Θα μπορούσαμε;

Θα μπορούσαμε;


του Περικλή Δανόπουλου

Μεταξύ του συστήματος εξουσίας και του λαϊκού παράγοντα, έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο κενό. Ένα κενό που ωστόσο φαντάζει πολύ δύσκολο με τις παρούσες συνθήκες, να γεμίσει με δυνάμεις (πραγματικά) δημοκρατικές και (γνήσια) πατριωτικές. Και επειδή ακριβώς η εποχή είναι περίεργη, τα γεγονότα οδηγούν σε τερατογενέσεις. Ειδικά με αφορμή το ξεπούλημα της Μακεδονίας, πολλοί είναι αυτοί που ετοιμάζονται να χτίσουν καριέρα στο όνομα του «ασυμβίβαστου» πατριωτισμού.

Από την άλλη δεν φαίνεται στον ορίζοντα, η προοπτική σχηματισμού ενός ακομμάτιστου μετώπου, που ουσιαστικά θα άλλαζε τις εξελίξεις. Διότι λείπει το στέρεο αφήγημα που θα συνεγείρει. Γιατί η Μακεδονία είναι ο πολιορκητικός κριός, το σημείο συνένωσης, για ένα αγώνα σχετικά με όλα όσα μας έχουν πάρει και συνεχίζουν να μας παίρνουν, τα αδίστακτα τσιράκια των μεγάλων αφεντάδων. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να συμπληρώσουν την νοηματοδότηση και τον σκοπό της κάθε κινητοποίησης.

Και όμως τόσο ως λαός, όσο και ως συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, τα ιστορικά παραδείγματα δεν λείπουν. 22 Ιουλίου 1943,συλλαλητήριο 400.000 Λαού στην Αθήνα, οργανωμένο από το ΕΑΜ, ματαιώνει την παράδοση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους κατακτητές, κατά τη διάρκεια του οποίου ορθώθηκε η Παναγιώτα Σταθοπούλου μπροστά στο τάνκ, που την έλιωσε. Ακόμα 22 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους. Είναι η ιστορία, που οι επίγονοι των τότε υποκινητών του συλλαλητηρίου, φροντίζουν σήμερα να απαξιώσουν, δεμένοι στο άρμα του αναθεωρητισμού και ενός ψευδεπίγραφου διεθνισμού, που ποδοπατεί κάθε τι Ελληνικό, που χλευάζει κάθε έννοια πατριωτισμού, που δαιμονοποιεί όποιον τολμά να κρατά Ελληνική σημαία. Και ακόμα και όσοι δεν είναι ακραίοι, αδυνατούν σε πείσμα των καιρών να αντιληφθούν πως πιο ώριμες συνθήκες για αντίσταση δύσκολα θα υπάρξουν ξανά.

Θεωρώ ότι όσοι είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, θα έπρεπε να έχουμε ήδη δημιουργήσει μια ομάδα επαφής, ώστε να συζητούμε την δημιουργία πυρήνων σε κάθε πόλη. Όσο λίγοι και να είμαστε.

Το momentum είναι ακόμα πολύ καλό. Ας μην αφήσουμε την αγανάκτηση του κόσμου για την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών να εκφυλιστεί η να γίνει βορά, για τα σαρκοβόρα της πολιτικής.

Θα μπορούσαμε;;


 

 

Αφήστε ένα σχόλιο