Διεθνισμός…

Διεθνισμός…

του Περικλή Δανόπουλου

Για διάφορους «φίλους» που δεν θέλουν να καταλάβουν.

–Διεθνισμός είναι να νοιάζεσαι για τους άλλους λαούς, για το δικαίωμά τους να είναι αφεντικά στον τόπο τους, να τους συνδράμεις όπως μπορείς, υλικοτεχνικά η και με ανθρώπινο δυναμικό. Όπως κάνει η Κούβα. Στέλνοντας γιατρούς σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στρατό, να πολεμήσει τον ιμπεριαλισμό.

Ο «άλλος» διεθνισμός, είναι φαντασιακός. Στα λόγια, στις βαρύγδουπες ανακοινώσεις, στα τσιτάτα. Είναι κίβδηλος, γιατί διεθνισμός δεν σημαίνει να βάζω τον δικό μου λαό, το δικό μου έθνος σε δεύτερη μοίρα, πρόθυμος να εξυπηρετήσω τα συμφέροντα άλλων λαών, ακόμα και αν αυτά θίγουν τα δικά μου. Σέβομαι την πατρίδα μου, για να μπορώ να σεβαστώ την πατρίδα του άλλου. Ούτε στα πλαίσια ενός διεθνιστικού φορμαλισμού, αποφασίζω εγώ και οι ομοϊδεάτες μου, ότι η Ελλάδα είναι χώρα ιμπεριαλιστική. Έχει και η τυπολατρία τα όριά της.

-Η ιστορία, ως επιστήμη, μελετά τα γεγονότα σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, μέσα από καταγραφές, αναφορές η ακόμα και με συγκριτικές μεθόδους. Το να καθόμαστε σε ένα γραφείο και να κόβουμε και να ράβουμε, αφαιρώντας ότι δεν μας συμφέρει και προσθέτοντας όσα στοιχεία μας ταιριάζουν, ακόμα και αν δεν έχουν αντικειμενική τεκμηρίωση, δεν είναι ιστορική επιστήμη. Είναι αναθεώρηση της ιστορίας, που τις περισσότερες φορές οδηγεί στην παραχάραξη της ,ακόμα και στην ύβρη. Τα μεγάλα τρωκτικά της Ελληνικής ψευτοδιαννόησης άλλωστε, Ρεπούση, Βερέμης, Λιάκος, Δήμου κλπ, άνοιξαν τον δρόμο, ώστε η ιστορική αναθεώρηση μακροπρόθεσμα να οδηγήσει στην αναθεώρηση των διεθνών συμβάσεων ακόμα και στην επαναχάραξη των συνόρων.

Αυτά τα δύο συνδέονται άρρηκτα. Γιατί από την «βολική» θεώρηση της ιστορίας, αναπτύσεται ένας «υβριδικός» διεθνισμός, που καταλήγει στην παγκοσμιοποίηση. Και που σαλεμένα μυαλά, κοντόφθαλμα και ιδεοληπτικά, υπηρετούν με συνέπεια και ηλιθιότητα.

Αυτά που ειπώθηκαν από τον Χαν, για την ιστορία με την Αλβανία, έχουν άμεση σχέση με τα σχέδια των επικυρίαρχων. Την κατάτμηση των κρατών, την επαναχάραξη των συνόρων, την δημιουργία ζωνών. Μακεδονία, Ήπειρος, Θράκη, Κύπρος, ένας οδικός χάρτης δια της τεθλασμένης.

Υπάρχει πολλή δουλειά ακόμα. Με αυτά και με αυτά, ξυπνά το αίσθημα της αυτοπροστασίας, σε συλλογική μορφή. Γιατί αυτό είναι πατριωτισμός. Και γι’ αυτό σε αυτή την χώρα, δεν φτουράνε ψευτομαγκιές εθνικιστικού παραληρήματος. Γιατί αυτός ο λαός έχει μάθει να αμύνεται και όχι να επιτίθεται.

Και το αγωνιστικό ένστικτο είναι σαν το ποδήλατο, δεν ξεχνιέται, πέφτεις στην αρχή, αλλά μετά θυμάσαι πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις.

Όσο γι’ αυτούς που δεν αρέσκονται στις λαϊκές κινητοποιήσεις, και που προσπαθούν να τις αμαυρώσουν, ας αποφασίσουν με ποιόν είναι. Είναι μέρος του Ελληνικού λαού ή πέμπτη φάλαγγα; Όχι δεν ομιλώ για τους κυβερνώντες…..

https://www.hereticalideas.gr/2018/07/diethnismos.html