Θυμάται κανείς το μακρινό Μαλάουι;

Θυμάται κανείς το μακρινό Μαλάουι;

του Κων/νου Σταθόπουλου

Ας ξεκινήσουμε δειλά δειλά, να λύνουμε το κουβάρι.

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

 
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. Το ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 29 Χωρών. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.

Το Δ.Ν.Τ. λοιπόν ιδρύθηκε με το τέλος σχεδόν του Β’ παγκοσμίου πολέμου.

Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος, αποτέλεσε την πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία έλαβαν μέρος περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι από περισσότερες από 30 χώρες. Στο όνομά του οι κύριοι συμμετέχοντες διέθεσαν όλες τις οικονομικές, βιομηχανικές και επιστημονικές ικανότητες τους στην παγκόσμια προσπάθεια, εξαλείφοντας τη διάκριση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών πόρων.

Τι έκαναν λοιπόν οι εγκέφαλοι της δημιουργίας του Δ.Ν.Τ.; Δημιούργησαν πάνω στα ερείπια, έναν οργανισμό ο οποίος, πάνω σε παρθένο έδαφος, θα διαχειριζόταν, επέβλεπε, παρενέβαινε, αποφάσιζε, εξασφάλιζε, διασφάλιζε, έθετε τους κανόνες, κάτω από τους οποίους θα λειτουργούσε η ανθούσα σε λίγο παγκόσμια οικονομία.

Θεωρητικά ακούγεται πολύ ωραίο.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας οργανισμός, ο οποίος θα κατευθύνει και τραβήξει το αυτί στα μεγάλα και θα βοηθήσει να μην κάνουν λάθη και να ορθοποδήσουν τα μικρά, κράτη.

Είναι όμως έτσι;

Ένας υπερεθνικός διαχειριστής πλούτου και μάλιστα χωρίς πολέμους. Δεν χρειάζεται πλέον να δημιουργείς αποικίες χρησιμοποιώντας εκστρατευτικά σώματα. Μπορείς να το κάνεις, αναίμακτα για εσένα, υποδουλώνοντας οικονομικά τα κράτη στα οποία επιτίθεσαι.

Στην πραγματικότητα αυτός ο υπερεθνικός -πάντα θεωρητικά- συμβουλάτορας, δεν έχει άλλον σκοπό από το να δέσει χειροπόδαρα, μέσω των τραπεζιτών και τον μεγαλοοικονομικών παραγόντων που τον διοικούν, τα πιο αδύναμα, (οικονομικά ή διοικητικά), κράτη και να τους υφαρπάξει, οτιδήποτε έχει σχέση με οικονομικό όφελος, είτε άμεσα σε χρήμα είτε έμμεσα, (ακίνητα, εργατικό δυναμικό, άυλους πόρους) και οτιδήποτε μπορεί να μετατραπεί σε έσοδο.

Πάμε τώρα μετά τον πρόλογο, να εξηγήσουμε τον τίτλο του άρθρου.

Στην Νοτιοανατολική Αφρική υπάρχει το μικρό κράτος του Μαλάουι.

Το Μαλάουι απέκτησε την ανεξαρτησία του από την Βρετανία το 1964, κατόπιν κυβερνήθηκε δικτατορικά και έχει το θλιβερό προνόμιο, εξαιτίας του HIV-AIDS να έχει προσδόκιμο ζωής τα 47 έτη.

Πολύ σημαντικό επίσης το γεγονός πως τα τρία τέταρτα του πληθυσμού, ζούν κάτω από το διεθνές όριο φτώχειας 1,25 δολλάρια ημερησίως.

Πως όμως έγινε αυτό;

Μεταδικτατορικά και εξαιτίας του ιού HIV απευθύνθηκε για βοήθεια στο Δ.Ν.Τ., το οποίο απαίτησε να ξεπουληθεί οτιδήποτε κρατικό σε ιδιώτες και διεθνείς κερδοσκόπους και να γίνουν περικοπές που αφορούσαν στον λαό.

Απαίτησε επίσης να πληρωθούν οι διεθνείς τραπεζίτες και να μην ληφθούν υπόψη οι κάτοικοι της χώρας.

Το Μαλάουι είχε πάντα αποθηκευμένα σιτηρά, για τις περιπτώσεις ανομβρίας που πλήττουν τις σοδειές ειδικά αυτών των περιοχών.

Το 2001 το Δ.Ν.Τ. απαίτησε να πουληθούν τα αποθηκευμένα σιτηρά, για να αποπληρωθούν οι τράπεζες.

Έτσι και έγινε. Αλλά η επόμενη χρονιά ήταν παραγωγικά απογοητευτική, οπότε οι άνθρωποι έφτασαν να τρέφονται με καρπούς δέντρων και αρουραίους.

Παρά τον λοιμό που επικάθησε, το Δ.Ν.Τ. ανέστειλε βοήθεια 47 εκατομμυρίων.

Το Μαλάουι όμως έκανε κάτι το ανήκουστο για τόσο φτωχή χώρα. Έδιωξε το Δ.Ν.Τ. κι επανέφερε τις επιδοτήσεις λιπασμάτων, μαζί με μία σειρά υπηρεσιών προς τους πολίτες του. Μέσα σε δύο χρόνια, η χώρα μεταμορφώθηκε από ζητιάνο σε χώρα με περίσσευμα και παρείχε βοήθεια με τρόφιμα στην Ουγκάντα και τη Ζιμπάμπουε.

Παρόμοια κατάσταση επικρατεί σε όλα τα κράτη, τα οποία κρύβουν στο έδαφος ή στο υπέδαφός τους, τεράστιες και ανεκμετάλλευτες ποσότητες φυσικών πόρων.

Νότιο Σουδάν -Εξαρτημένο από το πετρέλαιο

 
Με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στον κόσμο, μόλις 245,9 δολάρια, το Νότιο Σουδάν είναι η φτωχότερη χώρα στον κόσμο εξηρτημένο καθ’ ολοκληρίαν από το πετρέλαιο που αποτελεί το 100% των εξαγωγών του και το 60% του ΑΕΠ του. Δημιουργήθηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια μετά την απόσχισή του από το Σουδάν ως αποτέλεσμα δημοψηφίσματος, (διαίρει και βασίλευε), που είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο του ίδιου έτους. Πέραν του πετρελαίου, η υπόλοιπη οικονομία του νεοπαγούς κράτους είναι συγκεντρωμένη σε χαμηλής παραγωγής αγροκτήματα και κτηνοτροφικές μονάδες. Έτσι, το 85% του πληθυσμού του δεν έχει μισθό, καθώς απασχολείται σε γεωργικές εργασίες. Παράγει το πετρέλαιο Dar και εν μέσω κατάρρευσης των τιμών του «μαύρου» χρυσού προσέφερε εκπτώσεις από τα 29,75 δολάρια το βαρέλι, στα οποία το τιμολογούσε τον Δεκέμβριο του 2015 και το πουλούσε έναντι 18 δολαρίων το βαρέλι τον Ιανουάριο. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έχουν επιδεινώσει τις προοπτικές ανάπτυξης. Το ποσοστό του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες φτώχειας έχει επιδεινωθεί από το 44,7% το 2011 σε τουλάχιστον 58,5% το περασμένο έτος.

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία -Πλούσια σε διαμάντια, ουράνιο

 
Ο πληθυσμός της είναι από τους φτωχότερους στον κόσμο, με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, καθώς ανέρχεται στο 62% του πληθυσμού. Ωστόσο, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία έχει ένα υπέδαφος πλούσιο σε διαμάντια, πετρέλαιο και ουράνιο και γενικώς άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές που όμως παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτες. Προ τριών ετών βρέθηκε στη δίνη εμφυλίου πολέμου όταν μουσουλμάνοι αντάρτες κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα, σε μια χώρα στην οποία πλειοψηφεί ο χριστιανικός πληθυσμός. Το αποτέλεσμα ήταν μια συρρίκνωση της οικονομίας της κατά 19,8% που, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, ανέκαμψε με ανάπτυξη 4,1%, η οποία όμως παραμένει εύθραυστη. Τα φορολογικά έσοδα του κράτους καλύπτουν λιγότερο από το 10% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί η χώρα να χρηματοδοτήσει βασικές δημόσιες υπηρεσίες. Το 80% των επενδύσεων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία χρηματοδοτείται από ξένους παράγοντες.

Μαδαγασκάρη

 
Το τέταρτο σε μέγεθος νησί του κόσμου, η Μαδαγασκάρη παραμένει υπανάπτυκτο, ενώ λόγω της γεωγραφικής της θέσης είναι απομονωμένο και ως εκ τούτου φημίζεται για τη μοναδική άγρια φύση του.
Παραδοσιακά, η οικονομία της βασίζεται στην παραγωγή ρυζιού, καφέ και βανίλιας. Αν και διαθέτει αφθονία φυσικών πόρων και μια ανθηρή τουριστική βιομηχανία, παραμένει μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, εξηρτημένη σε μεγάλο βαθμό από την εξωτερική βοήθεια.

Νίγηρας

 
Μία ακόμη αφρικανική χώρα πλούσια σε φυσικούς πόρους, ουράνιο και πετρέλαιο

Μοζαμβίκη

 
Στα 50 έτη το προσδόκιμο ζωής
Ο ρυθμός ανάπτυξης επιβραδύνθηκε το 2015, ακολουθώντας την πτώση των τιμών των εμπορευμάτων αλλά και τη μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων στη χώρα. Το ΑΕΠ της αναμένεται να επιβραδυνθεί περαιτέρω το 2016 και το 2017 κατά 6%, καθώς εξακολουθούν να μειώνονται τα έσοδα από τις εξαγωγές, να αυξάνεται το κόστος των εισαγωγών και να μειώνονται οι επενδύσεις. Παράλληλα, επιταχύνθηκε ο πληθωρισμός στο 11,1% εξαιτίας της αύξησης του κόστους των τροφίμων και της υποτίμησης του νομίσματος (metical) κατά 70% έναντι του δολαρίου και κατά περίπου 40% έναντι του ραντ της Νοτίου Αφρικής. Η κυβέρνηση υιοθέτησε περιοριστική νομισματική πολιτική. Περιέκοψε δημόσιες δαπάνες σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, όταν η χώρα σημείωνε ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης. Στην Μοζαμβίκη το 56% του πληθυσμού είναι αναλφάβητο.

Γκάμπια

 
Ζει από τα εμβάσματα.
Με πολύ περιορισμένα αποθέματα φυσικών πόρων και μειωμένη βάση αγροτικής παραγωγής, η οικονομία της Γκάμπια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα εμβάσματα των μεταναστών που εργάζονται στο εξωτερικό, καθώς και από τα έσοδα του τουρισμού. Περίπου τα 3/4 του πληθυσμού της χώρας εξαρτώνται από τον αγροτικό τομέα που, άλλωστε, αντιπροσωπεύει περίπου το 1/5 του ΑΕΠ της χώρας. Παραμένει ανεκμετάλλευτο το δυναμικό του αγροτικού τομέα καθώς καλλιεργείται λιγότερο από το 50% της αρόσιμης γης στη χώρα. Η περιορισμένη μεταποιητική δραστηριότητα αφορά κυρίως την επεξεργασία ξηρών καρπών, ψαριών και δερμάτων. Η φυσική ομορφιά της χώρας, πάντως, καθώς και η σχετικά μικρή απόστασή της από την Ευρώπη την έχει βοηθήσει να εξελιχθεί σε σημαντικό τουριστικό προορισμό στη Δυτική Αφρική. Πρόκειται, όμως, για ασταθή τομέα που παρουσίασε μεγάλη κάμψη το 2012, οπότε και δέχθηκε πλήγμα η οικονομία της. Η οικονομική πρόοδος στη χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται από τις χορηγίες και τη διεθνή βοήθεια.

Λιβερία

 
Χτυπήθηκε από τον ιό Έμπολα
Από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το 2003, η Λιβερία γνωρίζει τη σταθερότητα και τη δημοκρατία. Έχει, ωστόσο, πληγεί από τις δύο επιδημίες του ιού Έμπολα καθώς και τη ραγδαία πτώση των τιμών των εμπορευμάτων. Ο συνδυασμός των δύο αρνητικών εξελίξεων οδήγησε την οικονομία της σε επιβράδυνση με την ανάπτυξη να έχει περιορισθεί στο 0,3%, καταγράφοντας ακόμη μεγαλύτερη επιβράδυνση από το 0,7% του 2014. Αναπόφευκτο συνεπακόλουθο η κατάρρευση πολλών επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων μια σειρά ορυχείων και η απώλεια πολλών θέσεων εργασίας, καθώς και η μείωση των φορολογικών εσόδων. Τα φορολογικά έσοδα αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω κατά 12% μέσα στο τρέχον έτος και η κυβέρνηση να εξωθηθεί σε περικοπές δαπανών, δεδομένου ότι ήδη το δημοσιονομικό έλλειμμα ανέρχεται στο 8,5% του ΑΕΠ. Παράλληλα, η οικονομία έχει πληγεί από την αβεβαιότητα που περιβάλλει την πλήρη μετάβαση της εξουσίας στη νέα κυβέρνηση από τη διεθνή ειρηνευτική δύναμη.

Κατακλείδα

 
Όπως βλέπουμε λοιπόν δεν χρειάζονται πλέον όπλα για να κατακτήσεις μία χώρα.

Τι γίνεται όμως αν το κόστος ενός οικονομικού πολέμου και τα μέτρα υποστήριξής του, (εμφύλιος, εγκατάσταση δικτατορικών κυβερνήσεων, απόσταση από την επιχειρηματική ή άλλη πηγή), επίσης κοστίζουν;

Τότε δημιουργείς τις συνθήκες να τα πετύχεις όλα αυτά αναίμακτα για εσένα, με το μικρότερο δυνατό κόστος και κοντά στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Όλα αυτά δεν σας θυμίζουν, με μικρές ίσως παραλλαγές, αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας;

E.E.-E.K.T.-Δ.Ν.Τ. υπερεθνικοί οργανισμοί οι οποίοι εμπρός στο οικονομικό όφελος καταλύουν και γίνονται ο διαχειριστές ολόκληρων κρατών.

Είναι και ένας από τους λόγους που επιμένουν τόσο πολύ στην κατάργηση των εθνικών κρατών, των συνόρων, τις προσμίξεις πληθυσμών.

Δεν είναι τυχαίο πως οι μεγαλύτεροι κερδοσκόποι παγκοσμίως όπως ο George Shorros, έχουν κάνει αυτές τις ιδέες σκοπό της ζωής τους και χειραγωγούν ολόκληρους πληθυσμούς μέσω Μ.Κ.Ο.

Μελετημένο καλά το σχέδιο, από χρόνια.

Μας έπεισαν πως το κράτος μας είναι πολύ φτωχό και δεν παράγει τίποτα.

Μας έπεισαν πως είμαστε τεμπέληδες.

Μας ανάγκασαν, μέσω δημιουργίας επίπλαστων αναγκών, να ζούμε με δανεικά και πέρα από τις δυνάμεις μας.

Στόχευσαν στα καλά προστατευμένα ήθη και έθιμά μας.

Επένδυσαν πάρα πολύ στην διάλυση της γλώσσας και του πολιτισμού.

Ασφαλώς για να τα πετύχουν όλα αυτά χρειαζόντουσαν συνεταίρους. Δυστυχώς και σε αυτόν τον τομέα πρωτοπορούμε. Όλο το πολιτικό σύστημα, αποτελείται από τυχοδιώκτες, αριβίστες, απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου, ανθρώπους χωρίς ήθος και συναίσθημα.

Πολλοί δε από αυτούς που σήμερα κυβερνούν, πολιτεύονται ή αντιπολιτεύονται είναι «άξια» τέκνα δωσιλόγων, μαυραγοριτών και ταγματαλιτών της κατοχής.

Όλοι αυτοί μέσω ενός συστήματος διορισμών, δώρων, ικανοποίησης απαιτήσεων, προσπάθησαν να μετατρέψουν σε συνένοχους το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Το θλιβερό είναι πως ακόμη ο Έλληνας αναμένει την εξ ουρανού βοήθεια, αρνούμενος να αποδεχτεί πως μόνον αυτός, έστω και με αίμα, θα βγάλει πάλι το φίδι από την τρύπα.

Πηγές: Καθημερινή,  Wikipedia

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/10/thymatai-kaneis-to-makrino-malaoui.html