Το Κοινωνικό Χρέος

Το Κοινωνικό Χρέος

του Γιώργου Χαραλαμπίδη

Τι είναι το κοινωνικό χρέος;
Είναι το χρέος που προκύπτει από την επενέργεια του Λόγου στο ανθρωποσύνολο.
Τι είναι Λόγος και τι ανθρωποσύνολο;

Λόγος, είναι η πνευματική έκφραση, μέσω του συναισθήματος, της λογικής και της συνείδησης, (νόηση), που με διάφορα μέσα μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, είτε μεταξύ ανθρώπινων ομάδων στην προσπάθεια παραγωγής και διάδοσης της γνώσης, όσο και στην προσπάθεια κοινωνικής οργάνωσης. Η βία, η υποκρισία και η αδιαφορία, γενικώς, δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνονται στα μέσα μετάδοσης του Λόγου. Οι τρεις αυτές συμπεριφορές είναι εργαλεία Εξουσίας και ως εκ τούτου αντίθετες στην καλλιέργεια συνείδησης.

Μέλος του ανθρωποσυνόλου είναι κάθε βιολογική οντότητα με ικανότητα ανάπτυξης Λόγου.

Η δυνατότητα ανάπτυξης Λόγου δεν εξαρτάται μόνον ατομικά από το ίδιο το άτομο. Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την ομάδα που το περιβάλλει και το διαπαιδαγωγεί. Υπάρχουν ομάδες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του Λόγου. Υπάρχουν ομάδες που αντιτίθενται. Σε μεγάλο βαθμό οι ομάδες που αντιτίθενται στην ανάπτυξη Λόγου από το σύνολο της ομάδας, χρησιμοποιούν ως μέσο τη διαφθορά.

Πώς αναγνωρίζεται το κοινωνικό χρέος;

 
Το κοινωνικό χρέος αναγνωρίζεται αποκλειστικά από τη συνείδηση ενός εκάστου ατόμου που με δική του βούληση συμμετέχει στο ανθρωποσύνολο. Η συνειδητοποίηση και η ειλικρινής ανάληψη ευθύνης στο μέτρο του δυνατού από τον καθένα, ώστε να αφυπνιστούν και άλλοι, συνεπάγεται και εξόφληση του χρέους.

Κάποιες ομάδες λογικά εξαιρούνται από το παραπάνω, όπως αυτή των νέων ως κάποια ηλικία, αφού η συνείδηση στις ομάδες αυτές δεν είναι αρκετά ώριμη. Αυτό αυξάνει την “υποχρέωση” επαγρύπνησης των συνειδητοποιημένων ομάδων.

Θα μπορούσε η αναγνώριση του κοινωνικού χρέους να επιβληθεί με νόμους, τιμωρίες, απειλές, ωμή βία και διάφορα άλλα εξουσιαστικά τεχνάσματα;

Όχι! Κατηγορηματικά Όχι! Ένα από τα ζητούμενα του κοινωνικού χρέους είναι η καλλιέργεια και η ανάπτυξη της συνείδησης σε κάθε άτομο χωριστά, αλλά και στην ομάδα (κοινωνική συνείδηση). Τα εξουσιαστικά τεχνάσματα στρεβλώνουν την συνείδηση και πολλές φορές την σκοτώνουν.

Υπάρχουν ομάδες, υποσύνολα της ανθρωποομάδας, που το κοντόφθαλμο συμφέρον τους αντιστρατεύεται στην αναγνώριση από το σύνολο της ανθρωποομάδας του κοινωνικού χρέους της;

Ναι! Είναι η λεγόμενη ομάδα Ελίτ, που συντηρεί σε ελεγχόμενα υποσύνολα του ανθρωποσυνόλου την πυραμιδοειδή αλλά και εξουσιαστική μορφή διακυβέρνησης. Παλιότερα Μοναρχία, αργότερα Φεουδαρχία, μετά Καπιταλισμός, σήμερα Χρηματοοικονομική Διακυβέρνηση και Παγκόσμια Νέα Τάξη. (1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 90% του παγκόσμιου πλούτου). Με λίγα λόγια Ολιγαρχίες παντού, ενώ η Δημοκρατία φαλκιδεύεται και διώκεται.

Επίσης οι παρατρεχάμενοι των Ελίτ, που πουλάνε ψυχή και σώμα για να γλείψουν ψίχουλα εξουσίας.

Από κοντά οι ασυνείδητες μάζες, που δεν έχουν αναπτύξει λογική και συνείδηση, αντιδρούν αποκλειστικά συναισθηματικά, με κύριο συναίσθημα το φόβο και παρασέρνουν στην τρομώδη καταφυγή τους κάθε φρέσκια καινοτόμα ιδέα, υποδουλώνοντας εαυτούς και αλλήλους και κάθε νέα γενιά, στα ασυνείδητα φοβικά τους σύνδρομα.

Σε τι συνίσταται το Κοινωνικό Χρέος;

 
Το ανθρωποσύνολο, αργά αλλά σταθερά, μετατρέπεται σε ανθρωποκοινωνία μέσω του Λόγου.

Ο Λόγος γέννησε τον πολιτισμό και την επιστήμη.

Ο πολιτισμός κατέδειξε στον άνθρωπο, το “εμείς όλοι μαζί”, με την τέχνη, την λογοτεχνία, την ιστορία, με το τραγούδισμα των “θαυμάτων των ερώτων”.

Η επιστήμη κατέδειξε στον άνθρωπο την θαυμαστή εικόνα του κόσμου που τον περιβάλλει, την απεραντοσύνη του Σύμπαντος, όσο και την απεραντοσύνη του μικρόκοσμου. Του δίδαξε πώς να χρησιμοποιεί τα στοιχεία της φύσης προς όφελος του, προς τέρψιν και μάθηση.

Ο πολιτισμός και η επιστήμη μαζί, γέννησαν την τεχνολογία, το εμπόριο, την επικοινωνία, σε πλανητικό επίπεδο.

Η μετάδοση του λόγου από άνθρωπο σε άνθρωπο, σε πλάτος χώρου αλλά και σε μήκος χρόνου, γίνεται σε δύο πυλώνες: Την ιστορία και την λογική.

Και οι δύο αυτοί πυλώνες είναι αντικείμενα διαπαιδαγώγησης.

Και οι δύο πυλώνες αυτοί, μπορούν να στερεωθούν και να εμπλουτίσουν τις μέλλουσες γενιές, αποκλειστικά, σε περιβάλλον φιλαλήθειας, αδελφοσύνης, ελευθερίας πνεύματος.

Το κοινωνικό χρέος λοιπόν συνίσταται, αφ’ ενός σ’ ότι μας χάρισε την ικανότητα της νόησης και του λόγου, αφ’ ετέρου σ’ όλους αυτούς που διαχρονικά θυσίασαν χρόνο, ενέργεια και σαν λαμπαδηδρόμοι Προμηθείς, έθεσαν στόχο ζωής, να μεταλαμπαδεύσουν την σπίθα της νόησης μέσω της καλλιέργειας του Λόγου σε όλες τις φυλές της Γης.

Πώς η Εξουσία νοθεύει την έννοια του Κοινωνικού Χρέους

 
Πρωτίστως νοθεύοντας τους δύο πυλώνες μετάδοσης του Λόγου, την ιστορική μνήμη και την κριτική σκέψη.

Κατόπιν εγκαθιστά ένα χρηματοοικονομικό σύστημα, που γεννάει χρήμα από το τίποτε και το δανείζει με ληστρικά επιτόκια σε κράτη και τράπεζες.

Σήμερα το παγκόσμιο χρέος ξεπερνάει κατά πολλές φορές το ετήσια παραγόμενο παγκόσμιο προϊόν.

Προφανώς πρόκειται για απάτη, αλλά, άνθρωποι χωρίς ιστορική μνήμη και χωρίς κριτική σκέψη αδυνατούν να το αντιληφθούν.

Η διαφθορά της ιστορικής μνήμης και της κριτικής σκέψης, ξεκινά από την μικρή ηλικία των ανθρώπων, με αποστέρηση των αναγκαίων αγαθών, με αποστέρηση ελευθερίας, με κατακλυσμό παραπληροφόρησης, με καταναλωτικά πρότυπα υλιστικών απολαύσεων, λεηλασία του χρόνου και της ενέργειας των παιδιών σε ανόητα παιχνίδια, αλλά και των μεγαλύτερων σε εξοντωτική εργασία. Με την λατρεία του τυπικού, που θανατώνει το ουσιαστικό.

Μετά την ενηλικίωση ανακαλύπτει ο καθένας, ότι είναι ενοικιαστής λίγων τετραγωνικών μέτρων γης, και οφειλέτης ενός τεράστιου ποσού χρημάτων, μέρος των οποίων καλείται να εξοφλήσει δουλεύοντας ασταμάτητα όλη του τη ζωή, ενώ το υπόλοιπο, θα υπογράψουν αντί γι αυτόν οι πολιτικοί που καλείται να ψηφίσει, ότι θα μεταφερθεί στα παιδιά του.

Η εξουσία θα χρησιμοποιήσει την υποκρισία και την απάτη για να επιβάλλει κι άλλα χρέη και φόρους προς όφελος της. (Σκεφθείτε, πόσοι πολιτικοί, μας εξαπάτησαν από το 2010; ήταν απάτη το κόλπο του χρηματιστήριου; ήταν απάτη η ισοτιμία του ευρώ με τη δραχμή; ήταν απάτη η υπερκοστολόγηση των ολυμπιακών αγώνων; και πόσα άλλα!).

Η εξουσία θα χρησιμοποιήσει βία για να επιβάλλει την είσπραξη των “οφειλομένων”. (Σκεφθείτε, ένφια, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις λογαριασμών, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, και πόσα άλλα!).

Η εξουσία αδιαφορεί για τον άνθρωπο και το Κοινωνικό Χρέος. (Η παιδεία καταρρέει, η υγεία ψυχορραγεί, η κοινωνικές ασφαλίσεις μοιράζουν επιδόματα ελεημοσύνης, η Γερμανία αρνείται ότι οφείλει πολεμικές αποζημιώσεις ενώ οι Έλληνες πολιτικοί “ντρέπονται” να τις ζητήσουν, και πόσα άλλα!).

Η εξουσία χρησιμοποιεί το Χρήμα για να στραγγαλίσει το Λόγο και την Αλήθεια. (Σκεφτείτε πόσοι δημοσιολόγοι και δημοσιογράφοι, στρεβλώνουν την αλήθεια, αποσιωπούν γεγονότα, για να μην χάσουν ένα μισθό, μια θέση, ένα βόλεμα!). Θα τους αφήσουμε να επεμβαίνουν στο μυαλό μας και στο μυαλό των παιδιών μας;

Ο συνειδητοποιημένος επιστήμονας δεν δέχεται η επιστήμη του να γίνεται εργαλείο του θεού Χρήμα.

Ο συνειδητοποιημένος καλλιτέχνης δεν δέχεται η τέχνη του να γίνεται εργαλείο του θεού Χρήμα.

Ο συνειδητοποιημένος γονέας δεν δέχεται τα παιδιά του να γίνονται σκλάβοι του θεού Χρήμα.

Μπορεί κανείς να εξοφλήσει και το Κοινωνικό Χρέος και το Χρέος της Εξουσίας;

 
Το Χρέος της Εξουσίας δεν γίνεται να εξοφληθεί. Απλά γιατί δεν συμφέρει την εξουσία μια τέτοια προοπτική. Θα ξεμείνει από σκλάβους!

Το Κοινωνικό Χρέος όπως είπαμε και πιο πάνω εξοφλείται με την συνειδητοποίηση.

Αν η συνειδητοποίηση εξαπλωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρωποκοινωνίας, απλά θα επικρατήσει η Δημοκρατία και θα διαγραφεί η Εξουσία, άρα και το Χρέος της Εξουσίας!

Η αδιαφορία για κάθε είδους χρέους είναι αντικοινωνική και αντιανθρώπινη.

Σίγουρα η μάχη για την συνειδητοποίηση δεν θα κερδηθεί σε ένα περιορισμένο χώρο όπως η Ελλάδα.

Αλλά ο αγώνας από κάπου πρέπει να ξεκινήσει. Αν όχι από εδώ, από πού; Αν όχι τώρα, πότε;

Ο αγώνας για την συνειδητοποίηση του Κοινωνικού Χρέους δεν μπορεί να είναι επάγγελμα, με την τρέχουσα έννοια της αμειβόμενης εργασίας. Απλά γιατί απαιτεί κατάθεση μυαλού και ψυχής!

Χωρίς να υποτιμώ στο ελάχιστο τη συνεισφορά άλλων πολιτισμικών ομάδων στην οικουμενική αναγνώριση του Κοινωνικού Χρέους, είμαι σε θέση να διακρίνω, ότι η συνεισφορά της πολιτισμικής ομάδας στης οποίας τον πολιτισμό γαλουχήθηκα, της Ελλάδας, δεν είναι καθόλου υποδεέστερη. Από τον Όμηρο ως τον Κάλβο, τον Σεφέρη και τον Ελύτη, από τη Σαπφώ ως τον Μίκη Θεοδωράκη, από τον Θουκυδίδη ως τον Μακρυγιάννη, από τον Δημόκριτο ως τον Καραθεοδωρή, από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη ως τον Μεγάλο Βασίλειο και τον Ρήγα Φεραίο, υπάρχει ένας τεράστιος κατάλογος Ελλήνων αγωνιστών του Λόγου, στους οποίους οφείλω σεβασμό και αναγνώριση.

Τιμή και Δόξα σ’ όλους αυτούς, αλλά και σ’ όλους τους αγωνιστές Λόγου της υφηλίου, με τους παρακάτω στίχους:

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία…

 

https://www.hereticalideas.gr/2019/05/to-koinoniko-chreos.html