Θλιβεροί εκπαιδευτικοί υπερασπιστές μιας θλιβερής εκπαίδευσης

Θλιβεροί εκπαιδευτικοί υπερασπιστές μιας θλιβερής εκπαίδευσης

του Κων/νου Σταθόπουλου

Εκπαιδευτικός δεν είμαι. Υπήρξα όμως μαθητής του σχολείου, ήμουν είμαι και θα παραμείνω μαθητής της ζωής, αλλά και δάσκαλος για τα παιδιά μου πρωτίστως και για όποιον άλλον νεολαίο επιζητά κοινωνική μόρφωση.

Διάβασα την θλιβερή, ναι την θλιβερή δήλωση κάποιων εκπαιδευτικών η οποία αφορά την κατάργηση των Λατινικών και δε πίστευα στα μάτια μου.

Στο μεγαλύτερο μέρος της η δήλωσή τους αυτή αναφέρεται μόνο στην ανεργία τους, στην μειωμένη ζήτησή τους ως διδασκόντων και γενικότερα σε θέματα που αφορούν περισσότερο την υποβάθμιση του μαθήματος των Λατινικών και του επαγγέλματός τους ως καθηγητές φιλόλογοι και λιγότερο, σχεδόν καθόλου τα παιδιά και την παιδεία ή την εκπαίδευση ως λειτούργημα.

Είναι πολλά τα χρόνια που αρνείστε πεισματικά να ξεσηκωθείτε για θέματα που αφορούν την παιδεία, εσάς, τους μαθητές σας, την κοινωνία ολόκληρη.

Όταν λέω να ξεσηκωθείτε, δεν εννοώ κομματικά κατευθυνόμενοι, όπως θυμάμαι κάποτε στο λύκειο των κοριτσιών μου, κάποιον εκ του Κ.Κ.Ε ορμώμενος, με τον οποίο παραλίγο να έρθουμε στα χέρια, όταν χωρίς να γνωρίζω τα «αγαθά» κομματικά του αισθήματα του είπα πως ένας άνθρωπος που θεωρείται και θέλει να λέγεται προοδευτικός οφείλει πάση θυσία να κρατήσει το σχολείο ανοιχτό, αν γίνεται ακόμη και το Σάββατο παρέχοντας δωρεάν μαθήματα στους αδύναμους ή μη δυνάμενους να πληρώσουν φροντιστήριο.

Πρέπει πρώτα να εξαντλήσεις όλα τα όπλα που διαθέτεις και έπειτα να προχωρήσεις αν και όποτε χρειαστεί σε μία τέτοια πράξη.

Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική καταγωγή ή το πολιτικό σήμερα κανενός. Όταν κλείνεις ετσιθελικά ή διότι διέταξε το κόμμα το σχολείο, ποιά η διαφορά σου από τον απέναντι φασίστα;

Ιδιαίτερα όσο αφορά τους φιλολόγους, έχετε προ πολλού παραδώσει τα όπλα της γλώσσας.

Βλέποντας και διαβάζοντας την ανακοίνωσή σας έμεινα ενεός.

Καμία επιστολή για την μη διδασκαλία των προσωκρατικών φιλοσόφων, ούτε καν των Σωκρατικών ή των μετασωκρατικών, παρά μόνο αποσπασματικά και σε επίπεδο παπαγαλίας και όχι διδαχής, στάσης και τρόπου ζωής.

Καμία αναφορά για την διδαχή της αρχαίας ή ακόμη και της νέας Ελληνικής με τρόπο που να μην τις σιχαίνονται οι μαθητές.

Καμία αναφορά για το ότι η σημερινή καθομιλουμένη σε πολύ μεγάλο ποσοστό περιλαμβάνει λέξεις της αρχαίας Ελληνικής ίσως όχι αυτούσιες, αλλά με την ίδια ρίζα και την ίδια σημασία.

Ως παλαιός μαθητής της τέταρτης δέσμης αγάπησα τα αρχαία Ελληνικά, όταν τελείωσα το λύκειο. Αυτό βέβαια συνέβη και με την φυσική. Στο σχολείο δεν άκουσα ποτέ το όνομα Απολλώνειος Τυανεύς (ο άλλος Χριστός), αλλά και δεν διδάχτηκα Τέσλα στην φυσική, τον οποίο αποκαλούν ακόμη και σήμερα ως σύγχρονο Προμηθέα, καθώς προσπάθησε να δώσει δωρεάν το φως στους ανθρώπους.

Όταν μαζί με κάποιους άλλους γραφικούς τρέχαμε στους δρόμους από το πρώτο κιόλας μνημόνιο, ώστε να ενημερώσουμε πως έχουν παραδοθεί τα πάντα στους κατακτητές είτε άμεσα είτε σαν απόρροια των όσων υπέγραψαν, άκουγα και δυστυχώς ακούω ακόμη -όχι μόνο καθηγητές αλλά γενικά μορφωμένους και πτυχιούχους- να μου λένε μισείς τον Παπανδρέου, μισείς τον Σαμαρά, τι σου έκανε ο Καραμανλής, γιατί δεν είναι ικανός ο Τσίπρας, τι σου φταίει ο Μητσοτάκης;

Όλοι αυτοί, αμόρφωτοί μου πτυχιούχοι κατσαπλιάδες, και όλοι οι προηγούμενοι, άναψαν την φωτιά μέσα στην οποία καίγεται σήμερα όλη η Ελληνική κοινωνία, πλην των γνωστών πάντα εξαιρέσεων. Και αυτές οι εξαιρέσεις κατόρθωμά σας είναι, καθώς με την αποχή σας συμβάλλατε τα μέγιστα στην κατάργηση ή λείανση ηθών και εθίμων.

Πόσοι από εσάς τους δήθεν προοδευτικούς και υπηρέτες άθελα ή ηθελημένα της παγκοσμιοποίησης, δεν είσαστε θαυμαστές και υπερασπιστές αυτών των ροζ πανηγυριών, από υποκινούμενα και χειραγωγούμενα ανθρωποειδή που γιορτάζουν άκουσον-άκουσον την φυσιολογικότητά τους, λες και εγώ που έχω πέος ή κυρία που έχει στήθος πρέπει να στήσουμε ένα δημόσιο πανηγύρι διαφημίζοντας την πραμάτεια μας και οπωσδήποτε την φυσιολογικότητά μας, διότι οι άλλοι στερούνται αυτών των αγαθών. Η ντροπή και το παγκοσμίως αμετάφραστο φιλότιμο, δεν σας είναι εν τέλη και σε εσάς γνωστά.

Αν πληρώνει ο Σόρρος μπαίνουμε άμα λάχει και σε Μ.Κ.Ο.

Καθηγητάρες μου ξεφύγαμε λίγο, αλλά εντός πλαισίων πάντα.

Η νεκρή γλώσσα της καθηγήτριας Ρεπούση, θεωρείται από τον Bill Gates η πιο πλούσια και «επεκτάσιμη» γλώσσα στον κόσμο, θεωρώντας την μάλιστα την μελλοντική γλώσσα των υπολογιστών.

Πόσοι από εσάς ζητήσατε το κεφάλι επί πίνακι αυτού του ανθρωποειδούς;

Για να μην πέσω όμως στην δική σας παγίδα, οφείλω μία εξήγηση:

Θεωρώ πως ο κλάδος σας βρίθει από ανθρώπους μορφωμένους, πεπαιδευμένους, αξιοπρεπείς, υπέροχα μυαλά, υπέροχους ανθρώπους, που δίνουν καθημερινό αγώνα χρόνια τώρα να κρατήσουν όρθια την παιδεία και την εκπαίδευση.

Συμπαραστέκομαι το λιγότερο μαζί τους και κατανοώ τον πόνο τους.

Αν εγώ ο μη εκπαιδευτικός εξανίσταμαι για την συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, φαντάζομαι τον πόνο και την θλίψη των ανθρώπων που είναι συνάδελφοί τους και ενώ αγωνίζονται καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο στην παιδεία, να πολεμούνται από συναδέλφους τους.

Είδατε λοιπόν και πειραματικά πλέον πως όταν η φωτιά καίει δίπλα, θα έρθει γρήγορα και στο δικό σας χωράφι.

Τα παιδιά μετανάστευσαν, τα παιδιά συνθηκολόγησαν, τα παιδιά αλώθηκαν.

Μ. Κατσαρός: «Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»

Έχει και το δικό σας μέλλον πολύ ξηρασία

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.

 

https://www.hereticalideas.gr/2018/09/thliveroi-ekpaideftikoi-yperaspistes-thliveris-ekpaidefsis.html