Μόσχα – Άγκυρα: Πράγματι «σφιχταγκαλιάζονται», όπως διαδίδουν κάποιοι στην Αθήνα;

Μόσχα – Άγκυρα: Πράγματι «σφιχταγκαλιάζονται», όπως διαδίδουν κάποιοι στην Αθήνα;

του Δημήτρη Λιάτσου

Οι προβληματισμοί περί… σφιχταγκαλιάσματος δύο διαχρονικά άσπονδων φίλων, που, εκ των αναλύσεων, φαίνεται να «θερμαίνονται» εντέχνως, από διάφορα υπερατλαντικά κέντρα, δημιουργούν μια εικόνα αποκοπής της Ρωσίας από τον ελληνικό κόσμο. Πόσο αυτό αντανακλά την πραγματικότητα;

Παίρνω αφορμή από μια εξέλιξη, από τις πολλές που λαβαίνουν χώρα στο Βορρά της Συρίας, που μπορεί να ρίξει φως στην αλληλοσχέση της Ρωσίας με την Άγκυρα.

Το ρωσικό ΥΠΑΜ ανακοίνωσε ότι πήρε υπό τον έλεγχό του το αεροδρόμιο κοντά στο Κομπάνι, όπου έχουν μεταφερθεί βαριά μεταγωγικά ελικόπτερα ΜΙ-35, για τις ανάγκες των επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Ταυτόχρονα, πίσω από τον… κουρνιαχτό των Χολυγουντιανού τύπου ανακοινώσεων και προειδοποιήσεων, κυρίως για εσωτερική κατανάλωση στις ΗΠΑ, η Μόσχα πήρε υπό τον πλήρη έλεγχο τη, στρατηγικής σημασίας, επαρχία Χασάκα όπου και η πόλη Ελ Καμισλί, από τα αεροδρόμια της οποίας επιχειρεί μεγάλο μέρος των αστυνομικών και ανθρωπιστικών αναγκών στη Βόρεια Συρία!

Η επαρχία Χασάκα ήταν η μοναδική σε όλο το βόρειο φάσμα της Συρίας, που δεν έπεσε στα χέρια των δυνάμεων του Ισλαμικού κράτους! Με πληθυσμό κυρίως κουρδικό, αλλά και Αρμένιους, Ασσύριους, Εβραίους κ.α. -που κατέφυγαν στην επαρχία πριν από 100 και πλέον χρόνια για να γλιτώσουν από τη γενοκτονία και τα πογκρόμ των Οθωμανών- η αυτόνομη τοπική εξουσία, η γνωστή ως Ροζάβα, κράτησε μακριά τους ισλαμιστές. Η εξουσία αυτή δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από τη Δαμασκό, ωστόσο, και μεταξύ τους, δεν υπήρξαν εμπόλεμες ρήξεις. Τα δυο αεροδρόμια γύρω από το Καμισλί ήταν κάτω από τον έλεγχο της Δαμασκού, από όπου γινόταν συνεχείς πτήσεις, καθ´ολη τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων. Κυρίως από εκεί γινόταν ο ανεφοδιασμός του συριακού στρατού, που είχε αποκλειστεί για ένα διάστημα από τον ISIS, στην Ντέιρ αλ-Ζορ!

Πριν από την έναρξη της τουρκικής επιχείρησης, με την κωδική επωνυμία «Πηγή Ειρήνης», οι Ρώσοι μετέφεραν στο αεροδρόμιο πολεμικά αεροσκάφη και τα βαριά τους ελικόπτερα για τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Οι πτήσεις των ρωσικών ιπτάμενων ανέρχονταν σε… εκατοντάδες! Πριν, λοιπόν, την 9/10, που ο Ερντογάν έδωσε το πρόσταγμα έναρξης της επίθεσης, στο αεροδρόμιο του Ελ Καμισλί ήδη είχαν καταφθάσει Ρώσοι κομάντο και στρατονόμοι, που προφανώς συντόνιζαν τις ενέργειες τους με τις συριακες ένοπλες δυνάμεις για αντιμετώπιση της τουρκικής επιχείρησης. Γνώστες των εξελίξεων πιστοποιούν ότι οι Ρώσοι συνέβαλαν στην επαναπροσέγγιση του διαλόγου της Δαμασκού με τους ηγέτες των Κούρδων (της Ραζάβα), για την από κοινού αμυντική θωράκιση…

Σε μεγάλο βαθμό, η παρουσία και οργάνωση μεταφοράς ανδρών της ρωσικής στρατονομίας καθώς και η ανθρωπιστική βοήθεια που κατέφθανε συνεχώς με ρωσικά αεροσκάφη στο αεροδρόμιο κοντά την πόλη Καμισλί, έπαιξε ρόλο….

Μετά από δεκαήμερο επιχειρήσεων, ήρθε η συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν στο Σότσι και η γραπτή διακήρυξη για κοινή δράση. Λίγοι δίνουν σημασία, στο γεγονός ότι, από τη συμφωνημένη κοινή άσκηση ρωσοτουρκική περιπολίας, εξαιρέθηκε πλήρως η πόλη Καμισλί… Φυσικά, ο στόχος εισόδου και ελέγχου της Τουρκίας, στα 35 χιλιομέτρα βάθος και 480 χιλιομέτρα κατά μήκος των συνόρων, μέσα στη Συρία έμεινε… ανεκπλήρωτος! Οι κοινές περιπολίες γίνονται σε ένα βάθος 5-6 χιλ. και αποσπασματικά σε δύο μεθοριακά τμήματα 150-180 χιλ. το καθένα!

Δίνω αυτή την αντικειμενική εικόνα, ώστε να γίνει ξεκάθαρο: Η Ρωσία δεν… εκνευρίζει την Τουρκία στην περιοχή της Βόρειας Συρίας, την «πείθει», δια της πράξης, ότι έτσι πρέπει να γίνει, και όχι όπως εκείνη σχεδίαζε… Ο έλεγχος του αεροδρομίου στο Καμισλί από τις συριακές δυνάμεις μαζί με τη Ρωσία, που όπως γράφουν δυτικά ΜΜΕ, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί από τη Μόσχα, τείνει να μετατραπεί σε μια ακόμα – την τρίτη κατά σειρά – στρατιωτική βάση της στη Συρία, έφερε τον Ερντογάν προ τετελεσμένων… Στο Σότσι, δεν απέμεινε παρά να το αποδεχτεί ώστε να συνεχίσει να έχει λόγο, έστω περιορισμένο, στη Βόρεια Συρία!

Πολλά πράγματα μένουν να μορφοποιηθούν στη συνέχεια. Ωστόσο, παρατηρώντας προσεκτικά αυτή την εξέλιξη, μπορεί άραγε κανείς να πιστοποιήσει ότι οι ενέργειες Ρωσίας και Τουρκίας στο χώρο θυμίζουν κινήσεις στρατηγικών εταίρων;

Οι δυο προσεγγίζουν διαφορετικά το θέμα: Η Άγκυρα επεδίωκε να μετατρέψει την περιοχή σε προτεκτοράτο της. Αντίθετα, η Μόσχα επιμένει να διακηρύσσει τον στόχο διατήρησης της ακεραιότητας της Συρίας. Και βαθμηδόν το πετυχαίνει, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία!

Στόχοι διαφορετικοί, καθαρά αντίθετοι. Το θέμα είναι οι δυνατότητες που έχει η κάθε πλευρά να τους πετύχει. Προς το παρόν, η Μόσχα έχει το πάνω χέρι και δίνει ισχύ στο μοναδικό στρατηγικό σύμμαχό της στην περιοχή, τη Συρία!

Η λογική ειρήνευσης, σταθερότητας και μη αλλαγής συνόρων στην περιοχή, είναι εκείνη που διαφαίνεται πίσω από τα προπετάσματα καπνού, όσων επιχειρούν να την κρύψουν. Και στην Ουάσιγκτον, κυρίως για εσωτερική κατανάλωση, αλλά και στην Άγκυρα.

Η παρουσία και δράση της Ρωσίας εκεί δεν συνάδει, με τίποτα, με τα στρατηγικά σχέδια της Τουρκίας στην περιοχή. Ο πολυέμπειρος, ωστόσο, Ερντογάν, επιχειρεί συνεχώς ελιγμούς, κυρίως αποφεύγει ρήξεις σε στρατιωτικό επίπεδο, που θα τον έφερναν αντίπαλο με τη Ρωσία. Άλλωστε, το μεταξύ τους εμπορικό ισοζύγιο, είναι σε τέτοιο επίπεδο, που κάνει απαγορευτική μια ρήξη…

Ταυτόχρονα, η πραγματική, και όχι στα λόγια, άσκηση αδέσμευτης εξωτερικής πολιτικής, του δίνει εργαλεία πιο ελεύθερης κίνησης ανάμεσα, τόσο στον δυτικό κόσμο -στον οποίο εκ των πραγμάτων ανήκει η Τουρκία (ΝΑΤΟ)- όσο και έναντι των άλλων παγκόσμιων κέντρων που διαμορφώνονται πάνω στη Γη.

Ο γνωστός Τουρκολόγος, Βλαντίμιρ Αβατκόφ, εξηγεί, πως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Τουρκία αναζητεί τρόπους επέκτασης της επιρροής της στον παλιό οθωμανικό κόσμο. Και αυτός δεν επεκτείνεται μόνο προς τη Μέση Ανατολή, αλλά και προς πλειάδα πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών, στην Κεντρική Ασία και τον Καύκασο! Εν ευθέτω χρόνο, θα ασχοληθούμε με το θέμα αυτό, ωστόσο, έχοντας και μόνο υπόψιν αυτή τη βασική παράμετρο, γίνεται κατανοητό, ότι η πολύ καλή οικονομική, ενεργειακή, στρατιωτική συνεργασία Μόσχας-Άγκυρας, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί, παρά να είναι συγκυριακή και σε καμία περίπτωση, στρατηγική! Η ιστορία το… απαγορεύει!

Στην Αθήνα είναι σημαντικό να απαλλαγούν κάποιοι από την αφύσικη και ανιστόριτη προσέγγιση της απομάκρυνσης και, ακόμα χειρότερα, αντιπαράθεσης με τη Ρωσία. Όπως την ώθησαν τελευταία να κάνει και στον ανθρωπιστικό, πνευματικό τομέα (ρήξη στο θέμα της ορθοδοξίας με την αναγνώριση της ουκρανικής αποσχιστικής εκκλησίας), και με τη συμμετοχή σε υπερατλαντικούς στρατιωτικούς σχεδιασμούς «αναχαίτισης» της εικονικής… ρωσικής επιθετικότητας!

Θα ήταν επικίνδυνη πολυτέλεια για τον Ελληνισμό, να παρασυρθούμε και να… χαρίσουμε τη Μόσχα στην… Άγκυρα, όπως επιχειρούν να μας πείσουν οι συμμαχικές και ανιστόρητες σειρήνες!

Εν όψει των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, θα ήταν ιστορικά φρόνιμο και εθνικά ωφέλιμο, να αναδείξουμε ρόλους και πράξεις, όσων συνέβαλλαν στη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους…

από το «https://sputniknews.gr/»

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/11/mosha-agkyra-pragmati-sfihtagkaliazontai-opos-diadidoun-kapoioi-stin-athina.html