Η Ελλάδα του “ναι σε όλα” χειροκροτεί την δολοφονία Σουλεϊμανί
του Θέμη Τζήμα
Μέσα σε έξι μήνες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κατορθώσει να εμπλέξει την Ελλάδα σε δύο διπλωματικές κρίσεις, με χώρες οι οποίες είχαν απέναντί μας σταθερά φιλική στάση στο παρελθόν: με τη Βενεζουέλα και με το Ιράν. Στην πρώτη περίπτωση, η κυβέρνηση αναγνώρισε τη νομιμότητα του πραξικοπηματία Γκουαϊδό, όταν ακόμα και οι ΗΠΑ αποστασιοποιούνταν από τους τραγελαφικούς και βρόμικους χειρισμούς του τελευταίου, παρότι έτσι παρεμπιπτόντως διασφάλισε ένα μισθό για τον κ. Ιάσονα Πιπίνη.
Ωστόσο, επειδή η Βενεζουέλα πέφτει μακριά δε νοιάστηκαν και πολλοί. Επιπλέον, τότε η κυβέρνηση κρύφτηκε πίσω από άλλες χώρες της ΕΕ που θέλουν να λεηλατήσουν τους φυσικούς πόρους του συμπαθέστατου αυτού λατινοαμερικάνικου κράτους. Στη δεύτερη περίπτωση ωστόσο, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα: ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε, μόνος σχεδόν παγκοσμίως, να δικαιώσει τη δολοφονία Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ.
Πρόκειται για κίνηση αψυχολόγητη και βαθιά δουλική προς τις ΗΠΑ που τον αντάμειψαν με τα “γλυκόλογα” του Τραμπ για τον Ερντογάν και με τον αποκλεισμό της Ελλάδας από οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον της Λιβύης. Δικαίως το Ιράν διαμαρτυρήθηκε και φυσικά η Ελλάδα βρέθηκε ακόμα πιο αποκλεισμένη από δυνάμεις κρίσιμες για το μέλλον την περιοχής, σε μια μονομερή εξωτερική πολιτική που ούτε επί χούντας συνταγματαρχών ασκούνταν.
Το προφανές και εξόχως ανησυχητικό είναι ότι έχουμε την ηγεμονία της πτέρυγας Αδώνιδος -όπως προτιμά να κλίνεται το όνομα του- Γεωργιάδη στη ΝΔ. Ήταν ο πρώτος που έσπευσε να λάβει τέτοια θέση στα “πρωινάδικα” και ακολούθησε ο πρωθυπουργός, στις ΗΠΑ. Πέρα από ακροδεξιός, ο κ. Γεωργιάδης είναι κι εντελώς άσχετος με τα περισσότερα θέματα, με τα οποία καταπιάνεται.
Στη δε εξωτερική πολιτική είναι κήνσορας μιας εμετικής νέο-εθνικοφροσύνης, η οποία γλύφει τους “από πάνω”, φτύνει όσους θεωρεί “από κάτω” και κυρίως εκτελεί ό,τι επιτάσσει η πρεσβεία των ΗΠΑ, ή και ακόμα περισσότερα. Αυτή είναι επισήμως πια και η προσέγγιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Κάπως έτσι, πέρα από αστείες πόζες του πρωθυπουργού και έναν αγώνα μπάσκετ, ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ -και άρα η Ελλάδα- εισέπραξε απανωτές σφαλιάρες. Το πιο επικίνδυνο, ίσως, είναι μια αγνώστων λοιπών στοιχείων εξαγγελία για πρωτοβουλία των ΗΠΑ ως προς τα ελληνοτουρκικά.
Θριαμβολογίες άνευ ουσίας
Για κάποιο λόγο, ο φιλοκυβερνητικός Τύπος θριαμβολογεί… διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://slpress.gr/
https://www.hereticalideas.gr/2020/01/i-ellada-toy-quot-nai-se-ola-quot-cheirokrotei-tin-dolofonia-soyleimani.html
Αφήστε ένα σχόλιο