Η κότα ή το αυγό;

Η κότα ή το αυγό;

του Κων/νου Σταθόπουλου

Ο Σοσιαλισμός γέννησε τον Αντρέα και ακολούθως το ΠΑΣΟΚ ή ο Αντρέας ήταν εκ γενετής σοσιαλιστής και όχι σοσιαλοεφαρμοστής;

Ο Καπιταλισμός ανοικοδόμησε την χώρα ή το τσαπί και το φτυάρι συγκαταλέγονται στα ιδιόκτητα μέσα παραγωγής;

Ο Κομμουνισμός γέννησε τον Κουτσούμπα ή ο Κουτσούμπας ανήκε πάντα στο καπιταλιστικά εκτρεφόμενο κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας;

Ο Φασισμός γέννησε ηλιθίους ή προϋπήρχαν γεννώντας τον φασισμό;

Η αλλαγή του συνόλου θα γίνει αλλάζοντας απευθείας το σύνολο ή αλλάζοντας τον εαυτό μας ως μέρος του συνόλου;

Δυστυχώς η χώρα θα είναι πάντα υποχείριο ή αποτέλεσμα ζυμώσεων ξένων παραγόντων.

Δεν είμαι πεσιμιστής ούτε δειλός.
Είμαι ή προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής.
Πως να παλέψω για μία ελεύθερη χώρα, όταν οι ίδιοι οι πολίτες την θέλουν κατεστραμμένη και ελεγχόμενη, υποτασσόμενοι σε άεργους και τεμπέληδες, οι οποίοι ταυτόχρονα τους χειραγωγούν με ιστορίες που δεν θα έπειθαν ούτε νήπιο;

Λίγο ή πολύ σχεδόν όλα τα κράτη του κόσμου έχουν κάπου να λογοδοτήσουν.
Ταυτόχρονα όμως προσφέρουν άριστες, σχεδόν άριστες ή έστω μέτριες υπηρεσίες στους πολίτες τους.

Μας ενοχλεί ο Γερμανός που μας αποκαλεί τεμπέληδες, εφόσον πρώτα επιτρέψαμε στους δικούς μας πολιτικούς να μας αποκαλούν έτσι, ικανοποιώντας πότε ο ένας, πότε ο άλλος τα συμφέροντά τους.

Μας πουλούν βιομηχανικά “ποιήματα” που κατασκευάζονται με δικά μας μέταλλα, γιατί ούτε από αυτά διαθέτουν και γι’ αυτό τον λόγο δωροδοκούν τους άπληστους κυβερνώντες μας.

Μας ενοχλεί που οι επιχειρήσεις φεύγουν για την Βουλγαρία, αλλά οι “ηλίθιοι” κατ’ εμάς Βούλγαροι, εκδίδουν άδεια επιχείρησης εντός 24 ωρών και φορολογούνται ελάχιστα, ενώ εμείς ελέω βουλευτών πάντα, (πρέπει το σύστημα να πίνει νερό στο όνομά μας), εκδίδουμε άδεια, τουλάχιστον σε ένα μήνα και φορολογούμε αδρά γιατί πρέπει ο λαός να πληρώνει τα κλεμμένα μας.

Μας ενοχλεί που εισάγουμε τρόφιμα και ιδιαίτερα από την Ολλανδία η οποία έχει το ένα τέταρτο των καλλιεργήσιμων εδαφών μας και το ένα τρίτο της έκτασής της κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, για να μην αναφέρω το κλίμα της. Εκεί όμως ο τοπικός άρχοντας δεν έταξε επιδότηση προκειμένου να επανεκλεγεί, ούτε στον συνεταιρισμό διόρισε τους δικούς του για να κρατάει και ελέγχει την περιφέρεια.

Μας ενοχλεί η ουρά στην δημόσια υπηρεσία, η οποία διαθέτει στοιχεία στον υπολογιστή και για τον χρόνο μας στην τουαλέτα, αλλά πρέπει να έχει θέση και γραφείο για το τεράστιο χειρόγραφο βιβλίο του πρωτοκόλλου ( μάλλον και το δεύτερο με ω πρέπει να γράφεται). Και αυτό βουλευτικό κατόρθωμα.

Μας ενοχλούν τα ράντσα στα νοσοκομεία, αλλά ο υπουργός υγείας τα παίρνει μέσω των εμβολίων και νοσηλεύεται σε ιδιωτικό. Έχετε δει δημόσιο νοσοκομείο στην κατά τα άλλα δικτατορική Τουρκία; Ντρέπεσαι να περάσεις την είσοδο.

Μας ενοχλεί το ότι η σύνταξη θα εκδοθεί σε δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια, ενώ σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, άμεσα, γιατί ο εδώ βουλευτής, ο αδρά αμειβόμενος, την μετέτρεψε σε πρωτογενές πλεόνασμα, κοροϊδεύοντας μας ταυτόχρονα πως έρχεται η ανάπτυξη με την κλεμμένη σύνταξη και τον κομμένο μισθό. Εννοείται όχι τον δικό του.

Μας ενοχλεί η κατεστραμμένη παιδεία, αλλά για να πάμε κατευθείαν στα υψηλά κλιμάκια, δεν βρέθηκε μέχρι σήμερα ένας πρύτανης να πετάξει στα σκουπίδια τα κομματόσκυλα και τα γραφεία τους. Τι δουλειά έχουν τα κόμματα και οι κομματικές εκλογές σε χώρους μόρφωσης και παίδευσης; Με ποιού την άδεια, διάφοροι επίσης γενίτσαροι προετοιμάζουν τους νέους αντικαταστάτες, χειραγωγώντας αμούστακά παιδιά, τα οποία θα γίνουν τα νέα γρανάζια στο σύστημα που συντήρησε και συντηρεί τους ίδιους;

Μας ενοχλούν οι χαλασμένοι δρόμοι, αλλά ο εργολάβος της υπερτίμησης και της κάκιστης ποιότητας στηρίζει το κόμμα.

Δίνουμε συγχαρητήρια στον άμεμπτο ξένο δικαστή, ενώ σχηματίζουμε ομάδες κρούσης υπερασπιζόμενοι τον αποδεδειγμένα κλέφτη, αλλά λατρεμένο μας κομματάρχη.

Μπερδέψαμε τις έννοιες και νομίζουμε πως αξιοπρέπεια είναι να κορδωνόμαστε σαν γύφτικα σκεπάρνια για το καινούριο μας όχημα και ταυτόχρονα να επιτρέπουμε να μας φορολογούν ως προϊόν το τρίτο και τέταρτο παιδί ή το σπίτι που με αίμα έχουμε χρυσοπληρώσει, ενώ οι κυβερνώντες να διαθέτουν όσα και όποτε θέλουν.

Χωρίς να αποποιούμαι των ευθυνών μου, ντρέπομαι για τους συμπατριώτες μου.
Είναι μία μόνιμη πια σκέψη που με καταδιώκει.

Πως γίνεται, πως είναι δυνατόν μετά τα όσα έχει τραβήξει αυτός ο δύσμοιρος λαός, να εξακολουθεί χωρισμένος και υποστηρικτής αυτών που τον έφεραν ως εδώ και ταυτόχρονα έτοιμος να τους υποστηρίξει εκ νέου.

Λογική απάντηση έως σήμερα δεν βρήκα.

Η επόμενη λύση ίσως είναι να κρεμάσω παντού καθρέπτες.
Ίσως κάποιοι τρομάξουν…
Η αλλαγή θα έρθει από τον κάθε έναν…

 

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/11/i-kota-i-to-avgo.html