Περί γεωγραφίας, χαρτογράφων, το Καστελόριζο, ο Νταβούτογλου και τα νέα ύστερα παραμιλητά

Περί γεωγραφίας, χαρτογράφων, το Καστελόριζο, ο Νταβούτογλου και τα νέα ύστερα παραμιλητά

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Χάος τελικά σε όλα τα επίπεδα συν πολλά μυστήρια.
Το σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων παραχωρήθηκε στην Ελλάδα από την Ιταλία και είναι πλήρως ενταγμένο στην νομικά κατοχυρωμένη από το δίκαιο της θάλασσας Ελληνική δικαιοδοσία του Αιγαίου. Το Καστελόριζο έστω και αν χαρτογραφικά είναι Ανατολική Μεσόγειος -κατ’ ουσία είναι στα σύνορα Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου και ταυτόχρονα ενσωματωμένο στα Δωδεκάνησα, ένα δηλαδή σύμπλεγμα νήσων του Αιγαίου- δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι νομικά κατοχυρωμένο στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση όπου και να βρισκόταν (υποθετικά) ακόμη και σε κάποιο άλλο σημείο πιο Ανατολικά ή κάπου νοτιότερα δεν αλλάζει κατιτί όσον αφορά το δίκαιο της θάλασσας εάν αποτελεί νησί ενταγμένο στην Ελληνική Επικράτεια.

Για να το κάνουμε πιο ρητό με βάση το διεθνές δίκαιο ανήκει κυριαρχικά στην Ελλάδα και με βάση το δίκαιο της θάλασσας το Καστελόριζο όπου και να βρίσκεται διαθέτει Αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Τα υπόλοιπα όσον αφορά την Αιγιαλίτιδα ζώνη, την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ γειτονικών κρατών δεν αλλάζει κατιτί και εφαρμόζονται οι αντίστοιχα και ανάλογα οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Εάν βέβαια ένα γειτονικό κράτος δεν συμφωνεί επικαλούμενο ναζιστικού τύπου «επιχειρήματα» για ζωτικό χώρο λόγω ηπειρωτικών ιδιοτήτων ή μεγάλων ακτών είτε δέχεται να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο είτε το αμυνόμενο κράτος αναπτύσσει αποτελεσματική -εάν όχι σιδερένια σε αυτές τις περιπτώσεις- αποτρεπτική στρατηγική. Τόσο απλά και κανένα κράτος δεν παραχωρεί κυριαρχία σε αναθεωρητικά και απειλητικά κράτη διαφορετικά στην διεθνή τάξη πραγμάτων δεν θεωρείται βιώσιμη χώρα αλλά αναλώσιμος χώρος.

Σε κάθε περίπτωση η χαρτογραφική έστω και οριακή ονοματολογία δεν νομιμοποιεί την νομική αποκοπή από το Αιγαιακό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων όπως συστηματικά κάνουν οι Τούρκοι, αρχής γενομένης με τον Νταβούτογλου το 2011. Σκοπός είναι να θολώσουν αυτές τις κρίσιμες διακρίσεις και ειδοποιούς διαφορές για να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας όπως εξάλλου παρόμοια κάνουν και στο Αιγαίο με ένα σύστημα εκλογικεύσεων, επεκτατικών «επιχειρημάτων» που δήθεν αναιρούν το εδραιωμένο δίκαιο της θάλασσας και απειλών ή και στρατιωτικών ενεργειών κάθε είδους.

Το να παπαγαλίζουν Έλληνες τα ύπουλα «επιχειρήματα» του Ερντογάν και του μέντορά του Νταβούτογλου ροκανίζουν τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα που προνοεί το διεθνές δίκαιο. Παραφιλολογία αυτού του τύπου για το Καστελόριζο όπως και για πολλά άλλα οδηγεί σε σύγχυση, παραπληροφόρηση και εγκατάλειψη των de jure κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο όσον αφορά τα χωρικά ύδατα, την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.

Τέτοιες ή παρόμοιες συζητήσεις τον τελευταίο καιρό καταμαρτυρούν ότι κάτι δεν πάει καλά με το Ελληνικό κράτος και ότι η λογική υποχωρήσεων ή και παραχωρήσεων κυριαρχικού χώρου (και πλουτοπαραγωγικών πόρων) αφενός αλλάζει την προσέγγιση δεκαετιών η οποία μπορεί να μην οδήγησε στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων πλην «επιφυλασσόμασταν για τα νόμιμα δικαιώματά μας». Αυτή την φορά με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ολοφάνερα συντονισμένες λεκτικές εξυπνάδες και εκλογικεύσεις, κατά βάση και ουσιαστικά, παραχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό νομικά, πολιτικά και στρατηγικά. Ή μήπως δεν ξέρουμε; Ενδέχεται βέβαια όλοι να ξέρουν τι σημαίνει παραχώρηση κυριαρχίας αλλά οι παρακρούσεις να είναι βαθιά ριζωμένες μέσα στο μυαλό όσων ως παιδιά μεγάλωσαν με τις κομμουνιστικές και αρχαϊκές φιλελεύθερες εσχατολογίες που πρόβλεπαν ιδεολογικά και φαντασιόπληκτα ότι θα εξομοιωθεί ανθρωπολογικά και πολιτικά ο πλανήτης. Όπως ξέρουμε όλους μαζί στην μεταβατική Μεταψυχροπολεμική φάση τους ακούσαμε να εκπέμπουν νέες παρακρούσεις περί επικείμενης εξάτμισης του αχρείαστου κράτους μέσα στην μετά-Εθνική εποχή των παγκοσμιοποιημένων παρακρούσεών τους.

Μάλλον εδώ λοιπόν αυτό που έχουμε είναι μια ακόμη παράκρουση, η παραχώρηση κυριαρχικού χώρου και πλουτοπαραγωγικών πόρων θα οδηγήσει σε ένα ανθόσπαρτο «Ελληνοτουρκικό χώρο», ενοποιημένο, ανθρωπολογικά απονευρωμένο και πρωτοπόρο ενός νέου είδους ένωσης του πλανήτη. Τουτέστιν, Έλληνες εθνομηδενιστές, ξεχασμένοι μηδενιστές, παγκοσμιοποιημένες συνειδήσεις και ερωτευμένοι με την «καρέκλα» χέρι – χέρι με τον ριζοσπάστη Ερντογάν δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις ενός ανθόσπαρτου Ελληνοτουρκικού βίου.

από τη σελίδα στο facebook του αρθρογράφου

https://www.hereticalideas.gr/2019/03/peri-geografgias-chartografon-kastelorizo-ntavoutoglou-nea-ystera-paralirimata.html