Τρόμος πάνω απ’ την πόλη

του Θανάση Καρτερού

Δηλαδή αυτή η Νέα Φιλαδέλφεια είναι στην επικράτεια κάποιου capo, ή στην επικράτεια της Ελληνικής Δημοκρατίας; Υπάρχουν εκεί νόμοι κι αστυνόμοι, ή κάποιο μεγάλο αφεντικό κάποιας φαμίλιας, με τα δικά του σώματα τραμπούκων και τα δικά του τάγματα βασιβουζούκων, επιβάλλει το δικό του νόμο της ζούγκλας; Ή αλλιώς, λύνει και δέρνει; Λύνει τα σκυλιά ενός τεχνητού διχασμού, και δέρνει δημοτικούς συμβούλους, δημοσιογράφους και πολίτες που δεν συμφωνούν με τα σχέδιά του για την πόλη;

Παράγινε αυτό το αίσχος, δεν νομίζετε; Και στο επίκεντρό του πια δεν είναι κανένα γήπεδο. Είναι το δημοκρατικό δικαίωμα των ανθρώπων που ζουν και δουλεύουν σ’ αυτό το δήμο να έχουν άποψη για το αύριο των ίδιων και των παιδιών τους. Να θέλουν, ή να μη θέλουν να θυσιάσουν δέντρα και οξυγόνο για να κάνει το δικό του ο Αφέντης. Και πολύ περισσότερο να μπορούν να μιλούν ελεύθερα, να δρουν ελεύθερα, να προσφεύγουν στο συμβούλιο της επικρατείας ελεύθερα, χωρίς το φόβο των αντιποίνων από την τοπική μαφία.

Πολλά έχουν δει τα μάτια μας ως τώρα. Και ξύλο έχει φάει κόσμος, και κλίμα διχασμού καλλιεργείται, και η συκοφαντία πάει σύννεφο, και οι πολίτες που τόλμησαν να προσφύγουν στο ΣτΕ σχεδόν επικηρύχτηκαν, με αποτέλεσμα να απειλείται σήμερα η ίδια η ζωή τους. Για να φτάσουμε τελικώς στο αίσχος του αίσχους, να μπουκάρουν τα καλόπαιδα μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, να δέρνουν δημοτικούς συμβούλους και να απειλούν το δήμαρχο της πόλης. Λες και είμαστε στο Σικάγο του μεσοπολέμου, ή στο Βερολίνο του Χίτλερ.

Εντάξει, και λεφτά έχουν ορισμένοι, και φιλίες με τον πρωθυπουργό, και διασυνδέσεις με το όλο σύστημα της ευγενούς επιχειρηματικής και πολιτικής άμιλλας. Και δικαιολογημένα ο αριστερός δήμαρχος τους κάθεται στο στομάχι, μιας και λέει όχι σε συμφέροντα που δεν έχουν μάθε να ακούνε, παρά μόνο ναι. Αλλά ως εδώ: Επειδή η Ελλάδα δεν είναι αμπελοχώραφό τους, θα είναι υπεύθυνοι αν γίνει κανένα μεγάλο κακό. Γιατί το ιδιότυπο παρακράτος που έστησαν εκεί, δεν είναι και δύσκολο να φτάσει από τους τραμπουκισμούς στα χειρότερα.

Ας τους μαζέψουν λοιπόν οι φίλοι τους του Μαξίμου. Γιατί αν, ο μη γένοιτο, το πράγμα ξεφύγει, κανένα στοίχημα δεν θα τους σώσει…