Το τέλος της αθωότητας

Το τέλος της αθωότητας

του Λεωνίδα Αποσκίτη

Το χάρισμα να προβλέπεις αυτό που έρχεται και να εντοπίζεις τις ρίζες του κακού λείπει από τους περισσότερους «τεχνοκράτες» της ιστορίας και της οικονομίας ή τους περισπούδαστους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Όμως, οι μεγάλοι μυθιστοριογράφοι διαθέτουν αυτή την υπεροχή να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στην αλήθεια, «πιάνοντας» το κλίμα της κοινωνίας ή την φύση ενός ιστορικού φαινομένου. Έτσι, τα βιβλία του Όργουελ ή του Ζαμιάτιν, όπως και πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Οι Επικυρίαρχοι: Το Τέλος της Παιδικής Ηλικίας του Άρθουρ Κλαρκ) μας δίδαξαν περισσότερα για την απειλή του τεχνολογικού Μεσαίωνα και του ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης απ’ ό,τι η πολιτική οικονομία.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα μεγάλα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης. Το φιλμ του Στάνλεϋ Κιούμπρικ Δρ Strangelove παίχθηκε το 1963 και είναι αξέχαστο κυρίως για την κωμική ευφυΐα του Πήτερ Σέλλερς. Το φιλμ αποτύπωσε με ακρίβεια την υψηλή παραφροσύνη ενός εξαιρετικού είδους ανθρώπων: του τύπου του Βέρνερ φον Μπράουν, του πυραυλικού επιστήμονα, σχεδιαστή των πυραύλων V2 που, πριν «πάνε» στο φεγγάρι, αιματοκύλισαν τελετουργικά το Λονδίνο κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ή του Αμερικανού πτέραρχου Κέρτις ΛεΜάϊ, υπέρμαχου της χρήσης πυρηνικών όπλων κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο οποίος επέμενε: «Στείλτε τους πίσω στη Λίθινη Εποχή».

Πόσο αληθινά επικίνδυνη φαντάζει και σήμερα αυτή η προτροπή με τους μισότρελλους εγκληματίες «ηγέτες» της αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης που έχουμε μπλέξει. Ο κόσμος διαφεντεύεται εν κρυπτώ, από ανθρώπους των παρασκηνίων και κάποιους «εκλεγμένους» και μη-εκλεγμένους (βλ. Ε.Ε.) γραφειοκράτες που δρουν ως μαριονέττες των τραπεζιτικών οικογενειών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ουσία είναι γνήσιος έρπων ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται περισσότερο αθόρυβα παρά με την χρήση ένοπλης βίας. Μην περιμένετε να σας το πουν αυτό τα καθεστωτικά ΜΜΕ…

Οι ελίτ έχουν κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στην ανθρωπότητα, σύμφωνα με ένα άρθρο του Foreign Policy, επιθεώρησης του πανίσχυρου CFR, το οποίο προέτρεπε «τις ελίτ να σηκωθούν ενάντια στις αμαθείς μάζες», τους «λαϊκιστές» που εναντιώνονται στα σχέδια των τραπεζιτών και των αρχηγών κρατών της Δύσης…

Κι όμως η γενική και αόριστη παγκοσμιοποίηση έχει εξωκείλει, η αμερικανοτραφής παγκόσμια τάξη τελειώνει, η παγκόσμια σκακιέρα έχει «σπάσει» και όλοι οι αρμοί του συστήματος έχουν αρχίσει να τρίζουνε.

Η Δημοκρατία, όπως την γνωρίσαμε στην Δύση, έχει πεθάνει, είναι ένα φάντασμα, και σύντομα θα ανακοινωθεί κι επίσημα ο θάνατός της…

Η ελληνική φιλοσοφία μάς δίδαξε ότι την δημοκρατία την χωρίζει ένα βήμα από την τυραννία.

Αυτό συμβαίνει σήμερα όπου η δυτική κοινοβουλευτική «ρεπούμπλικα» διαστρεβλώνεται σε κάτι «δαιμονικό» κι αλλόκοτο.

Τώρα είναι η καθοριστική στιγμή που ή αυτή η πλαστή ελευθερία θα φθάσει σε ανοικτή σκλαβιά, ή θα τελειώσει το «πείραμα» από την αφύπνιση των λαών.

Είναι το τέλος της εποχής της αθωότητας, δεδομένου ότι μπροστά σε τέτοια επίπεδα οικονομικής ανισότητας, ηλεκτρονικού ελέγχου και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς κανείς μας δεν μπορεί να μένει αμίλητος.

(Φωτο: Η μοναδική Ώντρεϋ Χέπμπορν ως Χόλι Γκολάϊτλι στην ταινία Πρόγευμα στο Τίφφανυς του Μπλέϊκ Έντουαρντς (1961)… Το Τέλος της Αθωότητας και των Ανέμελων Νεοϋορκέζικων χρόνων μέσα από το γνωστό ύφος του Τρούμαν Καπότε.)

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/03/to-telos-tis-athootitas.html