«Σκοτεινού» εγκώμιον

«Σκοτεινού» εγκώμιον

του Νίκου Ι. Καραβέλου*

«Σκοτεινός» είναι εκείνος που του λείπει το φως! Η λέξη προέρχεται από την αρχαιότατη «Σκότος», δηλαδή σκοτάδι.

Iσχυρίζονται, μάλιστα, πως και η χώρα Σκοτία (Scotland), είναι λέξη ελληνική, καθώς οι πρώτοι αρχαίοι Έλληνες θαλασσοπόροι, φτάνοντας εκεί την ονόμασαν έτσι, λόγω της βαριάς ομίχλης της και της έλλειψης φωτός.

Η λέξη «σκοτώνω» επίσης προέρχεται, λένε, από το σκοτάδι. Σκοτώνω σημαίνει βυθίζω στα σκοτεινά, δηλαδή στον θάνατο!

Αλλά και τα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έλκουν την καταγωγή, κι ας μη φαίνεται «δια γυμνού οφθαλμού», από το μαύρο σκοτάδι!

Υπάρχουν και άνθρωποι σκοτεινοί!

Εκείνος όμως που βλέπει ( από) ψηλά, ο όρθιος άνθρωπος, o Ηοmo Erectus, πως είναι δυνατόν να στερείται φωτός;

Ας το εξετάσουμε λίγο.

Φως είναι το αίτιο που ξυπνάει την όραση, αυτό που συμβαίνει και γίνονται ορατά τα πράγματα! Κι αν ο, τι λάμπει δεν είναι χρυσός, πάντως ο χρυσός λάμπει. Κι είναι η παιδεία, το ήθος και η αγωγή ατόφιος χρυσός!

Όπως χρυσάφι είναι η ανθρωπιά,η αγάπη, το φως.

Και η φωνή από το αρχαίο ρήμα φάω πηγάζει, που σημαίνει φωτίζω!

Αντίθετο του φωτός είναι ο θάνατος, και η σιωπή.

Για να φαίνεσαι, επομένως, πρέπει να βγαίνεις στο φως,
να μην φοβάσαι. Αν τρέμεις, τότε μισείς κι όταν μισείς, τότε κρύβεσαι, κι αν κρύβεσαι είσαι νεκρός.

Κι όμως κατά την προεκλογική περίοδο, αντί να κυριαρχεί ο τύπος του φωτεινού ανθρώπου, περιέργως ευδοκιμεί ο «σκοτεινός» άνθρωπος, ο σκούρος, ο μπλαβής.

«Σκοτεινός», λοιπόν είναι εκείνος που ζει στο σκοτάδι, που φροντίζει να μην φαίνεται, ο απόκρυφος, ο ύπουλος, ο κακός.

Λέγεται ακόμη και μοχθηρός ή θλιβερός, ή δυστυχής, ή «μαύρη χήρα»! Η ψυχή του είναι η επικράτεια του σκοταδιού.

Είναι ένας από τους πλέον χρήσιμους ανθρώπινους τύπους κατά την περίοδο που εξετάζουμε

Είναι άφιλος, εμπαθής, χωριάτης!

Ζει για να υποσκάπτει τους άλλους, ενεργεί ως όργανο τρίτων, τους οποίους κι αυτούς, κατά φύσιν, υπονομεύει.

Ανάπηρος ψυχικά, πλην απολύτως αυτάρκης, προχωρεί με τη βοήθεια κάποιων, που τον εμπιστεύονται, λόγω του κακού χρώματός του.

Μισεί τους πάντες, πρωτίστως τον εαυτό του, στον οποίο μάλιστα δεν επιτρέπει ούτε να συμφωνεί, μα ούτε και να διαφωνεί μαζί του! Παρά το μπόι του του λείπει το ανάστημα!.

Κι όπως σε κάθε παχνί γυροφέρνει πάντα μια κακιά μύγα, έτσι και σε κάθε πόλη μακροημερεύει και βυσσοδομεί πάντα ένας αφόρητος, χρησιμότατος και ταυτόχρονα άχρηστος άνθρωπος!

*Ο Νίκος Ι. Καραβέλος είναι δικηγόρος συγγραφέας -nkaravelos@gmail.com

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/04/skoteinou-egkomion.html