώμη ζήτησε βοήθεια από Κίνα, Ρωσία και Κούβα έσπευσε και ο Τραμπ να τείνει χείρα βοηθείας. Η Κίνα, λένε στη Δύση, κρύβει τους νεκρούς από τον κορωνοϊό. Ίσως. Αλλά, δυστυχώς, ο δυτικός κόσμος έχει πει πολλά και αποδεδειγμένα ψέματα.
Ο Τραμπ στέλνει βοήθεια στην Ιταλία, μαχαιρώνοντας τη Γερμανία που εγκατέλειψε τη Ρώμη επειδή ο Σαλβίνι κλίνει προς τις ΗΠΑ. Η εξέλιξη της Λέγκας είναι αποκαλυπτική και διδακτική για την επιρροή του κόσμου, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην Ελλάδα με τη Ν.Δ.. Η Λέγκα ήταν αρχικά η φωνή των πλούσιων αστών του Μιλάνου, κέντρο της ανδρικής μόδας, υποστηρικτών της απόσχισης του υπεροπτικού «ευρωπαϊκού» βορρά από τον καθυστερημένο ιταλικό νότο. Η Λέγκα ήταν μια σκληροτράχηλη τοπικιστική Δεξιά με αρχηγό τον Φίνι όπου, όμως, οι Ιταλοί, ακόμα και το τότε υπαρκτό Κ.Κ., δεν την χαρακτήριζαν φασιστική, όπως την αποκαλούσαν συλλήβδην και επιπόλαια στην Ελλάδα. Η Λέγκα, από «επαρχιακό» κόμμα της απόσχισης μετεξελίχθηκε σταδιακά σε υποστηρικτή της εθνικής κυριαρχίας, στον ίδιο δρόμο με τη Λεπέν. Η Λέγκα προσαρμόστηκε στην αλλαγή στάσης των πλούσιων παραγόντων αλλά και του κόσμου στο Μιλάνο όταν διαπίστωσαν ότι οι ιθύνοντες στο Βερολίνο και κυρίαρχοι των Βρυξελλών τους έβλεπαν, στην καλή περίπτωση, ως υπηρέτες με λιβρέες και λευκές περούκες ενώ προορίζουν τους παρακατιανούς Έλληνες για γκαρσόνια με λερωμένες ποδιές, όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο κορωνοϊός, οι Πρέσπες, η εισβολή στον Έβρο, η συνεχής τουρκική απειλή, το φάσμα της ανεργίας και της ανέχειας συγκλίνουν, δεν τα χωρίζουν σινικά τείχη, είναι ένα πρόβλημα με διάφορες μορφές
ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ότι όλα αυτά είναι περιττές φλυαρίες την εποχή του κορωνοϊού. Δεν χρειάζεται καν να θυμηθούμε ότι «για σε χτυπάει η καμπάνα», όπως έλεγε ο Μαρξ. Αρκεί ότι Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία αλλά και η Ελλάδα, ζητούν από τη Γερμανία να αλλάξει πολιτική. Ειδικά για μας, η καμπάνα δεν χτύπησε πρώτη φορά ούτε στα νησιά, ούτε στον Έβρο, ούτε με τον κορωνοϊό, αλλά ήχησε πιο πριν βαριά και εκκωφαντικά στις Πρέσπες, με υπογραφή Τσίπρα. Ο κορωνοϊός, οι Πρέσπες, η εισβολή στον Έβρο, η συνεχής τουρκική απειλή, το φάσμα της ανεργίας και της ανέχειας συγκλίνουν, δεν τα χωρίζουν σινικά τείχη, είναι ένα πρόβλημα με διάφορες μορφές. Συνοπτικά, είτε η αλληλεγγύη θα εφαρμοστεί τώρα, στα δύσκολα, είτε η Ε.Ε. θα πάει για διάλυση υπό την πίεση του κόσμου στις κυβερνήσεις. Είμαστε μια-δυο στάσεις πριν από το τέρμα. Έτσι δεν γίνεται πια να ζήσουμε.
Η ελληνική ελίτ «τυφλή τα τ’ ώτα τον τε νου τα τ’ όμματι» δεν καταλαβαίνει ότι το μέλλον της καθρεφτίζεται στα παθήματα δικών της ανθρώπων, όπως οι πρώην μεγαλόσχημοι διοικητές και πρόεδροι Τραπεζών τύπου Κωστόπουλου και Σάλα, αν τους θυμάστε. Ζητούσαν όλο και πιο πολλά και βαθιές αλλαγές. Οι αλλαγές έγιναν αλλά τους πήραν σβάρνα αφήνοντάς τους άναυδους. Κάποιοι, οι πραγματικά ισχυροί, τους έδιωξαν και έφεραν φρέσκους για να κάνουν κουμάντο, να έχει νέο πρόσωπο η αλλαγή για να φανεί σε όλο της το μεγαλείο.
Η ελίτ του πολιτικού κόσμου σκάβει τον λάκκο της όταν αφήνει διαρροές για απολύσεις, κόψιμο μισθών, μειωμένα εργασιακά δικαιώματα ακόμα και αν διαψεύδονται. Δεν είναι πρωτοφανής η δημόσια αλλά ανεπίγνωτη εξαγγελία αυτοκτονίας, έτσι έχουν χαθεί ένα σωρό εκλογές. Η αντιπολίτευση δεν τα πάει καλύτερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι υπόδειγμα αυτοκτονικού κόμματος. Υποσκάπτει καθημερινά τη χρησιμότητά του ως στήριγμα του συστήματος με ασυναρτησίες, διγλωσσία και τον εθνομηδενισμό του. Καλλιεργώντας με αισιοδοξία την αυταπάτη ότι η «μετριοπάθεια» του αρχηγού σε δήθεν αντίθεση με την αμετροέπεια των υποκάτω, («και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι») είναι ο ασφαλής δρόμος επανόδου στην εξουσία.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ θα γίνουν, όταν είναι η ώρα τους. Αλλά τι θα απογίνουν όσοι πάρουν τις αποφάσεις; Θα είναι άκρως επιπόλαιη κάθε απάντηση του είδους «και τι με νοιάζει εμένα» λες και η κατασκευή του μέλλοντος είναι υπόθεση κάποιων άλλων.
Κατά τα άλλα, θυμίζω, ο πολύς Ντράγκι, πρώην μεγάλο αφεντικό της ευρωτράπεζας, επανέλαβε τις θέσεις του R. D. Steel, πρώην μεγαλοπράκτορα της CIA, φίλου του Τραμπ, ότι πρέπει να διαγραφούν τα χρέη κρατών και ιδιωτών. Ο Ντράγκι είπε, όμως, να διαγραφούν μόνο τα ιδιωτικά χρέη, δηλαδή να αφεθεί η Γερμανία ελεύθερη να συνεχίζει να στραγγίζει την Ελλάδα και άλλους ανήμπορους Ευρωπαίους. Το κουδούνι του τέλους ξεκουφαίνει.
από το «https://edromos.gr/»
https://www.hereticalideas.gr/2020/04/folia-fidion-kai-tsakalion-i-e-e.html
Η ελληνική ελίτ, το πολιτικό μας σύστημα, το κυβερνών πολιτικό μας σύστημα, δεν αντιδράει;
Μήπως οι Γερμανοί τους κρατάνε …με τη γίδα στην πλάτη.
Και ποια είναι αυτή η …γίδα;
Η Siemens για παράδειγμα, θα μπορούσε να ένα από αυτά με τα οποία τους κρατάνε.
Ο Jörg Michael Kutschenreuter, αυτός που κρατούσε τα μαύρα ταμεία της Siemens, κατέθεσε ενόρκως το 2005 στην Εισαγγελία του Μονάχου, στην γερμανική Δικαιοσύση, ότι η Siemens Ελλάς έδινε μίζες στα τρία μεγαλύτερα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, το 25% του ετήσιου τζίρου της.
Με την αντιστοιχία 3/2/1. Τα 3/6 το μισό δηλαδή του 25% το παίρνει η κυβέρνηση, τα 2/6 το ένα τρίτο του 25% το παίρνει η αξιωματική αντιπολίτευση και το 1/6 του 25% το τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Κατατέθηκε ενόρκως στη γερμανική Δικαιοσύνη και δεν το ξέρει κανείς;
Η Siemens Ελλάς δεν έχει εισαγωγέα (αποκλειστικό αντιπρόσωπο) στην Ελλάδα, αλλά μόνο ελληνικό υποκατάστημα και δίνει αυτό το 25% μόνο στα πολιτικά κόμματα.
Σε αντίθεση με όλες τις άλλες γερμανικές εταιρίες, που δίνουν και στα πολιτικά κόμματα και στους εισαγωγείς.
Και μη νομίζει κανείς ότι η Siemens …χαρίζει το 25% του τζίρου της. Αφού πωλεί στην Ελλάδα πολύ πιο ακριβά από ότι πωλεί αλλού και άρα αυτό το 25% το παίρνει από τον ίδιο τον αγοραστή.
Όπως λοιπόν κάνουν όλες οι γερμανικές εταιρίες. Πουλάνε στην Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι πουλάνε στις άλλες δυτικές χώρες.
Και αυτό το 25% υπάρχει η …φήμη ότι το καταθέτουν σε διεθνείς τραπεζικούς λογαριασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, αλλά και των Ελλήνων εισαγωγέων.
Άρα αυτές τις μίζες, όπως έγραψα, τις πληρώνουμε εμείς. Αφού ο εισαγωγέας το αγοράζει πιο ακριβά, το δίνει στα σούπερ μάρκετ πιο ακριβά και το αγοράζουμε εμείς πιο ακριβά.
Τις κατηγορίες μου μπορεί να τις ελέγξει εύκολα όποιος δεν έχει στη διάθεσή του τα τιμολόγια αγοράς, εάν συγκρίνει τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας, με τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα.
Θα κάνω και μια ερώτηση. Τα …αδιάβλητα ΜΜΕ μας, μας ενημέρωσαν για την κατάθεση Kutschenreuter; Σχεδόν 15 χρόνια πέρασαν.
Και για όσους δεν το γνωρίζουν, η Siemens πήγε τον Kutschenreuter στα γερμανικά Δικαστήρια, επειδή διακινούσε μεν το “μαύρο” χρήμα, αλλά απουσίαζαν δε και πολλά άλλα χρήματα από τα ταμεία της Siemens.
Μόλις όμως αυτός πήγε να μπλέξει τα χρήματα που έλειπαν, με τις μίζες που έδινε και ανέφερε για τις μίζες στην Ελλάδα, η Siemens απέσυρε τις κατηγορίες.
Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, δε θα έπρεπε όμως να τον μηνύσουν;
Εάν αυτός έλεγε ψέμματα…
Έγραψα ότι το παραπανήσιο 25% που εισπράττουν όλες οι γερμανικές εταιρίες από τους Έλληνες εισαγωγείς υπάρχει η …φήμη ότι το επιστρέφουν καταθέτοντάς το σε διεθνείς τραπεζικούς λογαριασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, αλλά και των Ελλήνων εισαγωγέων.
Θα αναφέρω και κάτι που δεν μπορώ να αποδείξω, αλλά από μόνο του αποτελεί απόδειξη:
Εργαζόμουν για σχεδόν 17 χρόνια σε ελληνική εισαγωγική εταιρία (προϊόντα εκ Γερμανίας).
Το 2012 ο διευθυντής πωλήσεων μιας γερμανικής εταιρίας, μας έστειλε τιμοκατάλογο με όλα τα εμπορεύματα κατά 25% πιο φτηνά. Σε ερώτηση τι ακριβώς γίνεται, πρόκειται περί λάθους ή μήπως φτήνηναν όλα τα προϊόντα, αντί να μας πει ότι πραγματικά έγινε λάθος, ότι είναι κατάλογος Netto και δεν συμπεριέλαβε το κέρδος τους ή οτιδήποτε άλλο, μας είπε ότι έστειλε τον τιμοκατάλογο που προορίζεται για τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και όχι για την Ελλάδα…
Στην επόμενη ερώτηση γιατί σε εμάς πουλάνε τόσο ακριβά, είπε ότι αυτές τις εντολές έχουν από την …κυβέρνησή τους!
Επίσης το αφεντικό της εταιρείας, ο Έλληνας επιχειρηματίας, πηγαίνει για πολλά χρόνια κάθε Ιανουάριο στην Ελβετία για να κάνει τα …ψώνια του.
Θα ήταν …κακία μου να αναφέρω ότι ίσως πηγαίνει στις ελβετικές τράπεζες για να ελέγξει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, για το μέρος από αυτό το …25% και για να μεταφέρει τα χρήματα αυτά. Δεν το αναφέρω λοιπόν, απλώς ενημερώνω ότι κάνει κάθε Ιανουάριο αυτό το ταξίδι στη Ζυρίχη… Ενημερώνω επίσης ότι πριν 15 χρόνια πήγαινε κάθε Ιανουάριο στο Βαντούζ του Λιχτενστάιν. Δεν ξέρω εάν έχει σχέση, απλώς …ενημερώνω. Και ούτε ξέρω εάν σήμερα δεν προωθείται στο Βαντούζ…
Τέλος, ξέρω πως όταν κάποιος θέλει να εισάγει ένα εμπόρευμα από Γερμανία, ο Γερμανός δεν το δίνει αν δεν ξέρει για ποια χώρα προορίζεται, σε ποιον θα κόψει το τιμολόγιο.
Στη συνέχεια, όταν μαθαίνει για Ελλάδα, αρνείται την πώληση λέγοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει …αποκλειστικός αντιπρόσωπος για το συγκεκριμένο.
Και βέβαια, όλοι πλέον γνωρίζουν πως ο θεσμός του “αποκλειστικού αντιπροσώπου” έχει πλέον εκλείψει από όλες τις υπόλοιπες χώρες…
.
Όλο αυτό που ανέφερα είχε μια λογική κάποτε.
Όταν υπήρχε ο νόμος πως ο Έλληνας εισαγωγέας επιτρέπεται να βγάζει μόνο μέχρι 12% κέρδος από τις εισαγωγές που κάνει.
Είχε μια λογική για τους Γερμανούς πωλητές, για να πουλάνε περισσότερο στην Ελλάδα.
Και είχε μια λογική για τους Έλληνες εισαγωγείς, για να δείχνουν οι μεγαλύτερο ζήλο στην προώθηση γερμανικών προϊόντων, αφού έπαιρναν μαύρο χρήμα. Από το οποίο όμως η εφορία και άρα το ελληνικό κράτος δεν έπαιρνε τα ποσοστά του.
Όχι όμως τώρα. Τώρα που μετατοπίστηκε το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό το 25% προς τους πολιτικούς μας, παρέμεινε ως μια πρακτική της Γερμανίας για να έχει στο χέρι το πολιτικό μας σύστημα. Και τους εισαγωγείς για να σιωπούν και να μη μπορούν να πούνε τίποτε.
Και αυτό γίνεται με όλα τα γερμανικά εμπορεύματα. Κάθε χρόνο εδώ και χρόνια εισάγουμε από Γερμανία προϊόντα εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ το χρόνο. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε για πόσο χρήμα μιλάω, όταν αναφέρομαι για το 25%…
Εξάλλου, για ποιον ακριβώς λόγο δημιουργήθηκε η ΕΕ με το Ευρώ της; Ποιος ήταν ο βασικός όρος συμμετοχής; Η απαγόρευση να βάζει μια χώρα δασμούς στα προϊόντα που εισάγει από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ.
Ποια είναι η χώρα που παράγει τα περισσότερα;
Η Γερμανία.
Και μπορεί αυτούς τους δασμούς φαινομενικά να τους πληρώνει ο πολίτης, αλλά στην ουσία τους δασμούς τους πληρώνει το κράτος…
Ή τουλάχιστον καταλήγουν εις βάρος του κράτους και αυτό θα το εξηγήσω επακριβώς:
Καταρχάς, το κάθε κράτος δεν εισπράττει τα χρήματα από τους δασμούς και άρα μειώνονται τα έσοδά του. Τα χρήματα που βέβαια θα πλήρωνε ο πολίτης, αλλά θα πήγαιναν στο κράτος.
Από την άλλη, το κάθε κράτος θα μπορούσε να επιλέξει από ποιο εμπόρευμα θα έπαιρνε δασμούς, αλλά και ποιο ποσό θα έπαιρνε. Άρα όταν ένα εισαγώμενο προϊόν θα επιβαρρύνονταν με δασμούς, θα μειώνονταν η εισαγωγή του και άρα θα αυξάνονταν η εγχώρια παραγωγή για αυτό ακριβώς το προϊόν.
Υπάρχουν όμως απλές λύσεις για μια ενιαία ΕΕ, αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μία Ευρώπη.
Ότι εισάγει μια χώρα της ΕΕ από εταιρία άλλης χώρας της ΕΕ, η εταιρία αυτή θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου της όχι στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά. Αφού ανήκουμε στην ΕΕ, γιατί να μην έχουμε και εμείς όφελος, από τα προϊόντα της ΕΕ που πωλούνται στην Ελλάδα;
Εάν όμως δε θέλουν οι “φίλοι” μας οι Γερμανοί να πληρώνει η εταιρία της Γερμανίας τους φόρους της στην Ελλάδα, υπάρχει και μία άλλη λύση.
Ότι δασμούς εισπράττει η ΕΕ από τα εμπορεύματα των χωρών εκτός ΕΕ, δε θα τα διαμοιράζει ομοιόμορφα στις χώρες μέλη της ΕΕ, αλλά θα διαμοιράζονται οι δασμοί αυτοί αναλόγα με το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών της κάθε χώρας, μέλους της ΕΕ.
Όταν μια χώρα της ΕΕ εξάγει περισσότερα από ότι εισάγει, τότε θα πρέπει να λαμβάνει αναλογικά μικρότερο ποσό από τους δασμούς που εισπράττει η ΕΕ.
Επίσης, θέλουμε ενιαία Ευρώπη, όχι μόνο με ενιαίο νόμισμα, αλλά με ενιαία οικονομικά.
Με ενιαίο τραπεζικό σύστημα και όχι με δικές του τράπεζες το κάθε κράτος, τις οποίες μόνο του θα τις χρηματοδοτεί, ενώ η ΕΚΤ θα συμμετέχει μόνο στα κέρδη.
Και τέλος, ότι κατασκευάζεται εκτός ευρωζώνης, θα πρέπει να εισέρχεται στην ευρωζώνη με δασμούς (πχ. τα “γερμανικά” φάρμακα της Bayer, κατασκευάζονται στο Μπαγκλαντές).
Όλα είναι πολύ εύκολο να γίνουν και προπάντων δίκαια, αλλά ποιος θα τα πει, ποιος θα τα επιβάλλει.
Είναι λογικό λοιπόν ότι μια τέτοια ένωση είναι προς όφελος αυτών των χωρών που παράγουν. Εμείς που δεν παράγουμε τι φοβόμαστε; Μη τυχόν και χρειάζεται να ανταλλάσουμε το νόμισμά μας στα αεροδρόμια του εξωτερικού, στα ταξίδια που πλέον δεν κάνουμε; Πως θα ζήσει η Ελλάδα εάν δεν μπορούμε να βάζουμε δασμούς σε ότι εισάγουμε; Αφού πλέον σχεδόν μόνο εισάγουμε.
Άρα, αφού αυτά δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν, αφού είμαστε η χώρα της ΕΕ που οι εισαγωγές της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εξαγωγές της, δε θα έπρεπε ποτέ να είχαμε μπει.
Πώς έγινε το χρέος της Ελλάδας …290 δις στα τέλη 2008 αρχές 2009 με τον Καραμανλή; Πόσο ήταν το χρέος μας το 2001 πριν την είσοδο στην ΕΕ και στο Ευρώ;
155 δις;
Δηλαδή αυξήθηκε κατά μέσον όρο 20 δις το χρόνο.
Μήπως αυξήθηκε τόσο επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις; Ή αυξήθηκε επειδή είχαμε πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους;
Από το 2010 έως και το 2012 δώσαμε πολλές δεκάδες δις για ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών μας που διαχειρίζονται Ευρώ (την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση δε θα έπρεπε να την κάνουμε μόνοι μας, μιας και δεν εκδίδουμε το χρήμα), αγοράζουμε και πιο ακριβά από τις άλλες χώρες τον στρατιωτικό εξοπλισμό (ούτε τη φύλαξη των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε να κάνουμε μόνοι μας), καθώς και το πετρέλαιο μας το πουλάει μέχρι και η ομόδοξη Ρωσσία πιο ακριβά (σίγουρα είμαστε …άτυχοι και ούτε την ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ανακηρύξει), αλλά το βασικό είναι ότι εισάγουμε πολύ περισσότερα από ότι εξάγουμε. Και αυτό κάθε χρόνο χειροτερεύει.
Και παρόλο το εγκληματικό PSI που κάναμε το 2012 και όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες), τώρα το χρέος μας πήγε από τα 290 δις το 2009, στα …380 δις…
Άρα πρέπει να φύγουμε άμεσα από ΕΕ και χρειαζόμαστε οπωσδήποτε εθνικό νόμισμα.
Ούτε που με νοιάζει εάν θα έχουμε Δραχμή, Οβολό ή οτιδήποτε άλλο, εθνικό, αδέσμευτο και ανεξάρτητο νόμισμα να είναι, αρκεί. Και θέλουμε βεβαίως και εθνικό τραπεζικό σύστημα.
Τέλος, να μην φοβάται κανείς τη χρεοκοπία και τις κερδοσκοπικές πιέσεις. Αυτές μπορούν να τις κάνουν μόνο εφόσον έχουν το νόμισμά μας.
Εμείς γιατί να το δώσουμε; Εννοείται το νέο εθνικό νόμισμα.
Και επίσης, με εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ποτέ, δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.
Και δεν πρέπει κανείς να φοβάται το υπέρογκο δημόσιο χρέος μας, αφού υπάρχει το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας (αλλά και του …Μεταξά). Εκεί φαίνεται το πόσο εύκολα ένα χρέος δεν αποπληρώνεται και στη συνέχεια διαγράφεται αυτό από τα διεθνή δικαστήρια, αφού “ο λαός έχει αξία και όχι το χρήμα”.
Εφόσον πρώτα γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους…
Αυτό που δεν έγραψα είναι πως η ΕΕ δημιουργήθηκε μεν εις όφελος της Γερμανίας που παράγει τα περισσότερα, την οποία Γερμανία την αφήσαμε μετά τον βππ να διατηρήσει τις πολεμικές της βιομηχανίες, μετατρέποντάς τες.
Για να φτιάξει μάλιστα αυτές τις πολεμικές βιομηχανίες, με σκοπό να μας καταστρέψει, αύξησε κατά πολύ τα χρέη της.
Τα οποία χρέη τής τα χαρίσαμε, κατά τη διάσκεψη του Λονδίνου το 1953…
Θέλει πολύ …μυαλό να συνειδητοποιήσει κανείς, ότι εμείς που εισάγουμε περισσότερα από ότι εξάγουμε, θα έχουμε κάθε χρόνο έλλειμμα; Και άρα το χρέος μας (ψεύτικο ή όχι) θα αυξάνει χρόνο με το χρόνο;
Αφού δεν μπορεί η Ελλάδα να αυξήσει τα έσοδα της χώρας βάζοντας δασμούς σε ότι εισάγει, κάθε χρόνο θα λείπει χρήμα. Αφού περισσότερο χρήμα φεύγει (εισαγωγές) από αυτό που έρχεται (εξαγωγές), θα υπάρχει έλλειμμα. Και μιας και δε δημιουργούμε μόνοι μας το χρήμα, κάθε χρόνο θα αυξάνεται το χρέος.
Εξάλλου, όταν το κράτος βάζει δασμούς στα εισαγώμενα, αυξάνει την τιμή τους όσο θέλει. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η ζήτηση τους και άρα αυξάνεται η ζήτηση των εγχώριων προϊόντων. Έτσι αυξάνεται η εγχώρια παραγωγή.
Πρέπει να είναι κάποιος πραγματικά προδότης, για να μειώσει εσκεμμένα τα έσοδα της χώρας του…
Παρεμπιπτόντος, αναφερθήκατε σε πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις.
Όχι ότι και αυτές δεν τις δικαιούμαστε αλλά θα αργήσουν, ενώ μια οφειλή που προέρχεται από διακρατική συμφωνία είναι άμεσα απαιτητή.
Εγώ αναφέρομαι στο κατοχικό δάνειο, που είναι μεγαλύτερο και από το δήθεν χρέος μας και κανένας δεν το έχει απαιτήσει. Ακόμα. 75 χρόνια πέρασαν…
Το οποίο, με τους τόκους 75 χρόνων και σε σημερινά χρήματα, ο οικονομολόγος κύριος Τζάνης Γκούσκος το υπολόγισε πρόπερυσι, με στοιχεία και αποδείξεις, σε ποσό μεγαλύτερο των τετρακοσίων δισεκατομμυρίων Ευρώ!
Το κατοχικό δάνειο είναι σίγουρο χρήμα αφού πρόκειται για διακρατική συμφωνία αναγνωρισμένη και από τις δυο πλευρές.
Μέχρι και ο Χίτλερ ξεκίνησε την αποπληρωμή του.
Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην μας επιδικάσει την οφειλή αυτή, οποιοδήποτε Διεθνή Δικαστήριο.
Εφόσον όμως το απαιτήσουμε…