Η αύξηση του κατώτατου μισθού και η αλήθεια

Η αύξηση του κατώτατου μισθού και η αλήθεια

του Σπύρου Στάλια*

Η αύξηση του κατώτατου μισθού προκάλεσε σχετική έκπληξη σε όλους τους νεοφιλελευθέρους κύκλους της ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, στους Τραπεζίτες, και στους λοιπούς απολογητές αυτής της Σχόλης Σκέψης στην Αθήνα, αφού η θεωρία τους στηρίζεται στο δόγμα ότι η ζήτηση εργασίας είναι αντιστρόφως ανάλογη του μισθού εργασίας, δηλαδή αν ο μισθός αυξηθεί τότε αυξάνεται η ανεργία και αν ο μισθός μειωθεί τότε αυξάνεται η απασχόληση.

Στο υπόδειγμα της ευρωζώνης η αγορά εργασίας είναι σε ισορροπία όταν ο μισθός είναι ίσος με την οριακή απόδοση της εργασίας. Με άλλα λόγια ο μισθός πρέπει να μεταβάλλεται πάντα, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η πλήρης απασχόληση όπως το υπόδειγμα υποδεικνύει. Οποιαδήποτε λοιπόν επέμβαση στην αγορά εργασίας, καθορισμός από πλευράς του κράτους κατώτερου μισθού, θα προκαλέσει ανεργία.

Πάνω σε αυτό το δόγμα άλλωστε στηρίζονται τα μνημόνια και η συνακόλουθη πολιτική που ασκείται.

Κατά συνέπεια η ερώτηση «μα δεν πρέπει να αυξηθεί ο κατώτερος μισθός, αφ’ ενός μεν να ανακουφιστούν οι χαμηλότερες τάξεις και να τονωθεί η κατανάλωση;» Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι, γιατί με αυτό τον τρόπο μάλλον η κατάσταση θα γίνει χειρότερη.

Παρ όλα αυτά υπάρχουν χώρες που καθορίζουν διοικητικά τα ελάχιστο μισθό χωρίς η κατάσταση να χειροτερεύει ή μάλλον γίνεται καλύτερη.

Αυτό είναι σωστό υπό μια βασική προϋπόθεση. Η βασική προϋπόθεση είναι να μπορούν και να θέλουν οι επιχειρήσεις να δανείζονται με τα τρέχοντα επιτόκια, δηλαδή να μην έχει ξεπεράσει ο ιδιωτικός τομέας το όριο αντοχής δανεισμού του. Οίκοθεν νοείται ότι αυτή η κατάσταση θα έχει λίαν βραχυχρόνιο χαρακτήρα, διότι πέραν ενός ορίου ο δανεισμός είναι απαγορευτικός.

Ας πάμε στα δικά μας. Δεδομένου ότι το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών είναι ακόμα ελλειμματικό, και ο δημόσιος τομέας είναι υποχρεωμένος να πραγματοποιεί πλεονάσματα (αύξηση φόρων-μείωση κρατικών δαπανών) η αύξηση του κατωτέρου μισθού το μόνο που θα κάνει είναι να αυξήσει το κόστος λειτουργιάς των επιχειρήσεων.

Οι επιχειρήσεις αυτή την αύξηση δεν μπορούν να την αφομοιώσουν γιατί ήδη οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν ξεπεράσει το όριο δανεισμού που έχουν, ασχέτως του ύψους επιτοκίου και των ασφαλειών που ζητούν οι τράπεζες, με άλλα λόγια δεν μπορούν να δανειστούν περαιτέρω. Συνολικά ο ιδιωτικός τομέας, εργοδότες και εργαζόμενοι αποταμιεύουν σκληρά για να ανταποκριθούν σε κόκκινα δάνεια, φορολογία, εργοδοτικές εισφορές και σε πάγιες δαπάνες που έχουν μεγάλο κόστος.

Κατά συνέπεια η αύξηση του κατωτέρου μισθού υπό τις παρούσες μνημονικές συνθήκες θα αυξήσει την ανεργία, θα μειώσει αυτόν τον υποτονικό ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, που εν πολλοίς προέρχεται από τις δαπάνες για τους μετανάστες, θα υπονόμευση περαιτέρω την ανύπαρκτη έως σήμερα ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και φυσικά θα δημιουργήσει περαιτέρω δημοσιονομικά προβλήματα.

Το ερώτημα που εγείρεται τώρα είναι γιατί επέτρεψαν οι θεσμοί να προβεί σε αυτή την ενέργεια η Κυβέρνηση. Ο λόγος είναι απλός. Εν όψη των ευρωεκλογών θα πρέπει σε όλη την ευρωζώνη να υπάρξει μια σχετική χαλάρωση γιατί κινδυνεύουν το ευρωκοινοβούλιο να γεμίσει με ευρωσκεπτικιστές και διασπαστές της ευρωζώνης. Άλλα από τον Ιούνιο η αυστηρότητα ξανά θα επιβληθεί.

Και κάτι τελευταίο που αφορά σε αυτούς που θα πάρουν την αύξηση. Φυσικά οι άνθρωποι θα ανακουφιστούν με ότι τους μείνει μετά την φορολογία βραχυχρονίως.

*Ο Σπύρος Στάλιας είναι οικονομολόγος PhD

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/02/afksisi-katotatou-misthou-kai-i-alitheia.html