Ο Ερντογάν στον μοιραίο κύκλο του Ιντλίμπ

Ο Ερντογάν στον μοιραίο κύκλο του Ιντλίμπ


του Απόστολου Αποστολόπουλου

Γίνεται καθημερινά όλο και πιο καθαρό ότι ο Ερντογάν έχει εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο στο Ιντλίμπ της Συρίας, πιθανόν τον τελευταίο, μοιραίο κύκλο. Ο Άσαντ ανακαταλαμβάνει κατεχόμενα εδάφη της χώρας του και περιφρονεί τις απειλές του. Ο Τραμπ του δηλώνει τον έρωτά του αλλά στην πράξη τον αφήνει μόνο του να καθαρίσει με τον Πούτιν. Ο Πούτιν τον βομβαρδίζει ανελέητα κατηγορώντας τον ότι υποθάλπει τους τζιχαντιστές φίλους του.

Ο Ερντογάν κάνει σαν να είναι «νυν υπέρ πάντων ο αγών». Και πράγματι αν δεν τα καταφέρει, τελειώνει. Αν τα χαλάσει εντελώς και συγκρουστεί με τους Ρώσους αυτό θα γίνει, θα τελειώσει. Το πρόβλημα του είναι ότι όσοι θέλουν να τον σώσουν θέλουν ταυτόχρονα να του περάσουν χαλινάρι. Στα μάτια τους δεν είναι “Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής”, αλλά “Σουλτάνος ο υποτελής”.

Το βασικό είναι ότι η Τουρκία είναι δύναμη εισβολής σε ξένη χώρα, στη Συρία. Όπως στην Κύπρο. Και όπως απειλεί να εισβάλλει και στην Ελλάδα. Ο Άσαντ, ο στρατός της Συρίας και ο λαός της θέλουν να ανακτήσουν την κυριαρχία τους σε όλη την επικράτεια. Αγωνίζονται υπέρ βωμών και εστιών. Το δεύτερο βασικό στοιχείο είναι ότι η “υπόθεση Συρία” ξεκίνησε σαν μια (υποκινούμενη από ΗΠΑ και Βρετανία) απόπειρα “Αραβικής Άνοιξης”, μιας “ειρηνικής εξέγερσης” εναντίον του “τύραννου στη Δαμασκό”, αλλά εξόκειλε στο σημερινό πόλεμο.

Ο Άσαντ αντιστάθηκε, στην αρχή μόνος, και γύρισε το παιχνίδι. Οι Ρώσοι κλήθηκαν να βοηθήσουν αρκετούς μήνες αργότερα. Και ανταποκρίθηκαν αφού πείστηκαν ότι το νόμιμο καθεστώς ήταν αποφασισμένο να αντισταθεί ως το τέλος. Η Ρωσία έχει προσκληθεί από τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Συρίας και βρίσκεται νόμιμα στη χώρα. Η Τουρκία και οι ΗΠΑ όχι.

Αν υπάρχει χρήσιμο μάθημα για μας δεν είναι ότι θα είμαστε μόνοι αν μας επιτεθεί η Τουρκία, αλλά ότι θα βρούμε βοήθεια μόνο αν βοηθήσουμε πρώτοι εμείς τον εαυτό μας. Αν δείξουμε με απόλυτη σαφήνεια σε όλους, από την Τουρκία και τις ΗΠΑ έως τη Ρωσία, την Κίνα και τους εξωγήινους ότι θα υπερασπιστούμε τη χώρα μας πάση θυσία. Ο Τραμπ ρώτησε τον Μητσοτάκη «και αν χάσετε;» σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία.

Είναι ανεξέλεγκτος

Είναι άγνωστο αν υπήρξε απάντηση στην έμμεσα απειλητική επισήμανση του Τραμπ. Αλλά δεν θα ήταν πολύ δύσκολο να του εξηγηθεί γιατί δεν συμφέρει τις ΗΠΑ να χάσει η Ελλάδα. Για τις ΗΠΑ η Ελλάδα είναι μικρή και εύκολη στο χειρισμό, όπως έχει αποδείξει. Ο Ερντογάν είναι ανεξέλεγκτος. Είναι βέβαιος ο Τραμπ ότι θα κερδίσει η Τουρκία μια αναμέτρηση με την Ελλάδα; Είναι βέβαιο ότι ο Αμερικανός “μεσολαβητής” που όρισαν οι ΗΠΑ θα ελέγξει το κλίμα στην Ελλάδα αν υπάρξει σύγκρουση και ήττα;

Οπότε ο καταλογισμός ευθύνης στις ΗΠΑ θα είναι αναπόφευκτος φταίνε δεν φταίνε οι Αμερικανοί. Εδώ έχει καλλιεργηθεί κλίμα ηττοπάθειας στον κόσμο με πρωταγωνιστή τον Σημίτη. Αλλά ποιος διαβεβαιώνει ότι και στις Ένοπλες Δυνάμεις επικρατεί το ίδιο κλίμα; Η αεροπορία δίνει καθημερινά μάχες και έχει δικαιολογημένα αίσθηση υπερηφάνειας και υπεροχής. Το ναυτικό κυριαρχεί στο Αιγαίο και δεν έχει παράδοση ηττοπάθειας, αντιθέτως. Ούτε είναι σίγουρο ότι η πλειοψηφία του κόσμου θα υποκύψει αμαχητί. Νενέκοι υπήρχαν πάντα αλλά ποτέ δεν επικράτησαν.

Λένε μερικοί ότι οι ΗΠΑ θα δώσουν δώρο στον Ερντογάν όσα ζητάει από την Ελλάδα (Αιγαίο κλπ) με αντάλλαγμα να επανέλθει στο μαντρί. Λένε σαχλά ανέκδοτα. Ο Ερντογάν (και κάθε άλλος στη θέση του) αφού τα πάρει θα θέλει κι άλλα. Όχι επειδή είναι άπληστος, αλλά επειδή για να κρατήσει τα δώρα θα πρέπει να ενισχύει διαρκώς τη θέση του για να μην τα χάσει.

Αυτό κάνουν οι ΗΠΑ με πολέμους, αυτό κάνει η Κίνα… διαβάστε τη συνέχεια στο SLpress.gr

 

Αφήστε ένα σχόλιο